นิยาย เกิดใหม่พร้อมกับระบบไร้พ่าย

Chapter 181 – ถั่วเทียนยิ้ม

“ติ้ง!”

“ขอแสดงความยินดีกับ ผู้เล่น ลัวเทียน ในการสังหาร…”

“ติ้ง!”

“แต้มไร้พ่าย +1.”

การโจมตีที่เกิดจากแรงกดดัน!

มองดูเป้าหมายที่กําลังปลดปล่อยจิตสังหารที่มาที่เขาอย่างน่ากลัว สิ่งนี้คล้ายกับแรงดันน้ําหลายหมื่นปอนที่ซัดเขาใส่หัวของใครสักคน มันคงแปลกที่ถ้าหัวของโนมชุดด่าจะไม่ระเบิด!

“เจ๋ง!”

ถั่วเทียนตะโกนอย่างตื่นเต้นและความโกรธในใจของเขาก็หายไปเล็กน้อย

หลังจากนั้น…

สายตาของลัวเทียนก็ขยับและจ้องไปที่พวกชุดดําที่กาลังฆ่าคน แรงกดดันที่บีบคั้นของเขากดลงมาทันทีราวกับโดนภูเขาทับ.

“ฮว่มมม!”

นักฆ่าชุดด่าคนนั้นถูกแรงกดดันของถั่วเทียนทับใส่จนไม่อาจเคลื่อนไหวได้ ใบหน้าของเขาซีดและเหงื่อเย็นๆเริ่มไหล ในมือของเขามีมีดสั้นที่เปล่งแสงอย่างเยือกเย็นอยู่ห่างจากคอของชาวบ้านไม่กี่เซน.

ลั่วเทียนตะโกนเสียงดัง: “ดูชายคนนั้นเร็ว…!”
คราวนี้…

การแสดงออกของนักฆ่าชุดด่าอีกคนก็มืดหม่น ขณะที่เขาพุ่งดาบออกไป

ลัวเทียนเยาะเย้ยและพูด: “เจ้าต้องการที่จะปิดปากใครสักคนต่อหน้าบิดาคนนี้? ได้แต่คิดแต่ไม่อาจได้ลงมือทํา!”

หลังจากแยกจิตวิญญาณของเขา ลัวเทียนก็ตรึงนักฆ่าชุดด่าคนอื่นๆด้วยแรงกดดันของเขา จากนั้นเขาก็ตะโกนอีกครั้ง: “เร็วรีบมอง เป็นพวกเขาที่แอบฆ่าเจ้าไม่ใช่ข้า!”

เสียงของลัวเทียนดังเป็นอย่างมาก

ดังนั้นโนมจํานวนมากจึงได้ยินเสียงของเขา

“เกิดอะไรขึ้น?”

“พวกชุดด่าพวกนี้เป็นใคร?

“เกือบไปแล้ว ข้าเกือบจะถูกเขาฆ่า!”

“เป็นพวกเขาที่ฆ่าพวกเรา? เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นโนมเหมือนกัน ทําไมถึงได้ฆ่ากันเอง?”

ทันใดนั้น…

เสียงตะโกนดังออกมจากใครบางคนในฝูงชน: “อย่าเชื่อเขา! ดูว่าพวกเขาถูกเวทย์มนต์ชั่วร้ายตรึงเอาไว้และไม่อาจขยับหรือพูดคุยได้ มันจะต้องเป็นมนุษย์เลวนี้แน่นอนทุกคนไม่ควรเชื่อคําพูดของพวกเขา!”

“ถูกต้อง!”

“เราไม่อาจเชื่อคําพูดของเขาได้!”

“แม่ง บิดาเกือบจะถูกมันหลอกได้”

“มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ปลิ้นปล้อนที่สุด ดังนั้นเราไม่อาจเชื่อคําพูดของเขา เราแทบไม่เชื่อเลยว่ามันเป็นเรื่องจริงมันไม่ต่างอะไรจากผายลม!”

อีกครั้งที่ ชาวบ้านทั่วๆไปชี้นิ้วไปที่ลั่วเทียนว่าเป็นผู้ร้าย.

แน่นอน…

ใครจะเชื่อคนนอก? โดยเฉพาะอย่างยิ่งมนุษย์ที่พวกเขาเกลียดชังอย่างมากมาก,

แม้ว่าลัวเทียนจะหยุดนักฆ่าชุดดําไปสองคน แต่ชาวบ้านก็ไม่เชื่อเขา นี่ไม่ถือว่ามันเป็นการหลงแบบหน้ามืดตามัว เพราะในใจของพวกเขาคนร่วมเผ่าไม่คิดที่จะทําร้ายคนในเผ่ากันเอง นี่เป็นสถานการณ์ที่เป็นไปไม่ได้

หัวใจของลัวเทียนหมู่นลงและไม่ได้อธิบายอะไรเพิ่มอีก เขาหัวเราะออกมาและพู ดอย่างเย็นชาว่า: “ได้ เนื่องจากพวกเจ้าทุกคนคิดว่าข้าเป็นคนฆ่าพวกเขาอย่างนั้น ข้าจะเริ่มฆ่าพวกเจ้าให้เห็นต่อหน้าต่อตา!”

ท้ายที่สุด ไฟที่สุมอกของลัวเทียนก็ระเบิด!

แต่เดิมเขาก็ไม่ได้มีความอดทนมากนัก

เขาได้หาหลักฐานมาแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่เชื่อและไม่คิดที่จะโทษความผิดของตัวเอง จากอย่างเขาก็ไม่จําเป็นต้องอธิบายอะไรอีกต่อไป.

ทันทีหลังจากนั้น

ถั่วเทียนตะโกนทันที: “Level 1 Berserk!”

“ฮั่วมมง!”

ความสามารถสองเท่าระเบิดขึ้น และทําให้แรงกดดันของเขาเพิ่มมากขึ้น

หลังจากที่กําหนดเป้าหมายไปที่นักฆ่าชุดด่าทั้งสองแล้ว เขาก็บดขยี้มันลงมาด้วยแรงดันทันที

“ตาย!”

“ปังษ, ปัง!”

ศพของนักฆ่าชุดด่าระเบิดราวกับแตงโม

การแสดงออกของทุกคนรอบข้างได้เปลี่ยนไป.

ลัวเทียนยิ้มอย่างดุร้ายและพูด: “เจ้าเห็นไหม? หากบิดาต้องการฆ่าพวกเขา ข้าก็จะยอมรับ แต่พวกเขาเอาแต่โทษข้า ว่าข้าสังหารแต่ไม่กล้ารับงั้นรึ? ได้..! ทุกคนถูกข้าฆ่า! กลุ่มคนแคระที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวถูกคนอื่นหลอกได้ง่ายๆเหล่านี้ช่างโง่งมนัก!”

ถั่วเทียนโกรธและด่ากราดออกไป.

เพราะมีความขุ่นเคืองมากเกินไปในหัวใจของเขา

ในเวลานั้น…

ถั่วเทียนล็อคเป้าแรงกดดันไปที่นักฆ่าอีกสองคนและตะโกน: “เข้าสองคนก็ควรจะไปนรกเช่นกัน!”

“ปัง, ตูม!”

ใช้แรงกดดันโจมตีอีกครั้ง!

และอีกสองคนก็ถูกบดทับ.

ฝูงชนตะลึง

ร่างของลัวเทียนเคลื่อนไหวไปมาและถึงอีกที่หนึ่ง เขาล็อคเป้าไว้สามคนและบดขยี้พร้อมกับตะโกน: “ไปตายซะ!”

“ตูมมะ!”

“ปัง , ตูม, ปัง!”

บ้ามาก!

ถั่วเทียนบ้าไปแล้ว เขามักจะตรึงนักฆ่าด้วยแรงกดดันจากนั้นก็ตะโกนให้พวกเขาไปนรกก่อนที่จะปล่อยแรงกดดันทับพวกเขา โนมที่อยู่รอบๆต่างหวาดกลัวอย่างมากจากการกระทําของเขามนุษย์คนนี้ไม่ได้มีพลังมาเกินไป?

“ปัง!”

“ปัง!”

“ปัง!”

ผู้คนที่อยู่ในฝูงชนโนมต่างระเบิดอย่างต่อเนื่องและชิ้นเนื้อกับเลือดก็กระเด็นกระจายไปทั่ว

ท้ายที่สุด…

นักฆ่าชุดดําที่ซ่อนตัวอยู่ในฝูงชนเริ่มหวาดกลัว ร่างกายของพวกเขาสันและพยายามซ่อนตัวให้ไกลขึ้น

พวกเขากลับถอยทั้งแบบนี้?!

บิดายังเล่นไม่พอเลย!

แรงกดดันของลัวเทียนถูกปล่อยลงมาจากบนอากาศทําให้เสียงของเขาดังราวกับน้ําทะเลกําลังคลั่ง: “ไม่ใช่มนุษย์ทุกคนที่เหมือนอย่างที่พวกเจ้าเข้าใจ มีมนุษย์บาง คนที่เป็นคนดี เช่นเดียวกับที่เป็นคนชั่วท่ามกลางโนมของพวกเจ้าข้าไม่สนใจจริงๆว่า พวกเจ้าจะถูกใครใช้มา แต่การใช้มันกับคนอย่างข้า ข้าขอโทษที่ต้องพูดว่าผู้บงการนั้นได้คิดผิดอย่างมากเพราะเมื่อบิดาคนนี้โกรธ ก็จะฆ่าล้างโครตพวกเขาทั้ง 18 ชั่วคน!”

เมื่อเสียงของเขาจางหาย…

ร่างกายตั๋วเทียนก็เคลื่อนพร้อมกับยื่นมือขวาของเขาไปยังอากาศที่ว่างเปล่า จากนั้นเขาก็จับไปทางนักฆ่าชุดดําที่ตัวสั่นและยกเขาขึ้นไปบนอากาศ ดวงตาของถั่วเทียนจับจ้องไปที่นักฆ่าขณะที่เผยจิตสังหารราวกับมียมทูตมายิ้มให้ “เจ้าบอกได้ข้าได้ไหมว่าใครบอกให้เจ้าฆ่าเด็กและคนแก่เหล่านั้น?”

“เจ้าน่าจะรู้ว่า กัวใต้ ตายเยี่ยงไร ใช่ไหม?”

“เจ้าต้องการที่จะเป็นแบบเขางั้นหรือ?”

“ถ้าไม่ งั้นเจ้าก็บอกข้าตามตรง ไม่อย่างนั้นเจ้าต้องทุกข์ทรมาณราวกับเผชิญสิ่งเลวร้ายนับหมื่นๆครั้ง!”

จิตสังหารของลัวเทียนผสมเข้ากับเสียงของเขา

นักฆ่าชุดด่าแทบจะราดกางเกงด้วยความกลัว ฟันของเขาขบกันและใบหน้าของเขาซีดมากจากนั้นเขาก็พูดติดอ่างว่า: “มะ มะ มันคือ…”

พริบตานั้น…

“วูบบบบ..

มีความผันผวนเล็กน้อยบนอากาศและดูเหมือนว่าลูกศรจะปรากฏขึ้นจากท้องฟ้า,

“มีศรลอบโจมตีดูเหมือนว่าเจ้าจะเป็นผู้บงการ!”

ริมฝีปากของลั่วเทียนกลายเป็นเย็นชา ขณะที่เขาพูด: “ข้ารู้ว่าเจ้าพยายามปิดปาก เขาบิดาคนนี้เตรียมพร้อมสําหรับมันแล้ว!”

“Level 2 Berserk!”

“อาณาจักรนิรันดร์!”

“สู่มมมวว…”

พลังปราณที่ทรงพลังพวยพุ่มออกมาจากร่างกายของลัวเทียน สร้างพื้นที่ว่างเปล่าห้าเมตรโดยมีเขาเป็นศูนย์กลาง ภายในพื้นที่นี้ลัวเทียนเป็นเจ้าเหนือหัว ด้วยการสั่งการทางจิตของเขาลูกศรได้เข้าสู้ขอบเขตมิติของเขาและหยุดลงอยู่กลางอากาศ.

ลัวเทียนยื่นมือขวาของเขาและจับลูกศรจากทางอากาศได้อย่างง่ายดาย

ในเวลานี้…

สกิลอาณาจักรนิรันดร์ หมดระยะเวลา

ฝูงชนต่างมองไปรอบๆเหมือนกับว่าพวกเขารู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น แต่ไม่เข้าใจอย่างแท้จริงมันเป็นความรู้สึกแปลกๆสําหรับเขา.

ลัวเทียนเล่นกับลูกศรในมือของเขาและหัวเราะเยาะ: “คนแคระชุดด่า เจ้าต้องการปิดปากเขา?”

ทันทีหลังจากนั้น…

ถั่วเทียนมองไปที่นักฆ่าชุดดําพร้อมกับจิตสังหารขณะที่เขาพูด: “เห็นไหม? หัวหน้าเจ้าต้องการฆ่าเจ้า ถ้าเจ้าไม่บอกข้าทุกอย่างตอนนี้ ข้ากลัวว่าเจ้าจะไม่มีโอกาสในภายหลัง

นักฆ่าชุดด่าตกใจ จากนั้นเขาก็คิดสักนิดก่อนที่จะพูด: “ข้าจะพูด! ข้าจะพูดทุกอย่าง!”

ถั่วเทียนยิ้ม!

ด้านบนของยอดวังหลวง ฟานต้าที่มีความโกรธพุ่งเสียดฟ้า จากนั้นเขาก็ตะโกน: “ฆ่าเขา! ฆ่าเขาให้ข้า!”

ในตอนนี้ร่างของฟานตาได้หายไปและเขาพุ่งเข้าหาตั๋วเทียน