ดูจากทิศทางที่มา จุดหมายของจอมยุทธ์เหล่านั้นก็คือทางพวกเยี่ยนจ้าวเกอและเซี่ยกวง

แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ห่างออกไปไกลมาก ทว่าเซี่ยกวงกลับขนลุกซู่ไปทั้งตัว เพราะสัมผัสได้ถึงจิตสังหารที่ชัดเจน

“พวกเขา…” เซี่ยกวงรู้สึกได้ว่ามีความคิดบางอย่างผุดวาบขึ้นในห้วงสมอง แต่คว้าไว้ไม่ทัน

เยี่ยนจ้าวเกอกล่าวอย่างเรียบเฉย “ผู้นำกลุ่มเป็นจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสาม ขั้นรวมรูประยะท้าย พลังฝึกปรือเช่นนี้สมควรไม่ได้มาหาข้า นั่นหมายความว่าเป็นท่านแล้ว”

“มาหาข้า…” เซี่ยกวงคล้ายนึกอะไรขึ้นได้

ชายหนุ่มถามออกไปทันทีว่า “ก่อนหน้านี้ท่านไปมีเรื่องกับใครที่อยู่แถวนี้กระมัง หลังจากเกิดเรื่องแล้ว เมื่อไว้ชีวิตคน ย่อมต้องเปิดเผยร่องรอยของท่าน”

“หา?!” เซี่ยกวงได้ยินก็อึ้งไป

หลังจากเขาได้สติ ก็รู้สึกกระอักกระอ่วนอยู่บ้าง “ข้า…”

เยี่ยนจ้าวเกอตบศีรษะของพ่านพ่าน

พ่านพ่านหาวครั้งหนึ่ง ก่อนจะยืดสี่ขาอย่างเกียจคร้าน แล้วเดินไปหาจอมยุทธ์ที่มุ่งหน้ามาเหล่านั้น

เมื่อปล่อยพ่านพ่านไปจัดการแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอก็ไม่สนใจอีก ยังคงมองเซี่ยกวง “มีจริงๆ ด้วยกระมัง”

“ตอนนั้นข้าคิดหาวิธีรักษาอาการบาดเจ็บ ฟังว่าแถวนี้มีหอธารกระจ่าง ที่แห่งนั้นมีโอสถรักษาอาการบาดเจ็บชนิดหนึ่งชื่อโอสถประทีปวิสุทธิ์ เดิมทีข้าต้องการไปขอยาเท่านั้น” เซี่ยกวงอธิบาย “แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ”

เยี่ยนจ้าวเกอถาม “พวกท่านสู้กันหรือ”

เซี่ยกวงพยักหน้า

“เช่นนั้นข้าเดาว่าท่านชนะอีกฝ่ายได้” เยี่ยนจ้าวเกอเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“ไฉนท่านจึงทราบ?” เซี่ยกวงประหลาดใจเล็กน้อย

“บางทีท่านอาจเคยได้ยินมาก่อน แต่ยังไม่เข้าใจนักว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขตเพลิงทักษิณกับเขตตะวันอาคเนย์เลวร้ายถึงขีดสุดแล้ว” เยี่ยนจ้าวเกอว่า

“สำเนียงของท่านบอกอย่างชัดเจนว่าเป็นคนของเขตตะวันอาคเนย์ คนที่อยู่ในขุมกำลังท้องถิ่นของเขตเพลิงทักษิณพอฟังก็ทราบทันทีว่าท่านมาจากตะวันออกเฉียงใต้”

พอได้ยินเยี่ยนจ้าวเกอกล่าวเช่นนี้ เซี่ยกวงก็พลันเข้าใจ “มิน่าเล่า…”

“คนที่พบว่าท่านเป็นคนจากตะวันออกเฉียงใต้ ต่อให้ไม่มีความแค้นกับท่าน อีกฝ่ายก็อาจจะลงมือสังหารท่าน หากไม่ลงมือก็แล้วไป แต่ถ้าลงมือขึ้นมาแล้ว ย่อมไม่มีทางแค่แลกเปลี่ยนกระบวนแน่” เยี่ยนจ้าวเกอพูดต่อ “ท่านสามารถจากมาด้วยดี พลังเหนือกว่าอีกฝ่ายแน่นอน”

เซี่ยกวงขมริมฝีปาก “ข้าไม่อยากแย่งชิง”

“อืม” เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ว่าอะไร เพียงกล่าวอย่างง่ายๆ “ท่านแข็งแกร่งกว่าสำนักนั้น พวกเขาทำอะไรท่านไม่ได้ ย่อมติดต่อจอมยุทธ์ทิศใต้คนอื่นๆ ที่อยู่ใกล้ๆ ให้มารุมไล่ล่าท่าน”

เซี่ยกวงมองกลุ่มจอมยุทธ์ที่ถูกพ่านพ่านขวางไว้ เริ่มเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว “คนเหล่านี้เป็นคนที่เกี่ยวข้องกับหอธารกระจ่างนั่น”

บนใบหน้าเขาปรากฏโทสะ “เสียทีที่ก่อนหน้านี้ข้าลงมือด้วยความปราณี!”

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะ “เช่นนั้นแล้วอย่างไร พวกเขาไม่ทราบความเป็นมาของท่าน และไม่แน่ว่าจะรู้ว่าท่านไม่คิดจะเอาเรื่องพวกเขา ไม่ทราบว่าหลังจากท่านไปแล้วจะยกพวกมาหรือไม่ ท่านยังเป็นคนของตะวันออกเฉียงใต้ การฆ่าท่านสำหรับพวกเขาไม่ถือว่าผิดอะไร บางทีอาจได้รับคำชมจากบุคคลที่ยิ่งใหญ่ในทิศใต้ด้วยซ้ำ”

“หากรู้เช่นนี้แต่แรก…” เซี่ยกวงโกรธจนร่างสั่น ในดวงตาที่เหลือข้างเดียวปรากฏความอำหิต

เยี่ยนจ้าวเกอมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างไม่รีบไม่ร้อน “ท่านไม่ทราบความเป็นปรปักษ์ที่เขตเพลิงทักษิณมีต่อจอมยุทธ์ตะวันออกเฉียงใต้นัก ดังนั้นที่ท่านทำตามความคิดท่าน ก็ไม่มีอะไรให้ต้องตำหนิ”

“แต่พึงทราบว่า เดิมทีท่านได้รับบาดเจ็บสาหัส ครั้งนี้เกิดร่องรอยถูกเปิดเผย บางทีอาจมีศัตรูไม่ต่ำกว่าหนึ่งกลุ่มมาหาไม่หยุดหย่อน ฉวยโอกาสซ้ำเติมท่าน”

“บทเรียนแรกที่ข้าจะมอบให้แก่ท่านก็คือ ในตอนที่ท่านตกอยู่ในอันตราย จำเป็นต้องระวังตัวเป็นพิเศษ โดยเฉพาะท่านยังไม่ทราบว่าใครจะกลายเป็นศัตรูของท่านในทันที”

เซี่ยกวงขมริมฝีปากไม่กล่าววาจา ในดวงตาที่เหลืออยู่สาดประกายดุร้าย

“ท่านจะไปคิดบัญชีกับหอธารกระจ่างนั่นหรือ” เยี่ยนจ้าวเกอมอง ด้วยรู้ว่าเซี่ยกวงคิดอะไรอยู่

“ใช่” เซี่ยกวงไม่ปฏิเสธ แถมยังตอบอย่างตรงไปตรงมาอีกด้วย

ทั้งสองฝ่ายไม่มีความแค้น เขาไม่ชอบใช้แข็งแกร่งข่มอ่อนแอ

แต่ว่าการติดต่อให้จอมยุทธ์คนอื่นมารุมสังหารตนของอีกฝ่าย ได้ทำให้ถังระเบิดอย่างเซี่ยกวงปะทุขึ้นมาแล้ว

ความขุ่นเคืองในตอนนี้ของเขา นอกจากความคับแค้นแล้ว ยังมีบางส่วนเกิดขึ้นเพราะโทสะจากความอับอาย

เพิ่งจะได้รับคำอนุญาตจากเยี่ยนจ้าวเกอ มีโอาสกราบเป็นศิษย์ของเขากว่างเฉิง ยังไม่ได้เข้าสำนักอย่างเป็นทางการก็สร้างปัญหาขึ้นแล้ว

ยามนี้เมื่ออยู่ใกล้ เซี่ยกวงก็พอจะแยกแยะระดับพลังฝึกปรือของศัตรูออกอย่างคร่าวๆ

จอมยุทธ์เขตเพลิงทักษิณที่นำกลุ่มเป็นยอดฝีมือระดับจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ ขั้นรวมรูประยะท้าย

ทว่านอกจากเขาแล้ว ยังมียอดฝีมืออีกหลายคน

ทั้งหมดล้วนเป็นจอมยุทธ์ในเขตเพลิงทักษิณ จากสำนักที่ซึ่งเคลื่อนไหวอยู่บริเวณเขายาวเหยียด ใกล้ๆ หอธารกระจ่าง

คนนำกลุ่มผู้นี้เป็นผู้อาวุโสของขุมกำลังใหญ่นี้

คนกลุ่มนี้ไล่ล่าเซี่ยกวงที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส ถ้าหากกลุ้มรุมโจมตี เขาจะต้องต้านไม่ไหวแน่ แม้นว่าคิดจะหนีเอาชีวิตรอด ก็มีความหวังเพียงน้อยนิด

ตอนนี้พวกเยี่ยนจ้าวเกออยู่ข้างตัว ความปลอดภัยย่อมไม่เป็นปัญหา แต่กลับทำให้เซี่ยกวงอับอาย

