HOKAGE RYOS PATH

 

บทที่ 42 ยันต์ฟื้นฟู

 

เรียวตอนนี้กําลังคิดคนยันต์ฟื้นฟู ที่ทํางานคล้ายๆกับยันต์ระเบิด

 

ในขณะที่เขาอ่านบันทึกของสินาเดะ เขาก็มีความคิดบางอย่าง มันจะสะดวกมากหากมีอุปกรณ์นินจาแพทย์อยู่ใกล้ๆนินจาของโคโนฮะ มันน่าจะช่วยให้นินจามีอัตรารอดที่สูงขึ้น

 

หากไม่ใช่เพราะการตายของ นาวากิ หรือ ดัน ซึนาเดะ น่าจะสามารถสร้างยันต์ฟื้นฟูสําเร็จ

 

ในชีวิตที่ผ่านมาของเขา เขาเห็นยันต์ประเภทต่างๆในนารูโตะ สิ่งที่เขาสนใจที่สุดก็คือยันต์ระเบิด

 

หลักการของยันต์ระเบิดคือผนึกคาถาไฟระดับสูงลงไปในยันต์ และปิดผนึกมันด้วยตัวอักษรคันจิ เมื่อปลดปล่อยออกมามันจะมีพลังเท่ากับคาถาไฟเลย

 

เรียวจึงจะใช้คันจิใส่รูปแบบยันต์ฟื้นฟูแทน

 

ยันต์ระเบิดส่วนใหญ่นั้นจะเป็น [ผนึกไฟ] แต่เรียวจะใช้วิธี [ผนึกอสูร]

 

เรียวจําในมังงะได้ว่า [ผนึกอสูร] นั้นสามารถที่จะประสานอินได้ การผนึก [ฟื้นฟู] ลงไปไม่น่าจะมีปัญหา

 

อย่างไรก็ตามความพยายามของเรียวล้มเหลว วิธี [ผนึกอสูร] นั้นสามารถที่จะผนึก [ฟื้นฟูได้] แต่กระดาษไม่ส มารถรองรับมันได้ เพราะมันเป็นตราประทับที่ออกแบบมา เพื่อทํางานกับร่างกายมนุษย์ไม่ใช่บนกระดาษ

 

หลังจากล้มเหลวในการทําด้วยวิธี [ผนึกอสูร] เรียวลองทําอย่างอื่นอย่าง [ผนึกห้าธาตุ] [ผนึกไฟ] [ผนึกสี่ดาว] ทั้งหมดก็ใช้งานไม่ได้แม้ว่าเรียวจะทํามันให้สมบูรณ์แบบยังไงก็ตาม

 

ครั้งแรกนั้น [ผนึกสี่ดาว] ไม่สามารถผนึกลงกระดาษได้

 

ความล้มเหลวต่อเนื่องทําให้เรียวรู้สึกสิ้นหวัง แต่เขาไม่ต้องการยอมแพ้ หากเขาสําเร็จ ยันต์ดังกล่าวของเขาจะสามารถช่วยชีวิตคนรัก เพื่อน และครอบครัวของเขาได้ และตระกูลยามานากะก็จะมีรายได้ แถมโฮคาเงะก็จะติดหนี้เขาอีก

 

“เจ้าหนู เธอยังหมกหมุ่นกับวิชาผนึกอีกหรอ?” เรียวที่แทบจะสิ้นหวัง ก็มีจิไรยะปรากฏตัวขึ้นมา

 

เขาเพิ่งออกจากสํานักงานของโฮคาเงะ เมื่อไม่นานมานี้มีการกระทําของนินจาทรายแปลกไป ทําให้รุ่นที่ 3 เป็นกังวล จึงอยากที่จะส่งคนไปเพื่อรวบรวมข้อมูล

 

แน่นอนว่าการสืบเรื่องราวอย่างลับๆ จิไรยะเป็นคนที่น่าเชื่อถือมากที่สุด และรุ่นที่ 3 ก็มอบหมายภารกิจให้แก่จิไรยะ

 

