ตอนที่ 66 – ข้อแลกเปลี่ยนเกี่ยวกับโลกภายนอก

“ช่วยยังไงครับ” หลิวเต๋อจู้ถาม

“หาคนร้ายตัวจริงพวกนั้น ให้พวกเขามอบตัว” ชิ่งเฉินตอบกลับมา

หลิวเต๋อจู้คิดแล้วกล่าวว่า “แต่ถึงคุณออกไปแล้วไม่ช่วยผม ผมก็ไม่มีหนทาง ไม่ใช่เหรอ”

“คุณยังมีทางเลือกเหรอ” ชิ่งเฉินถามโดยสงบ

หลิวเต๋อจู้เงียบไปช่วงหนึ่ง สุดท้ายยอมรับสภาพ “ผมตกลงตามดีลนี้ ต้องการให้ผมทำอะไรครับ”

“ผมเชื่อว่าจะต้องมีคนถูกสถานะเปลือกนอกของคุณดึงดูด คุณต้องไปทำความเข้าใจกับความต้องการของพวกเขา ทำให้พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาสามารถซื้อสิ่งของที่อยากได้จากคุณ” ชิ่งเฉินกล่าว “พูดสั้น ๆ ก็คือ ผมอยากจะติดต่อกับพวกเขาผ่านทางคุณ”

“บอสใหญ่ครับ ผมไม่ได้ผลประโยชน์เลยสักนิดก็ไม่ได้ปะ……” หลิวเต๋อจู้ถามอย่างอ่อนแรง

“ทุก ๆ ดีลที่ได้รับล้วนจะแบ่งส่วนหรือว่าให้รางวัลกับคุณ อย่างเช่นปรับปรุงอาหารของโลกภายใน อย่างเช่นสามารถให้คุณอยู่ที่ห้องขังเดี่ยวก็สามารถอ่านข่าวสารภายนอก อย่างเช่นเอาอุปกรณ์ชีวิตเสมือนของเขตสันทนาการมาให้คุณที่ห้องขังเดี่ยว” ชิ่งเฉินสัญญา

หลิวเต๋อจู้ตื่นตะลึง เขาคิดไม่ถึงว่าอภิสิทธิ์ของนักท่องเวลาคนที่สามนี้ในเรือนจำหมายเลข 18 จะใหญ่ถึงระดับนี้แล้ว

เขาลังเลแล้วจึงกล่าวว่า “แต่ว่าบอสใหญ่…… ถ้าผมแทนที่สถานะของคุณ งั้นผมก็จะอันตรายสุด ๆ เลยที่โลกภายนอก”

ชิ่งเฉินมองเขาเงียบ ๆ

“บอสใหญ่คุณก็อาจจะเห็นข่าวแล้ว วันที่สามที่ผมกลับคืนก็ได้รับบาดเจ็บ” หลิวเต๋อจู้ดึงแขนเสื้อแล้วก็ขากางเกงของตนเอง “ดูสิครับ ตอนนี้เพิ่งจะตกสะเก็ด”

“หืม” ชิ่งเฉินเพิ่งจะนึกได้ว่าเขาสงสัยมาตลอดว่าอีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร แล้วก็เกิดอะไรขึ้น “บอกมาให้ละเอียด”

“ตามที่องค์กรคุนหลุนบอกกับผม คือมีคนจับจ้องเรื่องที่ผมอยู่ข้างตัวหลี่ซูถง อยากจะใช้ผมเข้าใกล้หลี่ซูถง” หลิวเต๋อจู้อธิบาย “เช้าวันนั้นพวกเขาออกเดินทางจากเอ้อโจว กลางคืนก็มาลงมือใส่ผมที่เมืองลั่ว องค์กรคุนหลุนซุ่มโจมตีอยู่นอกโรงเรียนล่วงหน้า หว่านแหรวบพวกเขา”

