“เหรียญกิลด์ถูกประมูลนับตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปและไม่มีราคาแรกเริ่มค่า!”

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดแบบนั้นจากเฉียน ทุกสายตาต่างก็จดจ้องไปยังแผ่นไม้สีดำนี่โดยที่ยังไม่มีการประมูลใดๆ

“โอ้ ไม่มีใครจะเสนอราคาสินะคะ ดูเหมือนว่างานนี้เหรียญกิลด์คงจะหมดราศีแน่ๆเลย”

เฉียนไม่รอช้าและยิ้มออกมาอย่างเหยียดหยาม

“ไม่ เดี๋ยว! 1000 ทอง!”

ทันใดนั้นก็มีคนเสนอราคาออกมา ทั้งๆที่เฉยนไม่ได้กำหนดราคาตั้งต้นไว้แท้ๆ แต่เขากลับเสนอมาได้แพงขนาดนี้

นั่นหมายความว่าราคามันอาจจะพุ่งขึ้นสูงไปถึง 100,000 ทองได้ภายในเวลาเพียงพริบตาเดียว

“1200 ทอง!”

“1500!”

“ไนฟ์กิลด์เสนอ 2000!”

…

การประมูลเหรียญกิลด์ยังไม่ดุเดือดเท่าที่ควร

แต่ทุกคนในที่นี้ก็รู้ดีว่าเจ้าสิ่งนี้ดึงดูดผู้คนมากมายให้มาถึงจุดนี้

“หุบปากพวกแกซะ ดูมส์เดย์ลีคเสนอ 10,000 ทอง!”

ในที่สุดก็มีคนเสนอมาที่ 10,000 ทอง เขาคนนั้นคือดูมส์เดย์ก็อด

“ใช่แล้ว ถ้าไม่มีเงินก็กลับบ้านไปซะ วอร์สปิริตฮอลล์เสนอ 100,000 ทอง”

ผู้เล่นห้องข้างๆของดูมส์เดย์ลีคเสนอมาด้วยราคาสิบเท่า

ทุกคนในห้องนี้เงียบกริบไปในทันที และสีหน้าของดูมส์เดย์ก็อดเองก็ซีดลง ผู้เล่นคนอื่นๆรู้ตัวดีว่าสู้ราคาไม่ได้แน่ๆ

“เทาท์แมนอัลแลนซ์เสนอ 200,000 ทอง”

น่าแปลกที่ว่า 100,000 ทองนั้นไม่ใช่ราคาที่สูงที่สุด ยังมีคนเสนอราคาที่แรงกว่าขึ้นมาเรื่อยๆ

“300,000 ทอง”

“เดธกิลด์ 500,000 ทอง! ถ้ามีคนเสนอสูงกว่านี้เราจะถอนตัวไปเลย!”

หลายๆคนซุบซิบกันถึงราคาที่สูงลิ่วขนาดนี้ ทั้งๆที่เหรียญกิลด์เหรียญแรกมันไม่ควรจะสูงขนาดนี้ แต่ตอนนี้ราคามันสูงถึง 500,000 ทองแล้ว นั่นเท่ากับ 50 ล้านหยวนเลยทีเดียว

“มิดซัมเมอร์เสนอ 1 ล้านทอง”

น้ำเสียงเยือกเย็นและน่าหลงไหลของผู้เล่นสาวดังขึ้นมา และทุกคนก็จำได้ดีถึงเสียงนี้

ผู้เล่นมากมายต่างก็มองไปยังต้นเสียง เธอใส่หน้ากากสีขาวยืนอย่างงดงามท่ามกลางผู้เล่นคนอื่นที่ห้องโถง แม้จะไม่เห็นทั้งตัวเธอก็จริง แต่หลายๆคนก็พอจะเดาได้อยู่

แล้วชื่อมิดซัมเมอร์โรสก็ปรากฎอยู่บนหัวของเธอ

ผู้เล่นชายทั้งหลายตะลึงกับราคาที่ถูกเสนอมา นั่นเท่ากับ 1 ร้อยล้านหยวนเลยนะ!

ผู้คนมากมายตะลึงในความกล้าหาญของเธอ และรับรู้ได้เลยว่าราคาต้องแรงไปได้มากกว่านี้แน่

“กลอรี่เสนอ 2 ล้านทอง”

ท้ายที่สุดคนที่เงียบที่สุดในการประมูลก็เปิดปากพูดขึ้น

“นั่นไนน์นี่นา การแข่งขันที่แท้จริงเริ่มต้นขึ้นแล้วล่ะ”

ในห้องพิเศษ สกายนั่งลงและยอมแพ้การประมูลนี้เมื่อเฆ้นราคาจากกิลด์อื่น ทุนที่เตรียมมานั้นถึงขีดจำกัดแล้ว จึงต้องยอมปล่อยมันไป

“หืม? แล้วซืออี้ล่ะ?”

