บทที่ 1846 ยอมแพ้เดี๋ยวนี้
ถึงจะไม่มีโอกาสชนะ เขาก็ยังต้องสู้สุดชีวิต ถ้าเขาละทิ้งการต่อสู้ ต่อให้ตอนนี้จะรอดไปได้ สมาคมบูโดแห่งประเทศซันก็ไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่
พริบตาเดียว ตู้จ้งก็มาปรากฏอยู่ตรงหน้าทาคาโอะ แล้วซัดกำปั้นออกไป
“ตุบ!” 
เกิดเสียงปะทะที่อุดอู้ขึ้น ร่างกายของทาคาโอะกระเด็นออกไป แล้วกำลังจะลอยออกนอกสังเวียนไป
“เยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม!” 
ทางฝั่งค่ายจิ่วโจว ได้มีนักสู้ตะโกนโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นแล้ว
แต่ในตอนนั้นเอง ตู้จ้งก็ขยับเท้า พุ่งไปที่ของเวทียื่นมือไปคว้าข้อเท้าของทาคาโอะเอาไว้ แล้วดึงกลับมา
“ตูม!” 
ร่างกายของทาคาโอะกระแทกลงพื้นอย่างแรง และไม่ได้ตกไปนอกเวที
ในจังหวะที่ทาคาโอะลงพื้น ทั่วทั้งสังเวียนได้สะเทือนอย่างแรง
ผู้ชมที่อยู่รอบๆ ต่างตกใจไปตามๆ กัน
โดยเฉพาะเหล่านักสู้ของจื่วโจวที่อยู่ในค่าย ต่างตะโกนโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น
หันมองมาที่นักสู้ของประเทศซัน ต่างทำหน้าซีดเซียว ทั้งๆ ที่การโจมตีของตู้จ้งเมื่อกี้กำลังจะทำให้ทาคาโอะตกเวที แต่ในตอนที่ทาคาโอะกำลังจะตกลงพื้น ตู้จ้งกลับคว้าข้อเท้าของทาคาโอะเอาไว้ แล้วดึงทาคาโอะกลับเข้าเวที
เห็นได้ชัดว่า ตู้จ้งไม่ได้อยากปล่อยทาคาโอะไปง่ายๆ ถ้าเมื่อกี้ทาคาโอะเกิดตกลงไปที่นอกเวที ก็เท่ากับแพ้ แต่ก็ไม่ถึงกับตาย
ขอแค่ไม่ทำให้ทาคาโอะตกเวที เขาก็ยังมีโอกาสที่จะฆ่าทาคาโอะ
แน่นอนว่า เรื่องนี้มันไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ขอแค่ทาคาโอะไม่ยอมแพ้ เขาก็สามารถควบคุมการประลองในรอบนี้ได้อย่างสมบูรณ์ เพื่อถ่วงเวลาต่อไป
เขาจะรอให้หยางเฉินปรากฏตัว ตอนนี้คนที่จะเอาชนะทิคาโนะ ทาเคชิได้ ก็มีแค่หยางเฉินเท่านั้น
ดังนั้นเขาจะปล่อยให้การประลองในรอบนี้จบลงง่ายๆ ไม่ได้ แต่จะค่อยเล่นอย่างใจเย็น
ทาคาโอะหมอบอยู่บนพื้น สีหน้ามีแต่ความโกรธจากความอับอาย
“ปากะ!” 
เขาพยายามลุกขึ้นมา คำรามออกมาเสียงดัง เลือดอาบเต็มหน้า แล้วพูดพร้อมกัดฟันว่า “แกจะต้องเสียใจ! แกจะต้องเสียใจ!” 
“หึ!” 
ตู้จ้งทำเสียงฮึดฮัด ไม่ได้พูดอะไรที่ไร้สาระ ขยับขา แล้วพุ่งเข้าใส่ ทาคาโอะอีกครั้ง
“ตุบ!” 
เกิดเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ร่างกายของทาคาโอะกระแทกลงพื้นอีกครั้ง
“ตุบตุบตุบ!” 
หลังจากนั้น ก็คือเวลาเปิดโชว์ของตู้จ้ง ทาคาโอะไม่มีโอกาสได้ส่วนกลับด้วยซ้ำ ทุกครั้งที่ลุกขึ้น ก็จะถูกตู้จ้งอัดจนล้ม
ขวัญกำลังใจของนักสู้จิ่วโจวที่อยู่ในค่ายพุ่งถึงขีดสุด เสียงตะโกนดังสนั่นไปทั่วบริเวณ
ทาคาโอะไม่ออกนอกเวที ไม่ยอมแพ้ ไม่ตาย งั้นการประลองในรอบนี้ก็ยังดำเนินต่อไป
ถ้าทาคาโอะยอมแพ้ ก็จะทำให้นักสู้ของประเทศซันขายหน้า เมื่ออยู่ต่อหน้านักสู้ระดับสูงของประเทศซัน ถึงทาคาโอะต้องตายก็ไม่มีทางปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเด็ดขาด
ทาคาโอะเองก็เข้าใจถึงจุดนี้ดี ถ้าเกิดเขาตาย ยังพอทำประโยชน์ให้คนในครอบครัวได้บ้าง แต่ถ้ายอมแพ้ ถึงตอนนี้จะรอดไปได้แต่สมาคมบูโดแห่งประเทศซัน ก็ไม่มีทางให้เขากลับประเทศไปอย่างมีลมหายใจแน่นอน
“พอได้แล้ว!” 
ทันใดนั้นเอง เสียงที่เกรี้ยวกราดก็ได้ดังขึ้น ดังก้องที่ทั้งโรงเทพบู๊
เป็นอาโอกิ ยามาโตะที่ค่อยๆ ยืนขึ้น หรี่ตามองตู้จ้งแล้วพูดไปว่า “ฉันรู้ว่าแกกำลังถ่วงเวลา แกคิดว่าการที่แกถ่วงเวลาได้ คนที่แกรอก็จะมาถึงอย่างนั้นเหรอ?” 
“ถ้าแกยอมแพ้ให้ทาคาโอะตอนนี้ ฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่อย่างนั้น รอบต่อไป ฉันจะขึ้นสังเวียนด้วยตนเอง ทำให้แกได้รู้ซึ้งถึงสิ่งที่ทาคาโอะต้องเผชิญ”