The king of War บทที่ 2126 การตกลงล้มเหลว

กู้ซือซือเห็นเซี่ยหลินเข้ามา เหมือนกับได้คืนสติมีชีวิตชีวากลับมา รีบดึงเซี่ยหลินไปข้าง ๆ พูดค่อย ๆ ไปว่า “เสี่ยวหลิน เธอรีบออกไปจากบ้านตระกูลกู้ ไม่งั้นเกิดเจ้าบัดซบตระกูลเฉินนั่นมันจ้องใส่ด้วย เธอก็คงจะจบเห่ไปด้วย”

ได้ยินคำพูดของกู้ซือซือ เซี่ยหลินก็มึนไปหน่อย ถามว่า “พี่ซือซือ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่？”

เซี่ยหลินตอนเพิ่งเข้ามาถึงบ้านตระกูลกู้ ก็เห็นคนในบ้านตระกูลกู้แต่ละคนสีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล อีกทั้งยังมีคนนอกอยู่ในบริเวณด้วย มาตอนนี้กู้ซือซือยังบอกให้เธอรีบออกไป นี่เป็นสิ่งที่ทำให้เธอเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดีขึ้นมาอย่างมาก

กู้ซือซือรีบอธิบายไปว่า “เป็นคนของตระกูลเฉินในโลกบู๊โบราณ พวกมันเอาของที่เอาไปจากบ้านตระกูลกู้ กลับมาใช้เป็นสินสอด”

“อะไรนะ？”

เซี่ยหลินถึงกับตะลึงงง พูดออกมาอย่างโกรธแค้น “พวกมันยังจะหน้าด้านขนาดนี้เลยหรือ？ยึดเอาของของตระกูลกู้ไปแล้วใช้เอามาเป็นสินสอด？พวกมันคิดจะทำอะไรกันแน่？”

กู้ซือซือถูกอารมณ์พลุ่งพล่านของเซี่ยหลินทำเอาสะดุ้ง รีบพูดปลอบไปว่า “ท่านคุณนายของฉันจ๋า เธอรีบเบาเสียงลงหน่อย คุณปู่กำลังต่อรองอยู่กับคนตระกูลเฉินในห้อง ถ้าคนตระกูลเฉินได้ยินเข้า เดี๋ยวจะเดือดร้อน”

“ฉันให้เธอไปจากที่นี่ เพื่อปกป้องเธอ เพราะไอ้พวกบัดซบตระกูลเฉินพวกนี้ ไม่ใช่จะมาขอผูกดองกันจริง ๆ แต่มากันแบบเป็นทางการว่าจะมาเอาคนตระกูลกู้ไปเป็นเมียน้อย”

“พวกเขาถึงขนาดจะรับฉันไปเป็นเมียน้อยคนที่สามของเฉินหยางในตระกูลเฉิน ถ้าเกิดมันเห็นเธอเข้า มันต้องจ้องไปที่เธอเป็นแน่”

“เซี่ยหลิน เธอตอนนี้ไม่ต้องพูดอะไรมาก รีบแอบหลบออกไปจากที่นี่ อย่าให้พวกคนตระกูลเฉินพบเห็นเป็นอันขาด”

เซี่ยหลินเลือดแดงขึ้นตาทั้งคู่ทันที ขบกรามแน่นพูดว่า “พวกคนตระกูลเฉินช่างต่ำช้าไร้ยางอายสิ้นดี！ถ้าพวกมันคิดจะแต่งสาวบ้านตระกูลกู้จริง ฉันคิดว่าก็ยังมีสาวในตระกูลกู้ที่ยินดีจะแต่งเข้าไปโลกบู๊โบราณอยู่หรอก”

“แต่ไม่คิดว่าพวกมันกลับบัดซบถึงขนาดนี้ หรือพวกมันไม่คิดกลัวกองยุทธการจงโจว？ไม่กลัวผู้อาวุโสสี่ของสมาคมผู้อาวุโสจิ่วโจวเลยงั้นหรือ？”

