[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 44
โคโมริ โชตะ
วันเสาร์แปดโมงเช้า ที่ประตูทางทิศตะวันตกของมิตสึบิชิเอาท์เล็ทมอลล์
คนที่สัญญาเอาไว้ว่าจะเจอกันตอนที่เปิดนั้นก็คือ—
“ขอโทษนะคะคุณโชตะ รออยู่รึเปล่าคะ?”
—เด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งมา คุณอิสุมินั่นเอง
“อ๊ะ ไม่เลยๆ ผมเองก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”
อุ แบบว่าอย่างกับบทสนทนาของคู่รักเลยไม่ใช่รึไงกันน่ะ?
ถึงจะป่านนี้แล้วก็เถอะ น่าอายสุดๆเลยอะ
แก้มเราอาจจะกำลังแดงอยู่ก็ได้
“หักแต้มค่ะ”
“เอ๋!?”
สิ่งที่รออยู่หลังจากเจอกันคือการให้คะแนนซะงั้น แถมยังโดนหักทันทีที่เริ่มอีก ความเราะร้ายมันก็มีขีดจำกัดนะ!
ตรงนั้นน่ะต้องเป็น [มาถึงตั้งแต่สามชั่วโมงก่อนแล้วล่ะ คิดจะให้รอไปถึงเมื่อไหร่กันฮะ!] ต่อด้วย [ตั้งตารอเดทวันนี้มากๆเลยนะ] ถึงจะทำให้ใจเต้นได้นะคะ?
“จะให้มาเอาท์เล็ทมอลล์ตั้งแต่ตีห้าเลยอะนะ!? สำหรับยักษ์มารนี่ไม่มีขอบเขตเลยเหรอ?”
“ถ้างั้นคุณโชตะไม่ได้ตั้งตารอที่จะเดทกับฉันเลยเหรอคะ?”
คุณอิสุมิเงยหน้ามองขึ้นมาอย่างเป็นกังวล
อึก….ถ้าทำสีหน้าแบบนั้นใครมันจะไปอดทนไม่พูดความในไปได้กันละครับ
ถึงจะไม่ชัดเท่าไหร่ แต่คุณอิสุมิเนี่ยเป็นปีศาจน้อยงั้นสินะ
“นั่นมัน…ถ้าบอกว่าไม่ตั้งตารอเลยก็คงจะโกหก”
“ง่ายจัง”
“เฮ้ย”
คุณอิสุมิทำให้การจ้องด้วยสายตาตำหนิของผมสงบลงด้วยการพูดว่า[ช่างเถอะค่ะๆ]
พอดูดีๆเธอมีรอยคล้ำที่ใต้ตาอยู่ด้วย
ก็เลยเข้าใจได้ว่าท่าทีแบบนี้ก็คือ[ให้ทำตัวเหมือนเดิม]
“ยิ่งไปกว่านั้น แบบว่า….เป็นยังไงบ้างคะ?”
คุณอิสุมิหมุนตัว
กระโปรงลายดอกไม้ลอยพลิ้วเบาๆ ขณะเดียวกันก็มีกลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา
ผมเดาความหมายของคำพูดของเธอ และหาคำพูดที่จะพูดต่อ
ชุดไปรเวทของคุณอิสุมิเรียกได้ว่าน่ารักมากๆเลยล่ะ ดูน่ารักแล้วก็สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ถึงอย่างนั้น คุณอิสุมิก็มีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่แล้ว
คงจะอกหักแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเกิดเราที่เป็นเพศตรงข้ามเข้าใจผิดไป ทั้งหมดที่มีก็คงจะสูญสลายไปเลย
ควรที่จะเลือกคำพูดอย่างระวังๆสินะ
“เอ่อ….คิดว่าเหมาะมากๆเลยล่ะครับ”
“น่ารัก…มั้ยคะ?”
คึก ทั้งที่จงใจเลี่ยงคำพูดนั้นแท้ๆแต่เธอกลับบีบให้พูดมันงั้นเหรอ….
ท ทำยังไงดีตัวฉัน ยังไงตอนนี้ก็ทำให้คลุมเครือไปก่อน….
“เพราะว่าเป็นคุณอิสุมิ ก็เลยคิดว่าเป็นชุดที่เหมาะมากเลยครับ”
“ฮึ่ม แล้วนั่นน่ะคือยังไง—”
คุณอิสุมิทำแก้มป่องแล้วมองขึ้นมาที่ผมด้วยดวงตาที่เปียกปอนอยู่นิดหน่อย
เหมือนว่าเธอจะอยากให้ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดอยู่
อ๋า ก็ได้ๆ! ถึงจะต้องแก้ตัวล่วงหน้าก็เถอะ แต่นี่น่ะเป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดแหละนะ!
“คิดว่า น่ารักมากๆเลย…..ครับ”
ผมก้มลงและบอกความในใจ
เพราะว่าอายเลยก้มหน้าลงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
อุ….สำหรับเรามันเป็นการเปิดเผยทุกๆอย่างเลยนะ….
มองไปที่คุณอิสุมิตรงๆไม่ได้เลยอะ
“ฮุฮุ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าถึงคุณโคโมริจะพูดแบบนั้น ก็ไม่ไดรู้สึกดีใจเท่าไหร่หรอกนะคะ”
“บอกให้พูดเองแท้ๆ โหดร้าย!”
“เอ๊ะ อารมณ์เสียอยู่เหรอคะ?”
“ไม่ได้อารมณ์สียเล๊ย ถ้าจะให้ให้ผมอารมณ์เสียได้น่ะ—–เดี๋ยว นี่คิดจะให้ผมโต้กลับอีกกี่ครั้งกันน่ะ!”
ผมโต้กลับไปเหมือนกับมันฝังแน่นเข้าไปในร่างกาย
พอเงยหน้าขึ้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ….เจ็บท้องอะ คุณโชตะเนี่ยชอบมุกอะไรแบบนี้จริงๆสินะคะเนี่ย”
“ไม่ๆๆๆ!? พูดเลยนะครับว่าผมน่ะก็แค่ปฏิเสธไปเท่านั้นเองน่ะ!?”
======จบตอน======
คู่หูโบ๊ะบ๊ะ พระเอกเราเรียกได้ว่าตบมุกจนเข้าไปในกระดูก
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook
Comments
[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 44
โคโมริ โชตะ
วันเสาร์แปดโมงเช้า ที่ประตูทางทิศตะวันตกของมิตสึบิชิเอาท์เล็ทมอลล์
คนที่สัญญาเอาไว้ว่าจะเจอกันตอนที่เปิดนั้นก็คือ—
“ขอโทษนะคะคุณโชตะ รออยู่รึเปล่าคะ?”
—เด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งมา คุณอิสุมินั่นเอง
“อ๊ะ ไม่เลยๆ ผมเองก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”
อุ แบบว่าอย่างกับบทสนทนาของคู่รักเลยไม่ใช่รึไงกันน่ะ?
ถึงจะป่านนี้แล้วก็เถอะ น่าอายสุดๆเลยอะ
แก้มเราอาจจะกำลังแดงอยู่ก็ได้
“หักแต้มค่ะ”
“เอ๋!?”
สิ่งที่รออยู่หลังจากเจอกันคือการให้คะแนนซะงั้น แถมยังโดนหักทันทีที่เริ่มอีก ความเราะร้ายมันก็มีขีดจำกัดนะ!
ตรงนั้นน่ะต้องเป็น [มาถึงตั้งแต่สามชั่วโมงก่อนแล้วล่ะ คิดจะให้รอไปถึงเมื่อไหร่กันฮะ!] ต่อด้วย [ตั้งตารอเดทวันนี้มากๆเลยนะ] ถึงจะทำให้ใจเต้นได้นะคะ?
“จะให้มาเอาท์เล็ทมอลล์ตั้งแต่ตีห้าเลยอะนะ!? สำหรับยักษ์มารนี่ไม่มีขอบเขตเลยเหรอ?”
“ถ้างั้นคุณโชตะไม่ได้ตั้งตารอที่จะเดทกับฉันเลยเหรอคะ?”
คุณอิสุมิเงยหน้ามองขึ้นมาอย่างเป็นกังวล
อึก….ถ้าทำสีหน้าแบบนั้นใครมันจะไปอดทนไม่พูดความในไปได้กันละครับ
ถึงจะไม่ชัดเท่าไหร่ แต่คุณอิสุมิเนี่ยเป็นปีศาจน้อยงั้นสินะ
“นั่นมัน…ถ้าบอกว่าไม่ตั้งตารอเลยก็คงจะโกหก”
“ง่ายจัง”
“เฮ้ย”
คุณอิสุมิทำให้การจ้องด้วยสายตาตำหนิของผมสงบลงด้วยการพูดว่า[ช่างเถอะค่ะๆ]
พอดูดีๆเธอมีรอยคล้ำที่ใต้ตาอยู่ด้วย
ก็เลยเข้าใจได้ว่าท่าทีแบบนี้ก็คือ[ให้ทำตัวเหมือนเดิม]
“ยิ่งไปกว่านั้น แบบว่า….เป็นยังไงบ้างคะ?”
คุณอิสุมิหมุนตัว
กระโปรงลายดอกไม้ลอยพลิ้วเบาๆ ขณะเดียวกันก็มีกลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา
ผมเดาความหมายของคำพูดของเธอ และหาคำพูดที่จะพูดต่อ
ชุดไปรเวทของคุณอิสุมิเรียกได้ว่าน่ารักมากๆเลยล่ะ ดูน่ารักแล้วก็สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ถึงอย่างนั้น คุณอิสุมิก็มีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่แล้ว
คงจะอกหักแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเกิดเราที่เป็นเพศตรงข้ามเข้าใจผิดไป ทั้งหมดที่มีก็คงจะสูญสลายไปเลย
ควรที่จะเลือกคำพูดอย่างระวังๆสินะ
“เอ่อ….คิดว่าเหมาะมากๆเลยล่ะครับ”
“น่ารัก…มั้ยคะ?”
คึก ทั้งที่จงใจเลี่ยงคำพูดนั้นแท้ๆแต่เธอกลับบีบให้พูดมันงั้นเหรอ….
ท ทำยังไงดีตัวฉัน ยังไงตอนนี้ก็ทำให้คลุมเครือไปก่อน….
“เพราะว่าเป็นคุณอิสุมิ ก็เลยคิดว่าเป็นชุดที่เหมาะมากเลยครับ”
“ฮึ่ม แล้วนั่นน่ะคือยังไง—”
คุณอิสุมิทำแก้มป่องแล้วมองขึ้นมาที่ผมด้วยดวงตาที่เปียกปอนอยู่นิดหน่อย
เหมือนว่าเธอจะอยากให้ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดอยู่
อ๋า ก็ได้ๆ! ถึงจะต้องแก้ตัวล่วงหน้าก็เถอะ แต่นี่น่ะเป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดแหละนะ!
“คิดว่า น่ารักมากๆเลย…..ครับ”
ผมก้มลงและบอกความในใจ
เพราะว่าอายเลยก้มหน้าลงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
อุ….สำหรับเรามันเป็นการเปิดเผยทุกๆอย่างเลยนะ….
มองไปที่คุณอิสุมิตรงๆไม่ได้เลยอะ
“ฮุฮุ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าถึงคุณโคโมริจะพูดแบบนั้น ก็ไม่ไดรู้สึกดีใจเท่าไหร่หรอกนะคะ”
“บอกให้พูดเองแท้ๆ โหดร้าย!”
“เอ๊ะ อารมณ์เสียอยู่เหรอคะ?”
“ไม่ได้อารมณ์สียเล๊ย ถ้าจะให้ให้ผมอารมณ์เสียได้น่ะ—–เดี๋ยว นี่คิดจะให้ผมโต้กลับอีกกี่ครั้งกันน่ะ!”
ผมโต้กลับไปเหมือนกับมันฝังแน่นเข้าไปในร่างกาย
พอเงยหน้าขึ้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ….เจ็บท้องอะ คุณโชตะเนี่ยชอบมุกอะไรแบบนี้จริงๆสินะคะเนี่ย”
“ไม่ๆๆๆ!? พูดเลยนะครับว่าผมน่ะก็แค่ปฏิเสธไปเท่านั้นเองน่ะ!?”
======จบตอน======
คู่หูโบ๊ะบ๊ะ พระเอกเราเรียกได้ว่าตบมุกจนเข้าไปในกระดูก
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook
Comments
[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 44
โคโมริ โชตะ
วันเสาร์แปดโมงเช้า ที่ประตูทางทิศตะวันตกของมิตสึบิชิเอาท์เล็ทมอลล์
คนที่สัญญาเอาไว้ว่าจะเจอกันตอนที่เปิดนั้นก็คือ—
“ขอโทษนะคะคุณโชตะ รออยู่รึเปล่าคะ?”
—เด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งมา คุณอิสุมินั่นเอง
“อ๊ะ ไม่เลยๆ ผมเองก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”
อุ แบบว่าอย่างกับบทสนทนาของคู่รักเลยไม่ใช่รึไงกันน่ะ?
ถึงจะป่านนี้แล้วก็เถอะ น่าอายสุดๆเลยอะ
แก้มเราอาจจะกำลังแดงอยู่ก็ได้
“หักแต้มค่ะ”
“เอ๋!?”
สิ่งที่รออยู่หลังจากเจอกันคือการให้คะแนนซะงั้น แถมยังโดนหักทันทีที่เริ่มอีก ความเราะร้ายมันก็มีขีดจำกัดนะ!
ตรงนั้นน่ะต้องเป็น [มาถึงตั้งแต่สามชั่วโมงก่อนแล้วล่ะ คิดจะให้รอไปถึงเมื่อไหร่กันฮะ!] ต่อด้วย [ตั้งตารอเดทวันนี้มากๆเลยนะ] ถึงจะทำให้ใจเต้นได้นะคะ?
“จะให้มาเอาท์เล็ทมอลล์ตั้งแต่ตีห้าเลยอะนะ!? สำหรับยักษ์มารนี่ไม่มีขอบเขตเลยเหรอ?”
“ถ้างั้นคุณโชตะไม่ได้ตั้งตารอที่จะเดทกับฉันเลยเหรอคะ?”
คุณอิสุมิเงยหน้ามองขึ้นมาอย่างเป็นกังวล
อึก….ถ้าทำสีหน้าแบบนั้นใครมันจะไปอดทนไม่พูดความในไปได้กันละครับ
ถึงจะไม่ชัดเท่าไหร่ แต่คุณอิสุมิเนี่ยเป็นปีศาจน้อยงั้นสินะ
“นั่นมัน…ถ้าบอกว่าไม่ตั้งตารอเลยก็คงจะโกหก”
“ง่ายจัง”
“เฮ้ย”
คุณอิสุมิทำให้การจ้องด้วยสายตาตำหนิของผมสงบลงด้วยการพูดว่า[ช่างเถอะค่ะๆ]
พอดูดีๆเธอมีรอยคล้ำที่ใต้ตาอยู่ด้วย
ก็เลยเข้าใจได้ว่าท่าทีแบบนี้ก็คือ[ให้ทำตัวเหมือนเดิม]
“ยิ่งไปกว่านั้น แบบว่า….เป็นยังไงบ้างคะ?”
คุณอิสุมิหมุนตัว
กระโปรงลายดอกไม้ลอยพลิ้วเบาๆ ขณะเดียวกันก็มีกลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา
ผมเดาความหมายของคำพูดของเธอ และหาคำพูดที่จะพูดต่อ
ชุดไปรเวทของคุณอิสุมิเรียกได้ว่าน่ารักมากๆเลยล่ะ ดูน่ารักแล้วก็สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ถึงอย่างนั้น คุณอิสุมิก็มีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่แล้ว
คงจะอกหักแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเกิดเราที่เป็นเพศตรงข้ามเข้าใจผิดไป ทั้งหมดที่มีก็คงจะสูญสลายไปเลย
ควรที่จะเลือกคำพูดอย่างระวังๆสินะ
“เอ่อ….คิดว่าเหมาะมากๆเลยล่ะครับ”
“น่ารัก…มั้ยคะ?”
คึก ทั้งที่จงใจเลี่ยงคำพูดนั้นแท้ๆแต่เธอกลับบีบให้พูดมันงั้นเหรอ….
ท ทำยังไงดีตัวฉัน ยังไงตอนนี้ก็ทำให้คลุมเครือไปก่อน….
“เพราะว่าเป็นคุณอิสุมิ ก็เลยคิดว่าเป็นชุดที่เหมาะมากเลยครับ”
“ฮึ่ม แล้วนั่นน่ะคือยังไง—”
คุณอิสุมิทำแก้มป่องแล้วมองขึ้นมาที่ผมด้วยดวงตาที่เปียกปอนอยู่นิดหน่อย
เหมือนว่าเธอจะอยากให้ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดอยู่
อ๋า ก็ได้ๆ! ถึงจะต้องแก้ตัวล่วงหน้าก็เถอะ แต่นี่น่ะเป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดแหละนะ!
“คิดว่า น่ารักมากๆเลย…..ครับ”
ผมก้มลงและบอกความในใจ
เพราะว่าอายเลยก้มหน้าลงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
อุ….สำหรับเรามันเป็นการเปิดเผยทุกๆอย่างเลยนะ….
มองไปที่คุณอิสุมิตรงๆไม่ได้เลยอะ
“ฮุฮุ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าถึงคุณโคโมริจะพูดแบบนั้น ก็ไม่ไดรู้สึกดีใจเท่าไหร่หรอกนะคะ”
“บอกให้พูดเองแท้ๆ โหดร้าย!”
“เอ๊ะ อารมณ์เสียอยู่เหรอคะ?”
“ไม่ได้อารมณ์สียเล๊ย ถ้าจะให้ให้ผมอารมณ์เสียได้น่ะ—–เดี๋ยว นี่คิดจะให้ผมโต้กลับอีกกี่ครั้งกันน่ะ!”
ผมโต้กลับไปเหมือนกับมันฝังแน่นเข้าไปในร่างกาย
พอเงยหน้าขึ้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ….เจ็บท้องอะ คุณโชตะเนี่ยชอบมุกอะไรแบบนี้จริงๆสินะคะเนี่ย”
“ไม่ๆๆๆ!? พูดเลยนะครับว่าผมน่ะก็แค่ปฏิเสธไปเท่านั้นเองน่ะ!?”
======จบตอน======
คู่หูโบ๊ะบ๊ะ พระเอกเราเรียกได้ว่าตบมุกจนเข้าไปในกระดูก
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook
Comments
[WN]boku ni kyomi wo nakushita motokano to osananajimi na kon kano ga naze ka shurabatteru 44
โคโมริ โชตะ
วันเสาร์แปดโมงเช้า ที่ประตูทางทิศตะวันตกของมิตสึบิชิเอาท์เล็ทมอลล์
คนที่สัญญาเอาไว้ว่าจะเจอกันตอนที่เปิดนั้นก็คือ—
“ขอโทษนะคะคุณโชตะ รออยู่รึเปล่าคะ?”
—เด็กผู้หญิงที่กำลังวิ่งมา คุณอิสุมินั่นเอง
“อ๊ะ ไม่เลยๆ ผมเองก็เพิ่งจะมาถึงเมื่อกี้นี้เอง”
อุ แบบว่าอย่างกับบทสนทนาของคู่รักเลยไม่ใช่รึไงกันน่ะ?
ถึงจะป่านนี้แล้วก็เถอะ น่าอายสุดๆเลยอะ
แก้มเราอาจจะกำลังแดงอยู่ก็ได้
“หักแต้มค่ะ”
“เอ๋!?”
สิ่งที่รออยู่หลังจากเจอกันคือการให้คะแนนซะงั้น แถมยังโดนหักทันทีที่เริ่มอีก ความเราะร้ายมันก็มีขีดจำกัดนะ!
ตรงนั้นน่ะต้องเป็น [มาถึงตั้งแต่สามชั่วโมงก่อนแล้วล่ะ คิดจะให้รอไปถึงเมื่อไหร่กันฮะ!] ต่อด้วย [ตั้งตารอเดทวันนี้มากๆเลยนะ] ถึงจะทำให้ใจเต้นได้นะคะ?
“จะให้มาเอาท์เล็ทมอลล์ตั้งแต่ตีห้าเลยอะนะ!? สำหรับยักษ์มารนี่ไม่มีขอบเขตเลยเหรอ?”
“ถ้างั้นคุณโชตะไม่ได้ตั้งตารอที่จะเดทกับฉันเลยเหรอคะ?”
คุณอิสุมิเงยหน้ามองขึ้นมาอย่างเป็นกังวล
อึก….ถ้าทำสีหน้าแบบนั้นใครมันจะไปอดทนไม่พูดความในไปได้กันละครับ
ถึงจะไม่ชัดเท่าไหร่ แต่คุณอิสุมิเนี่ยเป็นปีศาจน้อยงั้นสินะ
“นั่นมัน…ถ้าบอกว่าไม่ตั้งตารอเลยก็คงจะโกหก”
“ง่ายจัง”
“เฮ้ย”
คุณอิสุมิทำให้การจ้องด้วยสายตาตำหนิของผมสงบลงด้วยการพูดว่า[ช่างเถอะค่ะๆ]
พอดูดีๆเธอมีรอยคล้ำที่ใต้ตาอยู่ด้วย
ก็เลยเข้าใจได้ว่าท่าทีแบบนี้ก็คือ[ให้ทำตัวเหมือนเดิม]
“ยิ่งไปกว่านั้น แบบว่า….เป็นยังไงบ้างคะ?”
คุณอิสุมิหมุนตัว
กระโปรงลายดอกไม้ลอยพลิ้วเบาๆ ขณะเดียวกันก็มีกลิ่นหอมของดอกไม้โชยมา
ผมเดาความหมายของคำพูดของเธอ และหาคำพูดที่จะพูดต่อ
ชุดไปรเวทของคุณอิสุมิเรียกได้ว่าน่ารักมากๆเลยล่ะ ดูน่ารักแล้วก็สมกับเป็นเด็กผู้หญิง
ถึงอย่างนั้น คุณอิสุมิก็มีโอฮาชิ เคนโกคุงอยู่แล้ว
คงจะอกหักแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเกิดเราที่เป็นเพศตรงข้ามเข้าใจผิดไป ทั้งหมดที่มีก็คงจะสูญสลายไปเลย
ควรที่จะเลือกคำพูดอย่างระวังๆสินะ
“เอ่อ….คิดว่าเหมาะมากๆเลยล่ะครับ”
“น่ารัก…มั้ยคะ?”
คึก ทั้งที่จงใจเลี่ยงคำพูดนั้นแท้ๆแต่เธอกลับบีบให้พูดมันงั้นเหรอ….
ท ทำยังไงดีตัวฉัน ยังไงตอนนี้ก็ทำให้คลุมเครือไปก่อน….
“เพราะว่าเป็นคุณอิสุมิ ก็เลยคิดว่าเป็นชุดที่เหมาะมากเลยครับ”
“ฮึ่ม แล้วนั่นน่ะคือยังไง—”
คุณอิสุมิทำแก้มป่องแล้วมองขึ้นมาที่ผมด้วยดวงตาที่เปียกปอนอยู่นิดหน่อย
เหมือนว่าเธอจะอยากให้ผมพูดในสิ่งที่ผมคิดอยู่
อ๋า ก็ได้ๆ! ถึงจะต้องแก้ตัวล่วงหน้าก็เถอะ แต่นี่น่ะเป็นสิ่งที่ผมอยากจะพูดแหละนะ!
“คิดว่า น่ารักมากๆเลย…..ครับ”
ผมก้มลงและบอกความในใจ
เพราะว่าอายเลยก้มหน้าลงโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ
อุ….สำหรับเรามันเป็นการเปิดเผยทุกๆอย่างเลยนะ….
มองไปที่คุณอิสุมิตรงๆไม่ได้เลยอะ
“ฮุฮุ ขอบคุณค่ะ แต่ว่าถึงคุณโคโมริจะพูดแบบนั้น ก็ไม่ไดรู้สึกดีใจเท่าไหร่หรอกนะคะ”
“บอกให้พูดเองแท้ๆ โหดร้าย!”
“เอ๊ะ อารมณ์เสียอยู่เหรอคะ?”
“ไม่ได้อารมณ์สียเล๊ย ถ้าจะให้ให้ผมอารมณ์เสียได้น่ะ—–เดี๋ยว นี่คิดจะให้ผมโต้กลับอีกกี่ครั้งกันน่ะ!”
ผมโต้กลับไปเหมือนกับมันฝังแน่นเข้าไปในร่างกาย
พอเงยหน้าขึ้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะเสียงดัง
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ….เจ็บท้องอะ คุณโชตะเนี่ยชอบมุกอะไรแบบนี้จริงๆสินะคะเนี่ย”
“ไม่ๆๆๆ!? พูดเลยนะครับว่าผมน่ะก็แค่ปฏิเสธไปเท่านั้นเองน่ะ!?”
======จบตอน======
คู่หูโบ๊ะบ๊ะ พระเอกเราเรียกได้ว่าตบมุกจนเข้าไปในกระดูก
___________________
ติดตามผลงานอื่นๆและสนับสนุนผู้แปลได้ที่
ดอกไม้ไฟ | Facebook
Comments
Pengaturan Membaca
The quick brown fox jumps over the lazy dog
Background :
Font :
Size :