ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีบทที่ 1604 มยุรี! มยุรี!
คู่ต่อสู้เปลี่ยนจากจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋เป็นจักรพรรดิโกวเฉิน บุญกุศลพุทธะยังคงใช้วาจาไพเราะดุจดอกบัว
แตกต่างไปจากสภาวะสายฟ้าถั่งโถม อานุภาพดุจท้องทะเลก่อนหน้า ตอนนี้จักรพรรดิโกวเฉินลงมือไม่ปรานี ปราณสังหารซัดสาด
กลิ่นอายฆ่าฟันตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันในโลกมนุษย์เหมือนกับผนึกรวมอยู่ที่นี่ ทำให้แดนสุขาวดีพุทธเกษตรสูญเสียความอ่อนโยนบริสุทธิ์
บุญกุศลพุทธะไม่รีบร้อน ต่อสู้กับจักรพรรดิโกวเฉิน
เพียงแต่สารีริกธาตุในตะเกียงทองบนศีรษะถูกวานรที่ผ่านทางตีจนพลิกคว่ำ ทำให้พุทธะองค์นี้มีสภาพทุลักทุเล
“ในที่สุดเหตุและผลก็สะสางแล้ว” บุญกุศลพุทธะส่ายหน้า ยิ้มอย่างหนักใจ
จักรพรรดิโกวเฉินไม่มีความคิดปรานี กลับโจมตีทันที เสาเทพแสงดาวหกสายรวมตัว ทหารสวรรค์ทัพสวรรค์นับพันนับหมื่นติดตาม โจมตีบุญกุศลพุทธะ
แต่สิ่งที่ทำให้เขาระวังก็คือ ท่าทีของบุญกุศลพุทธะกลับคืนสู่สภาพเดิม ยังคงไม่หวาดหวั่น
“สหายร่วมเส้นทางโกวเฉิน ไฉนวันนี้ท่านจึงมากวนน้ำให้ขุ่น” พุทธะพูดกับจักรพรรดิโกวเฉินด้วยสีหน้าจริงจัง “ตัวเลือกในหลายปีมานี้ของสหายร่วมเส้นทางไม่ว่าจะเป็นสงครามหรือสันติ ความจริงไม่ผิดและไม่ถูก แต่วันนี้ด่านที่สำคัญที่สุด สหายร่วมเส้นทางกับขาดการพิจารณา”
จักรพรรดิโกวเฉินกล่าวอย่างเรียบเฉย “เป็นด่านที่สำคัญที่สุดจริงๆ เรื่องราวเกี่ยวพันถึงความรุ่งเรืองเสื่อมโทรมของสำนักเต๋า ข้าย่อมต้องมา ถ้ามิใช่ต้องหลีกเลี่ยงหูตาของพวกท่าน เดิมสมควรมาถึงเร็วกว่านี้ ในที่สุดก็ยังสายไป”
บุญกุศลพุทธะใบหน้าฉายแววเมตตา “สหายร่วมเส้นทางเอ๋ย วันนี้หากโยมไม่มา จึงจะเหลือโอกาสรอดชีวิตให้แก่ผู้สืบทอดสำนักเต๋า โยมมาในวันนี้ กลับอาจตัดโชคชะตาของพวกโยม”
“โยมมิใช่มาสายไป แต่ว่ามาเร็วไป”
จักรพรรดิโกวเฉินฟังความนัยของท่านออก ดวงตากลายเป็นคมกริบอย่างมิอาจควบคุม มองใบหน้าของอีกฝ่าย
บุญกุศลพุทธะมองเมฆทองที่ไล่ติดตามแสงรุ้งกลางอากาศ เห็นวานรปรากฏตัวฟาดกระบอง จนไหล่ของลู่ยาเต้าจวินเปลวเพลิงกระจัดกระจาย เหมือนกับกายเนื้อลอยว่อน
ท่านเห็นดังนั้นไม่ได้แสดงความแตกตื่นพรั่นพรึง กลับถอนใจคำหนึ่ง “ความรุ่งโรจน์มากมายในวันวาน ปัจจุบันล้วนเป็นฟองเงา”
จักรพรรดิโกวเฉินขมวดคิ้ว กลับได้ยินพุทธะทั้งหมดรวมถึงบุญกุศลพุทธะต่างเปล่งเสียงสรรเสริญคุณโดยมีทีปังกรพุทธะเป็นผู้นำ “มาแล้ว”
น้ำในธารสวรรค์พลันแยกออก
กลิ่นอายแข็งแกร่งมาถึง จากที่ไกลเข้ามาใกล้ แสงสว่างที่มีห้าสีส่องสว่างธรรมชาติ
ในแสงพุทธบริสุทธิ์สีเคลือบ เห็นเพียงเปลวเพลิงลุกไหม้ แสงเขียวมีกำลัง ดินเหลืองหนักอึ้ง ทองขาวคมกริบ น้ำดำทอดยาว แสงห้าสายไม่แยกจากกัน ไหลเวียนไม่หยุด
กลางแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี นั่งด้วยพุทธะองค์หนึ่ง มีศีรษะยี่สิบสี่ข้าง แขนสิบแปดข้าง แยกเป็นถือพาหุรัด กรด แจกันดอกไม้ ไส้ปลา วัชระปลุกเสก ตะไบวิเศษ กระดิ่งทอง ธนูทอง ง้าวเงิน ธง ฉัตรวิเศษ ดอกบัว ป้ายอาญา ขันบาตร หอกแหลม กระบี่หน้ากว้าง สารีริกธาตุ พระสูตร
ทุกคนที่อยู่รอบๆ ไม่มีใครไม่ทราบว่าผู้มาเป็นใคร
มหาวิทยราชมยุรี ข่งซวน!
