บทที่ 70 ดาร์ก เดม่อนแสดงความขอบคุณต่อคำสั่ง

ดาร์กครุ่นคิดถึงเรื่องหนึ่งอยู่ชั่วขณะ

‘ทำไมฉันต้องเข้าไปในทางเดินลับตอนกลางคืน?’

‘ฉันเข้าไปในตอนกลางวันก็ได้ไม่ใช่เหรอ?’

เห็นได้ชัดว่าถ้าเข้าไปในตอนกลางวัน มันจะมีประโยชน์มากกว่า

1. ไม่มีการลาดตระเวนของโกเลม

2. อาจารย์ไม่ว่าง

3. มันสว่าง!

ในบ่ายวันพุธไม่มีเรียน

ดาร์กเดินอ้อมเส้นทางไปเล็กน้อย และเข้าไปในทางลับเมื่อไม่มีใครเห็น

จากนั้นก็เดินตามเส้นทางที่เขาออกมาเมื่อคืนนี้ และสิบกว่านาทีต่อมาเขาก็เจอวิหารแล้ว

อย่างที่คิดเลย…

ไม่มีใครอยู่ในวิหาร!

ทั้งภาคีลึกลับและเวอร์เธอร์ที่บาดเจ็บ ดูเหมือนจะไม่มีใครเข้าใจถึงประโยชน์ของการมาในตอนกลางวันเลย

ดาร์กสั่งให้รุกกี้เดวิมอนเฝ้าระวัง จากนั้นเขาก็อัญเชิญอีบุยตัวน้อยออกมาและเริ่มรวบรวม [ราคะ] ทันที!

ขั้นตอนที่สำคัญที่สุด คือการดึง [ราคะ] ออกมา

มันอาจเป็นเรื่องยากสำหรับคนอื่น

แต่สำหรับดาร์ก เพียงแค่ใส่พลังเวทมนตร์เล็กน้อยก็สามารถดึง [ราคะ] ที่สะสมอยู่ในรูปปั้นเทพธิดาออกมาได้

จากนั้นเขาก็สามารถใช้เครื่องหยดสมองวิเศษเพื่อดึงมันออกมาได้ตามต้องการ และเขายังสามารถดึงได้จนเต็มหลอด!

ง่ายเกินไปแล้ว

ง่ายเสียจนดาร์กเกือบคิดว่ามันเป็นเพียงความฝัน

ขวดแห่งความคิดที่เขายืมมาจากศาสตราจารย์สามารถเก็บได้สามสิบหยดเต็ม

ดาร์กเติมเต็มขวดแห่งความคิดอย่างรวดเร็ว และถึงกับดูดเก็บลงในเครื่องหยดสมองวิเศษอีกหยด ก่อนจะออกจากวิหารอย่างไม่เต็มใจ

แต่เด็กชายไม่ได้สังเกตว่าหลังจากที่เขาจากไป ผิวสีขาวราวกับหยกของเทพธิดาก็เริ่มแตกออกอย่างช้า ๆ…

…

พอเวลาบ่ายสามครึ่ง ดาร์กก็กลับมาที่หอพักแล้ว

เขาเอาอุปกรณ์ทดลองออกมา และวางขวดแห่งความคิดที่มุมบนซ้าย วางเครื่องหยดสมองวิเศษบนหิ้งโดยยกปากขึ้น จากนั้นก็ล้างมือและเริ่มทำการทดลอง

สำหรับการสร้างการ์ดเมจิกหมวดมหาบาป ดาร์กพอมีประสบการณ์บ้างแล้ว

โดยทั่วไปหากจะสร้างให้ได้อย่างแม่นยำตามวิธีการสร้าง [การ์ดอารมณ์]

ต้องต้ม ‘น้ำสมอง’ ก่อนแล้วจึงค่อยทำ ‘น้ำยาปิดผนึก’

ดาร์กหยิบการ์ดเวทมนตร์เปล่ามาวางออกบนโต๊ะทดลอง

จากนั้นก็เกลี่ย ‘น้ำสมอง’ ที่ดูเหมือนไข่ขาวบนการ์ดเวทมนตร์เปล่าให้ทั่ว เพื่อเปลี่ยนคุณสมบัติพื้นผิวของการ์ดเวทมนตร์และทำให้เคลือบสสารความคิดเช่นอารมณ์ไปกับมันได้ง่ายขึ้น

ในขั้นตอนถัดมา

ดาร์กหยิบเครื่องหยดสมองวิเศษ กดปลายเครื่องหยดสมองวิเศษกับการ์ดเวทมนตร์เปล่า และบีบสมองวิเศษอย่างแรง!

