อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด 276 ไม่อนุญาตให้ใครเจอทั้งนั้น

Now you are reading อัจฉริยะตัวน้อยกับคุณพ่อสุดโฉด Chapter 276 ไม่อนุญาตให้ใครเจอทั้งนั้น at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

ตอนที่ 276 ไม่อนุญาตให้ใครเจอทั้งนั้น

  

“คุณนายสั่งไว้แล้วว่าไม่อนุญาตให้ใครเจอทั้งนั้น” ชายคนหนึ่งตอบขึ้นมาทันที

  

ไม่ให้เจอ?

  

แต่เหอเฉ่าน่าจะเข้าไปหาเธอได้ ไม่เช่นนั้นคงไม่รู้รายละเอียด

  

เธอหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเหอเหมียว ไม่ช้าเธอก็ได้ยินเสียงจากปลายสายดังขึ้น

“ใคร?”

  

“อันโหรว ตอนนี้ฉันอยู่หน้าห้องผู้ป่วย เปิดประตู” เธอตอบสั้น ๆ

  

ไม่นานเสียงฝีเท้าจากด้านในก็ดังขึ้น ก่อนประตูจะถูกเปิดออกจากด้านใน เหอเหมียวที่อยู่ชุดคนไข้เดินมาอย่างระมัดระวัง พลางมองมายังเธอ “เธอมาที่นี่ทำไม?”

  

“ฉันมาเป็นตัวแทนพี่สาวลูกพี่ลูกน้องของเธอ ตอนนี้ข่าวอื้อฉาวว่อนไปทั่ว หนีไม่พ้นแล้ว” อันโหรวเดินตรงเข้าไปหาเหอหมียวที่ยืนอยู่ โดยบอดี้การ์ดทั้งสองที่ยืนอยู่หน้าประตูก็ไม่ได้ขวางเธอไว้

  

อันโหรวปิดประตูห้องและเดินเข้าไปหาเธอทีละก้าว เหอเหมียวเข้ามาก็นั่งลงบนเตียงพร้อมเขย่าขาของตนเองและจ้องไปที่เธอ

  

“ฉันรู้ว่าเธอโกหก ฉันว่าไม่ได้มาแทนพี่สาวของฉันหรอก!” เหอเหมียวเอียงศีรษะมองเธอ แต่สายตากลับไม่ได้กังวลเลยสักนิด “ฉันรู้ว่าเธอมาที่นี่เพื่อทำอะไร พี่โอวหยางกับเหลียวเว่ยหย่ากันแล้ว เพราะงั้นเธอต้องการให้ฉันถอยห่างใช่ไหม? ฉันมีลูกกับพี่โอวหยางแล้ว และเขาจะมาสู่ขอฉันเร็ว ๆ นี้ด้วย เธอยอมแพ้ไปซะเถอะ!”

  

“ถ้าหากฉันจำไม่ผิด เหมือนว่าฉันจะยังไม่ได้บอกเธอต่อหน้าเลยนะว่าฉันชอบเขา ใครให้ภาพลวงตากับเธอว่าฉันจะแย่งเขาไป?” อันโหรวยิ้มอย่างเย็นชาและยื่นมือไปลากเก้าอี้มานั่งลงตรงข้ามเธอ

  

คิ้วของเธอนั้นเหมือนกับเหอเฉ่ามาก โดยเฉพาะใบหน้า รูปที่อยู่บนอินเทอร์เน็ตนั้นไม่ได้เห็นชัดเจนตั้งแต่แรก และถ้าหากดูจากรูปภาพโดยไม่มีวิดีโอประกอบแล้วยากมากที่จะดูว่ากำลังทำอะไรอยู่

  

แต่เธอขึ้นรถของโอวหยางลี่ และรูปภาพนั้นโอวหยางลี่ก็กอดเธอจริง ๆ แผนการโอวหยางกรุ๊ปของโอวหยางลี่ แม้ผู้คนมากมายต่างนอกใจจากคู่รัก แต่ก็ไม่ควรออกสื่ออย่างโจ่งแจ้งแบบนี้

  

เหอเหมียวมองเธออย่างเย็นชา ใบหน้าของเธอดูสวยและบริสุทธิ์ ตอนแรกที่เห็นข่าวในโลกอินเทอร์เน็ตไม่รู้สึกตัวเลย พอวันนี้ได้มองดูเธอในระยะที่ใกล้ขนาดนี้กลับรู้สึกถึงความอับอายและอัปยศ

  

ไม่เพียงแต่หน้าตาของเธอ แต่เพราะรูปร่างของเธอนั้นเผยถึงอารมณ์และนิสัย ซึ่งเธอเองนั้นไม่สามารถทำได้ ได้ยินมาว่าเธอคือผู้หญิงคนเดียวที่โอวหยางลี่ชอบ

  

