เส้นทางแห่งโชคชะตา เล่ม 1 ตอนที่ 65: ความสามารถที่ยอดเยี่ยมของหมิงซิน (3)

เล่ม 1 ตอนที่ 65: ความสามารถที่ยอดเยี่ยมของหมิงซิน

“โอ้! ปรากฏว่านายท่านของเรามาที่นี่ด้วยตัวเองเลยงั้นหรือ” สาวสวยวัยยี่สิบเศษๆ ปรากฏตัวขึ้นมาตรงหน้าของมู่หรงเสี่ยวเทียนด้วยรอยยิ้มอันแสนหวานบนใบหน้าของเธอ “ใครกันที่ทําให้นายท่านโกรธถึงขนาดนี้ ? โอ้ใช่สิ เดี๋ยวถ้าฉันกลับมา ฉันจะจัดการกับเธอคนนั้นให้นะ ตอนนี้ นายท่านควรจะไปรอที่ห้องชั้นสองและดื่มเครื่องดื่มให้ใจเย็นลงก่อน ฉันจะไปตามเถ้าแก่ธุ์ต้ามาพบโดยด่วน”

“เสี่ยวลี่ เสี่ยวลี่! ” หญิงสาวคนนั้นกวักมือเรียก MM

“ว่าไงคะผู้จัดการ ? ”

“พาสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีเหล่านี้ไปที่ห้องที่ดีที่สุดบนชั้นสอง เสิร์ฟไวน์และอาหารชั้นยอดที่เรามีให้กับพวกเขา อย่าให้ขาดตกบกพร่องเป็นอันขาด” สาวคนนั้นบอกกับ MM

“ทุกท่านโปรดตามฉันมา! ” พนักงานต้อนรับ MM ยิ้มหวานให้กับมู่หรงเสี่ยวเทียน จากนั้นก็นําทางไปยังชั้นสอง

เมื่อเห็นว่ามู่หรงและพรรคพวกเดินขึ้นไปถึงชั้นสองแล้ว

หญิงสาวก็มีใบหน้าที่มืดมนขึ้นมาทันทีและหันไปหาพนักงานต้อนรับอีกคน “เสี่ยวหง กล้าดียังไงถึงไปท้าทายเขาแบบนั้น แม้แต่เถ้าแก่ก็ยังไม่กล้าที่จะทําแบบเจ้าเลยแม้แต่น้อย! ”

“ก็ฉันเห็นว่าพวกเขาแต่งตัวโทรมมาก ฉันก็เลยคิดว่าพวกเขาเป็นอันธพาลที่จะมากินฟรี ดื่มฟรีๆ” เสี่ยวหงพูดอย่างเขินอาย

“ฮีม! ฉันจะอธิบายกับเธอยังไง? เธอไม่เห็นรึยังไงว่ามี ตัวอักษรเขียนอยู่บนหัวของเขาว่า โจร ใหญ่ขนาดนั้น?!” น้ําเสียงของหญิงสาวเคร่งเครียดเป็นอย่างมาก

“คือว่า…ฉัน”

“โอเค หยุดแก้ตัวได้ละ ถ้าหากว่าตาไม่ดีขนาดนั้นก็รอวัน ถูกไล่ออกเลยละกัน”

ใบหน้าของเสี่ยวหงซีดลงทันที

มู่หรงเสี่ยวเทียนและคนอื่นๆ เดินตามเสี่ยวลี่เข้าไปในห้องชั้นที่ 2 การตกแต่งภายในร้านนั้นหรูราจนทําให้มู่หรงรู้สึกปวดใจ โต๊ะ เก้าอี้ เครื่องใช้บนโต๊ะ โคมไฟระย้า และภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ตกแต่งนั้นดูหรูหราและคลาสสิคเป็นอย่างมาก

“พี่เทียน ใช้เงินได้คุ้มค่ามากเลยนะ” หยางซ่งแลบลิ้นของเขา

“ลูกชายจอมสุรุ่ยสุร่ายยังงั้นหรือ ? ” วู่เฟิงมองมู่หรงเสี่ยว เทียนอย่างประหลาดใจ “ตั้งแต่บ้านหลังใหญ่ไปจนถึงร้านอาหารแห่งนี้ ไม่มีคนทั่วไปที่ไหนจะทํากัน ทั้งขนาดหรือแม้แต่การจัดการ เมื่อเปิดการแลกเงินหยวนได้เมื่อไรร้านนี้จะต้องเจ๋งอย่างแน่นอน !”