“ไม่รู้สิ เธอน่าจะไปแล้วมั้ง”

ไนฟ์มองไปรอบๆก็ไม่เจอซืออี้

“ไปตามเธอกลับมาเดี๋ยวนี้เลย ตั๋วที่เราได้จากเจ้าของที่นี่อยู่กับเธอนะ”

ในขณะเดียวกัน เสี่ยวเฟิงในห้องแรกก็เริ่มคอแห้งและเริ่มอยากจะหาน้ำเย็นๆ

สองล้านทอง!

นั่นเท่ากับ สองร้อยล้านหยวน เลยนะ!

เสี่ยวเฟิงรู้ดีอยู่แล้วว่าโลกของเกมนั้นมีการแข่งขันด้วยเงินตราที่รุนแรง แต่ก็ไม่คิดว่าจะแรงไปได้ถึง 2 ร้อยล้านหยวนแบบนี้

เขารู้สึกตะลึงและเริ่มหาทางใช้เงินพวกนี้ได้เลย และแน่นอนว่าไม่มีใครที่สติดีจะใช้เงินพวกนั้นหมดภายในชั่วข้ามคืนหรอก ยิ่งเป็นช่วงเศรษฐกิจย่ำแย่ด้วยยิ่งแล้วใหญ่

ก็อก ก็อก ก็อก

ทันใดนั้นมีคนเคาะห้องของเขา ชายหนุ่มเปิดประตูด้วยความประหลาดใจ

“แหวนว่องไว ไอเทมที่คุณซื้อมาถึงแล้วค่ะ”

ผู้เล่นสาวยืนอยู่หน้าห้องของเขา ชายหนุ่มจำได้ว่านี่คือพนักงานของสมาพันธ์นี้ที่เฉียนจ้างมา

“ลูกพี่เฉียนบอกว่าของชิ้นนี้ไม่เสียเงินค่ะ”

หญิงสาวมองเสี่ยวเฟิงด้วยความฉงน

ห้องหมายเลข 1 คือห้องลึกลับที่มีไว้สำหรับผู้เล่นสำคัญของสมาพันธ์นี้เท่านั้น ไม่มีใครรู้จักคนที่อยู่ในห้องนี้ เฉียนเองก็บอกให้เธอเอาของชิ้นนี้ไปให้ผู้เล่นชายและบอกว่าไม่เสียเงินก็พอ

นั่นหมายความว่าแม้แต่หัวหน้ากิลด์ไดนัสตี้เองก็ได้อยู่แต่ในห้องหมายเลข 2 เท่านั้น แล้วใครกันล่ะที่อยู่ในห้องแรก? เฉียนเองก็ไม่ได้บอกอะไรกับเธอมากนักนอกจากให้เขาไปฟรีๆ แสดงว่าต้องเป็นคนที่สำคัญมากๆแน่นอน

ทว่า เสี่ยวเฟิงที่สวมหน้ากากและปกปิดชื่อเอาไว้ ดังนั้นไม่มีใครรู้จักเขาแน่ๆแม้ว่าจะจ้องมองอยู่นานก็ตาม

ชายหนุ่มรับแหวนวงนั้นมาและใส่มันทันทีโดยไม่ได้พูดอะไร เขาคือคนเดียวที่เลเวล 15 ในเกมนี้ และไม่มีใครอื่นใส่มันได้อีก

“นายอยู่ที่นี่จริงๆด้วย”

เสี่ยวเฟิงที่กำลังจะกลับเข้าไปในห้องก็พบว่าซืออี้เดินเข้ามาหาเขา

พนักงานหญิงของที่นี่ไม่สามารถรู้จักชายคนนี้ได้ก็จริง แต่ซืออื้กลับรู้ได้ทันที เพราะอุปกรณ์ที่เขาใช้ยังคงเหมือนเดิม

“คุณคะ กรุณาอย่าเข้ามาห้องคนอื่นแบบนี้สิคะ”

ซืออี้กำลังจะเข้าไปในห้องแรกแล้ว แต่พนักงานสาวก็ห้ามเธอไว้ หน้าที่ของพวกเธอคือปกปิดข้อมูลของลูกค้ารายอื่นของที่นี่

“ไม่เป็นไรหรอก ไปเถอะ”

เสี่ยวเฟิงส่ายหัวและโบกมือให้กับพนักงานสาว ซืออี้นั้นดื้อด้านและจะพาปัญหามาให้เขาแน่นอน

“รับทราบค่ะ”

พนักงานคนนั้นมองเสี่ยวเฟิงและซืออี้ก่อนที่จะเดินออกมาด้วยความกังวล

“นายได้เหรียญกิลด์มาใช่ไหม? ไม่คิดเลยว่านายจะเอาของแบบนั้นมาจากบอสเลเวลเกิน 30 ได้!”

