เดิมทีชายหนุ่มไม่เชื่อ แต่หลังจากที่เฝิงเสียวหว่านบอกเองว่า เธอเป็นคนปรุงยา ก็เชื่อแล้ว

เขามองเห็นแค่ความกลัวในดวงตาของเฝิงเสียวหว่าน ในสถานการณ์นี้ โดยปกติแล้วเฝิงเสียวหว่านจะไม่มีทางโกหก

ก็หมายความว่า เฝิงเสียวหว่านปรุงยาเป็นจริงๆ!

“ถ้าเธอกล้าหลอกฉัน ฉันไม่เพียงแต่จะถอดเสื้อผ้าของเธอออก แต่จะทำให้เธอถูกดูหมิ่นอย่างที่สุด และโยนเธอออกไปจากหน้าต่างอีกด้วย” ชายหนุ่มขู่

“ฉันเอง! มันคือยาที่ฉันปรุงเองจริงๆ ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ฉันจะเขียนเครื่องยาสองสามตัวให้คุณตอนนี้ พวกคุณช่วยซื้อให้ฉัน แล้วฉันจะปรุงยาต่อหน้าพวกคุณ”

บนใบหน้าเล็ก ๆ อันสวยงามของเฝิงเสียวหว่านเต็มไปด้วยความกลัว

เมื่อคิดว่าตนอาจถูกแก้ผ้าและโยนทิ้งไป เธอก็รู้สึกกลัวมาก

“ปล่อยเธอซะ!”

ชายหนุ่มพูดแล้ว ก็พูดอีกว่า:”เธอจดเครื่องยาที่เธอต้องการ และคนของฉันจะเตรียมไว้ให้ ตราบใดที่เธอสามารถปรุงยาที่เธอขายก่อนหน้านี้ได้แค่หนึ่งเม็ด ฉันจะปล่อยเธอไป”

เฝิงเสียวหว่านรีบจดเครื่องยามากกว่า 30 ชนิด ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเครื่องยาทั่วไป เช่นตังกุย โสม ฯลฯ แต่มีวัสดุยาสามชนิด กลับไม่เคยได้ยินเลย

“รากเงิน เกราะงูเย็น น้ำแร่มังกรขาวพวกนี้ก็คือเครื่องยาเหรอ?”

ชายหนุ่มถามขึ้นทันที

เหตุผลที่เขาถามเกี่ยวกับยาทั้งตัวสามนี้ ก็เพราะว่าเไม่เคยได้ยินชื่อเครื่องยาเหล่านี้มาก่อนเลย

เฝิงเสียวหว่านพยักหน้าอย่างรวดเร็ว:”ทั้งหมดนี้เป็นเครื่องยาที่ค้นพบใหม่ หายากมาก และหาซื้อยากในตลาด แต่ก็มีอยู่จริง”

แม้ว่าชายหนุ่มจะสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก และสั่งให้ลูกน้องไปซื้อเครื่องยา

ในไม่ช้า ทั้งคู่ก็กลับมาพร้อมกับถุงยาขนาดใหญ่ อู่เทาเถาเหลือบมองเฝิงเสียวหว่านก่อน จากนั้นมองไปที่ชายหนุ่ม แล้วพูดว่า:”องค์ชาย รากเงินกับเกราะงูเย็น แล้วก็น้ำแร่มังกรขาวหาซื้อไม่ได้ เครื่องยาอื่นๆ ครบหมดแล้วครับ”

ชายหนุ่มขมวดคิ้ว และพูดอย่างเย็นชาว่า:”ฉันให้พวกแกรวบรวมเครื่องยาให้ครับ ตอนนี้พวกแกบอกฉันว่า ยังขาดเครื่องยาอยู่เหรอ?”

ทันทีที่คำเหล่านี้ออกมา สีหน้าของอู่เทาและอีกคนเปลี่ยนไปอย่างมาก อู่เทาเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก และพูดอย่างรวดเร็วว่า:”องค์ชาย พวกเราได้เปิดใช้เส้นสายที่ใช้ได้แล้ว คนทั้งโลกกำลังมองหายยาทั้งสามตัวนี้ แต่ว่าหมอเทวดาของราชวงศ์อู่บอกว่า ยาทั้งสามตัวนี้ไม่มีอยู่จริง”

คนเหล่านี้มาจากราชวงศ์อู่ ซึ่งเป็นหนึ่งในสองราชวงศ์โบราณ

และสถานะของชายหนุ่มคนนั้นยิ่งสูงส่ง อู่จื่ออี้หลานชายเพียงคนเดียวของกษัตริย์อู่

เมื่ออู่จื่ออี้ ได้ยินคำพูดของลูกน้อง ทันใดนั้นสีหน้าของเขาก็บึ้งมาก ดวงตาที่แหลมคมของเขาตกลงมาตรงร่างของเฝิงเสียวหว่าน และพูดอย่างเย็นชาว่า:”เธอล้อเล่นกับฉันเหรอ?”

“เปล่านะ! ฉันไม่ได้ล้อเล่นกับพวกคุณจริงๆ รากเงิน เกราะงูเย็น น้ำแร่มังกรขาวเครื่องยาทั้งสามตัวนี้มีอยู่จริง บนหลังภูเขาหมู่บ้านอู่ของฉันมีอยู่”

เฝิงเสียวหว่านกังวลทันที และรีบอธิบาย

เธอไม่ได้หลอกอู่จื่ออี้ แต่ยา 3 ชนิดนี้มีอยู่จริง ตอนนั้นในหมู่บ้านอู่ เธอตามปู่ของเธอไปที่หลังภูเขาในหมู่บ้านเพื่อเก็บสมุนไพรตั้งแต่ยังเด็ก

ไม่เพียงเท่านั้น ตอนนั้นปู่ของเฝิงเสียวหว่าน ยังได้ปลูกยาที่หายากมากมายที่หลังภูเขาของหมู่บ้านอู่

เมื่อเห็นท่าทางลนลานของเฝิงเสียวหว่าน คิ้วของ อู่จื่ออี้ก็กระตุกขึ้นทันที เขาคิดว่าเขามองคนแม่นมาก ถ้าเฝิงเสียวหว่านโกหก จะมองออกได้อย่างรวดเร็ว

เขารู้สึกว่าเฝิงเสียวหว่านไม่เหมือนโกหก หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง เขาขมวดคิ้วและพูดว่า:”ยาทั้งสามที่เธอว่านั้น มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ไหม?”

เฝิงเสียวหว่านส่ายหัว:”ฉันโตมากับปู่ของฉันในหมู่บ้าน จึงไม่รู้ว่าเครื่องยาเหล่านี้ตอนอยู่ข้างนอก จะมีชื่ออื่นไหม แต่ตอนที่ฉันอยู่เยี่ยนตู ฉันเคยเห็นเครื่องยาทั้งสามนี้ในร้านยาสมุนไพรจีน”

“จริงสิ พวกคุณสามารถติดต่อร้านเปิ่นเฉาสมุนไพร ร้านยาสมุนไพรจีนในเยี่ยนตูได้ ที่ร้านพวกเขามียาแบบนี้อยู่ แต่ราคาจะสูงหน่อย”

อู่จื่ออี้ส่งสายตา และลูกน้องก็เริ่มติดต่อทันที ในไม่ช้า อีกฝ่ายหนึ่งก็ได้รับข่าว และพยักหน้าให้อู่จื่ออี้:”องค์ชาย ได้รับการยืนยันแล้วว่าร้านเปิ่นเฉาสมุนไพรของเยี่ยนตูมีเครื่องยาสามตัวนี้จริงๆ”

“แต่ดูเหมือนว่ายาตัวนี้จะไม่ค่อยได้ใช้ ตอนนี้มีเพียงร้านเปิ่นเฉาสมุนไพรเท่านั้นที่มี หาซื้อจากที่อื่นยากมาก”

หลังจากฟังคำพูดของลูกน้องแล้ว สายตาดุร้ายของอู่จื่ออี้ค่อยๆหายไป เมื่อมองไปที่เฝิงเสียวหว่านอีกครั้ง เหมือนกับการมองขุมสมบัติ

“ไม่ต้องกังวล หลังจากที่เธอตามฉันไปราชวงศ์อู่ ขอแค่เธอจดจ่อกับการปรุงยาให้ราชวงศ์อู่ของเรา ฉันจะปฏิบัติต่อเธออย่างดี”

