ตอนที่ 127 – ยูนิคอร์นที่น่าเกรงขาม

*ก่อนจะอ่านนิยาย โปรดตรวจสอบว่าท่านได้อยู่ในสถานที่ที่มีแสงเพียงพอ หรือถ้าท่านอ่า นในความมืดก็อย่าลืมเปิด Night Mode หรือจอส้ม เพื่อป้องกันการปวดหัวและสายตาสั้นด้วยนะครับ*

“ใจเย็นเจ้าม้า!”

เย่เทียนทําให้ร่างกายมั่นคงโดยการเอาเท้านิ่มลงไปที่พื้นแล้วดึงโซ่ด้วยกําลังมหาศาลจนเส้นเลือดที่แขนเขาปูดขึ้นมา

พุ่บ!

ด้วยพละกําลังมหาศาลของเย่เทียนเจ้ายูนิคอร์นยักษ์ล้มลงกับพื้นอย่างแรง

ฮี่ๆๆๆๆ…

เจ้ายูนิคอร์นขัดขืนขณะเย่เทียนพยายามกดตัวมันลงอย่างยากลําบากพร้อมเลี่ยงกีบ เท้าทั้ง4ของมันไปด้วย ไม่งั้นเขาคงโดนถีบปลิวไปแน่.

ฮี่ๆๆๆๆ

ยูนิคอร์นร้องและขัดขืนไปเรื่อยๆขณะที่ร่างกายของมันถูกกดเอาไว้จนพื้นจมลงเป็นหลุมใหญ่ หลังจากผ่านไปซักพักมันก็สงบลงซักที

“ไปเลย!!”

เย่เทียนปล่อยมือออกจากเจ้ายูนิคอร์นแล้วพอมันลุกขึ้นเขาก็กระโดดขึ้นหลังพร้อมเอาขาหนีบท้องมันไว้อย่างแน่น, เขาจับโซ่ไว้ด้วยมือข้างหนึ่งส่วนอีกข้างก็จับคอเจ้าม้าจากนั้นเขาก็ก้มตัวลงเล็กน้อยแล้วกอดหลังเจ้าม้าไว้

ฝีมือการขี่ม้าของเยเทียนนั้นไม่ค่อยดีนัก เขาใช้แค่กําลังบังคับมันเท่านั้น

ฮี่ๆๆๆๆ

เจ้ายูนิคอร์นร้องออกมาพร้อมพยายามสลัดเย่เทียนให้หลุดออกโดยการยกขาหลังและยืดตัวขึ้นเกือบ90องศาแต่เย่เทียนนั้นเหมือนกับกาฝากที่เกาะติดกับตัวของมันอย่างแน่นไม่หลุดออก.

พอรู้สึกตัวว่ามันไม่สามารถสลัดเย่เทียนให้หลุดไปได้ เจ้ายูนิคอร์นจึงเริ่มวิ่งอย่างบ้าคลั่งใต้แสงจันทร์นั้น

เจ้ายูนิคอร์นนั้นเร็วมากจนลมตีเข้ากับตัวเขา ความเร็วที่ม้าตัวนี้วิ่งนั้นเร็วมากจนเย่เทียนต้องพยายามก้มตัวให้ต่ําที่สุด เขารู้สึกถึงแรงลมที่ปะทะเข้ากับตัวเอง

ลมสลาตันกระทบเข้าไปในหูของเขาและผมของเขาก็ปลิวไปมากับสายลมรุนแรง

ซุปเปอร์คาร์!

เย่เทียนรู้สึกราวกับว่าตัวเองนั่งอยู่บนปะทุนของซุปเปอร์คาร์ที่วิ่งเต็มสปิดเลย

ฮี่ๆๆๆๆ

ข้างหน้าพวกเขามีกําแพงสูงประมาณ3เมตร แต่ถึงอย่างงั้นเจ้ายูนิคอร์นก็ไม่ได้คิดที่จะหยุดเลย มันกลับเร่งความเร็วขึ้นอีก

ซู้มมม!

พอเข้ามาใกล้กําแพง เจ้ายูนิคอร์นก็กระโดดลอยข้ามกําแพงไป.

กุ่กกับๆๆๆๆๆๆ

หลังจากกระโดดข้ามกําแพงมาได้เจ้ายูนิคอร์นก็ลงพื้นอย่างดี แล้วก็วิ่งเร็วขึ้นเรื่อยๆจนหายลับไปกับความมืด

“สุดยอด, สุดยอดจริงๆ!!”

เย่เทียนกลับมามีสติอีกครั้งหลังจากอาการตกใจแล้วหัวเราะออกมา

ด้วยพละกําลัง ความเร็วและการกระโจนเก่งแบบนี้ เจ้าม้านี่สุดยอดจริงๆ!

เขาชอบของขวัญที่ฟิลิปให้มานี้อย่างมาก

อาจพูดได้เลยว่าม้าตัวนี้หายากมาก, เป็นของดีในรอบพันปีเลยทีเดียว!

แม้เย่เทียนจะไม่รู้ว่าฟิลิปได้มันมายังไง, ถ้าเขาเอามันไปเปิดประมูลล่ะก็พวกตระกูล ใหญ่ๆคงยอมเสียเงินมหาศาลเพื่อมันแน่

ม้าศึกโดยเฉพาะระดับท็อปๆนั้นไม่ว่าจะยุคสมัยใดก็หายากมาก, พวกมันคือสัญลักษณ์แทนอํานาจ

ยิ่งช่วงนี้สาธารณรัฐโรมันทําศึกตลอดทั้งปี, ทุกๆคนย่อมสรรเสริญผู้ที่แข็งแกร่งและม้าตัวนี้คงมีคนอยากได้มากกว่าปกติแน่

ตามประวัติศาสตร์แล้ว ซีซาร์กับปอมปีย์จะแย่งชิงม้าแกร่งกัน.

