A Warrior Exiled by the Hero and His Lover 15
เหนือบันไดขึ้นไปมีทางเดินหินที่มีแสงสลัว
ผนังบางส่วนพังทลายลงมาและเศษซากก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน
อากาศชื้นและมีกลิ่นเหม็นอับ
มาเรียดึงแผนที่ออกมาส่วนคาเอเดะก็สร้างลูกบอลแสงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“ชั้นหนึ่งและชั้นสองส่วนใหญ่ได้รับการสำรวจแล้ว ดังนั้นสถานที่ที่คุณควรจะไปคือชั้นสามเป็นต้นไป นอกจากนี้ยังมีพื้นที่อันตรายอยู่บ้าง ดังนั้นโปรดใช้ความระมัดระวังด้วยค่ะ”
“มันอันตรายแค่ไหนครับ”
“บอกตามตรงค่ะว่า มีสองพื้นที่ที่เสื่อมโทรมมากและมีปีศาจอาศัยอยู่ เรายังไม่ได้สำรวจพื้นที่พวกนั้นเลยค่ะ”
อืม เข้าใจแล้ว ถ้าไปอีกสองสามชั้นถัดไป มีโอกาสสูงที่เราจะพบเจอกับปีศาจที่ซุ่มอยู่
ถ้าเราไม่สนใจมันแล้วรีบลงบันไดไปล่ะ
ไม่ได้หมายความว่าเราต้องกดดันตัวเองมากนัก
โอกาสในการหาสมบัติน่าจะมากขึ้นถ้าเราสำรวจที่แห่งนี้เป็นเวลาหลายวัน
มันเป็นเรื่องปกติ
“วันนี้เราสำรวจเขตอันตราย แต่เพื่อความปลอดภัยของมาเรีย ผมจะเป็นคนเดียวที่เข้าไปที่นั่น”
“คือว่า…ฉันก็สู้ได้นะคะ”
“คุณคิดว่าท่านเคานต์จะคิดอย่างไรกับสิ่งที่คุณพูด”
“เอ่อ… ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”
มาเรียก้มศีรษะและพยักหน้า อุราระรู้สึกโล่งใจและวางมือบนหน้าอกของเธอ
เราเริ่มเดินและตัดสินใจไปทางพื้นที่อันตรายที่ใกล้ที่สุดก่อน
“ว่าแต่ปาร์ตี้พวกคุณชื่ออะไรเหรอคะ?”
“มันยูเรียวดัง”
“ฟุฟุ สมกับเป็นโทรุซามะดีนะคะ”
“งั้นเหรอครับ”
ฉันเอียงคอด้วยความสงสัยว่ามันหมายความว่าอะไร
คาเอเดะเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน
“นายท่านข้างหน้ามีกลิ่นของปีศาจรุนแรงมากค่ะ”
“เธอประเมินจากที่นี่ได้ไหม”
“ฉันคิดว่า…พวกมันคือกลุ่มของปีศาจประเภทเห็ด”
ความสามารถในการประเมินของคาเอเดเน่าทึ่งมาก
สามารถใช้เพื่อค้นหาศัตรูและแม้กระทั่งตรวจจับตัวตนที่แท้จริงของเป้าหมายได้
เธอเป็นคนที่พึ่งพาได้จริงๆ
เราเดินต่อไปตามทางเดินจนถึงเขตอันตราย
ที่นั่นมีเห็ดเดินได้ 100 กว่าตัว และมีเห็ดตัวใหม่โผล่ออกมาจากจากผนังและพื้น
สปอร์ของเห็ดเดินได้นั้นมีพิษ เราจึงไม่สามารถเข้าหาพวกมันโดยประมาทได้
มันจะดีกว่าถ้าออกจากที่นี่ไปที่อื่น?