กู้ซือซือรีบเร่งพูดไล่ด้วยสีหน้าร้อนรนว่า “เซี่ยหลืน เธอฟังพี่ รีบไปจากที่นี่ ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น เรื่องแบบนี้ พวกเราไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไรได้ ตอนนี้ฉันมีแต่ภาวนาขอให้คุณปู่อย่าได้ยอมตกลงกับเฉินไห่โจว”

“ฉันไม่ไป！”

เซี่ยหลินยืนกราน พูดด้วยตาแดงก่ำว่า “ฉันเชื่อว่าผู้อาวุโสสี่ในสมาคมผู้อาวุโส จะไม่ยอมให้เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน พี่ซือซือ พี่วางใจ คุณตาไม่มีทางยอมตกลงให้พี่แต่งไปบ้านตระกูลเฉินแน่นอน”

กู้ซือซือยังคิดจะพูดปลอบต่อ ในเวลานั้นก็มีเสียงที่ไม่พึงปรารถนาเสียงหนึ่ง ดังขึ้นมาในทันใด “ไม่ทราบสาวงามท่านนี้มีนามว่าอะไรจ๊ะ？”

เสียงเฉินหยาง เขาวางมาดอย่างแสนสุภาพ แค่นเสียงหัวเราะมองมาที่เซี่ยหลิน ทั้งยังผายมือออกมาข้างหนึ่ง พูดยิ้ม ๆ ว่า “ผมชื่อเฉินหยาง จากตระกูลเฉินในโลกบู๊โบราณ คุณพ่อผมเฉินไห่โจว เป็นผู้มีอำนาจเต็มของตระกูลเฉินในจงโจวขณะนี้”

พอเห็นเฉินหยาง กู้ซือซือหน้าซีดเป็นขี้เถ้าแห้ง

หล่อนมัวคอยคิดปกป้องเซี่ยหลิน ไม่คิดว่ายังถูกเฉินหยางจ้องเห็นมาได้

ด้วยความงามอย่างเซี่ยหลิน เฉินหยางมีหรือจะปล่อยไปง่าย ๆ？

เซี่ยหลินถลึงตาใส่เฉินหยางอย่างดุดัน พูดเหยียด ๆ ไปว่า “ฉันชื่ออะไร ไปเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย？ยังมีนะ ฉันจะเตือนคุณไว้ อย่าคิดว่าตระกูลเฉินจากโลกบู๊โบราณมาที่จงโจวแล้วคิดจะทำอะไรก็ทำตามพอใจได้นะ ผู้อาวุโสสี่ในสมาคมผู้อาวุโสมาถึงจงโจวนี่แล้ว ถ้าพวกคุณไม่คิดจะไปกระทบกระทั่งผู้อาวุโสสี่ ฉันขอเตือนพวกคุณให้รีบออกไปจากที่นี่จะดีกว่า”

เฉินหยางไม่มีอาการโกรธเลยแม้แต่น้อย หัวเราะแล้วพูดว่า “เธอพูดถึงผู้อาวุโสสี่หรือ！ไม่เห็นมีอะไรนี่！เขาก็คงไม่ได้จะอยู่ที่จงโจวนี่ตลอดไปมั้ง？”

“ผมก็ได้ยินมานะ ผู้อาวุโสสี่มาที่จงโจวคงพักอยู่ไม่นานมาก ไม่แน่ว่าตอนนี้จะออกไปจากจงโจวแล้ว ถึงยังไง ทั่วทั้งจิ่วโจว ไม่ใช่มีแค่เพียงจงโจวที่เดียวนี้นะ”

ได้ยินที่เฉินหยางพูดมา กู้ซือซือทำสีหน้าเลวร้ายสุด ๆ

หรือจะว่า ผู้อาวุโสสี่ออกไปจากจงโจวแล้วจริง？

หยางเฉินยังคงยืนอยู่ที่ที่ไม่ไกลนัก ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้ ล้วนอยู่ในบริเวณที่เขาเกาะติดได้

