“สวัสดีตอนเย็นอาหารอร่อยมากเลยนะ ครั้งหน้าอาสึสะก็มาด้วยกันสิ? พ่อแม่ชิโฮะเป็นคนดีมากเลยนะ เธอไม่จำเป็นต้องอายก็ได้”

 

“ไม่ได้อายนะ ไม่ใช่ชิโมสึกิซังซักหน่อย!”

 

ถึงเธอจะพูดกลับมาอย่างไม่ยอมรับ แต่เวลาเธออยู่ข้างนอกก็ทำตัวเหมือนแมวประจำ

แน่นอนว่าไม่ถึงขั้นชิโฮะหรอก แต่เธอก็ถูกจัดให้เป็นคนขี้อายได้อยู่

 

 

ーแชะ

 

 

เอ๊ะ เมื่อกี้อะไรน่ะ?

รู้สึกว่า เหมือนได้ยินเสียงกดชัตเตอร์

 

“อาสึสะ เธอทำอะไร?”

 

พอถามเพราะไม่สบายใจ เธอก็ตอบกลับมาขณะเล่นโทรศัพท์

 

“ถูกขอให้ถ่ายรูปโอนี่จังให้เพื่อตอบแทนรูปอาหาร ก็เลยถ่าย”

 

“…..ความยินยอมของพี่ล่ะ?”

 

“เอ๊ะ? มีด้วยหรอ?”

 

ไม่สิ ถ้าขอมาผมก็ไม่ได้คิดจะปฏิเสธหรอก…..แต่ว่ามันไม่ค่อยสบายใจเลย

 

“เห้อ รูปของโอนี่จังเริ่มเต็มโฟลเดอร์เรื่อยๆแล้ว……ทำไม ชิโมสึกิซังถึงชอบโอนี่จังขนาดนี้กันละเนี่ย? ต้องมาทำทุกวันแบบนี้ มันค่อนข้างน่ารำคาญนะ”

 

“ทะ ทุกวันเลยรึไง…….”

 

และก็ผมก็ประหลาดใจด้วย ที่พวกเธอนั้นแลกเปลี่ยนข้อความกันทุกวัน

ทั้งสองคนสนิทกันดีจริงๆด้วยสินะ

 

“ก็เพราะเธอนั้นชอบโกรธทันทีเลยน่ะสิ ถ้าอาสึสะเมินข้อความนะ เธอก็จะส่งข้อความอย่างยาวมาเลยล่ะ? แถมเธอยังบอกว่า’อุตส่าห์ดีใจที่ได้แลกเมลกับคนอื่นนอกจากครอบครัวแท้ๆ อย่าเมินกันสิ’……ความรักเธอหนักเกินไปแบบนี้ อาสึสะแบกรับไม่ไหวหรอกนะ”

 

จากที่ทั้งสองคนนั้นแลกเปลี่ยนข้อความกัน ทำให้ผมเผลอยิ้มผ่อนคลายออกมา

ที่ผมพูดคุยกับแมรี่ซังจนจิตสกปรกจนถึงเมื่อกี้ ค่อยๆถูกชำระล้าง

 

ชิโฮะนั้นถึงจะไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ก็ยังทำให้ผมยิ้มได้

 

นั่นน่ะーอาจจะเป็นสิ่งที่นางเอกหลักมี แต่นางเอกเอกรองไม่มีก็เป็นได้

 

ไม่ว่าเธอจะอยู่หรือไม่อยู่ก็ตาม แต่ก็ยังรู้สึกถึงตัวตนของเธอได้อย่างล้นหลาม

แม้ว่าเธอจะไม่ทำอะไรเลยก็ตาม ก็ยังส่งผลกระทบต่อหัวใจคนอื่นๆได้

 

อย่างแมรี่ซังน่ะ เธอไม่สามารถพูดคำพูดอ่อนโยนเพื่อเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้หรอก

 

แต่ชิโฮะทำแบบนั้นได้

 

ก็เพราะเธอคนนั้นเป็น’คนพิเศษ’อย่างไงล่ะ

 

“……โอนี่จังเองก็ซื้อโทรศัพท์ซักทีสิ? เพื่อนของโอนี่จังนะ โอนี่จังก็ดูแลเอาเองสิ”

 

“โทรศัพท์ หรอ……อืーม เอาไงดีนะ?”

 

ที่ผ่านมาผมไม่มีใครให้ติดต่ออยู่แล้ว จึงไม่ได้มีติดตัวไว้

แต่ชิโฮะเองก็บอกว่า’รีบๆซื้อสิ’ด้วยสิ คงจะดีกว่าถ้ามีติดไว้ละมั้ง

 

“อย่างไงซะ จากนี้ไปคงได้มีเรื่องต้องใช้เยอะอยู่แล้ว ถ้าซื้อไว้จะดีกว่านะ……เห้อ อาสึสะต้องมาดูแลชิโมสึกิซังแบบนี้ตลอดไปเลยรึไง”

 

พูดออกมาทำนองนั้น ทั้งๆที่ดูไม่ได้คิดแบบนั้นแท้ๆเชียว ไม่ซื่อสัตย์เอาซะเลยนะ

แต่ว่า อืม เอาเถอะ ก็เข้าใจได้แหละว่าจากนี้ไปคงมีเรื่องให้ใช้เยอะ

 

ก็เพราะ จากนี้ไปคงจะได้สนิทกับชิโฺะมากขึ้นเรื่อยๆขึ้นไปอีก

 

“เน่ โอนี่จัง? ชิโมสึกิซังจะกลายเป็นโอเน่จังจริงๆหรอ? ถ้าเป็นไปได้ อาสึสะอยากได้โอเน่จังที่ดูเป็นผู้ใหญ่กว่านี้จังน้า”

 

……เรื่องนั้น จะเป็นอย่างไงกันนะ

ผมไม่ได้โตมากพอที่จะคิดอะไรไปได้ไกลขนาดนั้นด้วยสิ

 

ถ้าหากว่า สมมตินะ……ผมกับชิโฮะนั้นได้ถูกผูกมัดไว้ด้วยกันตลอดชั่วชีวิตแล้วล่ะก็

ตอนนั้น เธอก็อาจจะกลายเป็น’โอเน่จัง’จริงๆของอาสึสะก็ได้นะ…….

 

 

จากคนแปล : ไม่ว่างนะครับช่วงนี้ T-T ก็อาจจะลงช้าถึงช้ามากแบบนี้นะครับ