หยดของ [ราคะ] ที่เก็บไว้ในสมองวิเศษถูกบีบออกมา!

‘น้ำสมอง’ ปรากฏออกมา และ [ราคะ] ก็ดูราวกับสีสันที่หยดลงบนกระดาษสีขาว สีของมันกระจายไปทั่วการ์ดในทันที

ต่างจากสีทองเข้มที่ [อัตตา] แสดงให้เห็น เพราะ [ราคะ] เป็นสีชมพูที่ดูเลือน ๆ และมันก็จางมาก!

เมื่อการทดลองดำเนินมาถึงจุดนี้ ดาร์กก็พบปัญหาทันที “เดี๋ยวก่อนนะ ฉันจำได้ว่าตอนที่ทำการ์ดเวทมนตร์อัตตาแค่ [อัตตา] หยดเดียวก็เปลี่ยนการ์ดเวทมนตร์เปล่า ให้กลายเป็นสีทองเข้มมากได้แล้ว แต่นี่มันจางมากเลย…เป็นเพราะปัญหาด้านคุณภาพหรือเปล่า? หรือหยดเดียวไม่พองั้นเหรอ?”

ด้วยความสงสัย ดาร์กจึงดึง [ราคะ] อีกหยดหนึ่งออกมาจากขวดแห่งความคิด และหยดมันลงบนพื้นผิวของการ์ดอีกครั้ง

สีชมพูบนพื้นผิวการ์ดในที่สุดก็เข้มขึ้นเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่ดีเท่ากับ [ราคะ I] ที่สร้างด้วยการ์ดดอกไม้

จนกระทั่ง [ราคะ] หยดที่สามลงไป สีของการ์ดเวทมนตร์ถึงใกล้เคียงกับ [ราคะ I] มาก

ดาร์กบันทึกปรากฏการณ์นี้และเริ่มใช้ ‘น้ำยาปิดผนึก’

…

หลังจากผ่านไปประมาณสิบนาที ในที่สุดการ์ดเมจิกหมวด [ราคะ] ก็เสร็จสมบูรณ์

ดาร์กหยิบการ์ดใบนี้ขึ้นมา และสังเกตมันอย่างระมัดระวังชั่วขณะหนึ่ง

บางทีอาจเป็นเพราะกระบวนการทดลอง เขาจึงรู้สึกว่า ‘มัน’ ดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือนัก

“ฉันควรลองดูก่อน”

ทันใดนั้น เขาก็หันไปมองที่รุกกี้เดวิมอนผู้ซึ่งแกล้งทำเป็นหลับ โดยหลับตาอยู่บนหิ้งนก

…

การทดลองแสดงให้เห็นว่า การ์ดเวทมนตร์นี้มีเอฟเฟกต์อยู่บ้าง แม้ว่าจะระยะเวลาการเกิดเอฟเฟกต์ด้อยกว่าการ์ดดอกไม้เล็กน้อย

จากนั้นเขาก็ทำการคำนวณอย่างง่าย

“[ราคะ I] หนึ่งใบใช้ [ราคะ] ตั้งสามหยด ถ้าเป็นอย่างนี้ [ราคะ II] จะไม่ต้องการเก้าหยดเลยเหรอ? แล้ว [ราคะ III] ล่ะ ต้องใช้ประมาณสามสิบหยดเลยรึเปล่าเนี่ย?”

ถ้าเขายังคงสร้าง [ราคะ II] ต่อไป ก็มีแนวโน้มว่า [ราคะ] ที่เหลืออยู่อาจไม่เพียงพอที่จะสร้าง [ราคะ III] ได้ ดังนั้นดาร์กจึงตัดสินใจข้าม [ราคะ II] และพยายามสร้าง [ราคะ III] แทน!

“เหลืออีกยี่สิบแปดหยด ฉันหวังว่าจะพอนะ”

ดาร์กไม่ได้คาดหวังอะไรมากกับการ์ด [ราคะ] ที่สร้างจากรูปปั้นเทพธิดา เขาเพียงหวังว่าการทดลองนี้จะให้ประสบการณ์สำหรับการสร้าง [อัตตา III] ในภายภาคหน้าได้บ้าง

อย่างไรก็ตาม เขายังคงหยิบการ์ดเวทมนตร์เปล่าราคาห้าสิบคะแนนใบหนึ่งจากสองใบ และเริ่มสร้าง [ราคะ III] อย่างระมัดระวัง

ขั้นตอนการผลิตนั้นก็เหมือนกับครั้งก่อน ยกเว้นตอนหยด [ราคะ] ลงไป เพราะเขาจะใช้ [ราคะ] ทั้งยี่สิบแปดหยดเต็ม!

