ภายนอกหยางเฉินดูเรียบสงบ แต่ข้างในเขาตกใจมาก ความแข็งแกร่งของเย่หลิน ทำให้เขาประหลาดใจจริงๆ

ประเด็นสำคัญคือ ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์เย่ยังไม่ปรากฏตัว หากเสียแรงทั้งหมดของเขาในตัวเย่หลิน เขาจะทำอย่างไรเมื่อผู้พิทักษ์ปรากฏตัว?

แน่นอน เขายังมีวิธีการหนึ่ง นั่นคือ การทำให้สายเลือดของเขาบ้าคลั่ง ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสภาพที่บ้าคลั่ง

แต่เขาเตรียมวิธีการนี้ไว้เพื่อจัดการกับผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ ก่อนที่ผู้พิทักษ์จะปรากฏตัวขึ้นเขาก็ไม่สามารถใช้สิ่งนี้แน่นอน

“หยางเฉิน ตอนนี้ผมอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก และคุณเป็นแค่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น แม้ว่าคุณจะสามารถระเบิดความแข็งแกร่งที่แข็งแกร่งกว่านี้ออกมาได้ เมื่อถึงสุดขีดอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า คุณคิดว่า วันนี้คุณจะสามารถเอาชนะผมได้หรือไม่?”

“นอกจากนี้ แม้ว่าคุณจะเอาชนะผมได้จริงๆ คุณเคยคิดหรือยังว่าคุณต้องเสียพลังงานไปมากแค่ไหน? อย่าลืมสิว่าราชวงศ์เย่ของผมยังมีผู้พิทักษ์คอยดูอยู่”

“ตอนนี้ ถ้าคุณคุกเข่าขอความเมตตา และเข้าร่วมราชวงศ์เย่ ทำงานให้ผม ผมจะไว้ชีวิตคุณ ผมจะให้เวลาคุณคิดหนึ่งนาที”

เย่หลินกล่าวเสียงดัง เขาดูหยิ่งผยอง เห็นได้ชัดว่ามั่นใจในความแข็งแกร่งของเขาในปัจจุบันอย่างมาก

เพียงแต่ว่า ในใจของเขายังรู้สึกกลัวเล็กน้อย เมื่อสัปดาห์ที่แล้วที่ยอดเขาเยี่ยนซาน ความแข็งแกร่งของหยางเฉินพุ่งสูงขึ้น และเกือบจะฆ่าเขาและหลิวเหล่าก้วย

สิ่งที่เขาสามารถแน่ใจได้ก็คือ หยางเฉินในสถานะนั้นในเวลานั้น มีพลังเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกอย่างแน่นอน

และความแข็งแกร่งของหยางเฉินนั้นแข็งแกร่งมาก และพรสวรรค์ด้านบูโดของเขานั้นยอดเยี่ยม ถ้าเขาสามารถกลายเป็นสมาชิกของราชวงศ์เย่ได้ มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อราชวงศ์เย่

และเขายังมั่นใจว่าหลังจากที่หยางเฉินเข้าร่วมราชวงศ์เย่ เขาจะควบคุมชีวิตความเป็นความตายของหยางเฉินไว้ในมือของเขา

“ไม่ต้องพิจารณา อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ เริ่มลงมือเถอะ!”

หยางเฉินกล่าวอย่างเฉยเมย

เมื่อเสียงของเขาลดลง ความถี่การหายใจของเขาก็เปลี่ยนไปทันที มันเป็นเทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน

ในช่วงเวลาสั้นๆ ออร่าของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวได้แผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเขา ไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าโดยตรงและเข้าใกล้แดนเหนือมนุษย์ขั้นหก

อย่างไรก็ตาม หากความแข็งแกร่งยังไม่สามารถเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกได้ เขาก็ยังไม่สามารถเอาชนะเย่หลินได้

“ถ้าอย่างนั้น ผมก็ทำได้เพียงส่งคุณไปแล้วกัน!”

เจตนาฆ่าที่รุนแรงแวบวาบในดวงตาของเย่หลิน และร่างของเขาก็หายไปในทันที

“ฆ่า!”

หยางเฉินตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว และรัศมีที่น่ากลัวก็ปะทุออกมาจากเขา

“ปัง!”

การโจมตีของทั้งสองตกลงมาเกือบจะพร้อมๆกัน และภายใต้การเผชิญหน้ากันของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ พลังอันน่าสะพรึงกลัวได้พัดพาไปทุกทิศทุกทางราวกับทะเลที่มีพายุ

“บูม!”