ซืออี้ถามเขาไปทันที พร้อมกับเอาเรือนร่างอันงดงามเข้าไปใกล้เสี่ยวเฟิงจนเขาได้กลิ่นตัวอ่อนๆจากเธอ

พนักงานคนเดิมที่เดินออกไปได้ยินบทสนทนานี้เข้า และได้รีบเดินออกไปทันทีด้วยความรวดเร็ว

“เฮ้ ซืออี้อยู่นี่”

คู่นิโคลัสเองก็สายตาดีเหลือเกินและพบกับซืออี้เข้าจนได้

“หวัดดีฮะ”

ฉางกวงทักทายเธอและรีบเดินเข้าไปทันทีโดยไม่สนใจ

“เฮ้ ไอ้เด็กเปรตนี่! ทำไมถึงอยู่ในห้องนี้ได้ฟะ?”

ซืออี้หลุดอารมณ์โกรธของเธอออกมาทันทีที่เห็นเขาแล้วจับหูเขาไว้

“หยุดแกล้งฉันซักที! เดี๋ยวพี่ใหญ่ฉันก็เอาเรื่องเธอหรอก!” ฉางกวงตะโกนออกมา

“ใครเป็นพี่ใหญ่แกกันห้ะ? ฉางกวงโอซิงอยู่ในเกมรึไง? ฉันจำได้ว่าเขาอยู่บ้านแกเว้ย!”

“ไม่! พระเทพคนนี้นี่แหละ ฉันทำงานให้เขาตั้งแต่วันนี้เป้นต้นไปแล้ว!” ฉางกวงตอบกลับอย่างเย่อหยิ่ง

“หา?”

ซืออี้ชี้ไปที่เขาและไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทำไมนายน้อยของตระกูลฉางกวงถึงได้ไร้ยางอายเช่นนี้นะ?

“ไดนัสตี้เสนอ 3 ล้านทอง”

มีคนเสนอราคาเพิ่มอีกตัดการสนทนาของพวกเขา เสียงนั่นมาจากห้องข้างๆ ซืออี้และฉางกวงมองหน้ากันเองทันที

“นั่นมันคลาวด์ปริ้น!”

คนธรรมดาที่มีชื่อนี้คงจะถูกประณามว่าคนทรยศไปแล้ว แต่ไม่ใช่กับเจ้าของชื่อคนนี้ เพราะเขาคือผู้เล่นระดับตำนาน

เขาคือผู้ก่อตั้งกิลด์ไดนัสตี้ที่ใหญ่ที่สุดทางเหนือ และในเกมออนไลน์มานานนับปี

ไม่มีใครรู้ว่าพวกไดนัสตี้มีกำลังทุนและอำนาจเท่าไหร่ แต่ทุกคนมั่นใจเลยว่ากิลด์ทางเหนือทุกกิลด์ต่างก็ทำงานให้กับไดนัสตี้ด้วยความภักดี

ไดนัสตี้ใช้เวลาไม่กี่เดือนในการก้าวขึ้นเป้นกิลด์ที่ใหญ่ที่สุดในเขตฮัวเซีย แถมไม่มีอุปสรรคเลยด้วย นั่นก็เป็นเพราะว่าตอนที่ไดนัสตี้ปรากฎตัวขึ้นทุกกิลด์ก็ยอมศิโรราบต่อเขาทั้งหมด

บอกได้เลยว่าบุคลากรสำคัญของไดนัสตี้นั้นล้วนมีอำนาจในโลกธุรกิจ,การเมือง หรือแม้แต่ในค่ายทหารด้วยก็ตาม

และหัวหน้ากิลด์ก็คือคลาวด์ปริ้น

ซึ่งจริงๆแล้วคลาวด์ปริ้นก้าวขึ้นเป็นหนึ่งในท็อป 10 อันดับผู้เล่นในหอเกียรติยศได้เพราะอำนาจมากกว่าพละกำลังซะอีก

ไดนัสตี้ครอบครองทางเหนือมานานนับปีแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาแข็งแกร่งแค่ไหน