ประสบภัยร้ายถึงขั้นที่ตกต่ำที่สุดของชีวิต นอกจากเป้าหมายที่สูงส่งที่สุดในชีวิตคือการแก้แค้นกลุ่มคนที่เหนือกว่าตัวเองโดยสิ้นเชิงให้แก่ครอบครัวแล้ว ในเรื่องอื่นๆ เซี่ยกวงขณะที่เป็นคนที่รักในศักดิ์ศรีของตัวเองมากที่สุด ทว่าก็เป็นคนที่รู้สึกต่ำต้อยต่อตัวเองมากที่สุดเช่นกัน

ไกลออกไป พ่านพ่านกำลังพิสูจน์การคาดเดาก่อนหน้าของเซี่ยกวง

ในฐานะพาหนะของเยี่ยนจ้าวเกอ มันตรงไปตรงมายิ่ง จัดการจอมยุทธ์เขตเพลิงทักษิณกลุ่มนั้นอย่างไม่เปลืองแรง เหมือนกับเด็ดใบไผ่หลายใบจากกิ่งไผ่ลงมา แล้วโยนเข้าปากอย่างสบายๆ

นี่ทำให้เซี่ยกวงมองดูจนตาค้าง และสร้างความงุนงงให้แก่จอมยุทธ์เขตเพลิงทักษิณเหล่านั้น

พ่านพ่านเหลือคนไว้คนหนึ่ง จับกลับมาสอบสวน เขามาหาเซี่ยกวงตามข่าวที่ได้จากหอธารกระจ่างอย่างที่คิดไว้

อีกทั้งผู้ไล่ตามยังไม่ได้มีแค่นี้ แต่แบ่งเป็นหลายกลุ่ม กระจายกันค้นหาไปคนละทาง

กลุ่มของพวกเขาเจอร่องรอยของเซี่ยกวงพอดี จึงติดตามมา

“อาจารย์เยี่ยน…คุณชายเยี่ยน รบกวนท่านรอสักพัก ข้าจะกลับไปครู่เดียว” เซี่ยกวงกัดฟัน บ่ายหน้าจะเดินกลับไป

เยี่ยนจ้าวเกอโบกมือ “ไม่ได้ฟังเขาหรือ? คนอย่างเช่นพวกเขามีไม่ต่ำกว่าหนึ่งกลุ่ม ต่างกระจายกันค้นหา ตอนนี้ท่านกลับไปหอธารกระจ่าง หากทุกอย่างเป็นไปด้วยดีก็ประเสริฐ ถ้าหากว่าพบเจอคนที่ไล่ล่าท่านกลางทาง ท่านไม่เท่ากับเป็นแกะเข้าปากเสือหรือไร”

“แค้นของท่านยังไม่ได้ชำระ หรือจะยินยอมเสี่ยงอันตรายพาคนของหอธารกระจ่างไปตายพร้อมกัน”

เซียกวงได้ยินดังนั้น ฝีเท้าพลันหยุดลง

เยี่ยนจ้าวเกอมองเขา “บทเรียนที่สอง หลายครั้งโทสะเป็นพลังที่แข็งแกร่งอย่างหนึ่ง พวกเราไม่จำเป็นต้องปฏิเสธพลังเช่นนี้ และต้องรู้จักใช้มัน แต่ก่อนหน้านั้น อย่าให้เพลิงโทสะครอบงำจิตใจ นั่นรังแต่จะทำให้ท่านตายเร็วขึ้นเท่านั้น”

ถ้าหากว่าถูกคนอื่นสั่งสองเช่นนี้ มาตรแม้นว่าอีกฝ่ายจะพูดมีเหตุผล เซี่ยกวงก็ใช่ว่าจะฟังเข้าหู

แต่ว่าตอนนี้เขาค่อยๆ สงบลงแล้ว

เขาย่อมไม่รบเร้าให้เยี่ยนจ้าวเกอพาเขากลับไปคิดบัญชีกับหอธารกระจ่าง

“พวกมันรอดตัวไป” เซี่ยกวงกล่าวอย่างเคียดแค้น

เยี่ยนจ้าวเกอฟาดจอมยุทธ์เขตเพลิงทักษิณที่จับเป็นเชลยคนนั้นตายในฝ่ามือเดียว “ท่านในเมื่อตั้งใจตามหาครอบครัว เช่นนั้นพวกเรารีบกลับเขตหยางเทียนตะวันออกให้เร็วที่สุดจะดีกว่า”

เซี่ยกวงตั้งสติ “พวกเราจะกลับไปอย่างไร”

ตอนนี้เขารู้แล้วว่า สำหรับเยี่ยนจ้าวเกอและเขาที่มาจากตะวันออกเฉียงใต้ เขตเพลิงทักษิณล้วนเต็มไปด้วยศัตรู

………………..