และเขาก็ได้รับรู้หมดแล้วถึงจุดประสงค์ที่เข้ามาบ้านตระกูลกู้ของพวกตระกูลเฉิน

เขาจึงอดไม่ได้แค่นหัวเราะออกมาเยือก ๆ เดิมมีคิดไว้อยู่ เหล่าบรรดาตระกูลโลกบู๊โบราณพวกนี้ หลังจากได้เห็นถึงความเก่งกาจของเขาแล้ว จะสยบเชื่อฟังกันบ้าง ไม่คิดว่า กลับยังคงไม่รู้ฟัง

หยางเฉินพึมพำในใจกับตัวเอง “เห็นที การปฏิบัติการจะอ่อนน่วมเกินไปแล้ว”

แต่เขาก็พอเข้าใจได้ ผู้แข็งแกร่งโลกบู๊โบราณพวกที่เคยเห็นความเก่งกาจของเขาจริง ๆ นั้น ไม่ก็ถูกเขาฆ่าตายหมดไปแล้ว ไม่ก็กลัวจนขวัญกระเจิง ไม่กล้าโผล่ออกมาหาเรื่องแล้ว

ทว่า ก็ยังมีผู้แข็งแกร่งโลกบู๊โบราณอีกจำนวนมาก กับเรื่องพลังฝีมือของเขานั้น ยังเป็นแค่เพียงเขาเล่าว่า เพราะฉะนั้นจึงไม่ได้หวาดกลัวเขาจริงจัง

มีแต่ว่า เขาจะต้องสำแดงพลังฝีมือที่แกร่งกล้าจริง ให้เห็นต่อหน้าพวกผู้แข็งแกร่งเหล่านั้น พวกเขาถึงจะได้สยบในความเก่งกาจของเขา

เขาก็ยังไม่มีความจำเป็นต้องรีบแสดงตัว คิดว่าลองดู ๆ ไปอีกหน่อย ตระกูลเฉินจะเล่นอะไรกันอีก ยังมีกู้ไท่ชู จะยอมตกลงกับการขอในเรื่องที่ไร้เหตุผลของตระกูลเฉินไหม？

และในขณะนั้นเอง กู้ไท่ชูกับเฉินไห่โจวก็เดินออกมาจากห้อง

กู้ไท่ชูสีหน้ายังคงเรียบสงบเหมือนเดิม กลับมองไปที่เฉินไห่โจว สีหน้าดูเหี้ยมเกรียม แสดงชัดได้ว่าการคุยกันที่ผ่านมาเมื่อครู่นี้ เฉินไห่โจวไม่พอใจ

“คุณพ่อ สาวงามคนนี้ก็ไม่เลว ผมคิดว่าจะรับเป็นเมียน้อยไว้อีกคน！”

ในขณะนั้นเอง เฉินหยางก็รุดเข้าไปหา พูดกับเฉินไห่โจว และยังชี้ไปที่เซี่ยหลิน

เฉินไห่โจวเพียงมองไปที่เซี่ยหลินผ่าน ๆ แล้วหันไปพูดกับกู้ไท่ชูว่า “ผู้นำกู้ คุณแน่ใจนะ จะไม่ผูกดองกับตระกูลเฉินของพวกข้า？คุณต้องรู้นะ ด้วยพลังของตระกูลเฉินพวกเรา เพียงแต่ตระกูลกู้ได้ผูกดองกับพวกเรา ตระกูลกู้ก็จะได้กลายเป็นหนึ่งในตระกูลชั้นยอดอย่างรวดเร็ว”

กู้ไท่ชูสะบัดเสียงฮึออกจมูกอย่างเหยียด ๆ “ข้าก็พูดไปอย่างชัดเจนแล้วเมื่อครู่นี้ พวกเราตระกูลกู้ไม่ต้องการผูกดองกับตระกูลเฉินของคุณ จะให้หญิงสาวในตระกูลกู้ไปเป็นเมียน้อยในตระกูลเฉิน ไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาด！”

“แน่นอนว่า ถ้าหากคนตระกูลกู้ของพวกคุณ สามารถเอาชนะใจของสาวในบ้านตระกูลกู้ได้ ขอเพียงฝ่ายนั้นตกลงใจ ข้าก็พร้อมที่จะตกลงให้ได้”

“แต่หากว่าตระกูลเฉินจะเล่นไม้แข็งกับพวกเรา ใช้อิทธิพลบังคับให้หญิงสาวตระกูลกู้ไปเป็นเมียน้อย ไม่มีทางเป็นไปได้！”

กู้ซือซือที่กำลังกังวลกับเรื่องนี้เป็นอย่างหนัก พอได้ยินคำพูดของกู้ไท่ชูแล้ว น้ำตาที่กลั้นไว้อดไม่ได้ต้องปล่อยให้ทะลักออกมา มองไปที่คุณปู่ตัวเองด้วยสองตาแดงก่ำ

เดิมหล่อนคิดว่า กู้ไท่ชูมีทางเป็นไปได้อย่างมากที่จะเห็นแก่ประโยชน์ของตระกูล แล้วปล่อยให้หล่อนไปเป็นเมียน้อยในบ้านตระกูลเฉิน ไม่คิดว่า คุณปู่ได้ปฏิเสธไป

“ดี！ก็ดี！”

เฉินไห่โจวหรี่ตาจ้องไปที่กู้ไท่ชูพูดไปว่า “ในเมื่อผู้นำกู้ไม่ยินยอมด้วย งั้นก็แล้วไป！จงโจวไม่ได้มีแค่ตระกูลกู้ ตระกูลกู้ไม่เอาด้วย ข้าคิดว่ายังมีตระกูลอีกมากมายในจงโจว ต่างก็ยินดีที่จะผูกดองกับตระกูลเฉินของพวกข้า”

“ฮึ！”

กู้ไท่ชูพูดด้วยสีหน้าหนาวเยือกว่า “เดินทางปลอดภัยนะ ไม่ส่งละ！”

นัยน์ตาเฉินไห่โจวส่อประกายฆ่า ผู้แข็งแกร่งตระกูลเฉินที่เขาพามา ก็ต่างพากันปล่อยพลังแสดงอานุภาพออกมา เพียงเฉินไห่โจวออกคำสั่ง พวกเขาก็จะลงมือพร้อมกันทันที

บนใบหน้ากู้ไท่ชูไม่มีความหวาดหวั่น ยืนจ้องตากับเฉินไห่โจว

“พวกเรากลับ！”

เฉินไห่โจวจ้องหน้ากู้ไท่ชูอยู่สักพัก จึงหันกลับออกจากไปในที่สุด

ไม่นานนัก คนตระกูลเฉินก็ออกจากไปกันหมด ก่อนจากไป เฉินหยางยังทำตากะลิ้มกะเหลี่ยมองสองสาวกู้ซือซือกับเซี่ยหลิน

“คุณตา ท่านไม่เป็นอะไรนะ？”

เซี่ยหลินรีบรุดเข้าไป ถามไปด้วยสีหน้าห่วงใย

บนใบหน้าของกู้ไท่ชูส่อรอยยิ้มฝืด ๆ ออกมา ส่ายหน้า ยกมือลูบหัวของเซี่ยหลินอย่างเอ็นดู หัวเราะแล้วพูดว่า “ขณะนี้ ขนาดผู้อาวุโสสี่ก็ได้มาถึงจงโจวแล้ว พวกคนของโลกบู๊โบราณจะเหิมเกริมไปได้อีกไม่นานแล้ว”

พูดจบ เขาก็มองไปที่หยางเฉิน ยิ้มให้แล้วพูดว่า “เสี่ยวหลิน น้องชายคนนี้ คงจะเป็นคนที่หนูพูดให้ตาฟัง ที่ว่าเป็นเพื่อนเจอกันบนเครื่องบินใช่ไหม？”