เขาตั้งใจจะออกจากหมู่บ้านทันที ขณะที่เดินผ่านสนามฝึกที่ 3 เขาได้ยินเสียงเรียวเกาหัว จิไรยะที่สงสัยก็จึงเดินมาดู

 

“อ่า คุณจิไรยะ ผมไม่ได้ฝึกวิชาผนึกหรอกครับ ผมแค่จะพัฒนาเทคนิคใหม่เท่านั้นเอง” เรียวที่เห็นจิไรยะก็ตอบออกมา

 

“หม ดูเหมือนว่าเธอกําลังจะทํายันต์ฟื้นฟูสินะ” จิไรยะเห็นสิ่งที่เรียวทํา

 

“คุณจิไรยะรู้ได้ยังไงครับ?” เรียวสงสัย

 

“ถ้าเธอพยายามทําแบบนั้นก็ยอมแพ้ไปเถอะเจ้าหนู หลายคนพยายามที่จะทําแบบเดียวกันกับเธอ พวกเขาใช้เวลานานมากแต่ก็ทําไม่สําเร็จ” จิไรยะตบไหล่ของเรียว

 

เมื่อเรียวได้ยินจิไรยะพูดว่ามีคนที่พยายามจะทําแบบเขามาเป็นเวลานานแต่ก็ไม่สําเร็จ

 

“คุณจิไรยะครับ ทําไมพวกเขาถึงล้มเหลวละครับ?” ตอนนี้เรียวรู้แล้วว่ามีคนที่จะพยายามจะทําแบบเดียวกับเขา และเขาต้องการรู้ว่าทําไมพวกเขาถึงทําไม่สําเร็จ

 

จิไรยะใช้เวลาคิดก่อนที่จะพูดว่า

 

“อ่า ใช่แล้วซึนาเดะเคยบอกไว้ว่า วิชานินจาแพทย์นั้นไม่สามารถกักเก็บมันไว้ได้นาน”

 

“แล้วพวกเขาใช้เทคนิคอะไรหรอครับ?”

 

“ชั้นจะไปรู้มั้ยเล่า เธอควรไปถามซึนาเดะ หรือโอโรจิมารุ สิ วิชาพวกนี้ไม่ใช่แนวของชั้นเลยเจ้าหนู เธอไม่ควรมาเสียเวลากับเรื่องแบบนี้ อีกอย่างสงครามใกล้เข้ามาแล้ว เธอควรพยายามทําให้ตัวเองแข็งแกร่งเท่าที่จะทําได้นะ!” จิไรยะพูดเสร็จแล้วก็จากไป

 

เรียวเป็นพวกหัวดื้อ เขาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เขารู้ว่ามีหลายคนที่ทําล้มเหลว แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทํามันสําเร็จไม่ได้ โทมัส เอดิสัน ล้มเหลวในการประดิษฐ์หลอดไฟมากกว่า 8,000 ครั้ง และทดลองใช้วัสดุมากกว่า 7,600 ชนิด

 

เรียวล้มเหลวไปหลายครั้ง

 

ในหนึ่งเดือนต่อมาเขาได้ทดลองกับวัสดุต่าง ๆ ที่สามารถนําจักระลงไปในกระดาษได้ แต่เขาไม่เจอผนึกที่เหมาะสําหรับผนึกวิชาฟื้นฟูลงไป

 

“เจ้าหนู เธอยังไม่ยอมแพ้อีกเรอะ?” จิไรยะที่กลับมาจากภารกิจ ก็ยังคงเห็นเรียวหมกหมุ่นอยู่ที่ยันต์ฟื้นฟูของเขา

 

“คุณจิไรยะ คุณกลับมาแล้ว!” เรียวกล่าวต้อนรับอย่างเหนื่อยล้า

 

“เจ้าหนู ชั้นถามโอโรจิมารุมาแล้ว ในการที่จะใส่วิชานินจาแพทย์ลงไปนั้นต้องใช้หินหยก” เมื่อพูดจบแล้วเขาก็โยนหินหยกให้แก่เรียว

 

“หยก?” สิ่งนี้ทําให้เรียวรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก

 

เรียวนหยกที่จิไรยะให้มาเขาใช้วิธี [ผนึกอสูร] ลงไปในหยก และมันสามารถเข้ากันได้เป็นอย่างดี และมันกลายเป็นหินฟื้นฟูไปในทันที

 

หลังจากนั้น หยกนั้นก็ไม่มีจักระเหลืออยู่ อย่างที่จิไรยะบอกวิชานินจาแพทย์ไม่สามารถเก็บไว้ได้นาน

 

วิชานินจาแพทย์เป็นวิชาที่ต่างจากวิชานินจา

 

“คุณจิไรยะ หากผมใส่พลังธรรมชาติลงไป คิดว่ามันจะปกกันการรั่วไหลของจักระได้ไหมครับ?” เรียวถามออกมา

 

เรียวกําลังนึกถึงโหมดเซียนของฮาชิรามะที่ใช้คาถาไม้ได้กว้างขึ้น ฟื้นฟูได้เร็วขึ้น เนื่องจากการรักษานั้นมีพื้นฐานที่การเร่งการฟื้นฟู หรือเขาควรใช้พลังธรรมชาติเพื่อให้วิชานินจาแพทย์มีความเสถียรมากขึ้น?

 

“ชั้นไม่แน่ใจหรอกนะ ลองดูสิ!” จิไรยะพูด

 

เรียวเข้าสู่โหมดเซียนก่อนที่จะผนึกวิชา [ฟื้นฟู] ลงไปในหินหยก

 

ในตอนนี้เขารู้สึกว่าวิชานินจาแพทย์ของเขาอยู่ในหินหยกได้อย่างมีเสถียรภาพ และพลังของมันก็ไม่ได้ลดลงเลย

 

“คุณจิไรยะ ลองดูนี้สิ!” เรียวส่งหินหยกให้แก่จิไรยะ จิไรยะเองก็รู้สึกได้ว่าพลังนินจาแพทย์ไม่ได้ลดระดับลงเลย

 

“เจ้าหนู ดูเหมือนว่าเธอจะมาถูกทางนะ” จิไรยะไม่คิดว่าเรียวจะสามารถทําแบบนี้ได้ ถ้าการทดลองของเขาสําเร็จ นั้นหมายถึงประโยชน์ที่มากมายของโคโนฮะ

 

“คุณจิไรยะครับ หยกหินนี้แพงมากไหมครับ?” เรียว ถามออกมา

 

“ภารกิจระดับ C ก็สามารถซื้อมันได้ 3-4 ก้อน”

 

หยกนั้นราคาไม่ถูกเลย โดยปกติจะใช้ในอัญมณี สําหรับผู้หญิง และนินจาของโคโนฮะไม่สามารถซื้อมันได้

 

“คุณจิไรยัง ผมคิดว่าเราต้องมั่นใจว่ามันสําเร็จจริงๆ คงต้องสังเกตการอีก 2-3 วัน หากมันสําเร็จก็ควรรายงานเรื่องนี้ให้กับท่านโฮคาเงะ” เรียวพูดออกมา

 

จิรยาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เทคนิคนี้มีความสําคัญอย่างยิ่ง ต่อโคโนฮะและสิ่งนี้รุ่นที่ 3 ควรรู้อย่างเร็วที่สุด

 

หากการทดลองนี้สําเร็จ หมายความว่าเรียวไม่ต้องกังวลว่า นินจาโคโนฮะจะได้รับบาดเจ็บเพียงลําพังอย่างไรก็ตามเทคนิคนี้อาศัยการใช้พลังธรรมชาติและมีเพียงสองคนเท่านั้นที่ใช้ได้ ภายในโคโนฮะนั้นคือเรียวและจิไรยะ

 

ตอนนี้เรียวตั้งใจจะกลับไปที่ตระกูลยามานากะเพื่ออธิบาย ถึงหิน [ฟื้นฟู] ให้กับยามานากะ อิโนะอิจิ