ม้าศึกที่แข็งแกร่งจะช่วยให้แม่ทัพหรืออัศวินมีความแข็งแกร่งมากขึ้นในสนามรบและเพิ่มความปลอดภัยให้พวกเขาด้วย โดยเฉพาะตอนที่พุ่งโจมตี, มันสามารถสร้างแรงปะทะได้อย่างมหาศาลเลยทีเดียว

ถ้ามียูนิคอร์นชักกลุ่มล่ะก็คงดีไม่น้อย เพราะพวกมันดุดันมาก

สิ่งที่น่ากลัวเกี่ยวกับเจ้ายูนิคอร์นนี้ก็คือมันยังไม่โตเต็มวัยเลย แถมเขามันก็ยังไม่งอกอีกด้วย!

คิดไม่ออกเลยว่าขนาด, พละกําลัง, ความทนทานและความเร็วของมันจะเป็นยังไงเมื่อโตเต็มวัยแล้ว

โดยเฉพาะตอนที่มันงอกเขาออกมา, ฟิลิปคงเสียดายมันแน่!

เพราะมันคือม้ายูนิคอร์นในตํานาน!

ในสายตาของทั่วทั้งโลก, ยูนิคอร์นนั้นเป็นเครื่องแสดงถึงความศักดิ์สิทธิ์

ของกํานันของฟิลิปชิ้นนี้มีมูลค่ามหาศาลจริงๆ!

แน่นอนว่านี่ก็หมายถึง ฟิลิปเลือกจะเกาะแข้งเกาะขาเย่เทียนอย่างจริงจัง ไม่งั้นแล้วเขาคงไม่ให้ของที่มีค่าขนาดนี้แน่, ถ้าเขาให้ชนชั้นสูงคนอื่นเขาก็น่าจะได้รางวัลที่ดีกว่า

แต่ใครจะรู้ว่าพวกชั้นสูงมันจะทราบซึ้งกับสิ่งที่ชาวเมืองให้รีปาว

ฟิลิปเองก็คงจะไม่กล้าเสี่ยงแน่

ดังนั้นเขาเลยเลือกข้างเย่เทียนซะดีกว่า

เพราะล่าสุดที่เขาขอให้เย่เทียนช่วย เย่เทียนก็ให้ตระกูลใหญ่4ตระกูลมาหนุนหลังเขาแบบไม่ลังเลเลยแถมยังแบ่งปันกําไรให้เขามากกว่าตัวเองด้วย

ฮ่าๆ…สงสัยเราต้องทําความรู้จักกับพวกนายทาสแบบฟิลิปเยอะๆซะแล้ว!

ตอนแรกก็สาวหมาป่า, จากนั้นก็ยักษ์สาวแล้วตอนนี้ก็เป็นยูนิคอร์นอีก, สัตว์พิศวงพวกนี้มาจากนายทาสอย่างฟิลิปและแม็กซ์ทั้งนั้น

ฮี่ๆๆๆๆ

เจ้ายูนิคอร์นวิ่งอย่างบ้าคลั่งนานมาก, นอกจากมันไม่เหนื่อยแล้วมันยังเพิ่มความเร็วเรื่อยๆอีกด้วย

“เห้ย มันกัดด้วยหรอวะ!”

เย่เทียนหลงอยู่ในภวังค์แต่ก็รู้สึกตัวขึ้นมา ตอนเห็นปากกว้างๆอ้าใส่เขา. ฟันของมันดู แหลมคมมากจนเย่เทียนภวาเหงื่อแตกพลักแล้วรีบตบหน้ามันหันไป.

ถ้าเขาโดนงับเข้าล่ะก็ หน้าคงหายไปครึ่งนึ่งแน่!

ฮี่ๆๆๆๆ…

เจ้ายูนิคอร์นโดนตบหน้าจึงดุร้ายมากขึ้นแล้ววิ่งไปทั่ว, หลังของมันเด้งขึ้นลงพยายามจะสลัดเย่เทียนให้หลุดไป.

เย่เทียนรู้สึกว่าเขาใกล้ปราบเจ้ายูนิคอร์นนี้สําเร็จแล้ว, เขาตั้งสมาธิแล้วกอดหลังมันอย่างแน่น

หลังจากพยศไปมาเกือบครึ่งชั่วโมงในที่สุดเจ้ายูนิคอร์นก็อารมณ์เย็นลง มันหยุดวิ่งไปทั่วและเริ่มวิ่งช้าลง, เย่เทียนจึงรีบหยุดมันไว้

ตอนนั้นเองเจ้ายูนิคอร์นก็ดูเหมือนจะเชื่องแล้วมันเลิกส่งเสียงแล้วยืนนิ่ง

สปีชี่ส์: ยูนิคอร์น (ยังเด็ก)

พละกําลัง: 105

ความแข็งแกร่ง: 105

ความเร็ว 120

ค่าความภักดี: 80

“ติ้ง, ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์, ค่าความภักดีของยูนิคอร์นถึง80แล้วและท่านได้รับค่าแสตทฟรีส่วนนึ่ง!”

เสียงของระบบดังขึ้นในหัวของเขา, เย่เทียนรู้สึกดีใจมากจนแทบจะหัวเราะออกมา

“เด็กดีๆ, ชั้นจะปลดโซ่ให้นะ!”

เย่เทียนโดดลงจากหลังม้าแล้วลูบขนมันเบาๆ

ฮรึ่บบ!!

เจ้ายูนิคอร์นถอนหายใจอย่างดังแล้วแลบลิ้นออกมาเลียหน้าเย่เทียนจนน้ําลายเต็มไปหมด.