The king of War บทที่ 2064 บดขยี้อย่างไร้ความปรานี
หลิ่วหรูเอียนก็มองเห็นผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีพุ่งไปทางตู้จ้งเช่นกัน โกรธอย่างมากทันที ตะโกนพูด : “รีบไปขัดขวางผู้พิทักษ์ของตระกูลฉี!”

นักบูโดแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นยอดสามคน รีบพุ่งไปทางผู้พิทักษ์ตระกูลฉี

เพียงแต่ เดิมทีผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีมีพลังแดนนภาขั้นสองชั้นต้นอยู่แล้ว และเป็นฝ่ายที่พุ่งไปทางตู้จ้งก่อน อาศัยผู้พิทักษ์สามคนของตระกูลหลิ่ว ขัดขวางไม่ได้ด้วยซ้ำ

“จบแล้ว!”

“เจ้าสำนักตู้ยังก้าวข้ามเขตแดนไม่สำเร็จ ก็ต้องตายแล้วเหรอ?”

“คนของตระกูลฉี ช่างโหดร้ายและไร้ยางอายจริงๆ!”

เฮ่อจวินทั้งสามคน ล้วนแล้วเต็มไปด้วยความโกรธ

พวกเขายืนอยู่ข้างเดียวกับตู้จ้งโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้ตู้จ้งเผชิญหน้ากับอันตรายถึงแก่ความตาย พวกเขาล้วนแล้วเป็นห่วงอย่างมาก และโกรธอย่างมากเช่นกัน

ตู้จ้งในเวลานี้ ยังคงตกอยู่ในห้วงลึกของมรดกของเทพบู๊ สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นของโลกภายนอกทั้งหมด ล้วนแล้วเมินเฉย กระทั่งแม้แต่ประสบกับทัณฑ์เทพเจ็ดสี ล้วนแล้วไม่มีความรู้สึกใดๆ

และในเวลานี้ ผู้พิทักษ์สองคนของตระกูลฉี พุ่งมาอยู่ตรงหน้าตู้จ้งแล้ว

“ตายสะเถอะ!”

ผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นสองคน ไม่มีความลังเลใดๆ ระเบิดพลังที่แข็งแกร่งที่สุดในเวลาเดียวกัน โจมตีใส่ตู้จ้งอย่างดุร้าย

และในเวลานี้ ร่างกายของหยางเฉินวิ่งผ่านทันที ป้องกันอยู่ตรงหน้าตู้จ้งโดยตรง

“ไสหัวไปสะ!”

เขาตะคอกด้วยความโกรธ ต่อยหนึ่งหมัดออกไป พลังที่รุนแรง ระเบิดออกมาจากหมัดที่เขาต่อยออกไป

“ปัง!”

เสียงกระแทกที่ดังสนั่นหวั่นไหว ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน ผู้พิทักษ์แดนนภาขั้นสองชั้นต้นของตระกูลฉีคนนั้น ราวกับว่าวที่เชือกขาด กระอักเลือดออกมา บินออกไปสิบกว่าเมตรโดยตรง ชนเข้ากับใต้เท้าของฉีอิงเว่ยอย่างแรง

และในเวลาเดียวกัน การโจมตีของผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีอีกคนหนึ่ง โจมตีมาบนร่างกายของหยางเฉินอย่างดุร้าย

“ปัง!”

ทันทีที่การโจมตีของผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีโจมตีมาบนร่างของหยางเฉิน ส่งเสียงแตกหัก เพียงแค่เห็นโล่ล่องหนที่หยางเฉินอัญเชิญออกมา หายไป

ท้ายที่สุดแล้วอีกฝ่ายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้น หยางเฉินไม่สามารถล้มผู้แข็งแกร่งสองคนได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ดังนั้นในขณะที่โจมตีผู้พิทักษ์คนหนึ่งบินออกไปด้วยกำลังทั้งหมด อัญเชิญโล่ล่องหนออกมา เอามาป้องกันการโจมตีของผู้พิทักษ์คนที่สอง

แม้ว่าจะมีการป้องกันของโล่ล่องหน หยางเฉินยังคงสามารถรับรู้ได้ถึงพลังที่แข็งแกร่ง ราวกับว่ากระแทกจนทำให้อวัยวะภายในของตัวเองแตกเป็นเสี่ยงๆ

แต่ว่าเขาต่อต้านการโจมตีครั้งนี้ กลับไม่ถอยแม้แต่ครึ่งก้าว ถ้าถอยหลังอีก ก็จะส่งผลกระทบต่อตู้จ้งไปด้วย

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าตู้จ้งกำลังประสบกับอะไร แม้แต่ทัณฑ์เทพเจ็ดสีล้วนแล้วตกลงมาแล้ว แต่กลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ แต่เขามั่นใจว่า ตู้จ้งในเวลานี้ กำลังเข้าสู่สภาวะลึกลับอย่างใดอย่างหนึ่งแน่นอน

สำหรับนักบูโดคนใดคนหนึ่งแล้ว สภาวะลึกลับนี้เหมือนกับพระที่กำลังนั่งสมาธิ ล้วนแล้วพบเห็นได้แต่ขอร้องไม่ได้

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ หยางเฉินไม่สามารถปล่อยให้ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีทำลายภัยพิบัติสวรรค์ของตู้จ้งได้ เพียงแค่ภัยพิบัติสวรรค์ถูกทำลาย ก็จะส่งผลกระทบร้ายแรงต่อนักบูโด

“ใคร?”

ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีเห็นว่าไม่สามารถโจมตีฆ่าหยางเฉินได้ ตรงกันข้างเพื่อนของเขากลับถูกหยางเฉินโจมตีจนได้รับบาดเจ็บและบินออกไปสิบกว่าเมตร ใบหน้าเต็มไปด้วยความตะลึง

ในเวลานี้ ไม่เพียงแต่ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉี ฉีอิงเว่ยและฉีอิงเสว่ และยังมีหลิ่วหรูเอียนและอี้เฟยยาง นอกจากนี้ยังมีอี้เทียนเจียวทั้งสามคน ล้วนแล้วเบิกตากว้าง ใบหน้าล้วนแล้วเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

ผู้พิทักษ์ตระกูลฉี เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้น นักบูโดแข็งแกร่งสองคนลงมือพร้อมกัน คาดไม่ถึงว่าจะถูกหยางเฉินโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสาหัสหนึ่งคน ป้องกันการโจมตีทั้งหมดของอีกฝ่ายโดยไม่ถอยแม้แต่ครึ่งก้าว

กุญแจสำคัญคือ หยางเฉินยังคงอายุเท่ากับพวกเขา

ในฐานะเป็นบูโดอัจฉริยะชั้นยอดของโลกบู๊โบราณล่าง พวกเขายังไม่ก้าวเข้าสู่แดนนภาด้วยซ้ำ คนในวัยเดียวกันก็มีพลังของการฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นคนหนึ่งแล้ว

เทียบกับหยางเฉิน พวกเขายังนับได้ว่าเป็นอัจฉริยะอยู่ไหม?

ของไร้ค่ายังพอเป็นไปได้!

หยางเฉินไม่ได้ตอบผู้พิทักษ์ตระกูลฉี แต่เป็นการรวบรวมพลังไว้ที่กำปั้นขวา

ในเวลานี้ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่อยู่บนกำปั้นขวาของหยางเฉินที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ สีหน้าเปลี่ยนทันที ตะคอกด้วยความโกรธ : “แกหาเรื่องตาย!”

สิ้นสุดเสียง ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีระเบิดพลังทั้งหมดโดยตรง กลิ่นอายที่ทรงพลัง กระจายออกมาจากบนร่างกายของเขา

“ฝ่ามือปีศาจอัคคี!”

“นี่เป็นวิชาลับการโจมตีชั้นยอดของตระกูลฉี ฝ่ามือปีศาจอัคคี! เพียงแค่ใช้มัน จะระเบิดพลังในร่างกายของตัวเองออกมายี่สิบเปอร์เซ็น และเขตแดนของนักบูโดก็จะลดลงเล็กน้อยเนื่องจากการใช้วิชาลับนี้”

จู่ๆเฮ่อจวินก็พูดด้วยความตะลึง

อี้เฟยยางและอี้เทียนเจียวสีหน้าก็เปลี่ยนอย่างมากเช่นกัน : “ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีมีพลังระดับแดนนภาขั้นสองชั้นต้นแล้ว ถ้าหากระเบิดพลังในร่างกายของตัวเองออกมายี่สิบเปอร์เซ็น การโจมตีนี้ ไม่ใช่ว่าเป็นการทำลายล้างเหรอ?”

หลิ่วหรูเอียนตะโกนไปทางหยางเฉิน : “รีบหลบ!”

แต่ว่า การเตือนของเธอช้าไปแล้ว

ในเวลานี้ ผู้พิทักษ์ตระกูลฉีรวบรวมพลังได้สำเร็จแล้ว เพียงแค่เห็นบนกำปั้นขวาของเขา ปลดปล่อยกลิ่นอายของความน่าสะพรึงกลัวออกมา กำปั้นขวาทั้งข้าง ล้วนแล้วแดงไปหมด

“ฝ่ามือปีศาจอัคคี!”

ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีคำรามด้วยความโกรธ ทันใดนั้นฝ่ามือขวาก็โจมตีไปที่หัวใจของหยางเฉินอย่างดุร้าย

ทันทีที่ลงมือ ก็คือท่าไม้ตายที่แข็งแกร่งที่สุด โจมตีไปที่เส้นชีวิตของหยางเฉินโดยตรง

ดวงตาของหยางเฉินเยือกเย็น แน่นอนเขารู้อยู่แล้วว่าตัวเองกำลังเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่งเพียงใด ตอนที่ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีใช้ฝ่ามือปีศาจอัคคี เขาก็ใช้วิชาลับเชียนเสวียนแล้วเช่นกัน

ช่วงเวลาที่ฝ่ามือปีศาจอัคคีของผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีโจมตีมาหาเขา หยางเฉินเหวี่ยงกำปั้นขวาออกไปทันที

“ปัง!”

