Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! 115

Now you are reading Don’t Heal the Others เล่นเกมออนไลน์ อย่าไปฮีลมันเลย! Chapter 115 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

เมืองเตียนหลงเต็มไปด้วยผู้คนรองจากเมืองเฉียงฉุย

เขตค้าขายมีแต่คนสัญจรไปมาและมองไปยังตึกสามชั้นที่มีตัวอักษรสีทองเขียนว่า ศาลาขุมทรัพย์

ผู้เล่นทุกคนตะลึงกับการที่เจ้าของที่นี่สามารถจัดตั้งสมาพันธ์การค้าก่อนที่ระบบแลกเงินจะมาเสียอีก นับว่าใจกล้ามาก

เธอจะต้องบ้าบอมากๆถึงขั้นเก็บค่าชื่อเสียงในระดับที่ซื้อที่ดินเขนี้ได้ มีบางคนใช้เวลาตอลดทั้งวันเพื่อให้ได้มันมาแต่ก็ไม่มีใครทำได้

ยิ่งไปกว่านั้นเขตการค้านี้ก็แพงมากๆ ราคาสูงสุดอยู่ที่ 100,00 ทอง ไม่มีใครในกิลด์มีเงินมากเท่านั้นแน่นอนในตอนนี้

แถมยังเป็นการตั้งก่อนที่จะมีระบบแลกเงินด้วยอีก บอกได้เลยว่าพื้นที่ตรงนี้คือสถานที่ที่มีคนจับจองมากที่สุดในเมืองเตียนหลง

เจ้าของที่สร้างตึกการค้านี้จะต้องร่ำรวยและทรงอำนาจมากแน่ๆ

นี่เป็นเวลาเที่ยงแล้ว ศาลาขุมทรัพย์ เองก็เปิดไปแล้วเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ทั่วทั้งตึกมีแต่ผู้คนเต็มไปหมด

ตึกขนาดสามชั้นนี้ ชั้นแรกเป็นโซนจัดแสดง มีของที่ไม่ได้เอาไว้ขายมากมายและส่วนใหญ่เป็นอุปกรณ์ระดับตำนานทั้งนั้น

“ดูนี่สิ! หอกที่อยู่ในลิสต์ไอเทมอันดับสาม!”

“มาย ก้อด! เกราะทองที่อยู่ในอันดับ 8 นี่หว่า! คนที่จะใส่มันได้ต้องเลเวล 30 เท่านั้นด้วยนะ!”

“ว้าว! ไม่น่าเชื่อเลย นอกจากไอเทมอันดับแรกแล้ว ทุกอย่างแม่งอยู่ในรายชื่อ 10 อันดับทั้งนั้นเลยนี่หว่า!”

“ดูนั่นสิ ไอเทมตั้งแต่อันดับสองไปจนถึง 10 เป็นของเฉียนโตวโตวคนเดียวเลย!”

“เฉียนโตวโตว? เจ้าของสมาพันธ์นี่น่ะเหรอ! ของทุกอย่างเป็นของเธอหมดเลยนี่หว่า! แถมยังเอามาวางโชว์อีก โคตรเจ๋ง!”

“เทพฉิบหาย! ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงสร้างที่นี่ได้”

“สเตตัสของไอเทมพวกนี้โคตรน่ากลัวเลย! อยากได้โว้ย!”

“ฝันหวานน่า ของพวกนี้ไม่ได้เอาไว้ขายเว้ย เอาไว้ให้พวกนายได้ดูเล่นเพราะว่าเขายังใส่มันไม่ได้ต่างหาก!”

ที่ชั้นแรกของตึกนี้มีแต่คนจ้องไอเทมระดับตำนานที่ไม่ได้เอาไว้ขายทั้งนั้น

จริงๆแล้วเสี่ยวเฟิงเอาของที่ไม่ได้ใช้เพราะเลเวลไม่ถึงมาให้เฉียน

ต่างหูของเขาเป็นไอเทมระดับเทพที่อยู่ในรายชื่ออันดับแรก นอกจากนั้นก็เป็นไอเทมระดับตำนานทั้งหมดเลย ซึ่งมันทำให้ผู้เล่นทั้งหลายตะลึงกันไปหมด

นี่ก็เป็นหนึ่งในการโปรโมตเหมือนกัน

“เฮ้ หิวเงิน นายก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ? ลมอะไรหอบมาล่ะ?”

ชายอ้วนและชายที่ดูหลักแหลมเดินมายืนข้างกันที่หัวมุมของชั้นแรก พวกเขาทักทายกัน

“หัวเราะออกไหมล่ะ? สมาพันธ์นี้แข็งแกร่งเกินไปพวกเราอาจจะโดนล้มได้นะ” หิวเงินขมวดคิ้ว

“ฮ่าๆ ดูเศร้าๆนะเราอ่ะ หายากนะเนี่ย แต่นายก็พูดถูก ฉันไม่รู้จักเจ้าของที่นี่หรอก แต่น่าจะต้องมีความเกี่ยวข้องกับพระเทพคนนั้นแน่ ไอเทมพวกนั้นเป็นของพระเทพคนนั้นหมดเลย” ชายคนนั้นยิ้มและพูดอย่างจริงจัง

“นายพูดถูก สมาพันธ์นี้จะต้องได้รับการช่วยเหลือจากเขาแน่ๆ ยิ่งไปกว่านั้นที่นี่ยังปรากฎอยู่ในรายชื่อโปรโมตของเขตนี้อีก ไม่น่าเชื่อสุดๆ”

“อย่าห่วงเลย ฉันคิดว่าของทุกอย่างในเกมนี้ขายได้ และพระเทพคนนั้นก็น่าจะคิดเหมือนกัน”

“ฮ่า! ที่นี่มันก็แค่สมาพันธ์กระจอกๆ พวกเราไม่ยอมแพ้หรอก!”

ที่ชั้นสองของศาลาขุมทรัพย์คือจัดขายของที่ผู้เล่นซื้อขายกันได้ตลอดเวลา เพราะว่าระบบบางอย่างของเกมมิทจึงทำให้ผู้เล่นไม่สามารถค้าขายกันได้อย่างสะดวก และชั้นสองจึงเกิดมาเพื่อสิ่งนี้

ถ้าเกิดว่ามีคนที่ได้ไอเทมระดับสูงมาก่อนและไม่สามารถใช้ได้ เขาก็สามารถส่งของมาให้ที่นี่เพื่อขายแทนและรับเงินไปได้

ส่วนคนที่อยากจะซื้อไอเทมระดับสูงก็ต้องไปที่ชั้นสามซึ่งเป็นหัวใจหลักของสมาพันธ์นี้

ห้องประมูล!

การประมูลถูกจัดขึ้นตลอดเวลา และมีของดีๆมากมายถูกประมูลในราคาที่สูงมาก

และแน่นอนว่าเพราะมันเป็นการประมูลทางศาลาขุมทรัพย์เองก็จะได้กำไรเช่นกัน

ในตอนนี้ชั้นสองเต็มไปด้วยผู้คนมากมายทั้งๆที่เปิดมาแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น และมีไอเทมราวๆ 10,000 ชิ้นเลยทีเดียว

“ตั๋วเข้าการประมูลจะเปิดขายแล้ว!”

มีคนตะโกนออกมาแล้วจากนั้นNPCสาวๆก็เดินมาที่ชั้นหนึ่ง พวกเธอคือระบบNPCที่เฉียนจ้างมาเพื่อขายตั๋วเข้างานประมูล

“อย่าผลักเซ่! ฉันจะต้องได้ตั๋วเป็นคนแรกเว้ย!”

“หลีกไปเว้ย! อย่าลัดคิว!”

ชั้นแรกชุลมุนวุ่นวายมาก แต่จากนั้นก็มีผู้เล่นหญิงคนนึงเข้ามาก็ทำให้ทุกคนกลับเข้าสู่ความสงบได้

“อะไรนะ! ราคา 10 เหรียญเลยเหรอ?”

ผู้เล่นมากมายตะลึงทันทีที่ได้ยินราคาของมัน

10 ทองนั้นเท่ากับ 1000 หยวน ถึงจะตั๋วเข้างานประมูลก็จริงแต่มันก็ราคาแพงมาก

“หลีกไปเว้ย! ถ้าซื้อไม่ได้ก็ถอยไป!”

“ใช่แล้ว! หลีกไปสิวะ! ไอ้พวกที่ไม่มีปัญญาซื้อก็หลีกไปเซ่”

“นี่ก็เป็นราคาที่สมเหตุสมผลดีนะ พวกที่เอาแต่ซื้อของออนไลน์น่ะไม่มีทางได้เข้ามาที่นี่หรอก”

“ราคาถูกอยู่นะ เขาน่าจะเพิ่มซักนิดนะเนี่ย พวกคนจนจะได้ไม่ต้องเข้ามาด้วย”

“หลีกสิโว้ย ตั๋วมันมีจำกัดนะ!”

ปรากฎว่าราคาแค่นี้มันไม่ใช่ราคาที่สูงมากซะงั้น คนเล่นธรรมดาต่างก็ไม่สามารถซื้อได้ก็จริง แต่พวกที่อยากประมูลน่ะมันมีกำลังซื้อกันพออยู่แล้ว

แน่นอนว่าในบรรดาผู้เล่นทั้งหมดในนี้ย่อมมีจำนวนเกินครึ่งอยู่แล้วที่จะซื้อมัน

ผลที่ได้คือ ตั๋วจำนวน 1000 ใบในห้องปกติและ 20 ใบสำหรับห้องพิเศษที่มีราคา 100 ทองนั้นถูกขายหมดในเวลาครึ่งชั่วโมง คนที่มาที่หลังก็ต้องไปหาเอาตามตลาดมืดแทน

ว่ากันว่าราคาตั๋วในตลาดมืดนั้นสูงถึง 100 ทองเลยทีเดียว

ศาลาขุมทรัพย์นั้นได้เงินถึง 12000 ในการขายตั๋วงานประมูล ซึ่งเทียบเท่า 1 ล้านหยวน

วันนี้เป็นวันที่ร้อนที่สุดในเมืองเตียนหลง และมีคนมากมายกว่าในเมืองเชียงชุยแน่ๆ

กิลด์มิดซัมเมอร์เลือกเมืองเตียนหลงมาเป็นสถานที่พักผ่อน เพราะพวกเขาสามารถหาชื่อเสียงในเมืองนี้ได้

แต่โรสเองก็ดูเหมือนจะไม่แฮปปี้เท่าที่ควร

ซึ่งเหตุผลก็คือมีสองงานใหญ่ที่นี่วันนี้

อันแรกเลยคือ เธอรู้ว่ามีกิลด์อย่างน้อย 4 กิลด์และหนึ่งในนั้นก็คือดูมส์เดย์ลีคที่อยากจะตั้งฐานใหญ่ในเมืองเตียนหลง

มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว สมาพันธ์ขุมทรัพย์เองก็ตั้งอยู่ที่เมืองหลักและกลายเป็นศูนย์กลางเมืองนี้อย่างง่ายดาย

นี่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดในเมืองแล้ว

ทุกคนรู้ดีว่ากิลด์ตัวเองจะพัฒนาได้เร็วในเมืองเตียนหลงมากกว่าเมืองอื่นๆ เพราะว่าบางกิลด์ก็ทนไม่ได้กับบรรยากาศแย่ๆของเมืองระดับต่ำเหมือนกัน พวกเขาจึงเลือกหาทำเลใหม่ที่เมืองเตียนหลง

และอาจจะมีการต่อสู้ขึ้นได้ทุกเมื่อ

ถึงโรสจะไม่พอใจแต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเหตุผลที่สองถึงทำให้เธอเศร้ากันนะ

เมื่อตั๋วงานประมูลถูกขายออกมา เธอกำลังเดินอยู่ที่ชั้นแรกของศาลาขุมทรัพย์อยู่กับลิลลี่ ดังนั้นเธอจึงซื้อตั๋วไปในทันที

เธอไม่ชอบที่ที่มีคนมากก็จริง แต่เพราะว่าเกมนนี้มีระบบป้องกันการลวนลามผู้หญิง ทุกคนจึงเรียงกันเป็นระเบียบ

หญิงสาวรอมานานเพื่อที่จะซื้อตั๋ว แต่พอถึงคราวเธอพนักงานกลับไม่ขายให้ซะงั้น

ยิ่งไปกว่านั้นNPCยังบอกเธออีกว่าเจ้าของที่นี่ไม่อนุญาตให้ผู้ที่อยู่กิลด์มิดซัมเมอร์และดูมส์เดย์ลีคเข้ามาซื้อขายในงาน

การที่เธอรอมาตั้งนานแต่กลับถูกปฏิเสธเนี่ยนะ น่าหงุดหงิดชะมัดเลย!

“ชักจะเกินไปแล้วนะ! พวกเราต้องไปบ่นเรื่องของมันที่เว็บหลักได้แล้ว พวกมันกล้าดียังไงถึงได้แบล็คลิสต์กิลด์ของเราแบบนี้?” ลิลลี่พูดด้วยความโกรธ

“เฉียนโตวโตว ชื่อนั้นมีความหมายสำหรับเธอเหรอ?” โรสขมวดคิ้วและถามออกมา

“เฉียนโตวโตวคือเจ้าของสมาพันธ์นี้ใช่ไหม? ฉันว่าเคยเห็นเธอมาก่อนนะ…” ลิลลี่ตอบกลับมาเสียงสูง

“ไม่กี่วันก่อนที่พวกเราร่วมงานกับดูมส์เดย์ลีคที่รอจัดการคนที่หมู่บ้านเริ่มต้น จำได้ไหม? มีผู้เล่นหญิงคนนึงในทีมเขาด้วย!”

“อ้อ จำได้ล่ะ… เฉียนโตวโตวสินะ…” โรสเริ่มจะเงียบ

“นี่สินะคือเหตุผลหลักๆ ไม่คิดเลยว่ายัยนั่นจะเป้นเจ้าของที่นี่ ยัยนั่นจะต้องร่วมมือกับหมอนั่นแน่ๆ!” ลิลลี่กัดฟันกรอด

โรสหยุดพูดไปและปรากฎความกังวลในสายตาของเธอ

ศาลาขุมทรัพย์จะต้องกลายเป็นสถานที่ค้าขายสำคัญของเขตฮัวเซียแน่ๆ และแน่นอนว่ากิลด์ที่โดนแบล็คลิสต์ไปจะต้องเจ็บปวดอย่างยิ่ง

ชื่อของเธอคือเฉียนโตวโตว… “นายอยากจะล้างแค้นฉันผ่านเธอคนนี้งั้นเหรอ?”

ความสัมพันธ์ของเธอกับฆาตกรเป็นยังไงกันแน่?

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด