The king of War บทที่ 2166 เป็นของท่านเท่านั้น

เมิ่งชิงหลันมองที่ด้านหลังด้วยความตื่นเต้นบนใบหน้าของเธอ คนอื่น ๆ อาจไม่รู้จักเจ้าของหลังนี้ แต่เธอจำมันได้อย่างรวดเร็ว

“ผู้อาวุโสสี่ มันไม่เป็นมิตรเกินไปหรือเปล่าที่จะมุ่งเป้าไปที่ผู้สืบทอดโดยตรงของตระกูลบู๊โบราณ?”

ในเวลานี้ ฉีเทียนเหอ จ้องไปที่ด้านหลังอย่างกะทันหันและพูดเสียงแหบแห้ง

ความเฉยเมยบนใบหน้าของเขาหายไปอย่างสิ้นเชิง และมีเพียงความจริงจังในดวงตาของเขา

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ผู้แข็งแกร่งทุกคนต่างแสดงสีหน้าที่กลัว

เป็นไปได้ไหมว่าผู้แข็งแกร่งลึกลับผู้ซึ่งทิ้งแค่ข้างหลังให้เห็นคือผู้ผู้อาวุโสสี่ของโลกมนุษย์สมาคมผู้อาวุโส?

ยิ่งพวกเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากเท่าไหร่ ความตกใจในใจของทุกคนก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น

เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา หยางเฉินอาศัยพลังของเขาเองในการบังคับฆ่าผู้พูดของตระกูลบู๊โบราณทั้งห้า รวมถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองสิบกว่าคน รวมถึงห้าผู้แข็งแกร่งที่อยู่ในแดนนภาขั้นสองชั้นยอด

ในเวลานั้น นักรบในขอบโลกบู๊โบราณร่างคาดเดาว่าพลังการต่อสู้ที่แท้จริงของหยางเฉินน่าจะอยู่ในแดนนภาขั้นสามชั้นต้น

แต่ตอนนี้ หยางเฉินได้สังหารฉีเหลียงทันที ผู้ซึ่งมีความแข็งแกร่งในแดนนภาขั้นสามชั้นต้นและแม้แต่ฉีเทียนเหอ ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นอัจฉริยะพลังบู๊อันดับหนึ่งในโลกบู๊โบราณร่าง ฉีเทียนเหออยู่ในมือของเขา สู้กลับไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว

ต้องรู้ว่า ฉีเทียนเหอปัจจุบันได้แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นกลางแล้ว

นี่หมายความว่าพลังการต่อสู้ที่แท้จริงของหยางเฉินในปัจจุบันอย่างน้อยก็อยู่ในแดนนภาขั้นสองชั้นกลาง และเป็นการดำรงอยู่ประเภทที่อยู่ยงคงกระพันในขอบเขตเดียวกัน

เป็นไปได้ว่าเขาเป็นผู้แข็งแกร่งในช่วงแดนนภาขั้นสองชั้นปลาย

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ นักรบของตระกูลบู๊โบราณทุกคนสีหน้าเปลี่ยนไปเป็นกลัว สิ่งที่ต่างจากพวกเขา คือนักรบของโลกมนุษย์และผู้ฝึกอิสระโลกบู๊โบราณร่างเหล่านั้นที่เข้าร่วม ทีมนักบูโดต่างก็ตื่นเต้น

ยิ่งหยางเฉินแข็งแกร่งมากเท่าใด การควบคุมตระกูลบู๊โบราณในโลกใหม่ก็จะยิ่งอ่อนแอลงเท่านั้น

ในการแสดงออกที่ซับซ้อนของทุกคน ชายผู้แข็งแกร่งลึกลับซึ่งหันหลังให้ทุกคน หันกลับมาอย่างช้าๆ และใบหน้าที่ดูอ่อนเยาว์และค่อนข้างเย็นชาก็ปรากฏขึ้นในสายตาของทุกคน

“เป็นผู้อาวุโสสี่จริงๆ ด้วย!”

