บทที่ 468

บทที่ 468

ถังหยินหันไปเรียกรองแม่ทัพ “ปล่อยเขาไป”

“แต่ว่า”

“บอกให้ปล่อยไง !”

เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของถังหยิน รองแม่ทัพก็พลันปล่อยเจ้าของร้านไป ชายร่างอ้วนเองก็รีบเข้ามาคุกเข่ากับถังหยินทันที “นายท่านได้โปรดเถิด ช่วยครอบครัวของข้าด้วย”

ถังหยินไม่ใช่คนใจดี แต่เขาก็ไม่อาจนิ่งเฉยได้ ชายหนุ่มไม่พูดอะไรแล้วหันไปบอกกับพวกแม่ทัพ “พาตัวเขาออกไป”

หลังจากที่เจ้าของร้านออกไป ถังหยินก็จึงมองเข้าไปข้างในร้านอีกครั้ง เมื่อเห็นว่ายังไม่มีการเคลื่อนไหว เขาก็พลันชักดาบคู่ออกมาและเดินไปที่หน้าประตู ทำให้มูฉิงที่เห็นดังนั้นรีบตามเข้าไปพร้อมกับพูด “นายท่าน ให้คนอื่นเข้าไปก่อนเถอะ”

“ไม่จำเป็น” ชายหนุ่มส่ายหน้า “ที่แห่งนี้มันก็มีแต่พวกกระจอกเหลืออยู่เท่านั้นแหละ”

เขาผลักมูฉิงออกก่อนจะถีบประตูเข้าไป และจริง ๆ แล้วที่ชายหนุ่มทำแบบนั้น มันก็เป็นเพราะถังหยินกลัวว่าด้านหลังประตูนั่นจะมีคนอื่นซุ่มอยู่ !!

ตู้ม !

ประตูไม้ถูกถีบกระจุยจนเป็นชิ้น ๆ ข้างในนั้นมีแต่ความมืดมิด แต่ถังหยินมีสายตาที่มองกลางคืน เขาจึงสามารถเห็นทุกอย่างในห้องนี้ ซึ่งเครื่องเรือนทุกอย่างภายในนั้นก็ล้วนแล้วแต่เป็นของดีและหายากแต่กลับไม่มีใครอยู่เลยสักคน

อย่างที่ถังหยินคิดเอาไว้ เขาเดินเข้าไปภายในราวกับเป็นบ้านของตัวเอง

ถังหยินเดินเข้าไปในส่วนในสุด จากนั้นจึงหยุดลงตรงหน้ากองฟืนแล้วเตะมันออกไป ก่อนที่ทันใดนั้นจะมีร่างหนึ่งพุ่งออกมาจากทางเข้าใต้ดิน ในมือของอีกฝ่ายกำดาบเล็งไปยังลำคอของชายหนุ่ม !!!

ถังหยินที่เห็นแบบนั้นก็จึงเอียงตัวหลบไปด้านข้างอย่างง่ายดาย

ฟุ่บ !

เมื่อถังหยินหลบคนแรกได้ คนที่สองก็ตามมาพร้อมกับใช้พลังหนามปราณพุ่งเข้าใส่ถังหยิน ชายหนุ่มจึงแปลงร่างตัวเองให้กลายเป็นก้อนหมอกสีดำหลบหนามที่แทงทะลุเข้ามา

ระหว่างที่เขากำลังหลบอยู่นั้น ก็ได้มีชายอีกสองคนพุ่งออกมาจากชั้นใต้ดินและเข้าล้อมถังหยินเอาไว้

ทั้งสองฝั่งไม่ได้พูดอะไร พวกเขาทั้งสี่เพียงพุ่งเข้าใส่ถังหยินแล้วเล็งดาบแทงดาบเข้าใส่จุดตายทันที หากแต่ถังหยินก็ยังคงสามารถใช้ดาบคู่เข้าต่อสู้ได้อย่างสบาย

ทั้งสี่คนนี้อยู่ในระดับปราณบรรพกาล และแม้ว่าจะไม่เก่งเท่าถังหยินแต่พลังของพวกเขารวมกันมันก็เหนือความคาดหมาย ทั้งสี่คนผ่านการฝึกมาอย่างเหี้ยมโหด วิชาดาบของพวกเขารวดเร็วยิ่ง พวกเขาแทงเข้าจุดสำคัญของถังหยินทันที ส่วนชายหนุ่มเองก็รู้สึกว่าทั้งสี่คนนี้เหมือนกับพวกนักฆ่าที่เคยเจอมาก่อน และพอจะคาดเดาได้แล้วว่าคนพวกนั้นน่าจะเป็นคนของซ่งเทียนเช่นกัน

ทั้งสองฝ่ายปะทะกันอย่างดุเดือดจนข้างนอกได้ยินและรีบวิ่งเข้ามาช่วย พวกแม่ทัพกับมูฉิงตะโกนออกมา “พวกข้ามาช่วยแล้ว !” ซึ่งแต่เดิมทั้งห้องนี้มันก็เล็กมากอยู่แล้ว ดังนั้นยิ่งมีพวกมูฉิงเข้ามาเพิ่มอีก มันก็ยิ่งอัดแน่นเข้าไปใหญ่

ในห้องแคบแค่นี้ ถังหยินไม่สามารถแสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่ แม้แต่พวกแม่ทัพคนอื่น ๆ เช่นกัน ดังนั้นชายหนุ่มจึงตะโกนด้วยความรำคาญออกไปว่า “พวกเจ้าออกไปให้หมดเลยนะ !”

