ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีบทที่ 1587 ฉายาพวกเราจำเป็นต้องถามท่าน?
มหาสถามปราปต์โพธิสัตว์ปรากฏกาย แสงสว่างไร้สิ้นสุดไหลเวียน เหมือนกับกลายเป็นเพลิงขาวไร้ขอบเขต ชำระล้างทุกสิ่ง
แม้แต่สายฟ้าที่รุนแรงสุดขีดนั้นถึงกับล้วนถูกเพลิงแสงสีขาวค่อยๆ ลบเลือน
จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ยืนอยู่บนรถสายฟ้า จี้นิ้วออกมา
แสงสายฟ้าที่เหมือนความโกลาหลกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้าไปในแสงสว่างไร้สิ้นสุด จากนั้นก็ระเบิดออก
พลังงานอันยิ่งใหญ่เหมือนกับการเปิดความขมุกขมัว ฉีกแสงสว่างที่กระจายไปทั่วจักรวาล ทอดยาวไม่ขาดสาย
สายฟ้าต้นกำเนิด
วิชาสายฟ้าอันดับหนึ่งแห่งสายฟ้าเทพทั้งเก้า!
สายฟ้านี้พอระเบิดขึ้น ถึงแม้ว่าเพลิงขาวอันเรืองรองที่ส่องสว่างโลกนับสิบใบรอบๆ มหาสถามปราปต์โพธิสัตว์จะยังคงอยู่ แต่ก็ล่องลอยไปทั่ว หยุดรวมกันชั่วขณะ
ถึงแม้แสงสว่างจะยังคงมีแนวโน้มเชื่อมต่อกันใหม่ แต่ว่าจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋แสดงความสามารถอีกรอบ
สายฟ้าอนัตตาชิ้นหนึ่งปรากฏ ยังคงเป็นฟองอากาศที่เหมือนเป็นโครงสร้างสายฟ้า ส่งเสียงเพียะพะ
แต่ว่าสายฟ้าอนัตตาชิ้นนี้ไม่ได้พองออก หากยุบตัวเข้าตรงกลาง
ทันใดนั้นแรงดึงดูดอันแข็งแกร่งกลืนกินแสงสว่างรอบๆ ส่วนใหญ่พังทลายเข้าไปด้านใน หุบตัวเข้าตรงกลาง เหมือนกับกรงขังความมืดจองจำแสงสว่าง
มหาสถามปราปต์โพธิสัตว์ก้าวเดินเกิดดอกบัว ร่างบรรลุถึงด้านข้างวงกลมสายฟ้าที่เกิดจากสายฟ้าอนัตตาในชั่วพริบตา จากนั้นก็แตะนิ้วใส่เบาๆ
กรงขังความมืดแหลกสลาย แสงสว่างโผล่ขึ้นบนโลก ไร้ขีดจำกัดไร้สิ้นสุด
ขณะเดียวกัน หนอนเก้าเศียรควงพลั่วพระธรรม ตัดม่านแสงสายฟ้าบางๆ ที่ครอบคลุมอยู่เป็นช่องว่างสายหนึ่ง
แต่ไม่รอเขาเคลื่อนไหวต่อ และไม่สนใจมหาสถามปราบต์โพธิสัตว์แก้ไขกรงขังความมืดสายฟ้า ปลดปล่อยแสงสว่าง จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ตบใส่รถสาฟ้าใต้เท้าของตนเองจนแหลกสลายในหนึ่งฝ่ามือ!