ไม่ ฉันคิดว่าฉันสามารถทำได้ตอนนี้
ยังไงซะฉันถึงเลเวล 300 แล้ว ฉันควรจะต้านทานพิษได้เกือบทั้งหมด
“พวกเธอสามคนอยู่ที่นี่ ฉันจะไปคนเดียว”
“นายท่านระวังตัวด้วยนะคะ”
คาเอเดะสะบัดหางที่นุ่มฟูของเธอ มือของเธอถูกไขว้ไว้ข้างหน้าหน้าอกของเธอ ทำให้หน้าอกของเธอดูใหญ่ขึ้น
อันนี้ดูอันตรายกว่าพิษจากเห็ดอีกแฮะ
ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ เย็นไว้ตัวเรา
“อย่าเสี่ยงเลยนะคะโทรุ-ซามะ ฉันรู้ว่าคุณแข็งแกร่ง แต่คุณไม่ควรมั่นใจเกินไปเพราะเหตุนั้น”
“ผมเข้าใจแล้ว…”
มาเรียพูดกับฉันขณะที่เธอคว้าแขนฉันไว้
หน้าอกอันแสนอุดมสมบูรณ์ของเธอเบียดเข้ากันแขนทั้งสองข้างของฉัน ความรู้สึกที่นุ่มนวลทำให้สมองของฉันหยุดทำงาน
ขอบคุณมาก.
ฉันรีบไปฆ่าเห็ดทั้งหมด พวกมันเป็นปีศาจที่อ่อนแอและไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้กับฉันได้
แค่เหยียบพวกมัน พวกมันก็ตายแล้ว
เพียงไม่กี่นาที เห็ดเดินได้ทั้งหมดก็ถูกกำจัด
ดูเหมือนว่าพิษจะไม่มีผลกับฉัน บางที”ดราโกนอยด์”อาจเป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่ง
(龍人 แปลว่า/เป็นชื่อ เทพมังกรใช่มั้ยนะ JP : ทัตสึโตะ,ริวจิน CN : หลงเยิ่น)
(Eng ใช้เป็น ดราโกนอยด์ งั้นตาม Eng ไปก่อนนะ)
เมื่อฉันไปที่ด้านหลังก็พบประตูหิน เมื่อผลักมันออกมันก็เปิดทางไปยังห้องเล็กๆ
ภายในมีขวดอะไรสักอย่างขวดเล็กๆ กล่อง และขยะมากมาย
“มันเสียรึเปล่าเนี่ย ดูเหมือนว่าจะยังใช้ได้อยู่นะ”
ฉันหยิบขวดขึ้นมาแล้วใช้นิ้วถูพื้นผิวขวดของมัน
ของเหลวภายในใสและไม่มีกลิ่นเน่าเสีย
ว่าแต่มันคืออะไรเนี่ย? ยา? หรือจะเป็นยาฟื้นฟูที่มีความบริสุทธิ์สูงที่สามารถพบได้ในซากปรักหักพัง แม้จะหายากก็ตาม ดังนั้นฉันเดาว่ามันอาจเป็นอย่างนั้น
คงจะดีถ้าเป็นยาอายุวัฒนะรักษาโรคได้ทุกชนิด
บางทีมันอาจจะไม่มีอะไรพิเศษก็ได้ ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะดีได้
ฉันโยนทุกอย่างลงในกระเป๋าเวทมนตร์
เมื่อฉันกลับไป สาวๆก็โบกมือให้ฉัน
“เป็นยังไงบ้างคะนายท่าน มีอะไรอยู่ข้างหลังหรือเปล่า”
“ฉันเจอของบางอย่าง ขวดพวกนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นยาอะไรสักอย่าง นอกจากนี้ยังมีกล่องที่ถูกล็อคนี่ดูเหมือนว่าจะมีของอะไรข้างใน”
“ฉันไม่รู้เลยว่ายังมีของอยู่บนชั้นนี้! ยอดไปเลยค่ะ โทรุซามะ!”
“มาเรียซัง คุณยืนใกล้นายท่านของฉันมากเกินไปแล้วนะคะ!”
คาเอเดะดึงมาเรียออกจากฉันด้วยการดึงแขนของเธอ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวัง สัมผัสถึงความนุ่มนวลและความอบอุ่นได้หายไปแล้ว
ทันใดนั้น ฉันรู้สึกถึงสายตาอันแหลมคมที่จ้องมองมาที่ฉันและสติของฉันก็กลับมา
คาเอเดะมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“มีอะไรเหรอ?”
“นายท่านเป็นของฉัน”
“หืม…”
เธอโกรธเหรอ?
ฉันไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงจริงๆ
“โทรุโดโนะ ท่านต้องแสดงถึงความเด็ดขาดของผู้ชายบ้าง”
“เอ๋…”
อุราระมองฉันด้วยสายตาที่หรี่ลง
เกิดอะไรขึ้น?
บนชั้นสองมีพื้นที่อันตรายสามที่ ซึ่งหนึ่งในนั้นเราได้สำรวจเสร็จแล้ว
เราลงไปที่ชั้นสองเพื่อดูแผนที่อีกครั้งและพูดคุยกัน
“มีพื้นอันตรายอยู่ตรงนี้และก็ตรงนี้ ส่วนพื้นที่จากตรงนี้คือพื้นที่ที่ยังไม่ได้สำรวจค่ะ”
“อืม ฉันเดาว่าบริเวณนี้คงไม่ใหญ่กว่าชั้นสองมากนัก ฉันสงสัยว่าสถานที่นี้อยู่ในเผ่าพันธุ์เก่าหรือเปล่า”
“ค่ะ ตามทฤษฎีหนึ่งที่นี่คือป้อมปราการใต้ดิน มันไม่ชัดเจนว่าพวกเขาต่อสู้กับศัตรูประเภทไหน แต่พบภาพพิมพ์หินที่อธิบายการป้องกันที่ส่วนนี้”
ฉันกับคาเอเดะพูด “ว้าว” พร้อมกันอย่างที่เราประทับใจ
ถ้าเป็นป้อมปราการใต้ดินที่มีลักษณะคล้ายกับดันเจี้ยน แล้วดันเจี้ยนคืออะไรกันล่ะ
จนถึงตอนนี้ ฉันได้หมกมุ่นอยู่กับพวกนั้น แต่เมื่อคิดถึงโครงสร้างเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยความลึกลับ ใช่ไหมล่ะ
เมื่อตอนนั้นอยู่ๆดันเจี้ยนก็หายไป
ฉันสงสัยจังว่ามันไปไหน
“ยังไงก็เถอะ โทรุซามะ ช่วยสอนการต่อสู้ให้ฉันหน่อยได้มั้ยคะ?”
“……ครับ?”
ไม่เพียงแต่ฉันเท่านั้น คาเอเดะและอุราระก็ประหลาดใจด้วย
ฉันมองไปที่อุราระเพื่อยืนยัน แต่เธอส่ายหัวอย่างแรง
“ข้อตกลงคือเราจะมาด้วยกันถ้าให้คุณเข้าร่วมด้วย แต่คุณไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการให้คุณต่อสู้นะ”
“ข้อร้องล่ะค่ะ ฉันเหนื่อยกับการถูกอุราระคอยปกป้องอยู่เสมอและการถูกช่วยโดยโทรุซามะ ฉันเบื่อกับความอ่อนแอของตัวเอง”
“แต่…”
“ได้โปรด! ขอร้องล่ะค่ะ!”
เธอกอดฉันและกดหน้าอกของเธอกับฉัน
ฉันจัดการไม่ให้จิตใจหมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกที่หน้าอกของเธอกระทบกับฉันและจดจ่อกับสิ่งที่ฉันควรทำ
ถ้าเธอต้องการแข็งแกร่งขึ้น ฉันทำได้ด้วยสกิลของฉัน แต่ปัญหาคือเธออาจได้รับบาดเจ็บ
ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นมันก็คงแก้ไขไม่ได้
เรื่องราวจะแตกต่างออกไปหากมีวิธีรักษาบาดแผลอย่างน้อยหนึ่งวิธี
“ช่วยไม่ได้ ในเมื่อนายท่านอยู่ในสถานการณ์นี้ ฉันจะพยายามรักษาบาดแผลของมารีแอนซัง ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บ”
“เธอใช้เวทย์รักษาบาดแผลได้เหรอ?”
“ค่ะ คลื่นแห่งการรักษาของฉันสามารถขจัดแม้กระทั่งบาดแผลที่ลึกได้อย่างง่ายดาย
“ดังนั้นจะไม่มีปัญหาอะไร?