“เธอไม่พูด ฉันก็รู้ เธอเป็นแฟนเก่าของเขา!” เหอเหมียวจ้องมองไปที่เธอ ความจริงแล้วตอนที่เธอเป็นอันอีหาน เธอก็เก็บซ่อนความรู้สึกกลัวเอาไว้เหมือนกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

  

ตอนนี้……กลับกลัวยิ่งกว่า

  

“ม้าที่ดีไม่กินหญ้าเก่า ยิ่งไปกว่านั้นโอวหยางลี่ก็ไม่ได้น่าอร่อยขนาดนั้น” เธอไม่สนใจเรื่องการต้องเผชิญหน้ากับเหลียวเว่ยหรือโอวหยางลี่ ดูเหมือนว่าเธอไม่ได้ต้องการจุดถ่านไฟเก่าหรือรื้อความสัมพันธ์เก่ากับโอวหยางลี่

  

หัวสมองของเธอไม่ได้มีปัญหา

  

“ทำไมเธอพูดถึงพี่โอวหยางแบบนี้!” เหอเหมียวกุมไปที่ท้องของเธอโดยไม่สนใจข่าวที่มีอยู่ เพราะลูกของเธอนั้นมีค่ามากที่สุดในตอนนี้

“แคร์รอตและผักต่าง ๆ ก็มีความรักในแบบของตัวเอง เธอชอบเขา ก็ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะชอบโอวหยางลี่เหมือนที่เธอชอบ ให้เขาเป็นของล้ำค่า” อันโหรวพูดอย่างไร้อารมณ์ ก่อนจะก้มลงไปกดโทรศัพท์และเดินไปตรงหน้าเธอ “คนที่อยู่ในรูปคือเธอใช่ไหม?”

  

อันโหรวส่งรูปภาพนั้นให้เธอดู เนื้อหาบนนั้นมีแค่ครึ่งเดียวและมองไม่ชัดเจนเท่าไรนัก

  

“ก็ฉันน่ะสิ! ทำไมถึงอยู่ในโทรศัพท์ของเธอได้?” เหอเหมียวเงยหน้ามองไปที่เธอ “เธอนี่ชอบพี่โอวหยางจริง ๆ ด้วย ไม่คิดว่าจะแอบถ่ายพวกเราแบบนี้!”

  

บนรูปภาพนั้นดูท่าทางสนิทกันนะ มือของโอวหยางก็ดูเหมือนจะโอบไปที่ก้นของเธอ แม้เขาจะก้มศีรษะลงมองเห็นแค่ครึ่งหน้า หนำซ้ำแสงไฟยามค่ำคืนนั้นก็มืดสลัว แต่เธอก็จำได้ชัดเจนว่าเมื่อไหร่

  

“คงไม่ใช่ว่าคุณเหอให้คนมาแอบถ่ายไว้หรอกนะ?” อันโหรวคว้าโทรศัพท์กลับมาและนั่งไขว้ห้างลงที่เดิม ก่อนจะพูดคุยอีกครั้ง

  

“ฉันนี่นะจะจ้างคนมาแอบถ่าย?” เหอเหมียวชี้ไปที่ตัวเองอย่างประหลาดใจ

  

“ถ้าไม่ใช่เธอ งั้นสิ่งที่เป็นไปได้ที่สุดก็คือ…โอวหยางลี่” อันโหรวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่น “เขารู้ตำแหน่งของพวกคุณดีที่สุด การใกล้ชิดสนิทสนมแบบนี้กำลังดี ยินดีกับคุณเหอ คุณได้เป็นคุณนายของตระกูลโอวหยางแล้ว”

  

“เธอมาที่นี่เพื่อที่จะมาพูดเรื่องนี้กับฉันงั้นเหรอ?” เหอเหมียวมองอันโหรวอย่างระมัดระวัง เธอไม่อาจเชื่อความใจดีแบบนี้ของอันโหรวได้

  

ในโลกใบนี้ผู้หญิงที่น่ารำคาญที่สุดก็คือแฟนเก่าของแฟนใหม่ โดยเฉพาะคนอย่างอันโหรวที่เป็นแฟนเก่าที่หน้าตาดูสวยงาม ต้องระวังเป็นอย่างมาก

  

“ก็แค่พูดขึ้นมาผ่าน ๆ ที่สำคัญกว่านั้นคือมาเยี่ยมเธอที่กำลังท้องลูกน้อยอยู่” อันโหรวชำเลืองสายตาไปที่ท้องน้อยของเธอ

  

ตั้งแต่ที่เธอนั้นเดินเข้ามาภายในห้อง มือของเหอเหมียวก็ไม่ได้ห่างจากท้องของตัวเองเลย เธอเป็นแม่คนย่อมรู้ดีว่าการเคลื่อนไหวแบบนี้แสดงถึงการปกป้องลูก

  