รถสายฟ้าหลุดออกจากกัน แสงสายฟ้าหลายสายพุ่งไปรอบๆ ก่อนจะเสริมความแข็งแกร่งให้แก่ม่านแสงสายฟ้าที่แตกเป็นช่องนั้น
เพียงแค่พริบตาเดียว ม่านแสงสายฟ้าสมานตัวกันใหม่ ขวางอยู่ตรงหน้าคนด้านใน
“ดูว่าท่านจะเสริมได้สักกี่รอบ” หนอนเก้าเศียรไม่สนใจ โจมตีต่อ มหาสถามปราปต์โพธิสัตว์แสดงบุปผาแสงสว่างไร้จำกัด สาดส่องโลก กำจัดแสงสายฟ้า
จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋มีความสามารถกล้าแข็ง ใช้หนึ่งสู้สอง ทั้งยังรักษาม่านแสงที่เกิดจากสายฟ้าสุญญตา ครอบคลุมจักรวาล
แต่ว่าคู่ต่อสู้ของเขาก็เป็นชนชั้นกล้าแกร่ง จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋สามารถปกป้องตัวเองให้ปลอดภัยได้ในระยะเวลาสั้นๆ แต่ว่าม่านแสงสายฟ้านี้กลับคงอยู่แค่ชั่วครู่เดียว
นี่ยังอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีเจ้ามรรคาลงมือ หากเจ้ามรรคาได้ยินข่าวแล้วเคลื่อนไหว จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ก็มิอาจถอนตัว กลับไปหลบในความว่างเปล่าได้ทันที
ตอนที่จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ต่อสู้กับมหาสถามปราบต์โพธิสัตว์ อีกด้านหนึ่งจ้าวปีศาจร้อยตาก็อยากเคลื่อนไหวเต็มแก่แล้ว
เขาจ้องมองเยี่ยนจ้าวเกอพ่อลูกด้วยสายตาเย็นเยียบ
ตอนที่บุกมรกตท่องฟ้า เขาได้รับความคับข้อง ได้แต่มองดูผู้สืบทอดเหนือพิสุทธิ์จากไปอย่างปลอดภัย
และตัวเขายังถูกทำลายความสามารถเพราะดาบสิ้นธรรมของเฟิงอวิ๋นเซิงด้วย
ภายหลังฝึกฝนเกือบร้อยปี จ้าวปีศาจร้อยตาก็ฟื้นฟูพลังกลับมาได้หลายส่วน ตอนนี้ได้พบพวกเยี่ยนจ้าวเกอ กลายเป็นคู่แค้นเผชิญหน้า เกิดโทสะเป็นพิเศษ
จ้าวปีศาจร้อยตาสำนึกตัวว่านอกจากเฟิงอวิ๋นเซิงที่ฝึกฝนหุบเหวโกลาหลสูญ และจ้าวสวรรค์สายเหนือพิสุทธิ์ที่ฝึกฝนคัมภีร์โกลาหลสูญแล้ว ไม่เกรงกลัวคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันคนไหน
ปัจจุบันถึงแม้เยี่ยนจ้าวเกอพ่อลูกจะมีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่ว แต่จ้าวปีศาจร้อยตาไม่กังวล
เขามีพรสวรรค์โดดเด่น ความสามารถกว้างขวาง แม้จะเป็นยอดฝีมือระดับมหาชาลจำนวนมากก็ทำอะไรเขาไม่ได้ จึงรู้สึกว่าวันนี้เป็นเวลาแก้แค้น
ต่อให้ไม่อาจเชือดศัตรูด้วยมือตัวเอง เวลาผ่านไปเล็กน้อย รอจนมหาสถามปราบต์โพธิสัตว์ทำลายวิชาลับของจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ การสนับสนุนอันมากมายก็จะมาถึง
ดังนั้นจ้าวสวรรค์ร้อยตาจึงไม่เกรงใจ สาวเท้าไปเบื้องหน้า
“เทวกษัตริย์น้อย? ประมุขสยบฟ้า? ชื่อเขื่องโข ได้ถามข้าแล้วหรือยัง?”
จ้าวปีศาจร้อยตาแค่นเสียง ชักดาบออกจากฝัก ปราณกระบี่สีเหลืองมัวซัวเหมือนกับทะเลสาบพาดขวงจักรวาล ฟันใส่เยี่ยนจ้าวเกอพ่อลูก
เยี่ยนตี๋ยืนนิ่งกับที่ ยื่นมือขวาออกมากำอากาศ เหมือนกับถือด้ามดาบของดาบยาว จากนั้นก็ชักดาบออกจากความว่างเปล่า
เสียงสายฟ้าดังติดต่อกันไม่ขาดหู ดาบมายาเรืองแสงสีม่วงที่เกิดจากสายฟ้าผนึกตัวกัน ปรากฏในมือเยี่ยนตี๋
จากนั้นเขาก็ชูดาบขึ้นเหนือศีรษะ แล้วฟันลงเหมือนกับท้องฟ้าถล่มทลาย!
ประกายดาบที่ดุดันไร้ความเกรงกลัว เกรี้ยวกราดไม่สนใจสิ่งใดปะทะกับปรารกระบี่สีเหลืองมัวซัวกลางอากาศ
ประกายดาบซัดไปด้านหน้า เหมือนกับฟันทะเลสาบจนขาด ตัดปราณกระบี่ออก!
“โจรน้อย!” จ้าวปีศาจร้อยตาตกใจ ปราณกระบี่ตัดขวาง แสงมืดมัวทั่วฟ้าหุบกลายเป็นช่อเดียว ไม่สนใจเยี่ยนจ้าวเกอกับเกาหานอีก ตั้งใจโจมตีใส่เยี่ยนตี๋คนเดียว
เยี่ยนตี๋หาเกรงกลัวไม่ ก้าวไปด้านหน้า ใช้ท่วงท่าที่แข็งกล้ากว่า เกรี้ยวกราดกว่า กดดันสภาวะการโจมตีอของจ้าวปีศาจร้อยตากลับไป
จ้าวปีศาจร้อยตาคับข้องโมโห ‘เวลาแค่ไม่กี่ร้อยปี ผู้สืบทอดสามพิสุทธิ์ให้กำเนิดบุคคลที่ยุ่งยากมากมายปานนี้!’
เขาละทิ้งความโกรธ ดวงตากลายเป็นเย็นชาโหดเหี้ยม ตัดความประมาทออกไปมดสิ้น
พร้อมกับที่เขาออกกระบี่อีกครั้ง บนศีรษะก็เริ่มมีบุปผาแสงรวมตัว
หลังจากบุปผาแสงรวมบนศีรษะ ปราณปีศาจของจ้าวปีศาจร้อยตาก็ทรงพลังมากขึ้น ความแข็งแกร่งของพลังงานพลันทำให้คนต้องตกตะลึง
เพียงแต่เยี่ยนตี๋ที่อยู่ตรงหน้าส่งเสียงกู่ร้อง บนศีรษะถึงกับมีบุปผาแสงปรากฏขึ้นเช่นกันเดียว
บุปผาแสงพอผนึกรวมตัวบนศีรษะ สภาวะดาบของเยี่ยนจ้าวเกอก็เพิ่มขึ้นต่อ ฟันปราณกระบี่ของจ้าวปีศาจร้อยตาในดาบเดียว เกือบจะตัดแขนที่กำกระบี่ของจ้าวสวรรค์ร้อยตาทิ้ง
จ้าวปีศาจร้อยตาแค่นเสียง สองบุปผารวมบนกระหม่อม พลังทั่วร่างบรรลุจุดสูงสุดของระดับในปัจจุบัน
ตอนนี้เขาไม่เก็บงำอีก พลันปลดสายรัดเสื้อ ถอดเสื้อคลุมบนร่างตัวเองทิ้ง
จ้าวปีศาจร้อยตาถอดเสื้ออก ยกมือขึ้น ใต้สีข้างสองด้านมีดวงตาหนึ่งพันดวง ตอนนี้ปล่อยแสงทองหมอกเหลืองออกมา
หมอกสีเหลืองแน่นขนัด สีข้างสองด้านเหมือนพ่นเมฆออกมา เป็นแสงสีทองอร่าม ในดวงตาพันดวงราวกับลุกเป็นไฟ
หมอกแสงกระจายไปทั่ว ครอบคลุมเยี่ยนตี๋ มิติเวลารอบๆ เหมือนกับถูกหยุด ต้องการทำให้เยี่ยนตี๋ขยับไม่ได้
แต่ว่าเยี่ยนตี๋กวาดมองเขาอย่างเย็นชา กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฉายาพวกข้าพ่อลูกต้องถามท่านด้วย?”
บุปผาแสงดอกหนึ่งบนศีรษะเต็มไปด้วยสีสัน ดาบแสงสีม่วงถูกชูขึ้นสูง ตั้งไว้บนศีรษะ
จากนั้นก็ฟันลงดาบหนึ่ง!
ดาบกฎเกณฑ์ ทำลายฟ้า!
แม้จ้าวปีศาจร้อยตาที่มีความสามารถด้านพรสวรรค์เหี้ยมหาญสุดขีด หมอกเหลืองหนาแน่นนี้ตอนนี้ก็เกิดระลอกขึ้นใต้สภาวะดาบของเยี่ยนตี๋
ถึงแม้หมอกเหลืองจะเติมเต็มไม่หยุด เหมือนกับไร้สิ้นสุด แต่ยังคงสลายไปไม่หยุด
พลังของสองฝ่ายคล้ายยื้อยันกัน
แต่ว่ามือที่กำดาบของเยี่ยนตี๋มั่นคงเหมือนเดิม ทั้งยังค่อยๆ ลดต่ำลงด้วยความเร็วที่หากใช้ตาเนื้อก็ยากจะสัมผัสได้
คมดาบที่น่ากลัวและเกรี้ยวกราดลดต่ำลงทีละน้อยๆ
ยิ่งมายิ่งเข้าใกล้จ้าวปีศาจร้อยตา!
เขาที่เผชิญกับคมดาบของเยี่ยนตี๋ ตอนนี้เหมือนกับสัมผัสอย่างชัดเจนได้ถึงความเย็นและความร้อนจากดาบยาวที่เกิดจากสายฟ้า
บางทีความเร็วอาจช้าสุดขีด ไม่ทราบว่าจะบรรลุถึงจุดจบสุดท้าย ณ เวลาไหน
แต่ว่ากระบวนการนี้กลับเหมือนยากจะต้านาทน ยากจะพลิกเปลี่ยน มิอาจเปลี่ยนแปลง มิอาจละเมิด
ทุกสิ่งที่จ้าวปีศาจร้อยตาพยายามทำออกมาสุดกำลัง ก็เพียงทำให้เวลาสุดท้ายนั้นมาถึงช้าเล็กน้อยเท่านั้น
แต่สิ่งที่ควรมาถึงสุดท้ายก็มาถึง!
ไม่อาจต้านทานได้เหมือนกับการมุ่งตรงไปของสภาวะฟ้าดิน และการเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ!
Comments