” ในฐานะผู้รับใช้ของลอร์ด ฉันขอคัดค้านอย่างยิ่ง ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณหนู…”
“ฉันดีใจที่เธอรู้สึกอย่างนั้นนะอุราระ แต่นี่เป็นการตัดสินใจของฉันโดยคำนึงถึงอนาคต ไม่มีการรับประกันว่าปีศาจจะไม่โจมตีเราอีก และฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่อช่วยท่านพ่อของฉันด้วย”
“คุณหนู…”
อุราระย่อมรับการตัดสินใจของมาเรีย
เธอพูดถูกอย่างแน่นอน หากเธอมีความแข็งแกร่งทางกายภาพสูง เธอจะมีโอกาสน้อยนิดที่จะถูกศัตรูจับได้ และถ้าเธอมีเลเวลที่สูง เธอก็จะไม่ได้รับบาดเจ็บง่ายๆ เธอสามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์เช่นนี้ได้
“มาฝึกกันเถอะ มาเรีย”
แกร๊ก แกร่ก
เสียงขัดจังหวะคำพูดของฉัน
《ประกาศ: เนื่องจากเลเวล สะสม ถึงขีดจำกัดสูงสุดแล้ว คุณจะได้การตอบแทนเพื่อเลื่อนระดับ》
《ประกาศ: การตอบแทนค่าประสบการณ์ได้รับการอัปเดตเนื่องจากผลของเอฟเฟกต์สกิลเพิ่มขึ้น》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ อัศวินมังกร》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ ผู้เชี่ยวชาญการฝึกสัตว์》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ ผู้ปลอมแปลง》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ จอมโจร》
ประกาศจากผู้แปล
ตอนที่ 16 คาดว่าจะลงในวันมะรืนนี้นะเพราะ Eng ถูกลบออกจากทุกเว็บเลย
ไม่เข้าใจว่ามันหายไปไหน
เพราะงั้นเลยจำเป็นที่ผู้แปลจะต้องแกะจากญี่ปุ่นนะ
-
1
Chapter 1 เนรเทศ พฤศจิกายน 20, 2021 -
2
Chapter 1 เนรเทศ พฤศจิกายน 20, 2021 -
3
Chapter 2 พ่อหนุ่ม300 พฤศจิกายน 20, 2021 -
4
Chapter 2 พ่อหนุ่ม300 พฤศจิกายน 20, 2021 -
5
Chapter 3 เพื่อโลลิ พี่หมีทำให้ได้ พฤศจิกายน 20, 2021 -
6
Chapter 3 เพื่อโลลิ พี่หมีทำให้ได้ พฤศจิกายน 20, 2021 -
7
Chapter 5 หมีที่ดีย์ พฤศจิกายน 20, 2021 -
8
Chapter 5 หมีที่ดีย์ พฤศจิกายน 20, 2021 -
9
Chapter 4 คิดจะเป็นหมีต้องเปย์ให้เป็น พฤศจิกายน 20, 2021 -
10
Chapter 4 คิดจะเป็นหมีต้องเปย์ให้เป็น พฤศจิกายน 20, 2021 -
11
Chapter 6 พฤศจิกายน 20, 2021 -
12
Chapter 6 พฤศจิกายน 20, 2021 -
13
Chapter 7 พฤศจิกายน 20, 2021 -
14
Chapter 7 พฤศจิกายน 20, 2021 -
15
Chapter 8 พฤศจิกายน 20, 2021 -
16
Chapter 8 พฤศจิกายน 20, 2021 -
17
Chapter 9 พฤศจิกายน 20, 2021 -
18
Chapter 9 พฤศจิกายน 20, 2021 -
19
Chapter 10 พฤศจิกายน 20, 2021 -
20
Chapter 10 พฤศจิกายน 20, 2021 -
21
Chapter 11 พฤศจิกายน 21, 2021 -
22
Chapter 11 พฤศจิกายน 21, 2021 -
23
Chapter 12 พฤศจิกายน 22, 2021 -
24
Chapter 12 นักรบกับการไปทัศนศึกษา พฤศจิกายน 22, 2021 -
25
Chapter 13 พฤศจิกายน 22, 2021 -
26
Chapter 13 พฤศจิกายน 22, 2021 -
27
Chapter 14 พฤศจิกายน 23, 2021 -
28
Chapter 14 พฤศจิกายน 23, 2021 -
29
Chapter 15 พฤศจิกายน 24, 2021 -
30
Chapter 15 พฤศจิกายน 24, 2021 -
31
Chapter 16 พฤศจิกายน 24, 2021 -
32
Chapter 16 พฤศจิกายน 24, 2021 -
33
Chapter 17 พฤศจิกายน 25, 2021 -
34
Chapter 17 พฤศจิกายน 25, 2021 -
35
Chapter 18 พฤศจิกายน 26, 2021 -
36
Chapter 18 พฤศจิกายน 26, 2021 -
37
Chapter 19 พฤศจิกายน 27, 2021 -
38
Chapter 19 พฤศจิกายน 27, 2021 -
39
Chapter 20 พฤศจิกายน 27, 2021 -
40
Chapter 20 พฤศจิกายน 27, 2021 -
41
Chapter 21 พฤศจิกายน 29, 2021 -
42
Chapter 21 พฤศจิกายน 29, 2021 -
43
Chapter 22 พฤศจิกายน 30, 2021 -
44
Chapter 22 พฤศจิกายน 30, 2021 -
45
Chapter 23 พฤศจิกายน 30, 2021 -
46
Chapter 23 พฤศจิกายน 30, 2021 -
47
Chapter 24 พฤศจิกายน 30, 2021 -
48
Chapter 24 พฤศจิกายน 30, 2021 -
49
Chapter 25 ธันวาคม 1, 2021 -
50
Chapter 25 ธันวาคม 1, 2021 -
51
Chapter 26 ธันวาคม 2, 2021 -
52
Chapter 26 ธันวาคม 2, 2021 -
53
Chapter 27 ธันวาคม 3, 2021 -
54
Chapter 27 ธันวาคม 3, 2021 -
55
Chapter 28 ธันวาคม 4, 2021 -
56
Chapter 28 ธันวาคม 4, 2021 -
57
Chapter 29 ธันวาคม 6, 2021 -
58
Chapter 29 ธันวาคม 6, 2021 -
59
Chapter 30 ธันวาคม 7, 2021 -
60
Chapter 30 ธันวาคม 7, 2021 -
61
Chapter 31 ธันวาคม 9, 2021 -
62
Chapter 31 ธันวาคม 9, 2021 -
63
Chapter 32 ธันวาคม 20, 2021 -
64
Chapter 32 ธันวาคม 20, 2021 -
65
Chapter 33 ธันวาคม 20, 2021 -
66
Chapter 33 ธันวาคม 20, 2021 -
67
Chapter 34 ธันวาคม 20, 2021 -
68
Chapter 34 ธันวาคม 20, 2021 -
69
Chapter 35 ธันวาคม 21, 2021 -
70
Chapter 35 ธันวาคม 21, 2021 -
71
Chapter 36 ธันวาคม 22, 2021 -
72
Chapter 36 ธันวาคม 22, 2021
Comments
A Warrior Exiled by the Hero and His Lover 15
เหนือบันไดขึ้นไปมีทางเดินหินที่มีแสงสลัว
ผนังบางส่วนพังทลายลงมาและเศษซากก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน
อากาศชื้นและมีกลิ่นเหม็นอับ
มาเรียดึงแผนที่ออกมาส่วนคาเอเดะก็สร้างลูกบอลแสงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
“ชั้นหนึ่งและชั้นสองส่วนใหญ่ได้รับการสำรวจแล้ว ดังนั้นสถานที่ที่คุณควรจะไปคือชั้นสามเป็นต้นไป นอกจากนี้ยังมีพื้นที่อันตรายอยู่บ้าง ดังนั้นโปรดใช้ความระมัดระวังด้วยค่ะ”
“มันอันตรายแค่ไหนครับ”
“บอกตามตรงค่ะว่า มีสองพื้นที่ที่เสื่อมโทรมมากและมีปีศาจอาศัยอยู่ เรายังไม่ได้สำรวจพื้นที่พวกนั้นเลยค่ะ”
อืม เข้าใจแล้ว ถ้าไปอีกสองสามชั้นถัดไป มีโอกาสสูงที่เราจะพบเจอกับปีศาจที่ซุ่มอยู่
ถ้าเราไม่สนใจมันแล้วรีบลงบันไดไปล่ะ
ไม่ได้หมายความว่าเราต้องกดดันตัวเองมากนัก
โอกาสในการหาสมบัติน่าจะมากขึ้นถ้าเราสำรวจที่แห่งนี้เป็นเวลาหลายวัน
มันเป็นเรื่องปกติ
“วันนี้เราสำรวจเขตอันตราย แต่เพื่อความปลอดภัยของมาเรีย ผมจะเป็นคนเดียวที่เข้าไปที่นั่น”
“คือว่า…ฉันก็สู้ได้นะคะ”
“คุณคิดว่าท่านเคานต์จะคิดอย่างไรกับสิ่งที่คุณพูด”
“เอ่อ… ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”
มาเรียก้มศีรษะและพยักหน้า อุราระรู้สึกโล่งใจและวางมือบนหน้าอกของเธอ
เราเริ่มเดินและตัดสินใจไปทางพื้นที่อันตรายที่ใกล้ที่สุดก่อน
“ว่าแต่ปาร์ตี้พวกคุณชื่ออะไรเหรอคะ?”
“มันยูเรียวดัง”
“ฟุฟุ สมกับเป็นโทรุซามะดีนะคะ”
“งั้นเหรอครับ”
ฉันเอียงคอด้วยความสงสัยว่ามันหมายความว่าอะไร
คาเอเดะเดินเข้ามาใกล้ๆฉัน
“นายท่านข้างหน้ามีกลิ่นของปีศาจรุนแรงมากค่ะ”
“เธอประเมินจากที่นี่ได้ไหม”
“ฉันคิดว่า…พวกมันคือกลุ่มของปีศาจประเภทเห็ด”
ความสามารถในการประเมินของคาเอเดเน่าทึ่งมาก
สามารถใช้เพื่อค้นหาศัตรูและแม้กระทั่งตรวจจับตัวตนที่แท้จริงของเป้าหมายได้
เธอเป็นคนที่พึ่งพาได้จริงๆ
เราเดินต่อไปตามทางเดินจนถึงเขตอันตราย
ที่นั่นมีเห็ดเดินได้ 100 กว่าตัว และมีเห็ดตัวใหม่โผล่ออกมาจากจากผนังและพื้น
สปอร์ของเห็ดเดินได้นั้นมีพิษ เราจึงไม่สามารถเข้าหาพวกมันโดยประมาทได้
มันจะดีกว่าถ้าออกจากที่นี่ไปที่อื่น?
ไม่ ฉันคิดว่าฉันสามารถทำได้ตอนนี้
ยังไงซะฉันถึงเลเวล 300 แล้ว ฉันควรจะต้านทานพิษได้เกือบทั้งหมด
“พวกเธอสามคนอยู่ที่นี่ ฉันจะไปคนเดียว”
“นายท่านระวังตัวด้วยนะคะ”
คาเอเดะสะบัดหางที่นุ่มฟูของเธอ มือของเธอถูกไขว้ไว้ข้างหน้าหน้าอกของเธอ ทำให้หน้าอกของเธอดูใหญ่ขึ้น
อันนี้ดูอันตรายกว่าพิษจากเห็ดอีกแฮะ
ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ เย็นไว้ตัวเรา
“อย่าเสี่ยงเลยนะคะโทรุ-ซามะ ฉันรู้ว่าคุณแข็งแกร่ง แต่คุณไม่ควรมั่นใจเกินไปเพราะเหตุนั้น”
“ผมเข้าใจแล้ว…”
มาเรียพูดกับฉันขณะที่เธอคว้าแขนฉันไว้
หน้าอกอันแสนอุดมสมบูรณ์ของเธอเบียดเข้ากันแขนทั้งสองข้างของฉัน ความรู้สึกที่นุ่มนวลทำให้สมองของฉันหยุดทำงาน
ขอบคุณมาก.
ฉันรีบไปฆ่าเห็ดทั้งหมด พวกมันเป็นปีศาจที่อ่อนแอและไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้กับฉันได้
แค่เหยียบพวกมัน พวกมันก็ตายแล้ว
เพียงไม่กี่นาที เห็ดเดินได้ทั้งหมดก็ถูกกำจัด
ดูเหมือนว่าพิษจะไม่มีผลกับฉัน บางที”ดราโกนอยด์”อาจเป็นเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่ง
(龍人 แปลว่า/เป็นชื่อ เทพมังกรใช่มั้ยนะ JP : ทัตสึโตะ,ริวจิน CN : หลงเยิ่น)
(Eng ใช้เป็น ดราโกนอยด์ งั้นตาม Eng ไปก่อนนะ)
เมื่อฉันไปที่ด้านหลังก็พบประตูหิน เมื่อผลักมันออกมันก็เปิดทางไปยังห้องเล็กๆ
ภายในมีขวดอะไรสักอย่างขวดเล็กๆ กล่อง และขยะมากมาย
“มันเสียรึเปล่าเนี่ย ดูเหมือนว่าจะยังใช้ได้อยู่นะ”
ฉันหยิบขวดขึ้นมาแล้วใช้นิ้วถูพื้นผิวขวดของมัน
ของเหลวภายในใสและไม่มีกลิ่นเน่าเสีย
ว่าแต่มันคืออะไรเนี่ย? ยา? หรือจะเป็นยาฟื้นฟูที่มีความบริสุทธิ์สูงที่สามารถพบได้ในซากปรักหักพัง แม้จะหายากก็ตาม ดังนั้นฉันเดาว่ามันอาจเป็นอย่างนั้น
คงจะดีถ้าเป็นยาอายุวัฒนะรักษาโรคได้ทุกชนิด
บางทีมันอาจจะไม่มีอะไรพิเศษก็ได้ ไม่ใช่ทุกอย่างที่จะดีได้
ฉันโยนทุกอย่างลงในกระเป๋าเวทมนตร์
เมื่อฉันกลับไป สาวๆก็โบกมือให้ฉัน
“เป็นยังไงบ้างคะนายท่าน มีอะไรอยู่ข้างหลังหรือเปล่า”
“ฉันเจอของบางอย่าง ขวดพวกนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นยาอะไรสักอย่าง นอกจากนี้ยังมีกล่องที่ถูกล็อคนี่ดูเหมือนว่าจะมีของอะไรข้างใน”
“ฉันไม่รู้เลยว่ายังมีของอยู่บนชั้นนี้! ยอดไปเลยค่ะ โทรุซามะ!”
“มาเรียซัง คุณยืนใกล้นายท่านของฉันมากเกินไปแล้วนะคะ!”
คาเอเดะดึงมาเรียออกจากฉันด้วยการดึงแขนของเธอ อดไม่ได้ที่จะรู้สึกผิดหวัง สัมผัสถึงความนุ่มนวลและความอบอุ่นได้หายไปแล้ว
ทันใดนั้น ฉันรู้สึกถึงสายตาอันแหลมคมที่จ้องมองมาที่ฉันและสติของฉันก็กลับมา
คาเอเดะมองมาที่ฉันด้วยสีหน้าบึ้งตึง
“มีอะไรเหรอ?”
“นายท่านเป็นของฉัน”
“หืม…”
เธอโกรธเหรอ?
ฉันไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงจริงๆ
“โทรุโดโนะ ท่านต้องแสดงถึงความเด็ดขาดของผู้ชายบ้าง”
“เอ๋…”
อุราระมองฉันด้วยสายตาที่หรี่ลง
เกิดอะไรขึ้น?
บนชั้นสองมีพื้นที่อันตรายสามที่ ซึ่งหนึ่งในนั้นเราได้สำรวจเสร็จแล้ว
เราลงไปที่ชั้นสองเพื่อดูแผนที่อีกครั้งและพูดคุยกัน
“มีพื้นอันตรายอยู่ตรงนี้และก็ตรงนี้ ส่วนพื้นที่จากตรงนี้คือพื้นที่ที่ยังไม่ได้สำรวจค่ะ”
“อืม ฉันเดาว่าบริเวณนี้คงไม่ใหญ่กว่าชั้นสองมากนัก ฉันสงสัยว่าสถานที่นี้อยู่ในเผ่าพันธุ์เก่าหรือเปล่า”
“ค่ะ ตามทฤษฎีหนึ่งที่นี่คือป้อมปราการใต้ดิน มันไม่ชัดเจนว่าพวกเขาต่อสู้กับศัตรูประเภทไหน แต่พบภาพพิมพ์หินที่อธิบายการป้องกันที่ส่วนนี้”
ฉันกับคาเอเดะพูด “ว้าว” พร้อมกันอย่างที่เราประทับใจ
ถ้าเป็นป้อมปราการใต้ดินที่มีลักษณะคล้ายกับดันเจี้ยน แล้วดันเจี้ยนคืออะไรกันล่ะ
จนถึงตอนนี้ ฉันได้หมกมุ่นอยู่กับพวกนั้น แต่เมื่อคิดถึงโครงสร้างเหล่านั้นก็เต็มไปด้วยความลึกลับ ใช่ไหมล่ะ
เมื่อตอนนั้นอยู่ๆดันเจี้ยนก็หายไป
ฉันสงสัยจังว่ามันไปไหน
“ยังไงก็เถอะ โทรุซามะ ช่วยสอนการต่อสู้ให้ฉันหน่อยได้มั้ยคะ?”
“……ครับ?”
ไม่เพียงแต่ฉันเท่านั้น คาเอเดะและอุราระก็ประหลาดใจด้วย
ฉันมองไปที่อุราระเพื่อยืนยัน แต่เธอส่ายหัวอย่างแรง
“ข้อตกลงคือเราจะมาด้วยกันถ้าให้คุณเข้าร่วมด้วย แต่คุณไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับการให้คุณต่อสู้นะ”
“ข้อร้องล่ะค่ะ ฉันเหนื่อยกับการถูกอุราระคอยปกป้องอยู่เสมอและการถูกช่วยโดยโทรุซามะ ฉันเบื่อกับความอ่อนแอของตัวเอง”
“แต่…”
“ได้โปรด! ขอร้องล่ะค่ะ!”
เธอกอดฉันและกดหน้าอกของเธอกับฉัน
ฉันจัดการไม่ให้จิตใจหมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกที่หน้าอกของเธอกระทบกับฉันและจดจ่อกับสิ่งที่ฉันควรทำ
ถ้าเธอต้องการแข็งแกร่งขึ้น ฉันทำได้ด้วยสกิลของฉัน แต่ปัญหาคือเธออาจได้รับบาดเจ็บ
ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นมันก็คงแก้ไขไม่ได้
เรื่องราวจะแตกต่างออกไปหากมีวิธีรักษาบาดแผลอย่างน้อยหนึ่งวิธี
“ช่วยไม่ได้ ในเมื่อนายท่านอยู่ในสถานการณ์นี้ ฉันจะพยายามรักษาบาดแผลของมารีแอนซัง ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บ”
“เธอใช้เวทย์รักษาบาดแผลได้เหรอ?”
“ค่ะ คลื่นแห่งการรักษาของฉันสามารถขจัดแม้กระทั่งบาดแผลที่ลึกได้อย่างง่ายดาย
“ดังนั้นจะไม่มีปัญหาอะไร?
” ในฐานะผู้รับใช้ของลอร์ด ฉันขอคัดค้านอย่างยิ่ง ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคุณหนู…”
“ฉันดีใจที่เธอรู้สึกอย่างนั้นนะอุราระ แต่นี่เป็นการตัดสินใจของฉันโดยคำนึงถึงอนาคต ไม่มีการรับประกันว่าปีศาจจะไม่โจมตีเราอีก และฉันต้องแข็งแกร่งขึ้นเพื่อช่วยท่านพ่อของฉันด้วย”
“คุณหนู…”
อุราระย่อมรับการตัดสินใจของมาเรีย
เธอพูดถูกอย่างแน่นอน หากเธอมีความแข็งแกร่งทางกายภาพสูง เธอจะมีโอกาสน้อยนิดที่จะถูกศัตรูจับได้ และถ้าเธอมีเลเวลที่สูง เธอก็จะไม่ได้รับบาดเจ็บง่ายๆ เธอสามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์เช่นนี้ได้
“มาฝึกกันเถอะ มาเรีย”
แกร๊ก แกร่ก
เสียงขัดจังหวะคำพูดของฉัน
《ประกาศ: เนื่องจากเลเวล สะสม ถึงขีดจำกัดสูงสุดแล้ว คุณจะได้การตอบแทนเพื่อเลื่อนระดับ》
《ประกาศ: การตอบแทนค่าประสบการณ์ได้รับการอัปเดตเนื่องจากผลของเอฟเฟกต์สกิลเพิ่มขึ้น》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ อัศวินมังกร》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ ผู้เชี่ยวชาญการฝึกสัตว์》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ ผู้ปลอมแปลง》
《ประกาศ: คุณได้รับอาชีพ จอมโจร》
ประกาศจากผู้แปล
ตอนที่ 16 คาดว่าจะลงในวันมะรืนนี้นะเพราะ Eng ถูกลบออกจากทุกเว็บเลย
ไม่เข้าใจว่ามันหายไปไหน
เพราะงั้นเลยจำเป็นที่ผู้แปลจะต้องแกะจากญี่ปุ่นนะ
Comments