วันนี้ที่เธอมาหาเหอเหมียว อย่างแรกคือเพราะเรื่องข่าวฉาวบนอินเทอร์เน็ตของเหอเฉ่า และอยากรู้เรื่องของเด็กในท้องของเหลียวเว่ยว่ามีความเกี่ยวข้องกันหรือไม่

  

เหลียวเว่ยพูดเสมอว่าเธอฆ่าลูกในท้องของเธอ และเรื่องที่เธอท้องก็ไม่มีคนอื่นรู้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเหอเหมียวจะไม่ได้ไปตรวจสอบดู หรืออาจจะรู้เรื่องนี้ด้วยความบังเอิญเสียหน่อย

  

เธอไม่อยากเป็นแพะรับบาป

  

“เธอจะทำอะไร? นี่ลูกของพี่โอวหยางนะ เธออย่าเข้ามานะ!”

  

“ฉันเองก็เป็นแม่คน เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอ?” อันโหรวมองไปที่เธอด้วยรอยยิ้มจาง ๆ “แต่เรื่องที่เธอเคยส่งคนไปลักพาตัวฉัน ฉันคงต้องคิดดี ๆ สักหน่อยว่าจะเอาคืนยังไงดี”

  

“เธอวางฉัน! แล้วยังให้คนมาฉุดฉันไปอีก นั่นยังไม่พออีกเหรอ?” เหอเหมียวตะโกนดังลั่น แต่เธอก็ไม่ได้กังวลเพราะด้านนอกมีคนคอยคุ้มกันอยู่ แค่เธอตะโกนไปบอดี้การ์ดก็เข้ามาแล้ว

  

เพราะเสียงตะโกนร้องของเธอ บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านหน้าจึงเปิดประตูเข้ามามอง ก็เห็นว่าทั้งสองคนนั่งอยู่ด้วยระยะห่างกันพอสมควร น่าจะเป็นเพียงแค่การทะเลาะกันเท่านั้นจึงปิดประตูกลับไป

  

“อยากจะฟังเรื่องราวของหมาป่าไหม?” อันโหรวมองไปที่เหอเหมียวอย่างผ่อนคลาย

  

เหอเหมียวจ้องไปที่เธอก่อนจะเอียงศีรษะคิดอยู่สักพัก “เธอคิดจะทำอะไรกันแน่?”

  

“ถ่ายวิดีโอ” อันโหรวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อบันทึกภาพ แต่ยังไม่ทันได้กดปุ่มเริ่ม

  

จากปฏิกิริยาของเหอเหมียวที่เห็นรูปนั้น เธอไม่น่าจะลงโซเชียลและก็ไม่รู้ว่าบนโลกออนไลน์นั้นมีข่าวฉาวอยู่

เพราะงั้นถูกล็อกไว้แบบนี้ก็ดี

  

“จะบันทึกวิดีโออะไร?” เหอเหมียวมองดูเธอที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล

  

“บันทึกวิดีโอว่าคนในรูปนั้นเป็นเธอไง ไม่อย่างนั้นฉันจะลงรูปพวกนี้ให้หมด เธอก็รู้ว่าตระกูลโอวหยางให้ความสำคัญกับชื่อเสียงขนาดไหน รูปพวกนั้นก็เป็นตอนที่โอวหยางลี่ยังไม่ได้หย่า เขาแอบมีชู้ ข่าวที่อื้อฉาวโด่งดังไปทั่วแบบนี้ต้องกระทบต่อโอวหยางกรุ๊ปแน่ ๆ เธอลองคิดดูสิว่ามันร้ายแรงขนาดไหน” อันโหรวเดินเข้าไปหาเธอและก้มลงมองเธอ “ยังไง จะบันทึกไหม?”

  

“เธอคิดว่าฉันโง่เหรอ? บันทึกวิดีโอให้กับเธอก็เท่ากับว่าให้โอกาสเธอมาทำลายชื่อเสียงของโอวหยางกรุ๊ป ฉันไม่ยอมให้เธอหลอกหรอก!” เหอเหมียวยังคงมองอย่างระมัดระวัง “อีกอย่าง เธอเพิ่งจะบอกว่ารูปพวกนั้นไม่ใช่เธอที่เป็นคนถ่ายไม่ใช่เหรอ? แล้วนี่เธอหมายความว่ายังไง?”

  

“ฉันกำลังทดสอบเธอดู หรือว่าเธอไม่รู้สึกงั้นเหรอ?” อันโหรวยืดตัวขึ้น ใบหน้าเผยรอยยิ้มที่สวยงามขึ้นมา “หากเธอไม่บันทึกวิดีโอ ฉันจะโพสต์รูปภาพพวกนี้ แต่ถ้าหากเธอยอมบันทึกวิดีโอ ฉันจะส่งให้แค่โอวหยางลี่คนเดียว ฉันตั้งใจจะขู่เขา เธอก็ไม่อยากลองดูงั้นเหรอว่าเธออยู่ตรงไหนของหัวใจเขา?”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด