WDS Chapter 18 แผนการรับแต้มประสบการณ์

ได้ยินเช่นนั้น แดนีลก็รู้สึกมึนงง

‘ระบบ ข้าได้รับหน่อจอมเวทย์มาแล้วหรือ?’ เขาถามและหวังว่าจะได้รับคำตอบที่ดี

[ไม่มีหน่อจอมเวทย์อยู่ในร่างของโฮสต์ สำหรับคำกล่าวของปรมาจารย์ มันอาจเป็นเพราะความจริงที่ว่า ผู้ที่มีหน่อจอมเวทย์ เป็นที่รู้จักกันว่ามีความสามารถในการสร้างภาพเสมือนขั้นสูง ซึ่งนี่เป็นสิ่งสำคัญในการเข้าใจปรากฎการณ์และความก้าวหน้าของจอมเวทย์ หากโฮสต์ได้รับหน่อจอมเวทย์ มันจะช่วยเพิ่มความได้เปรียบให้กับโฮสต์ได้อย่างมาก เพราะโมดูลวิเคราะห์ปรากฎการณ์-1 สามารถจะใช้มันในการทำความเข้าใจปรากฎการณ์การใช้ความสามารถของจอมเวทย์ได้]

แม้ว่ามันจะเป็นคำตอบที่ไม่ดีนัก แต่แดนีลก็ยังรู้สึกปิติยินดีเมื่อได้ยินส่วนหลัง

“ท่านปรมาจารย์ นั่นเป็นไปได้หรือ? แล้วข้าจะสามารถทดสอบมันได้อย่างไร?” เขาถามขึ้นในฉับพลัน และความตื่นเต้นก็ปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขา เขาตัดสินใจแล้วว่านี่เป็นการตอบสนองที่เหมาะสม

“ในอีก 2 เดือน สถานศึกษาเวทมนต์ จะเปิดรับเด็กอายุ 12 ปีขึ้นไป เจ้าอยู่ในวัยที่สมบูรณ์แบบที่สุดในการเข้าศึกษา เนื่องจากจอมเวทย์นั้นหายากเป็นอย่างมาก สถานศึกษาเวทมนต์จึงรับทุกคนที่มีหน่อจอมเวทย์ โดยไม่คำนึงถึงศักยภาพหรือความสามารถในการทำความเข้าใจใดๆ มีแม้กระทั่งการให้ทุนการศึกษาเรียนฟรี แต่เจ้าจะต้องเข้าร่วมกองทัพชั่วระยะเวลาหนึ่ง ข้าสงสัยอยู่ว่าพ่อของเจ้าจะเห็นด้วยหรือไม่ สถานศึกษาที่ดีที่สุดก็คือ NMAL หรือ สถานศึกษาจอมเวทย์ประจำชาติแห่งแลนธานอร์ มันเป็นหลักสูตร 6 ปี แต่สามารถจบการศึกษาก่อนกำหนดได้หากระดับขั้นพลังบรรลุถึงจุดที่กำหนดไว้ พวกเราสามารถช่วยเจ้าได้บ้างในปีแรก แต่เจ้าก็ยังจะต้องรับงานพิเศษเพื่อจัดการค่าใช้จ่ายของตัวเอง ค่าธรรมเนียมในการสมัครคือ 20 แลนทอง และข้าสามารถที่จะช่วยเจ้าได้ในอีก 2 เดือนข้างหน้า” ประโชคสุดท้าย เฟลิกซ์กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบาราวกับว่าเขากำลังคิดเกี่ยวกับมันและเผลอพึมพำออกมา

ได้ยินเช่นนั้น แดนีลก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจของเขา คิดเกี่ยวกับการมอบเงินจำนวนดังกล่าวให้กับเขา มันดูเหมือนว่าเฟลิกซ์และโรเบิร์ตจะเป็นสหายที่ดีต่อกันอย่างแท้จริง

“เจ้ากำลังมองอะไร? พ่อของเจ้าเคยช่วยข้าในตอนที่ยังอยู่กองทัพโดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน ตอนนี้ มันเป็นโอกาสที่ข้าจะได้ตอบแทนเขาแล้ว ข้าต้องการที่จะจ่ายค่าอาหารและค่าใช้จ่ายสำหรับครอบครัวของเจ้าด้วยความเต็มใจ แต่พ่อของเจ้าดื้อรั้นเกินไป และไม่ยอมรับความช่วยเหลือของข้าในเรื่องนี้ ฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้ เขาไม่มีทางเลือกแล้ว” เขากล่าวคำที่ทำให้แดนีลอดไม่ได้ที่จะจดจ้องไปที่เขา

แดนีลเกือบจะล้มจากเก้าอี้ขณะที่ได้ยินเสียงหัวเราะของเฟลิกซ์ เพราะมันราวกับเป็นเสียงคำรามของสิงโต

“ออกไปได้แล้วเด็กน้อย ตอนนี้วิลด้าออกไปทำงาน ข้าจะให้นางไปส่งเจ้าในภายหลัง แล้วก็ ยินดีด้วยสำหรับชัยชนะ มุ่งเน้นไปที่หมัดแห่งความยุติธรรม ข้าไม่ควรจะบอกเจ้า แต่มันมีเทคนิคลับซ่อนอยู่ในฉบับเริ่มต้น คนที่สามารถทำความเข้าใจมันได้ที่อายุน้อยที่สุดก็คือ เด็กน้อยเอเลนาฟ ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถทำความเข้าใจมันได้โดยเร็ว เพราะข้าเบื่อที่เจ้าเด็กนั่นโอ้อวดว่าเขาเป็นคนอายุน้อยที่สุดที่ทำได้และทำลายสถิติของข้าแล้ว” เฟลิกซ์บ่น

แดนีลพยักหน้าและกลับออกไปจากกระท่อม

จากการสนทนากับสหายเด็กฝึกหัดคนอื่นๆและเอเลนาฟ มันทำให้เขารู้ว่า จอมเวทย์เป็นบุคคลที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดในโลก สามารถจะตัดสินความรุ่งเรืองและการล่มสลายของประเทศได้ พวกเขาเป็นที่ต้องการของทุกประเทศและทุกเผ่าพันธุ์ หากเขาต้องการจะเรียกร้องความยุติธรรมให้พ่อของเขาโดยเร็วที่สุด เขาจะต้องเข้าสถานศึกษาจอมเวทย์ในอีก 2 เดือนให้ได้

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ยินเกี่ยวกับสถานศึกษาจอมเวทย์ประจำชาติแห่งแลนธานอร์ เพราะศิษย์ของสถานศึกษาจอมเวทย์ประจำชาติแห่งแลนธานอร์ ได้รับการปฏิบัติราวกับเป็นเจ้าชายของราชอาณาจักร พวกเขาได้รับสิทธิพิเศษและมีอำนาจอย่างมาก แล้วพวกเขายังได้รับวิลล่าส่วนตัวสำหรับให้ครอบครัวของพวกเขาพักอาศัยอีกด้วย ดังนั้น การเข้าสถานศึกษาจอมเวทย์ประจำชาติแห่งแลนธานอร์ จึงเป็นดั่งความใฝ่ฝันสำหรับเด็กยากจนทุกคน เพราะมันจะทำให้พวกเขากลายเป็นดั่งปลาคาร์ปที่กระโดดผ่านประตูจนกลายร่างเป็นมังกร

ช่วงเวลาที่เขาเข้ามาในที่พักของเขาและนั่งลงบนเตียง เขาก็ถามระบบว่า ‘ระบบ ข้าจะต้องทำอย่างไรถึงจะได้รับหน่อจอมเวทย์?’

[สามารถพัฒนาเทคนิคการสร้างหน่อจอมเวทย์เทียมจากการสังเกตการณ์ได้ แต่โมดูลวิเคราะห์ปรากฎการณ์-1 ไม่สามารถจะจัดการกับสิ่งซับซ้อนเช่นนั้นได้ ระบบร้องขอให้โฮสต์รับแต้มประสบการณ์ เพื่ออัพเกรดโมดูลวิเคราะห์ปรากฎการณ์-1 ซึ่งแต้มประสบการณ์ที่จำเป็นก็คือ 500 แต้ม]

แต้มประสบการณ์ 500 แต้ม นั่นมันบ้าอะไรกัน แดนีลกรีดร้องภายในหัวใจของเขา

‘ข้าจะรับแต้มประสบการณ์เร็วที่สุดได้อย่างไร?’ เขาถามในทันที

[ระบบต้องแจ้งเตือนโฮสต์ว่า ชื่อของระบบก็คือ ระบบการปกครองโลก การดำเนินการใดๆที่จะดำเนินไปสู่เป้าหมายการปกครองโลก จะทำแต้มประสบการณ์ได้เป็นจำนวนมาก ระบบเสนอให้โฮสต์สร้างฝ่าย หลังจากที่มันสามารถสร้างคณูปการเพื่อเป้าหมายโดยรวมได้แล้ว มันก็จะได้รับแต้มประสบการณ์อย่างเพียงพอ]

แดนีลตบหน้าฝากของตัวเองหลังจากได้ยินเช่นนั้น แน่นอนว่า มันเป็นระบบการปกครองโลก ไม่ใช่ระบบฝึกฝนส่วนตัว ตลอดช่วงเวลานี้ เขาสนใจเพียงตัวเขาเอง และคิดว่าการก้าวกระโดดเล็กๆจะสามารถทำให้เขาเก็บเกี่ยวแต้มประสบการณ์ได้อย่างต่อเนื่อง แต่ตอนนี้ เขารู้แล้วว่าเขาจะต้องทำอะไรบางอย่างตามที่ระบบได้กล่าวเอาไว้ว่า ‘คณูปการเพื่อเป้าหมายโดยรวม’

แดนีลคิดเกี่ยวกับมันเป็นเวลานาน จนในที่สุดเขาก็คิดไอเดียหนึ่งขึ้นมาได้

ถึงเวลาที่เขาจะแก้แค้นคู่หัวชั่วร้ายที่ห้องสมุดแล้ว