“พี่ยังไม่ได้ไปเห็นร้านขายอาวุธที่อยู่ข้างๆห้อง ห้องตรวจสอบระดับ กับร้านขายยาที่อยู่ข้างจุดเกิดรวมถึงร้านผลิตสินค้านอกเมืองล่ะสิ บางทีพี่อาจจะตกตะลึงมากกว่านี้ก็เป็นได้” จึงยี่แทรกเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม

“ยอดเยี่ยม! ” วู่เฟิงตกตะลึงและถอนหายใจออกมา “ผู้เล่นจะมองหาร้านขายอาวุธเพื่อซื้อและขายอุปกรณ์หลังจากที่ออกจากห้องตรวจสอบ และเมื่อถึงจุดเกิดพวกเขามักจะซื้อยาก่อนเป็นอย่างแรก ช่างเป็นฮีโร่ที่ยอดเยี่ยม เป็นพ่อค้าที่สุดยอดจริงๆ! ”

“จากที่ฟังๆ มาฉันอยากจะเห็นหน้าฮีโร่คนนี้มากจริงๆ ” เปียวซือพูดออกมาเช่นกัน

“ต้องขออภัยที่ปล่อยให้รอเป็นเวลานาน” เสี่ยวลี่เปิดประตูห้องเข้ามา จากนั้นคนที่ตามหลังก็เป็นสาวงามถึงเจ็ดแปดคน แต่ละคนถือจานอยู่ในมือและวางมันลงบนโต๊ะอย่างเชี่ยวชาญ เมื่อเสร็จแล้วพวกเธอก็รีบกลับออกไปอย่างรวดเร็ว

เสี่ยวลี่เปิดไวน์และรินให้กับทุกคน เธอพูดขึ้นว่า “ทุกท่านโปรดชิมอาหารและไวน์ในร้านของพวกเราก่อน เถ้าแก่ของเราจะมาพบพวกท่านในอีกสักครู่” จากนั้นเธอก็ยิ้มออกมาให้พวกเขาก่อนที่จะหันหลังกลับไป

“ว้าว สาวๆเหล่านี้คงจะถูกฝึกมาเป็นอย่างดี !” หยางซ่งรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

“ฉันว่านายดูตื่นเต้นมากนะ หลังจากได้เห็นสาวงามมากมายขนาดนี้” เปียวชื่อพูดขึ้นพร้อมกับบิดหูหยางซ่ง

“พี่เทียน ยังไงพี่ก็คงจะไม่ชอบเขาอยู่แล้ว ทําไมพี่ไม่ให้เขาไปที่เมืองคิรินและช่วยพัฒนากลุ่มหนานเทียนล่ะ” วู่เฟิงเริ่มให้ความสนใจกับธุ์ต้า

“นายคิดว่าฉันเป็นคนงี่เง่ายังไง” มู่หรงเสี่ยวเทียนยิ้ม “ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นพ่อค้าอัจฉริยะ ฉันคงไม่กล้ามอบเงิน 1 ล้านหยวนให้เขาเผาเล่นแบบนี้หรอก”

“นายท่าน ในที่สุดท่านก็ยอมรับว่าข้านั้นเป็นอัจฉริยะ” ร่างของอู่ต้าเดินเข้ามาที่ประตู ตามด้วยหญิงสาวที่เป็นผู้จัดการ

“ไอ้เด็กนี่ ทําตัวอย่างกับโจร กล้าดียังไงมาแอบฟังพวกเรา จากด้านนอกแบบนั้น! ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตอบกลับไป

“เป็นไปไม่ได้ โจรนั้นเป็นชื่อของนายท่านของร้าน เขาคือคนที่ชื่อโจรแต่ไม่ใช่โจร” อู่ต้าพูดพร้อมกับผายมือทําท่าทําทาง

“เด็กน้อย มองหน้าหาเรื่องหรือ ?!” มู่หรงเสี่ยวเทียนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

ฮ่าฮ่าฮ่า ทุกคนที่อยู่ในห้องหัวเราะดังลั่น บรรยากาศนั้นเปลี่ยนเป็นความตลกขบขันทันที หลายคนๆเริ่มที่จะคุยกันพร้อมทั้งกินดื่ม