พวกแม่ทัพต่างก็รีบวิ่งเผ่นออกไปในทันที

จากนั้นถังหยินก็เริ่มปะทะกับพวกนักฆ่าอย่างต่อเนื่อง ทำให้อากาศในห้องเริ่มแปรปรวน จนข้าวของข้างในแตกกระจายไปหมดเพราะพลังปราณที่ถูกปล่อยออกมา ก่อนที่เพียงพริบตาเดียวกำแพงบ้านจะทนพลังไม่ไหวและพังลงมา

ด้วยความสามารถในการเคลื่อนย้ายอย่างรวดเร็ว ร่างกายชายหนุ่มจึงเป็นดั่งผีสางที่สามารถไปไหนมาไหนก็ได้ ทำให้ทั้ง 4 คนไม่สามารถทำอะไรถังหยินได้เลย

นักฆ่าทั้ง 4 คนต่างพากันใช้วิชาผ่าลมปราณออกมา ทำให้ทั้งห้องมีแต่ร่างแยกเต็มไปหมด ซึ่งถังหยินเองก็ไม่สามารถมองออกได้ว่าตัวไหนเป็นตัวจริง

และเมื่อเห็นว่าทั้งห้องมีแต่ร่างแยกเต็มไปหมดแบบนี้แล้ว พวกเขาก็ไม่รอช้า พลันพุ่งเข้าหาถังหยินแล้วใช้ดาบแทงเข้าใส่ในทันที !!

ชายหนุ่มที่เห็นดังนั้นจึงได้แต่กัดฟันแน่นแล้วกำหมัดก่อนปลดปล่อยคลื่นปราณออกมา !!

คลื่นปราณของถังหยินมันทรงพลังมากจนมันเกิดเสียงดังสนั่นและทำให้หายใจลำบากในเวลาเดียวกัน

นักฆ่าทั้งสี่รู้ได้ทันทีเลยว่าพลังนี้พวกเขาไม่สามารถรับมือได้แน่ พวกเขาจึงหลบและปล่อยให้ร่างแยกรับมันไปแทน ซึ่งผลของมัน ก็คือร่างแยกทั้งหมดต่างก็ถูกจัดการจนหมดสิ้น แถมกำแพงอีกด้านเองก็แตกร้าวจนจะพังทลายลงมาอยู่แล้ว

หลังเห็นแบบนั้น นักฆ่าสองคนไม่รอช้า พวกเขาเร่งก้มตัวหลบในทันที ทว่าอีกสองคนไม่โชคดีเช่นนั้น พวกเขาหลบไม่ทัน และโดนหลังคาถล่มลงมาทับเข้าอย่างจัง

โชคยังดีที่ทั้งสองมีเกราะปราณอยู่ จึงเพียงได้รับบาดเจ็บหนักแต่ไม่ถึงตาย และเมื่อพวกเขาคลานออกมาจากกองซากปรักหักพัง ก็เป็นจังหวะเดียวกับถังหยินที่ดักรออยู่ ที่ทำการแทงดาบเข้าใส่อกในทันทีโดนไม่แม้แต่จะเปิดช่องว่างให้รู้ตัว

ฉึก !

ทั้งสองคนไม่สามารถป้องกันหรือทำอะไรได้เลย พวกเขากรีดร้องออกมาและหมายจะชักดาบของตนออกมาเข้าต้านทาน หากแต่ความร้อนกลับพลันปะทุขึ้น ก่อนที่ทุกอย่างจะดับมืดลงและกลายเป็นฝุ่นผง

พวกเขาถูกเผาด้วยพลังเพลิงผลาญวิญญาณ !!

ถังหยินเงยหน้าสูดลมหายใจแล้วดูดเอาพลังปราณทั้งหมดเข้ามา จากนั้นเขาก็จึงมองไปรอบ ๆ และเห็นพวกนักฆ่าอีกสองคนที่ยังเหลืออยู่..

แท้ที่จริงแล้วในสายตาของถังหยิน พวกเขาเหล่านั้น… ต่างก็กำลังจะกลายเป็นอาหารในเร็ววันนี้ !!

ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งสองตะลึงและโกรธมาก พวกเขากู่ร้องแล้ววิ่งเข้าใส่ถังหยิน แต่ถังหยินกลับเพียงเคลื่อนย้ายตัวเองไปอยู่ด้านหลังของอีกฝ่ายแล้วใช้ดาบผ่าพวกเขาเป็นสองท่อนด้วยท่าทีสบาย ๆ เสียอย่างงั้น

ซึ่งทั้งสองคนก็พยายามใช้ดาบป้องกันเอาไว้จนเกิดประกายแสงของดาบที่กระทบกัน หากแต่ถังหยินกลับก้มตัวแล้วกลิ้งตัวลงไปฟันที่ขาของทั้งสองคนแทน !!!

คนทั้งสองไม่เคยเจอกระบวนท่านี้มาก่อน ทำให้พวกเขาเร่งถอยกลับไป ทว่าหนึ่งในสองคนนั้นกลับสะดุดเหยือกที่พื้นจนล้มลงไป และเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มกระโจนเข้าใส่พร้อมกับดาบคู่ในมือ !!!