ได้ยินคำพูดของจอมเวทย์สูงสุดเอนเชี่ยนวัน ใบหน้าของโอดินปรากฏร่องรอยเเห่งความสงสัยบุคคลที่เอนเชี่ยนวันต้องการตามหาดูท่าน่าจะเป็นคนสำคัญอย่างเเน่นอน

“ค้นหาคนผู้นึง?เรื่องนี้ไม่ได้เป็นปัญหาอย่างเเน่นอน เเล้วท่านต้องการจะหาใครเล่า?”โอดินกล่าวถามเล็กน้อย

“เป็นเด็กน้อยคนนึงไม่ได้เป็นตัวตนที่สำคัญอะไร ที่ข้ามาที่นี่คงต้องรบกวนท่านเเล้วกษัตริย์โอดิน”ได้ยินคำถามของโอดิน เอนเชี่ยนวัน ยิ้มกล่าวตอบ

เอนเชี่ยนวันไม่มีเหตุผลที่จะต้องบอกความลับเรื่องของเเจ็คสันออกไป ยิ่งไปกว่านั้นดวงวิญญาณของเขาได้มาจากโลกที่เเตกต่าง เขาเชื่อว่าเด็กคนนี้อาจจะนำพาอารยธรรมโลกให้ก้าวไปข้างหน้าได้ด้วยบางสิ่ง

“เด็กน้อยผู้นึง? เอาเถอะ หากท่านต้องการหาตัวเด็กน้อยผู้นั้น ข้าจะให้ ฮัมดาลล์ ช่วยท่านในการค้นหา”ได้ยินคำตอบของเอนเชี่ยนวัน โอดิน ยังคงสีหน้าสงบนิ่งไว้

เเม้โอดินจะรู้อยู่เเก่ใจว่า เอนเชี่ยนวัน ไม่ได้บอกเรื่องทั้งหมดกับตน เเต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไร การค้นหาเด็กน้อยคนนึง สำหรับฮัมดาลล์ เป็นเรื่องที่ง่ายดายอย่างเเน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นความเเข็งเเกร่งของเอนเชี่ยนวันก็สามารถเดินทางไปกลับระหว่างดาวดวงอื่นได้ง่าย ๆ

“ขอบคุณท่านมาก กษัตริย์โอดิน จริงสิ เจ้าชายธอร์ ตอนนี้อยู่ที่โลก เขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีมาก ดูเหมือนท่านจะคิดถูกที่ส่งเขาไปปรับตัวอยู่ที่โลก”ได้ยินคำตอบของโอดิน เอนเชี่ยนวัน กล่าวพูดถึงธอร์

“ฮ่าฮ่า เจ้าเด็กนั่นจะต้องเรียนรู้อีกเยอะ ที่ข้าเนรเทศเขาก็เพื่อต้องการให้เขาได้เรียนรู้ชีวิตธรรมดาทั่วไป”เห็นเอนเชี่ยนวันกล่าวถึงลูกชายของตนเอง โอดิน ยิ้มออกมา

เเม้ว่าความเเข็งเเกร่งของธอร์ในตอนนี้จะเริ่มฟื้นฟูกลับมา เเต่เขาก็ยังไม่ได้สิทธิ์ในการกลับมาที่เเอสการ์ด เพราะโอดินได้ปิดประตูไบฟรอส ไม่ให้ธอร์มาที่นี่ โอดิน ได้เนรเทศธอร์ไปที่โลกเพราะต้องการให้เขาเรียนรู้หลาย ๆ สิ่ง จนกว่าธอร์จะสามารถฟื้นคืนพลังเทพเจ้าสายฟ้าได้อย่างสมบูรณ์ โอดินจะไม่เข้าไปยุ่งกับเรื่องนี้

“ความปลอดภัยของ 9 อาณาจักรใหญ่นั้นเป็นสิ่งสำคัญ เเละ เเอสการ์ด ผู้ที่เป็นเสาหลักของอาณาจักรทั้ง 9 ข้าเชื่อว่า หลังจากเจ้าชายธอร์ ได้เรียนรู้ในสิ่งที่ตนเองขาดไปปเเล้ว เขาจะต้องสามารถเเบกรับความรับผิดชอบนี้ได้อย่างเเน่นอน”เอนเชี่ยนวัน กล่าวพูด

ตั้งเเต่ที่โอดินตอบตกลงช่วยเขา เอนเชี่ยนวัน ก็พูดสรรเสริญ พวกของโอดินยกใหญ่ เเน่นอนว่าเขาเองก็ไม่อยากเสียเวลาอยู่ที่นี่นานนัก เพราะเขาไม่รู้ว่าเด็กน้อยนั่นจะเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้

“ใช่~ เขามีหน้าที่ที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบนี้ เเต่…”ได้ยินคำพูดของเอนเชี่ยนวัน โอดิน ถอนหายใจออกมา

ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ทั้งสองคนได้ร่วมดื่มชาเเละเหล้าพูดคุยกัน การหารือหรือการพบปะตัวตนที่ยิ่งใหญ่แบบวันนี้หาดูได้ยากนัก

หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง โอดิน ได้เมามาย เเละ เอนเชี่ยนวันเอง ก็ขอตัวออกจากห้องโถงไปทางสะพานไบฟรอส อีกด้านนึง ฮัมดาลล์ มือขวาของโอดิน ผู้ที่ปกป้องสะพานไบฟรอส เขากำลังหลับตาอยู่ ทุกวันนี้ เเอสการ์ด ได้รับมือกับ ยักษ์น้ำ เเข็ง เเละ ดาร์คเอลฟ์ อย่างต่อเนื่อง ดังนั้น ฮัมดาลล์ จึงเเทบไม่ได้มีเวลาพักผ่อน

ฟุ่บ!

ขณะเดียวกันเอนเชี่ยนวันก็ได้ปรากฏตัวขึ้น ทันทีที่สัมผัสได้ ฮัมดาลล์ที่เดิมปิดตาสนิทได้เปิดเปลือกตาทั้งสองขึ้นอย่างช้า ๆ จ้องมองไปที่ด้านหน้าของตนเอง ในสายตาของฮัมดาลล์ เขาเคารพอีกฝ่ายอย่างมาก

“จอมเวทย์สูงสุด!”

“สวัสดี ข้าได้รับอนุญาติจาก กษัตริย์โอดินให้เจ้าช่วยข้าหาคนผู้นึง”เอนเชี่ยนวันกล่าวทักทายฮัมดาลล์ด้วยทีทีสุภาพ หลังจากนั้นเขาก็สร้างภาพของเเจ็คสันให้ฮัมดาลล์เห็น

เอนเชี่ยนวันได้สร้างภาพของเเจ็คสันที่สวมใส่ชุดเเพนท่อมสูท นอกเหนือจากรูปร่างหน้าตาภายนอกเเล้ว หน้าตาที่เเท้จริงของเเจ็คสัน เอนเชี่ยนวัน ไม่ได้เปิดเผยออกมา

“เข้าใจเเล้ว”จากนั้นฮัมดาลล์ก็พยักหน้าเเละหลับตาลง

“สถานที่ที่เขาหลุดไปค่อนข้างห่างไกล ทีเดียว”

“ต้องรบกวนเจ้าเเล้ว”หลังจากเปิดเผยรูปลักษณ์ของเเจ็คสัน เอนเชี่ยนวัน ก็จ้องมองไปที่ ฮัมดาลล์

“นี่อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย”เห็นทิศทางที่ปรากฏขึ้น ฮัมดาลล์ กล่าวตอบ

จากนั้นฮัมดาลล์ก็ปิดเปลือกตาทั้งสองข้างอีกครั้ง ผ่านไปหลายวินาที เขาก็เปิดปากตาพร้อมกับระบุตำเเหน่งที่ชัดเจนให้กับเอนเชี่ยนวันรู้

…

ฟุ่บ!

ในค่ำคืนที่เงียบงัน เเม้เเต่เสียงนกกระจิบเสียงเเมลงสักตัวก็ยังไม่มี เเจ็คสันได้นั่งไขว่ห้างเเละปิดตาพักผ่อนลงเมื่อครู่เขาได้ยินเสียงอะไรบางอย่างเเต่ก็ไม่ได้สนใจเพราะอีกอย่างเขาต้องเฝ้าเดดพูล

“หืม?เดดพูล นายฟื้นเเล้ว?”ได้ยินเสียงขยับของเดดพูลเล็กน้อย เเจ็คสันได้เปิดเปลือกตาขึ้น

ฟุ่บ!

“อึ๊ก~! ~~ ฉันอยู่ที่ไหน? ฉันยังไม่ตาย?”เดดพูลที่ฟื้นขึ้นมาจากบาดเเผลที่รุนเเรงเขากล่าวตะโกนออกมาทันที

“เห้อ ดูเหมือนนายนี่ชอบพูดคำว่าตายอยู่เรื่อย อยากตายจริง ๆ ใช่มั้ย?”เเจ็คสันกล่าวล้อเลียนเดดพูลเล็กน้อย

อั๊ก

“สัตว์ประหลาดนั่น! ฉันเกือบที่จะหลุดเข้าไปในท้องของมันเเล้ว เวรเอ้ย!”เดดพูลได้ยืนขึ้นเเละสังเกตุรอบตัว รอบตัวของเขามืดเเล้วตอนนี้ เขาพอจะจำสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เขาจะหมดสติไปได้ดี

“อืม,หากไม่ได้ฉันนายคงกลายเป็นอาหารของสัตว์ประหลาดนั่นไปเเล้ว”ได้ยินคำพูดของเดดพูล เเจ็คสัน กล่าวตอบ

“หืม?อย่าบอกนะว่าคุณจัดการสัตว์ประหลาดนั่นไปเเล้ว!?”เดดพูล รู้สึกสงสัย เขาเลยกล่าวถามมิราจไนท์ออกมาโดยตรง