ด้วยเสียงดังลั่น วังราชวงศ์เย่ขนาดใหญ่ ไม่สามารถทนต่อผลที่ตามมาของการต่อสู้ของทั้งสองผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ และแตกสลายกับพื้นด้วยเสียงดังปัง

ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ที่ถอยห่างออกไปหลายร้อยเมตร ต่างเบิกตากว้างในเวลานี้ หากเย่หลินและหยางเฉินยังคงต่อสู้กัน ทั้งคฤหาสน์ราชวงศ์เย่จะไม่ถูกทำลายหรือ?

“ที่นี่ต่อสู้กันให้สุดไม่ได้ เราไปสู้กันที่ภูเขาหวงซาน โอเคไหม?” เย่หลินจ้องไปที่หยางเฉินและถาม

“ได้!” หยางเฉินเห็นด้วย

หยางเฉินมุ่งมั่นที่จะทำลายเย่หลิน และปล่อยให้ตระกูลหลี่เข้ามาแทนที่ราชวงศ์เย่ หากทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลายในตอนนี้ ก็เท่ากับการทำลายทุกสิ่งทุกอย่างของเขา ดังนั้น เมื่อเย่หลินเสนอให้ออกจากคฤหาสน์ราชวงศ์เย่และไปสู้ที่อื่น แน่นอนว่าหยางเฉินจะตอบตกลง

ร่างของทั้งสองนั้นเร็วราวกับสายฟ้า และก่อนที่ทุกคนจะดึงสติกลับมาได้ พวกเขาก็หายตัวไปในคฤหาสน์ราชวงศ์เย่

“ไป ไปที่ภูเขาหวงซาน!” กลุ่มชายผู้แข็งแกร่งจากไปทีละคน

ภูเขาหวงซานเป็นภูเขาที่สูงที่สุดในเมืองราชวงศ์เย่ และคฤหาสน์ราชวงศ์เย่ก็อยู่ด้านหน้าภูเขาหวงซาน ใช้เวลาไม่นาน หยางเฉินและเย่หลินก็ไปถึงยอดเขาหวงซาน

และผู้แข็งแกร่งหลายคนในเมืองราชวงศ์เย่ก็มาถึงที่ภูเขาหวงซาน แต่พวกเขากล้าที่จะยืนอยู่ที่เชิงเขาหวงซานเท่านั้น แต่ไม่มีใครกล้าขึ้นไปบนภูเขาเพื่อดูการต่อสู้

“หยางเฉิน ทำไมคุณต้องเกลียดชังราชวงศ์เย่ของผมมากขนาดนี้ด้วย? เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว ความคับข้องใจระหว่างเรานั้นยังไม่ถึงขั้นเจรจากันไม่ได้”

แม้ว่าเย่หลินจะแข็งแกร่งกว่าหยางเฉิน แต่ในใจของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความกลัว บนยอดเขาเยี่ยนซานในวันนั้น หยางเฉินได้สร้างความประทับใจที่ลึกซึ้งให้กับเขา

ตอนนี้หยางเฉินยังไม่เข้าสู่สภาวะนั้น ก็สามารถระเบิดออกมาด้วยพลังการต่อสู้ที่เกือบจะเท่ากับเขา ถ้าหยางเฉินเข้าสู่สภาวะนั้นล่ะ?

แม้ว่าผู้พิทักษ์ของราชวงศ์จะปรากฏตัวในท้ายที่สุด ในเวลานั้น เขากลัวว่าเขาคงจะถูกหยางเฉินฆ่าไปแล้ว

“ราชวงศ์เย่นำผู้แข็งแกร่งไปยังเยี่ยนตูมากมาย ภายใต้หน้ากากของการจัดงานเลี้ยงวันเกิด เพื่อนำตี้ชุนออกมายังโลก และยังต้องการฆ่าผม นี่ยังไม่ใช่ความแค้นหรือ?”

หยางเฉินยืนห่างจากเย่หลินหลายสิบเมตร และพูดด้วยท่าทางประชดประชัน “ถ้าผมแข็งแรงไม่พอ เกรงว่าวันนั้นผมคงจะโดนคุณฆ่าแล้ว”

เย่หลินกล่าวว่า “หยางเฉิน ไม่มีศัตรูถาวรในโลกนี้ ไม่ว่าคุณจะฆ่าผมก็ดี หรือผมอยากฆ่าคุณก็แล้ว แต่หากพวกเรามีชีวิตอยู่ดีๆ เช่นนั้นพวกเราก็เป็นเพื่อนกันได้”

“ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของคุณ ถ้าคุณเข้าร่วมราชวงศ์เย่ เมื่อมองดูราชวงศ์ทั้งสี่ แล้วใครล่ะที่จะเป็นศัตรูของเรา? หากคุณและผมร่วมมือกัน แม้ว่าผู้พิทักษ์ของราชวงศ์อีกสามราชวงศ์จะปรากฏตัว ก็ทำอะไรพวกเราไม่ได้”

“หยางเฉิน คุณร่วมมือกับผม เพื่อโค่นล้มราชวงศ์อีกสามราชวงศ์ หากคุณเต็มใจ ผมสามารถช่วยคุณสร้างราชวงศ์หยางได้ ถึงตอนนั้น แม้จะเป็นราชวงศ์โบราณ เราก็มีคุณสมบัติที่จะไปแข่งขันกับพวกเขา”

เย่หลินไม่ยอมล้มเลิก เขามีความทะเยอทะยานสูง ไม่เพียงแต่จะรวมราชวงศ์ทั้งสี่เท่านั้น แต่ยังต้องการแข่งขันกับราชวงศ์โบราณทั้งสองด้วย

หยางเฉินหัวเราะอย่างเย็นชา “ถ้าอุดมการณ์ไม่เหมือนกัน ก็อย่ามาคบกันเลย!”

ด้วยความทะเยอทะยานของเย่หลิน หากปล่อยให้ราชวงศ์เย่รวมอยู่ในตำแหน่งของราชวงศ์โบราณ เกรงว่าเขาจะยังอยากได้ราชวงศ์โบราณ หรือแม้แต่ทั้งจิ่วโจว

“ดูเหมือนว่า ไม่ว่าผมจะสัญญาอะไรกับคุณ คุณก็ไม่ยอมที่จะเข้าร่วมราชวงศ์เย่?”เย่หลินหรี่ตาและถาม เจตนาฆ่าวับในแววตาของเขา

“เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว รับหมัดของผมก่อนซะ!”

หยางเฉินขี้เกียจเกินกว่าจะพูดมากกว่านี้ และเริ่มโจมตีก่อน

“หึ!ไม่เจียมตัว!ผมจะบอกให้คุณรู้ว่าช่องว่างระหว่างแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามและแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกนั้นใหญ่เพียงใด!”

เสียงของเย่หลินตกลงไป และหินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆทันที เขาก็ยกกำปั้นขึ้นและความแข็งแกร่งทั้งหมดของร่างกายเขาก็จดจ่ออยู่กับหมัด

“ฆ่า!”

ในขณะที่การโจมตีของหยางเฉินตกลง การโจมตีของเย่หลินก็ตกลงไปที่หยางเฉินด้วยโมเมนตัมดังสนั่น

“ปัง!”

หมัดทั้งสองปะทะกัน และหยางเฉินเพียงรู้สึกได้ถึงกำลังชี่ที่น่าสะพรึงกลัวที่ปะทุขึ้นจากกำปั้น กระจายไปตามแขนทั้งหมดไปยังร่างกาย

เกือบจะในทันที หยางเฉินเตะอย่างแรงและร่างของเขาก็ถอยกลับอย่างรวดเร็ว

ถ้าเขาไม่ถอยกลับไป เกรงว่าแขนของเขาจะหักไปหมดแล้ว

ถึงอย่างนั้น แขนทั้งแขนของเขาก็ยังชาอยู่

สีหน้าของหยางเฉินเคร่งขรึมอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม แดนบูโดของเขาเป็นเพียงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม แม้ว่าพลังการต่อสู้ของเขาจะเทียบได้กับแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า แต่ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขานั้นอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น

ส่วนเย่หลิน เขาได้ก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว และความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขานั้นเหนือกว่าหยางเฉินมาก ถ้าอาศัยเพียงการปะทะกันของร่างกาย หยางเฉินอาจจะแพ้อย่างสาหัส

ถ้าเขาต้องการเอาชนะเย่หลิน เขาทำได้เพียงเพิ่มพลังการต่อสู้ของเขาให้ถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก มิฉะนั้น เขาจะไม่สามารถชนะได้

และตอนนี้ หากเขาจะปรับปรุงความแข็งแกร่งของเขา ก็ต้องเข้าสู่สภาวะบ้าคลั่งเท่านั้นจึงจะสามารถยกระดับความแข็งแกร่ง แต่ถ้าเขาใช้ความบ้าคลั่งในตอนนี้ เขาจะเผชิญหน้าอย่างไรเมื่อผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ปรากฏขึ้น?

ณ ขณะนั้น หยางเฉินเข้าสู่ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่รู้ควรเลือกทางไหนดี