น้ำเสียงของอู่จื่ออี้อ่อนโยนลงมาก

เขาเป็นเพียงหนึ่งในหลานชายผู้ยิ่งใหญ่ของกษัตริย์อู่ และอนาคตอาจจะสืบทอดบัลลังก์ หากเฝิงเสียวหว่านสามารถปรุงยาได้จริง ๆ ตราบใดที่เขาควบคุมเฝิงเสียวหว่านให้ดีในมือ อนาคตของเขาก็จะไร้ขอบเขต

เฝิงเสียวหว่าน มองไปที่อู่จื่ออี้ด้วยนัยน์ตาสีแดง และพูดว่า:”ขอร้องอย่าพาฉันไปเลย ขอแต่คุณยอมปล่อยฉันไป ฉันสัญญาได้ว่า ต่อไปยาที่ปรุงไว้ จะขายให้คุณก่อน”

ตั้งแต่ปู่ของเธอเสียชีวิต เธอก็ตามหยางเฉินไปเยี่ยนตู ตอนนี้ ในสายตาของเธอ หยางเฉินเป็นพี่ชายแท้ๆ ของเธอเอง และเธอไม่อยากทิ้งหยางเฉินเลยจริงๆ

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ จากความเข้าใจของเธอที่มีต่อหยางเฉิน หากเธอถูกอู่จื่ออี้พาตัวไป หยางเฉินจะต้องเสี่ยงมาช่วยเธออย่างแน่นอน

แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าราชวงศ์อู่เป็นตัวแทนอะไร แต่สามารถเห็นได้จากความเย่อหยิ่งของคนเหล่านี้ว่า สถานะของพวกเขานั้นไม่ธรรมดา แม้แต่ราชวงศ์ซ่านกวนก็ไม่อยู่ในสายตาเลย

หากหยางเฉินมีความขัดแย้งกับคนของราชวงศ์อู่เพราะเธอ เธอจะโทษตัวเองเป็นอย่างมาก

เหตุผลที่อู่จื่ออี้ส่งคนไปหาคนที่ขายยา ก็เพื่อจะได้ยามา ในเมื่อตอนนี้รู้แล้วว่า เฝิงเสียวหว่านสามารถปรุงยาได้ แล้วจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ได้อย่างไร?

“เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? กล้าปฏิเสธฉัน เคยคิดไหมว่าผลที่ตามมาจะร้ายแรงขนาดไหน?” ดวงตาของอู่จื่ออี้ค่อยๆ เย็นชาลง

ในเวลาเดียวกัน ลมปราณบูโดแดนเทพชั้นปลายก็ค่อยๆลอดออกจากตัวเขา และห่อหุ้มเฝิงเสียวหว่านทันที

ชั่วขณะหนึ่ง เฝิงเสี่ยวหว่านรู้สึกว่ามีภูเขาขนาดใหญ่อยู่บนไหล่ของเธอ ในใจรู้สึกหวาดกลัวมาก

“ฉันขอร้องล่ะ อย่าพาฉันไปได้ไหม? ฉันสัญญาว่าต่อไปฉันจะให้ยาที่ปรุงได้ส่วนหนึ่งแก่คุณทุกๆ เดือน ขอแค่คุณอย่าพาฉันไป”สีหน้าของเฝิงเสียวหว่านเต็มไปด้วย การอ้อนวอน

ในช่วงเวลานี้ เธออยู่กับอ้ายหลินตลอด ตอนนี้หม่าชาวได้หายไป และกว่าจะได้ข่าวของหยางเฉินมา ถ้าเธอถูกพาตัวไปตอนนี้ อ้ายหลินจะทำอย่างไร?

ในขณะนี้เอง มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น อู่จื่ออี้ขมวดคิ้ว และก่อนที่เขาจะพูด อู่เทาก็เดินไปเปิดประตูแล้ว

ทันทีที่อู่เทาเปิดประตู ก็เห็นผู้แข็งแกร่งสองคนแดนเทพชั้นต้นปรากฏตัวขึ้น เขาเลิกคิ้วทันที และพูดอย่างเย็นชาว่า:”พวกคุณมาหาใคร?”

ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นทั้งสองคนไม่ตอบ และมองเข้าไปในห้อง ในตอนที่พวกเขาเห็นเฝิงเสียวหว่าน ก็ดีใจทันที:”เจอแล้ว!”