มีคนอุทาน

เสียงอุทานของคนหนึ่งปลุกทุกคนให้ตื่นขึ้นจากความตกใจ

แม้ว่าฉีเทียนเหอได้เปิดเผยตัวตนของหยางเฉินแล้ว แต่พวกเขาก็ยังมีข้อสงสัยในใจของพวกเขา จนกระทั่งตอนนี้ใบหน้าของหยางเฉินปรากฏต่อสายตาของทุกคน ในที่สุดพวกเขาก็ยืนยันว่าชายผู้แข็งแกร่งลึกลับที่มีพละกำลังที่น่าสะพรึงกลัวคนนี้คือหยางเฉินจริงๆ

เพียงแต่ว่าหยางเฉินที่พวกเขาเห็นในตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นคนละคน ไม่เพียงแต่เปลี่ยนพละกำลัง แต่ยังเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาด้วย

ใบหน้าของหยางเฉินคมราวกับมีด และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเฉยเมย ซึ่งสามารถฆ่าดาราชายจิ่วโจวที่เปิดตัวด้วยรูปลักษณ์ของพวกเขาได้

ในขณะเดียวกัน ก็ทำให้ผู้รู้สึกถึงความเฉยเมยที่เข้าหายากจากตัวเขาเช่นกัน

หยางเฉินจ้องมองที่ฉีเทียนเหออย่างเย็นชาด้วยดวงตาเย็นชา แล้วถาม “นายมีความคิดเห็นหรือไม่?”

ทันใดนั้น แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวของพลังบู๊ก็พุ่งออกมาจากเขา บดขยี้โดยตรงไปยังฉีเทียนเหอ

“อานุภาพมาร!”

นักรบจากตระกูลบู๊โบราณเปล่งเสียงอุทานและพูดด้วยใบหน้าสยองขวัญ: “เขาไม่ใช่ผู้อาวุโสสี่ แต่เป็นเทพมาร!”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา นักรบทุกคนในที่เกิดเหตุก็แสดงความสยดสยอง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักรบในโลกบู๊โบราณร่างที่เคยได้ยินตำนานเกี่ยวกับเทพมารตั้งแต่ยังเด็ก ย่อมรู้ถึงความสำเร็จอันรุ่งโรจน์ของเทพมาร

พวกเขาเคยได้ยินมาก่อนหน้านี้ว่ามีวิญญาณของเทพมารอยู่ในร่างของหยางเฉิน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าร่างของหยางเฉินจะถูกเทพมารครอบครองอย่างสมบูรณ์

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าทำไมหยางเฉินถึงมีพละกำลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้

ฉีเทียนเหอรู้สึกถึงอานุภาพมารที่ปล่อยออกมาจากหยางเฉิน สีหน้าของเขาซีดลง และร่างกายของเขาสั่นเล็กน้อย

ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังคงยืนหยัดอย่างมั่นคง ณ จุดนั้น พยายามอย่างเต็มที่ที่จะต่อต้านอานุภาพมารที่ปล่อยออกมาจากหยางเฉิน

“ผมไม่มีข้อเห็นใดๆ ครับ แค่ว่าผู้อาวุโสสี่เป็นสมาชิกของโลกมนุษย์สมาคมผู้อาวุโส ผมเกรงว่าจะนำวิกฤตใหญ่มาให้ท่าน ที่ท่านกำหนดเป้าหมายคนของตระกูลบู๊โบราณ วิกฤตนี้อาจถึงแก่ชีวิตก็ได้ครับ! ”

ฉีเทียนเหอมีสีหน้าที่ดูสงบ ไม่ได้ขู่อะไรทั้งนั้น แต่อธิบายข้อเท็จจริง

“ฮึ!”

หยางเฉินพูดอย่างเย็นช้า “ฉันอยากเห็นจริงๆ ในโลกบู๊โบราณร่างจะมีใครจะกล้าแตะต้องศิษย์ของฉัน! ตราบใดที่ไม่กลัวความตาย เข้ามาได้เต็มที่เลย!”

หลังจากได้ยินคำพูดของเขา ทุกคนก็ยิ่งแน่ใจว่าหยางเฉินในเวลานี้ถูกวิญญาณของเทพมารครอบงำอย่างสมบูรณ์

พวกเขายังสงสัยว่าวิญญาณของหยางเฉินถูกวิญญาณของเทพมารกำจัดแล้วหรือไม่ และร่างกายนี้จะเป็นของเทพมารอย่างสมบูรณ์ในอนาคตหรือไม่?

หากเป็นเช่นนี้จริงๆ ก็หมายความว่าจอมมารที่เคยโด่งดังในโลกบู๊โบราณได้กลับสู่โลกใหม่แล้ว?