กำปั้นปะทะเข้าด้วยกัน เหมือนระเบิดนิวเคลียร์ กลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัว กวาดไปทุกทิศทุกทาง

หยางเฉินป้องกันอยู่ตรงหน้าตู้จ้งอย่างแน่นหนา กลัวว่าการโจมตีนี้จะส่งผลกระทบต่อตู้จ้ง

“ปัง ปัง ปัง!”

พื้นดินที่อยู่ข้างหลังผู้พิทักษ์ของตระกูลฉี แตกอย่างต่อเนื่อง แตกไปข้างหลังสิบกว่าเมตรโดยตรง

คนที่อยู่ในสถานที่ทุกคน ล้วนแล้วเบิกตากว้าง แต่ละคนล้วนแล้วเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

“พุฟ!”

อย่างกะทันหัน ผู้พิทักษ์ของตระกูลฉีกระอักเลือดออกมา ไม่สามารถยืนต่อไปได้ ร่างนั้นกระเด็นลอยไปโดยตรงด้วยแรงกระแทกที่รุนแรง

เดิมทีคนที่มาจากโลกบู๊โบราณล่างทุกคนก็ตะลึงอยู่แล้ว ในเวลานี้ล้วนแล้วมีความรู้สึกเหมือนกำลังฝัน ความแข็งแกร่งของหยางเฉิน ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนคนไร้ค่า

ในทางกลับกัน หยางเฉิน ยังคงอยู่ในความสงบ ยืนอยู่ที่เดิมอย่างมั่นคง เผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นสองคนอย่างต่อเนื่อง กลับไม่ถอยแม้แต่ครึ่งก้าว

“นี่ นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

“เขาน่าจะรุ่นเดียวกับพวกเราใช่ไหม?”

“พี่หลิ่ว คุณว่า เป็นไปได้ไหมว่าเขามีวิชาลับพิเศษในการบำเพ็ญ สัตว์ประหลาดอายุมากที่สามารถคงความเป็นหนุ่มสาวไว้ได้?”

เฮ่อจวินทั้งสามคน ล้วนแล้วอ้าปากค้างและตกตะลึง พวกเขาไม่สามารถยอมรับได้ คนหนุ่มคนหนึ่งที่มีอายุรุ่นเดียวกับพวกเขา โจมตีผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นสองคนจนได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของหลิ่วหรูเอียนก็แย่อย่างมากเช่นกัน อยู่ในความสงบตลอดเวลา

จู่ๆเฮ่อจวินก็พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม : “บางที เมื่อกี้คนที่ลงมือไม่ใช่ แต่เป็นจิตวิญญาณเทพมารในร่างกายเขา”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา การแสดงออกของอี้เฟยยางและอี้เทียนเจียวค่อยดีขึ้นมาไม่น้อย

พวกเขาล้วนแล้วรู้ว่าบนโลกมนุษย์มีชายหนุ่มคนหนึ่ง ถูกจิตวิญญาณของเทพมารเข้าสิงร่างกาย หลังจากนั้นฉีกม่านพลังระหว่างทั้งสองโลก ตอนนี้ดูเหมือนว่า ชายหนุ่มคนนั้น ก็คือชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าคนนี้

“ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง ฉันว่าแล้วไง อายุรุ่นเดียวกับพวกเรา จะมีความแข็งแกร่งเพียงนี้ได้อย่างไร”

อี้เทียนเจียวตบหน้าอกของตัวเอง พูดด้วยความกลัวเอ้อระเหย

ในเวลานี้ หลิ่วหรูเอียนกลับขมวดคิ้วแน่น พูดอย่างเคร่งขรึม : “ฉันมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ การลงมือเมื่อกี้ ถ้าหากเป็นจิตวิญญาณของเทพมารที่สิงร่างของเขาลงมือจริงๆ เกรงว่าจะต้องโจมตีผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้นสองคนในคราวเดียวกันแน่นอนใช่ไหม?”

“ต้องรู้ว่า จิตวิญญาณของเทพมารที่สิงอยู่ในร่างของเด็กหนุ่มคนนั้น สามารถฉีกม่านพลังระหว่างโลกมนุษย์กับโลกบู๊โบราณล่างให้ขาดออกจากกันได้ ความแข็งแกร่งเช่นนี้ เกรงว่าอย่างน้อยๆสามารถระเบิดพลังแดนนภาขั้นสามชั้นยอดออกมาได้”

อี้เฟยยางอึ้งอยู่กับที่ : “หมายความว่า เมื่อกี้คนที่โจมตีผู้พิทักษ์สองคนของตระกูลฉีจนพ่ายแพ้ เป็นความสามารถในร่างกายของชายหนุ่มคนนั้นจริงๆ?”

บทที่ 2063 ทัณฑ์เทพเจ็ดสี

บทที่ 2065 หม่าชาวตื่นแล้ว