“นายท่าน ท่านหาเงินได้ตั้งมากมาย ตอนนี้กลับกลายเป็นข้าที่กําลังจะล้มละลาย” หลังจากดื่มไวน์ไปสักพัก อู่ต้าก็เริ่มพูดถึงปัญหาของเขาให้มู่หรงเสี่ยวเทียนฟัง

“ไม่ใช่ว่าธุรกิจของนายกําลังเฟื่องฟูหรือ ? รวมถึงร้านขายยาของจิงยี่และร้านขายอาวุธของลุงขุดแร่ควรที่จะมีกําไรด้วยไม่ใช่รึยังไง ? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนตอบกลับหลังจากคิดถึงเรื่องพวกนั้น

“นายท่าน ท่านพูดถูก” อู่ต้าพยักหน้าโดยไม่ปฏิเสธใดๆ จากนั้นเขาก็ถามว่า “แล้วเรื่องการก่อสร้างด้านนอกเมืองล่ะ? รวมถึงการปรับแต่งและตกแต่งสํานักงานฮีโร่อีกด้วย สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่ต้องใช้เงินมหาศาล”

มู่หรงเสี่ยวเทียนครุ่นคิดอยู่สักพัก สิ่งที่อู่ต้าพูดมานั้นก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล สํานักงานฮีโร่นั้นจะต้องถูกสร้างขึ้นมาอย่างแน่นอน และมันจะเป็นฐานทัพตั้งอยู่นอกเมืองฟินิกซ์ เนื่องจากว่าการสร้างนั้นได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว มันจึงไม่สามารถถูกปล่อยทิ้งร้างได้

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องต่อสู้และเอาจิตวิญญาณของทหารรับจ้างมาให้ได้” มู่หรงเสี่ยวเทียนคิดในใจ

“วู่เฟิง นายเคยไปที่รังมดมาก่อนไหม ? สถานการณ์ที่นั้นเป็นอย่างไรบ้าง? ” มู่หรงเสี่ยวเทียนหันหน้าไปหาวู่เฟิง

“มันซับซ้อนกว่าบ้านผีสิงมาก มันเหมือนกับเขาวงกต ความยากในการต่อสู้นั้นก็มีมากกว่าบ้านผีสิงหลายเท่า พวกเราไปที่นั่นมา 3 ครั้งแล้ว แต่ทว่าพวกเราก็ยังไม่สามารถหาทางขึ้นไปบนชั้นสามได้” วู่เฟิงหัวเราะออกมาเบาๆ อย่างช่วยไม่ได้

“บ้านผีสิงก็เช่นกัน ฉันเองก็ไม่สามารถหาทางไปยังปราสาทราชาแห่งผีได้” มู่หรงเสียวเทียนตกอยู่ในอารมณ์เดียวกันกับวู่เฟิง

“นั่นมันเป็นเพียงแค่อดีตไปแล้ว หากว่าเราไปที่นั่นอีกครั้ง มันจะต้องไม่เหมือนเดิมอย่างแน่นอน” เปียวซื่อมองที่ใบหน้าของทุกคนด้วยรอยยิ้ม เธอนั้นมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยม

“เธอพอจะมีแผนที่ไหม ? ” ทุกคนจ้องมองไปที่เบี้ยวซื้อ

“ฉันไม่มี แต่ว่าคนอื่นอาจจะมี” เปียวซือยิ้มลับๆ

“เดี๋ยวก่อนนะ อย่าบอกนะว่ามันยังไม่จบ ? ” หยางซ่งตอบอย่างร้อนรน

เปียวซื้อจ้องไปที่หยางซ่งและยิ้มให้กับทุกคน จากนั้นก็พูดขึ้น “นี่พวกนายลืมไปแล้วหรือว่าหมิงซินมีความสามารถพิเศษอะไร? ”

“การมองทะลุ! ” หยางซึ่งพูดออกมา

“ไม่เลวนะ” วู่เฟิงยิ้มอย่างมีความสุข

“งั้นพรุ่งนี้เราก็ไปลุยกัน! ” มู่หรงเสี่ยวเที่ยนตัดสินใจอย่างเด็ดขาด