ฉีเทียนเหอมองดูหยางเฉินอย่างลึกซึ้ง จากนั้นถอนหายใจและพูด: “ช่างมันเถอะครับ! เนื่องจากผู้อาวุโสสี่ยืนยันที่จะกำหนดเป้าหมายไปที่นักรบในโลกบู๊โบราณร่าง ไม่ว่าผมจะพูดมากเพียงใด มันก็ไร้ประโยชน์อยู่ดีครับ! ”

“แต่แค่หวังว่าผู้อาวุโสสี่ทำเช่นนี้แล้ว อย่ารู้สึกผิดในอนาคตละกันครับ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังและจากไปทันที

เมื่อเห็นเช่นนี้ นักรบของตระกูลฉีในโลกบู๊โบราณก็รีบตาม ฉีเทียนเหอไป ราวกับกำลังหลบหนี

หยางเฉินไม่ได้เคลื่อนไหวใดๆ

เขามองไปที่ผู้คนและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ภายในสิบลมหายใจ หากมีคนอื่นนอกเหนือจากสมาชิกของ ทีมนักบูโดนอกนนั้นทั้งหมดจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี!”

เมื่อคำพูดของเขาจบลง กลุ่มคนจากโลกบู๊โบราณร่างก็กลับมารู้สึกตัว หันหลังกลับและวิ่งหนีไปทีละคน เพราะกลัวว่าหยางเฉินจะตามมาทันและฆ่าพวกเขา

ด้วยความแข็งแกร่งที่หยางเฉินแสดงออกมาในตอนนี้ ตระกูลบู๊โบราณในปัจจุบัน บรรดาผู้มีอิทธิพลทั้งหลายเหล่านั้นที่อยู่ในแดนนภาขั้นสามชั้นยอดไม่ออกมา คงไม่มีใครสามารถปราบปรามเขาได้

“คุณคือหยางเฉินหรือเทพมาร?”

เมื่อเห็นหยางเฉินมองมาที่เธอ เมิ่งชิงหลันก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยไม่รู้ตัว จ้องไปที่หยางเฉินแล้วถาม

เธอรู้สึกได้ว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอ ไม่เพียงแต่ร่างกายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงจิตวิญญาณด้วย คือหยางเฉินเอง

แต่เมื่อกี้นี้ คำพูดของหยางเฉินเห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเทพมาร

หยางเฉินไม่ตอบคำถามนี้ แต่แค่พูดเบา: “การสำรวจที่นี่ไม่มีประโยชน์อีกต่อไป พวกเราทุกคนกลับไปกันเถอะ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็หันหลังและจากไปทันที

กลุ่มคนจากหยางเฉินเฝ้าดูหยางเฉินก้าวออกไปโดยไม่เร่งรีบ แต่ในวินาทีต่อมา ร่างของหยางเฉินปรากฏห่างออกไปหลายสิบเมตรแล้ว และเมื่อเขามองอีกครั้ง ร่างของหยางเฉินก็หายไปในสายตาของพวกเขา

“แข็งแกร่งมาก!”

สมาชิกของหยางเฉินต่างประหลาดใจ

มือผีหรี่ตาลงเล็กน้อย มองไปที่ทิศทางที่หยางเฉินกำลังจะจากไป และพูดด้วยเสียงต่ำ: “อัตราการเติบโตของนายน่ากลัวจริงๆ!”

หลังจากพูดจบ เขาก็ขยับเท้าและไล่ตามหยางเฉินไปในทิศทางที่เขาจากไป

เมิ่งชิงหลันโบกมือแล้วสั่ง “กลับไปที่ศูนย์ทีม!”

ในชั่วพริบตา ซากปรักหักพังของวังซานที่พลุกพล่านในตอนนี้กลับว่างเปล่า

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป ร่างเล็กๆ ก็ปรากฏขึ้น ก็คือหยางเฉินเพิ่งที่จากไป

ทันใดนั้นเขาก็พูด “ออกมาเถอะ!”

เมื่อคำพูดของเขาจบลง มือผีที่ติดตามเขาเมื่อกี้ก็ออกมาจากความมืด

“ตุบ!”

ทันใดนั้น มือผีคุกเข่าข้างหนึ่งลง หันหน้าไปทางหยางเฉิน ลดศีรษะที่ภาคภูมิใจของเขาลง และพูดด้วยเสียงทุ้ม: “ขอบคุณ ผู้อาวุโสสี่ ที่มอบยารักษาอันตรายที่ซ่อนอยู่ในจุดตันเถียนให้ผม และช่วยผมทำลายสู่แดนนภาขั้นสาม ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ชีวิตอันต่ำต้อยของผมเป็นของผู้อาวุโสสี่ครับ!”