บทที่ 54: เชื่อในวิทยาศาสตร์!

 

“ใช่ คนที่พึ่งเดินออกจากห้องไปเมื่อกี้เป็นประธานของฉัน” หลังจากเกาหยวนพูดจบเธอก็เดินออกไป

 

“อ๊ะ!” หวางเซ็งผงะไป เขาไม่นึกเลยว่าชายหนุ่มที่มากับเกาหยวนจะเป็นหัวหน้าของดีพ สเปซ เทคโนโลยีบจก.

 

เขาคิดว่าอีกฝ่ายเป็นแค่ผู้ช่วยหรืออะไรสักอย่าง ท้ายที่สุดแล้วเป็นเรื่องยากที่จะเป็นหัวหน้าตั้งแต่อายุยังน้อยขนาดนี้นับประสาบริษัทที่เติบโตอย่างรวดเร็ว

 

“เฮ้ มันเลอะเทอะ!” หวางเพิ่งถอนหายใจ ไม่พอใจเชี่ยวช่วงเพราะตอนนี้ผลกําไรนับสิบล้านได้บินหายไปแล้ว! เซียวซวงหยิบสาวที่เป็นแฟนของประธานบริษัท มันจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจที่การเจรจาครั้งนี้จะล้ม!

 

“แม่*! งั้นเราก็ปล่อยเรื่องนี้ไปเถอะ!” แม้ว่าเซียวชวงจะรู้ว่าเขากําลังมีปัญหา แต่เขาก็ไม่ได้จริงจังกับมัน

 

“ง่ายขนาดนั้นได้ยังไง!” หวางเพิ่งพูดไม่ออก “ความร่วมมือกับดีพ สเปซ เทคโนโลยี บจก.เป็นความตั้งใจของประธานเสียว ดีพ สเปซ เทคโนโลยี บจก.เพิ่งก่อตั้งขึ้นได้เพียงไม่กี่เดือน และตอนนี้ได้ร่วมมือกับยักษ์ใหญ่ด้านอีคอมเมิร์ซหลายรายแล้ว สร้างรายได้ 100ล้านหยวนต่อปี! เห็นได้ชัดว่าบริษัทนี้มีศักยภาพไม่มีจํากัด!ตอนนี้เป็นปัญหาแล้วผมคิดว่าคุณควรคิดหาวิธีอธิบายให้พ่อของคุณฟังดีกว่า!”

 

“เฮอะ ฉันคิดว่ามันไม่ได้ร้ายแรงแบบนั้น” เซียวซวงดูถูกอีกฝ่าย แต่ใจเขากลับว่างเปล่า “ผู้เฒ่าหวางฉันจะเดินทางไปทําธุรกิจเป็นเวลาสองเดือนโปรดบอกพ่อให้ฉันด้วย”

 

“อา? คุณจะวิ่งหนีไปแบบนี้ไม่ได้!” หวางเพิ่งตื่นตระหนก “เจ้านายเซียวต้องไม่ลงโทษผมแน่นอน!”

 

“ลาก่อน เจอกันใหม่คราวหน้า” เซียวซวงออกจากห้องและเดินจากไป

 

ในที่จอดรถบนชั้นสองของอาคาร เกาหยวนถาม “จะไม่เจรจาอีกครั้งจริงๆเหรอ?”

 

“หยุดพูด เราควรกลับไปทําเอง!” เหมิงเสี่ยวไปกล่าว

 

“เราไม่มีพื้นฐานในเรื่องนี้” เกาหยวนกังวลเล็กน้อย

 

“ใครพูดอย่างนั้น ฉันไม่ใช่รากฐานเหรอ?” น้ําเสียงของเพิ่งเสียวไปผ่อนคลายมาก

 

“เกือบลืมไปเลย พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่อยู่ตรงหน้าฉันแล้ว!” เกาหยวนปิดปากของเธอและยิ้ม เผยให้เห็นกระแสนวนลูกแพร์พื้นสองอัน

 

ขณะที่พวกเขากําลังคุยกัน เสียงคันเร่งของ “บูมบูม” ก็ดังขึ้นในหูของพวกเขา เหมิ่งเสี่ยวไปมองไปที่แหล่งที่มาของเสียง และเห็นรถสปอร์ตปอร์เช่ 911 สีแดงคันใหม่กําลังวิ่งเข้าหาพวกเขาความเร็วไม่เร็วแต่คันเร่งก็ค่ารามเสียงดังคนที่ขับด้านบนคือเซียวช่วง

 

“เสียงดังมาก!” เหมิงเสี่ยวไปรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

 

“คนสวย คุณต้องการให้ฉันไปส่งคุณไหม” เซียวซวงจงใจเปิดกระจกหน้ารถ สวมแว่นกันแดดและทักทายเกาหยวนซึ่งไม่สนใจเขา

 

“นายยังคงไม่รู้จักระมัดระวังคําพูดใช่ไหม? ระวังการแก้แค้น” เหมิงเสี่ยวไปชําเลืองมองเขาอย่างมีความหมายผู้ชายคนนี้ดูหมิ่นเขาเกินไปและเหมิงเสี่ยวไปรู้สึกว่าเขาควรได้รับบทเรียน

 

“หึ! พูดมากวะ!” เซียวซวงพูดอย่างดูถูก

 

เหมิงเสียวไปยิ้ม ชี้ไปที่เสาหน้าที่จอดรถแล้วพูดว่า “คุณเห็นเสานั้นไหม ฉันได้ยินมาว่าคนที่เสแสร้งเกินไปจะชนเสาเวลาขับรถ”

 

“สาปแช่งฉันเหรอ มันดูเด็กๆวะ” เซียวซวงไม่เชื่อเลย

 

เหมิงเสียวไป๋หยุดพูดเรื่องไร้สาระกับเขา แต่ดีดนิ้วของเขา เกาหยวนงงงวยเมื่อเห็นเบนขับเข้ามาช้าๆ

 

“เมอร์เซเดสรุ่นธรรมดา?” เซียวซวงพูดด้วยน้ําเสียงดูถูก เกาหยวนเมินเขา ทําให้เขารู้สึกว่าใบหน้าของเขาหมองคล้ํา ดังนั้นเขาจึงเปรียบเทียบกับเพิ่งเสี่ยวไปโดยไม่รู้ตัว

 

เบนหยุดอยู่หน้าเหมิงเสี่ยวไป ประตูเปิดโดยอัตโนมัติและมีเสียงมาจากข้างใน: “ท่านครับโปรดขึ้นมา”

 

“หือ?” เซียวซวงรู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียง ไม่เหมือนเสียงมนุษย์ธรรมดา แต่เป็นเสียงสังเคราะห์ทางอิเล็กทรอนิกส์

 

เขามองเข้าไปในรถอีกครั้ง คนขับอยู่ที่ไหน? รถคันนี้ขับอัตโนมัติไร้คนขับ!

 

ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่เกาหยวนก็ยังผงะ ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยขับรถที่มีระบบช่วยขับและฟังก์ชั่นการล่องเรืออัตโนมัติ แต่เธอจําได้ชัดเจนว่าเมื่อรถมาถึง รถคันนั้นจอดอยู่ที่ชั้นใต้ดินที่สาม และมีรถยนต์อื่นๆรายล้อมอยู่ซึ่งไม่สะดวกต่อการขับรถออกมามากนัก

 

แต่ตอนนี้ ระบบนําทางอัตโนมัติกลับขับออกมาได้อย่างง่ายดายซึ่งเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก!

 

“ขับอัตโนมัติของเบญมีพลังมากขนาดนั้นเลยหรือ?”เกาหยวนถามเหมิงเสี่ยวไปด้วยความประหลาดใจ

 

“แน่นอนว่าไม่ อันนี้ฉันได้ติดตั้งระบบด้วยตัวเอง “เหมิงเสี่ยวไป๋อธิบาย

 

“มันยังเป็นรถขนขยะ!” แม้ว่าเซียวชวงจะรู้สึกอิจฉาเล็กๆน้อยๆในใจแต่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจเขาเหยียบคันเร่งและกําลังจะออกจากที่จอดรถ

 

เมื่อรถสปอร์ตของเขาผ่านเสาที่เหมิงเสี่ยวไปชี้ไปเหมิงเสียวไปก็กระซิบ”เทปปัน”

 

เทปปันรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร และมีการปล่อยหินอ่อนเหล็กที่มองไม่เห็นเล็กน้อยจากแชสซีและเล็งไปที่ยางด้านซ้ายของปอร์เช่

 

ทันใดนั้นก็มีเสียง “ปัง” เสียงยางระเบิดในที่จอดรถใต้ดิน และจากนั้นก็มีเสียงรถชน

 

มุม ความแข็งแกร่ง และความเร็วล้วนสมบูรณ์แบบและไร้ที่ติ และไม่มีใครสามารถหาหลักฐานใดๆได้!

 

เนื่องจากยางระเบิด เซียวซวงจึงขับรถสปอร์ตคันใหม่ของตัวเองกระแทกกับเสาในทันใดฝาครอบด้านหน้าของรถจึงถูกทุบและถุงลมนิรภัยก็โผล่ขึ้นมาและผลักเซียวซวงขึ้นไปบนที่นั่งโดยตรง

 

“อะไรวะ!” เซียวซวงตะโกนขึ้นมาอย่างตกใจ เขาไม่มีอะไรทํา แต่รถสปอร์ตที่เพิ่งซื้อมากับเกิดอุบัติเหตุขึ้น!มันทําให้เขารู้สึกลําบากใจมาก!

 

“ชนจริงเหรอ?” เกาหยวนที่เห็นภาพตรงหน้าก็ตกตะลึงเช่นกัน เสาที่เซียวซวงชนนั้นคือเสาที่เหมิ่งเสี่ยวไปกําลังชี้ไป

 

“เกิดอะไรขึ้น” เกาหยวนถาม

 

“ไม่รู้สิ บางทีนี่อาจเป็นการแก้แค้น” เหมิงเสี่ยวไปกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

“มีเรื่องบังเอิญเช่นนี้หรือไม่?” เกาหยวนค่อนข้างยากที่จะเชื่อ แต่เธออยู่กับเหมิงเสี่ยวไปตลอดเวลาและเหมิงเสี่ยวไปไม่สามารถทําอะไรกับอีกฝ่ายได้ในเวลาอันสั้นเป็นไปได้ไหมว่าเซี่ยวซวงโชคร้ายจริงๆเหรอ?

 

เหมิงเสี่ยวไปขับรถผ่านเซียวซวง และเซียวซวงยังคงตะโกนว่า: “ฉันมีเพศสัมพันธ์กับยายของนาย! แม่* ! ทําไมยางถึงระเบิดวะ?”

 

เขามองขึ้นไปที่เหมิงเสี่ยวไปด้วยใบหน้าที่โกรธจัด “เป็นแกใช้ไหมที่เป็นคนท่า?”

 

“นี่มันใจแล้วใช้ไหมว่าคํานี้คิดก่อนพูด” เหมิงเสี่ยวไปพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันจะทําลายยางของคุณตอนไหน?” 

 

“น่าเสียดายที่รถราคาแพงแบบนี้ต้องมาชนกับเสาแบบนี้ ไม่รู้ว่าต้องใช้เงินแค่ไหนในการซ่อมมันอีกครั้ง? หากคุณไม่ได้เหยียบคันเร่งแรงมากในตอนนั้น อาจจะไม่ร้ายแรงขนาดนั้น!” ค่าพูดของเหมิงเสี่ยวไปทาให้เซี่ยวซวงโกรธแต่เขาก็ไม่สามารถหาหลักฐานอะไรที่จะมาโทษอีกฝ่ายได้

 

เขาไม่เชื่อในว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นเรื่องบังเอิญ แต่เขาคิดว่าเรื่องพวกนี้ต้องเกิดขึ้นเพราะอีกฝ่ายอีกฝ่ายคงมีวิธีทําให้เรื่องนี้ดูเหมือนอุบัติเหตุ

 

เซียวชวงมักชอบอ่านเรื่องราวเหนือธรรมชาติ เซียวซวงนึกถึงสิ่งชั่วร้ายในภาพยนตร์และนิยายมองไปที่เหยิ่งเสียวไปด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาและทันใดนั้นร่างกายของเขาก็สั่นเทาเหมิ่งเสียวไปบอกว่าเขาจะต้องขับรถเสาและเขาก็ชนมันจริงๆ นี่เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆหรือ?