พูดถึงพลังส่วนตัว เป็นบุคคลอนดับสองของแดนสุขาวดีตะวันตกที่แท้จริง เป็นรองเพียงตัวตนอย่างอามิตาภพุทธเจ้าผู้ปกครองแดนสุขาวดี
ทีปังกรพุทธะกับลู่ยาเต้าจวินที่อยู่ตรงนี้ ในยุคโบราณตอนต้นล้วนเคยพ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของข่งซวน ถูกแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของข่งซวนเล่นงานจนต้องหนีเตลิด ไม่กล้าสู้ต่อโดยสิ้นเชิง
ในสงครามสถาปนาเทพยุคโบราณตอนต้น ข่งซวนช่วยเหลือนิกายเจี๋่ยเหนือพิสุทธิ์ แทบกวาดล้างคู่ต่อสู้ทั้งหมดที่อยู่ต่ำกว่าระดับมรรคา จนกระทั่งจุ่นถีเต้าหยินผู้เป็นเจ้ามรรคาลงมือ ข่งซวนค่อยพ่ายแพ้ หลังเข้าศาสนาพุทธ สุดท้ายกลายเป็นมหาวิทยราชมยุรี
ภายหลังข้ามไปอีกยุคสมัย มหาวิทยราชมยุรีก็ไม่เคยโผล่มาอีก
หลังจากเข้าสู่ยุคสมัยนี้ มหาวิทยราชมยุรีเร้นกายมาโดยตลอด จนกระทั่งราวๆ ร้อยปีล่าสุด จึงค่อยโผล่มาครั้งหนึ่ง
แต่ว่าในสงครามนั้น มหาวิทยราชมยุรีคนเดียวคุ้มครองโถงเซียน กวาดล้างมหาเทวะและอนุเทวะเผ่าปีศาจที่รวมเผิงท่องเมฆหมื่นลี้ นอกจากจอมปีศาจไม่กี่ตนอย่างเผิงท่องเมฆหมื่นลี้หนีรอดได้ ที่เหลือล้วนถูกมหาวิทยราชมยุรีจับเป็น!
ในสถานการณ์ที่เจ้ามรรคาสะกดกันเอง มหาวิทยราชมยุรีกันด่านคนเดียว หมื่นคนมิอาจข้าม ใช้พลังของตัวเองเปลี่ยนสถานการณ์ไม่ดีที่โถงเซียนเผชิญ กดดันแดนสุขาวดีบัวขาวออกจากแปดร้อยแดนเซียนของโถงเซียนที่ยึดครองมากว่ายี่สิบกว่าปี เปลี่ยนผลลัพธ์การศึกในครั้งนั้น
แต่ว่าหลังจากการลงมือในครั้งนั้น มหาวิทยราชมยุรีก็หายตัวไปอีกครั้ง
ภายหลังเส้นทางนอกรีตสองเส้นทางเกิดศึกขึ้นเพราะเศษศิลามนุษย์กำเนิด ดำเนินมาร้อยปี แดนสุขาวดีตะวันตกกับเผ่าปีศาจต่างมียอดฝีมือเข้าร่วมสงคราม แต่ว่ามหาวิทยราชมยุรีก็ไม่เคยโผล่มา
แต่ว่าวันนี้ในที่สุดท่านก็ปรากฏตัวแล้ว
เพียงแต่มองแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีที่กระจายอยู่รอบๆ ตัวท่าน ก็ทำให้คนที่เคยเสียท่ามาก่อนอย่างลู่ยาเต้าจวินกับเผิงท่องเมฆหมื่นลี้จิตใจหนักอึ้ง
หลังจากเหล่าปีศาจปรากฏตัว หยางเจี่ยนเชื่อมฟ้าดิน ใช้หนึ่งสู้มาก ลู่ยาเต้าจวินเปลี่ยนสถานการณ์ด้วยหนึ่งลูกศรหนึ่งมีด จักรพรรดิโกวเฉินใช้หยกหรูอี้ไตรรัตนะกระแทกมีดบินสังหารเซียน กายทองมหาเทวะสามร่างรวมเป็นหนึ่ง ค่อยๆ กวาดล้างทั่วทิศ
สำนักเต๋ากับเผ่าปีศาจผลัดกันชิงความได้เปรียบ มีแต่ศาสนาพุทธเหมือนสูญเสียโอกาส ออกไปอยู่วงนอกตั้งแต่แรก กลายเป็นตัวประกอบ
แต่ว่าเหล่าพุทธะแห่งแดนสุขาวดีสงบนิ่งมาโดยตลอด ไม่รีบร้อน
นอกจากอามิตาภพุทธเจ้ากำลังจะมาถึง ความมั่นใจของพวกท่าน ก็คือมหาวิทยราชมยุรีที่ในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้น ณ ตอนนี้!
พอเห็นมหาวิทยรามยุรี ทีปังกรพุทธะเอ่ยว่า “รบกวนสหายร่วมเส้นทางลงมือ”
บุญกุศลพุทธะ กับมหาสถามปราบต์โพธิสัตว์นักบวชศาสนาพุทธคนอื่นๆ พากันกล่าว “ขอบคุณวิทยราช”
มหาวิทยราชมยุรีพยักหน้าให้พวกเขา ไม่กล่าวมากความ
ท่านไม่ได้เจาะจงคู่ต่อสู้คนใดคนหนึ่ง เพียงก้าวเท้ากลางอากาศ เข้าใกล้ค่ายกลลงทัณฑ์เซียน
ใครอยู่บนเส้นทางที่ท่านเดินผ่าน ล้วนมีแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีสาดใส่
ระหว่างทางเดินผ่านบุญกุศลพุทธะกับจักรพรรดิโกวเฉิน แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีสาดใส่
จักรพรรดิโกวเฉินที่กำลังต่อสู้กับบุญกุศลพุทธะไม่สนใจบุญกุศลพุทธะอีก โจมตีคู่ต่อสู้คนใหม่สุดกำลัง
มหาวิทยราชมยุรีปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี เก็บเงาทหารสวรรค์แม่น้ำสวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วน จากนั้นประกายแสงก็วงเลี้ยวหลายรอบ จักรพรรดิโกวเฉินพลันหายไป
ท่านเดินไปต่อ แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีสาดลง
หยางเจี่ยนขมวดคิ้ว สะบั้นเลือดลม เงาแสงมหาพุทธะที่เขาแสดงออกมาก่อนหน้านี้ ถูกแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีของมหาวิทยราชมยุรีสาดใส่
พุทธเกษตรกลางฝ่ามือแยกตัว ยุทธวิชัยพุทธะกับมหาสถามปราบต์โพธิสัตว์พลันหลุดพ้น
ท่านเดินไปด้านหน้าต่อ ผ่านหนอนเก้าเศียรที่ศีรษะแหลกไปแล้วสองข้างได้รับบาดเจ็บสาหัส
ไม่รออีกฝ่ายกล่าววาจา แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีก็สาดลงมาอีกครั้ง
หนอนเก้าเศียรหายไปในพริบตา
“พี่ร่วมเส้นทาง ครั้งนี้ท่าช่วยแดนสุขาวดีตะวันตกอีกแล้ว?” เผิงท่องเมฆหมื่นลี้สีหน้าเปลี่ยนแปลง “พึงทราบว่า สารีริกธาตุศากยมุณี ที่พระศรีอริยเมตไตรยพุทธเจ้าก็มีอยู่ชิ้นหนึ่ง!”
มหาวิทยราชมยุรีพยักหน้า “อาตมาทราบ ครั้งนี้โยมกลับไปบอกกับพระศรีอริยเมตไตรย ข้าคิดแลกเปลี่ยนสารีริกธาตุจากเขามาก”
ขณะที่พูด ท่านก็เดินไปตรงหน้า แสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีสายหนึ่งสาดใส่เซียนหัวมังกรที่หลบหลีไม่ทัน
ระหว่างที่เดินมา ท่านเดินถึงด้านข้างค่ายกลลงทัณฑ์เซียนแล้ว
ตอนนี้จักรพรรดิอายวุัฒนาหนานจี๋เพิ่งกดดันเซียนเมฆดำออกจากค่ายกล ตรงหน้ากลับเจอมหาวิทยราชมยุรี
มหาวิทยราชมยุรีสาดแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีใส่อีก
จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ระเบิดปฐมสายฟ้าต้นกำเนิด ความโกลาหลส่ายไหว ขัดขวางแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสี
เขากำลังจะกลายเป็นแสงสายฟ้าเพื่อหลบหลีก
แต่ว่าแสงศักดิ์สิทธิ์ห้าสีตรงหน้าเคลื่อนไหวเข้ามา สาดลงอีกครั้ง
ร่างของจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋หายไปตาม
Comments