ใช่แล้ว เขาจะใส่ [ราคะ] ที่เหลือทั้งหมดเข้าไป!

ผลที่ได้คือการ์ดเวทมนตร์เปล่าใบนี้ ถูกย้อมจากภายในสู่ภายนอกจนกลายเป็นสีชมพูทองที่มีกรุ่นกลิ่นแห่งความเสน่หา และให้ความรู้สึกเหมือนถูกยั่วยวนอยู่ตลอดเวลา

ดาร์กสงบสติอารมณ์และทำการทดลองต่อไป

เขาใช้ [น้ำยาปิดผนึก] และวาดวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์

วงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์เจ็ดวงถูกวาดขึ้นในคราวเดียว!

เมื่อวงแหวนขัดเกลาเวทมนตร์สุดท้ายถูกกระตุ้นสำเร็จ แม้แต่ดาร์กเองก็พูดไม่ออก เพราะเขาสามารถสร้าง [ราคะ III] ขึ้นมาได้จริง ๆ

…

จากรูปลักษณ์ภายนอก [ราคะ III] นี้ดูเหมือนจะไม่แตกต่างจาก [ราคะ I] มากนัก แต่มีเพียงสีเท่านั้นที่ดูมีเสน่ห์มากขึ้น และยังมีกลิ่นหอมลอยอวลออกมาแต่ไม่น่ารำคาญใจ

ทว่าไม่มีอะไรที่สามารถประเมินได้จากรูปลักษณ์เท่านั้น

ถ้าดาร์กต้องการรู้เอฟเฟกต์ของมัน มีวิธีเดียวเท่านั้นที่จะรู้ได้!

ดาร์กอดมองรุกกี้เดวิมอนอีกครั้งไม่ได้

“ไม่! นายท่าน ไม่เอาอีกแล้ว!”

และแล้ว…รุกกี้เดวิมอนที่เพิ่งฟื้นจากผลของราคะก็ตกลงไปในขุมนรกอีกครั้ง!

“เมี้ยว เมี้ยว~!”

หญ้าแมวเหลือบมองจากหน้าต่างระเบียง

เสียงเหมียวเหมียวน่ารักนี้ รุกกี้เดวิมอนกลับคิดว่านี่คือน้ำเสียงเยาะเย้ยจากอีกฝ่าย!

มันเหยียดอุ้งเท้าออกแล้วนอนลง

“มาเลย! เอาที่สบายใจเลย!”

ชีวิตก็เหมือนกับการตกเป็นเป้าของนางโง่ ในเมื่อคุณไม่สามารถต้านทานได้เช่นนั้นก็ต้องหันมาเรียนรู้ที่จะสนุกกับมันแทน

รุกกี้เดวิมอนติดตามดาร์กมานานแล้ว ในที่สุดมันก็เข้าใจวลีที่โด่งดังนี้

…

ดาร์กส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้

รุกกี้เดวิมอนค่อนข้างน่าสงสาร

‘ฉันขอโทษจริง ๆ นะที่ต้องทำแบบนี้กับนายตลอดเลย’

แต่การทดลองที่ควรทำ…ก็ต้องทำให้ได้!

ดาร์กสูดหายใจเข้าลึก ๆ และหนีบการ์ดเวทมนตร์ [ราคะ III] ด้วยนิ้วชี้และนิ้วกลาง จากนั้นสะบัดมือไปข้างหน้าเพื่อเปิดใช้งาน

“ในนามของดาร์ก เดม่อน จงออกมา!”

เพียงชั่วพริบตา

แสงสีชมพูเข้มก็พุ่งออกมาจากการ์ดเวทมนตร์ [ราคะ III]

เกือบทั่วทั้งห้องพักสว่างไสวเต็มไปด้วยสีชมพู

ยกเว้นตัวผู้ร่ายเอง ทุกสิ่งได้รับผลกระทบหมด หญ้าแมวที่อยู่นอกหน้าต่างส่งเสียงร้องแผ่วเบา

ส่วนรุกกี้เดวิมอนที่โดนแสงโดยตรงนั้น…