“อย่างนี้นี่เอง” ชิ่งเฉินพยักหน้า

มิน่าล่ะวันนั้นคุนหลุนไม่ได้ปรากฏตัวที่โรงเรียน

มิน่าล่ะหลิวเต๋อจู้เอาแผลมาโรงเรียนอย่างไร้เหตุไร้ผล ที่แท้เป็นเพราะปมสังหารทางลับนี้

พูดอย่างนี้ ชิ่งเฉินรู้สึกว่าให้หลิวเต๋อจู้รับหน้าแทนตัวเองมันอันตรายจริง ๆ

เขาก็ไม่ได้แคร์หลิวเต๋อจู้ ทว่าหาตัวเชื่อมที่เหมาะสมได้ไม่ง่ายเลย จะให้อีกฝ่ายตายไปอย่างนี้ก็น่าเสียดายมาก

ชิ่งเฉินมองหลิวเต๋อจู้แล้วถามว่า “ความแข็งแกร่งที่พัฒนาขึ้นที่คุณพูดคืออย่างเช่น?”

“ยาแปลงพันธุกรรม” หลิวเต๋อจู้เลือกอีกเส้นทางหนึ่งในสายอาชีพ

ชิ่งเฉินหลับตาครุ่นคิด การครุ่นคิดนี้ใช้เวลาสิบนาที

ในความเงียบ หลิวเต๋อจู้ทนทุกข์ทรมาน

พริบตาถัดมา จู่ ๆ ชิ่งเฉินลืมตาขึ้น “ให้คุณได้ แต่หวังว่าคุณจะพิสูจน์ว่าตัวเองควรค่ากับยาแปลงพันธุกรรมนี้นะ แล้วก็เข้าใจด้วยว่าการร่วมงานกับผมหมายความว่าอะไร”

“ท่านดูผมแสดงได้เลย ผมขอบอกท่านนะว่าตอนนี้ก็มีคนสี่คนที่อยากจะมาตีสนิทกับผม แต่ก่อนหน้านี้ผมไม่สน” หลิวเต๋อจู้เอ่ยอย่างคึกคักขึ้นมาทันที “ท่านไม่รู้ว่าพวกเขารวยมาก ได้ยินว่านาฬิกาหนึ่งเรือนยังหลายแสนเลย นักเรียนถึงกับเอานาฬิกาหลายแสนมา ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!”

ชิ่งเฉินสีหน้าแปลกพิลึก ที่พูดนี่ก็คือพวกหวังอวิ๋นน่ะสิ

ได้แต่ฟังหลิวเต๋อจู้กล่าวต่อว่า “ผมกลับไปก็จะทำความเข้าใจกับความต้องการของพวกเขา ดูว่าจะสามารถขูดรีดเงินจากพวกเขาได้ยังไง หรือไม่ ผมเอานาฬิกาข้อมือของเขามาให้ท่านดีไหมครับ”

ชิ่งเฉินเตือน “ไม่เอาเงินสด แล้วก็ไม่เอานาฬิกาข้อมือ ผมต้องการแค่ทองแท่งที่ไร้สัญลักษณ์”

“จริงด้วย ท่านรู้ว่าผมอยู่โรงเรียนสอนภาษาต่างประเทศเมืองลั่วสินะ” หลิวเต๋อจู้กล่าว

“อืม” ชิ่งเฉินพยักหน้า

“ห้องติดกับผมยังมีไอ้โง่คนหนึ่งที่คอยหาโอกาสตีซี้กับผม เขาเพิ่มเพื่อนกับผมผ่านกลุ่มวีแชตห้อง ผมได้ยินว่าเขาจนมากเลยไม่ตอบรับ ตอนหลังแอดผมมาอีกสองรอบเลยตกลง” หลิวเต๋อจู้กล่าว “ผลคือเพิ่งจะแอดผมได้สองวันก็ลากผมเข้ากลุ่มกลุ่มหนึ่งอย่างไร้ต้นสายปลายเหตุ ข้างในทั้งขายถุงเท้า ทั้งช่วยแนะนำผู้หญิงรวย ๆ……”

สีหน้าชิ่งเฉินยิ่งพิลึกกว่าเดิม นี่ไม่ใช่หนานเกิงเฉินแล้วยังจะเป็นใครไปได้

ถ้าไม่ใช่ว่าเขาสวมหน้ากาก หลิวเต๋อจู้อาจจะสามารถมองเงื่อนงำจากสีหน้าของเขาออกได้ตรง ๆ เลย!

“บอสใหญ่ครับ ที่โลกภายนอกผมควรจะติดต่อคุณยังไง” หลิวเต๋อจู้ถามอย่างระแวดระวัง

ชิ่งเฉินยิ้ม “วางใจเถอะ ผมจะติดต่อคุณเอง”

พูดจบ เขาหมุนตัวออกจากห้องขังเดี่ยว

จนกระทั่งประตูเลื่อนโลหะข้างหลังเขาปิดลง ชิ่งเฉินจึงได้ผ่อนลมหายใจ

เบื้องหลังหน้ากาก ลวดลายเปลวเพลิงบนแก้มของเขากำลังจางหายไปอย่างรวดเร็ว

เปลี่ยนเสียง นี่เป็นประโยชน์ที่สองของวิชาหายใจ

ก่อนหน้านี้ชิ่งเฉินเคยคิดว่าเรื่องที่ตนเองไม่ใช้เสียงสื่อสารจะถูกหลิวเต๋อจู้ระแวงไม่ช้าก็เร็ว แต่ถ้าครั้งที่แล้วถืออีรีดเดอร์ครั้งนี้อ้าปากพูดกลับจะไม่เหมาะสม

ดังนั้นให้หลิวเต๋อจู้ค้นพบปัญหาด้วยตนเอง ชิ่งเฉินแก้ปัญหาอีกที อย่างนี้จึงจะยิ่งมีพลังโน้มน้าวในการขจัดความระแวงของอีกฝ่าย

พูดตามตรง จริง ๆ เขายังกังวลนิดหน่อยว่าหลิวเต๋อจู้จะไม่ค้นพบปัญหาข้อนี้ตลอดไป ไม่งั้นเขาก็ต้องใช้อีรีดเดอร์เขียนหนังสือไปตลอด……

เหนื่อยเกินไป

……

ในห้องขังเดี่ยวอันเดียวดาย หลิวเต๋อจู้จ้องมองประตูเลื่อนโลหะที่ปิดลงอย่างบื้อใบ้

ในสมองของเขาล้วนเป็นหน้ากากหน้าแมวอันพิสดารนั้น

ลวดลายสีแดงสลับสีขาวบนหน้ากากปะเหมาะพอดี คล้ายกับว่ามีออร่าอันไม่อาจบรรยายชนิดหนึ่งเพ่งมองตนเอง

ทรงอำนาจอีกทั้งเร้นลับ

หลิวเต๋อจู้คิดอย่างไร้ที่มาที่ไปว่าถึงตนเองจะไม่สามารถคลุกคลีกับหลี่ซูถง แต่คลุกคลีกับผู้สืบทอดของหลี่ซูถงก็เหมือนจะเป็นทางเลือกที่ไม่เลว

เขาเข้าใจแล้วว่าตนเองไม่ได้เป็นตัวเอกของโลกใบนี้เลย

อาจจะเป็นเจ้าของหน้ากากหน้าแมวคนนั้นถึงจะใช่

นอกประตู หลี่ซูถงกับหลินเสี่ยวเสี้ยว, เยี่ยหว่านล้วนรออยู่

“นี่เป็นเพื่อนนักเรียนของเธอเหรอ ฉันยังนึกว่าคนของโลกภายนอกล้วนเป็นอย่างเธอซะอีก” หลี่ซูถงยิ้มแล้วถามว่า “คุยกันเป็นยังไง”

ชิ่งเฉินคิดดู “ผมต้องการยาแปลงพันธุกรรมครับ”

……………………………………………

ตอนที่ 67 – คืนที่หลับไม่ลงของปาปารัสซี่