 

แล้วทําไมรถอีกฝ่ายถึงสามารถขับมาเองนี้ นอกจากนี้เขายังได้ยินเสียงจากในรถที่เรียกอีกฝ่ายว่า”ท่าน” ในคนสมัยใหม่ยังเรียกเขาว่า “ท่าน” อีกหรือไม่? มีอะไรอยู่ในรถหรือไม่? มันต้องมีอะไรแน่ๆไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยขับรถแบบอีกฝ่ายมาก่อนเขามั่นใจว่ามันก็ไม่มีฟังก์ชันขั้นสูงขนาดนั้นเลย!

 

หากมีสิ่งแปลกจริงๆ ถ้าเหมิงเสี่ยวไปสาปแช่งให้หนักขึ้น ชีวิตของเขาจะไม่… ยิ่งเขาคิดถึงมันเซี่ยวซวงยิ่งเขารู้สึกกลัวมากขึ้น

 

เขารีบเลิกแสดงอารมณ์โกรธและมองไปที่เหมิงเสี่ยวไปด้วยความกลัวเล็กน้อย เขาพูดว่า “พี่ชายฉันผิดไปแล้วฉันขอโทษคุณอย่าเกลียดฉันเลย!”

 

“อา?” ทัศนคติของเขาก็เปลี่ยนไปทันที และเหมิงเสียวไปก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่เล็กน้อย

 

“พี่ชาย ฉันผิดจริงๆ! ฉันสาบานว่าฉันจะไม่รบกวนคุณเกาในอนาคตจริงๆ!” เซียวซวงประสานมือ “เอาสิ่งสกปรกออกจากตัวฉันแล้วฉันจะจุดธูปสําหรับมันเมื่อฉันกลับบ้าน !”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เหมิงเสี่ยวไปรู้สึกขบขัน ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องพูดว่า “อย่าเชื่อในไสยศาสตร์ศักดินาคุณต้องเชื่อในวิทยาศาสตร์!”

 

เกาหยวนก็กลั้นรอยยิ้มของเธอไว้ และใบหน้าของเธอก็แดงเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอ

 

“ฉันเชื่อ ฉันเชื่อ” เซียวซวงพูดทันที “คุณเป็นพี่น้อง สิ่งที่คุณพูดคือสิ่งที่ฉันจะเชื่อฟัง!”

 

“เอาล่ะ ฉันไม่มีเวลามาพูดพล่ามกับนาย ดังนั้นในอนาคตอย่าพูดมาก” เหมิ่งเสี่ยวไปถาม

 

“ฉันเข้าใจ!” เซียวซวงซื่อสัตย์ เชื่อฟังเกินไป

 

หลังจากที่เหมิงเสี่ยวไปและคนอื่นๆ ออกไป เซียวชวงรู้สึกหนาวเล็กน้อยเมื่อมองดูรถที่ชนและที่จอดรถใต้ดินว่างเปล่าอย่างอธิบายไม่ถูกเขาวิ่งไปและเรียกใครสักคนมาทําความสะอาด

 

ต่อมาเขาได้ตรวจสอบภาพดังกล่าวโดยเฉพาะจากที่จอดรถและพบว่าไม่มีปัญหาใดๆ และยางระเบิดด้วยเหตุนี้เชียวชวงจึงไปที่วัดเป็นพิเศษและเชิญพระมาขับไล่เขา…

 

ไม่ต้องพูดถึงสิ่งเหล่านี้เหมิงเสี่ยวไปกลับมาที่บริษัทและเริ่มสร้างระบบการตลาดดิจิทัลของตนเอง