หลัง​เข้าไป​ใน​สายน้ำ​ธาร​สวรรค์​ ตรงหน้า​ก็​เป็นน้ำ​ธาร​สวรรค์​ไร้​สิ้นสุด​ซึ่งไหล​เชี่ยว​ไม่หยุดพัก​

สายน้ำ​เหล่านี้​ไม่มีทาง​แข็งตัว​ ไม่มีทาง​ระเหย​ ต่อให้​จะอยู่​กลาง​จักรวาล​ ชิด​กับ​หมู่​ดาว​ อุณหภูมิ​น้ำ​ก็​ไม่เปลี่ยนแปลง​ ยาก​จะใช้น้ำ​ตาม​ความหมาย​ธรรมดา​มาบรรยาย​

น้ำ​ใน​ธาร​ยืดยาว​ไม่ขาด​ห้วง​ ทอดตัว​ชั่วนิรันดร์​ ดูเหมือน​ธรรมดา​ หาก​หนักอึ้ง​สุดขีด​

มีคำ​โบราณ​กล่าวว่า​ ‘ฟ้ามีธาร​เหล็ก​ ดิน​มีธาร​หนัก​’

ว่า​กัน​ว่า​ก่อน​วิกฤตการณ์​ครั้ง​ใหญ่​มีธาร​น้ำ​ชื่อว่า​ธาร​หนัก​ ดู​จาก​ความหมาย​ น้ำ​ใน​ธาร​หนัก​สุดขีด​ ถึงจะเป็น​แค่​หยด​เดียว​ก็​มีน้ำหนัก​นับ​หมื่น​จวิน​

พื้นดิน​รองรับ​ไม่ไหว​ เพียง​ไหล​อยู่​ใต้ดิน​ มีชื่อว่า​ธาร​หนัก​

แต่ว่า​น้ำ​ของ​ธาร​เงิน​บน​ฟ้า ยัง​หนัก​ยิ่งกว่า​น้ำ​ใน​ธาร​หนัก​อีก​

ถ้าไม่ใช่เช่นนี้​ คง​ไม่อาจ​รองรับ​ดวงดาว​ที่​เมื่อ​มอง​อยู่ห่างๆ​ เล็ก​จ้อย​ แต่​ความจริง​มโหฬาร​มากมาย​ได้​

พลัง​ของ​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ใน​ตอนนี้​มาก​พอ​จะทำลาย​ดวงดาว​ ขณะ​เดิน​อยู่​ระหว่าง​ธาร​สวรรค์​จึงไร้​อุปสรรค​

แต่ว่า​ขณะ​เดิน​อยู่​ด้านใน​ เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ตา​เป็นประกาย​เล็กน้อย​ เหมือน​นึก​อะไร​ได้​

เขา​ไป​ตาม​การนำทาง​ของ​ยันต์​ ฝีเท้า​ค่อยๆ​ ผ่อน​ช้าลง​ รู้สึก​ว่า​ตน​ยิ่ง​มายิ่ง​ใกล้​เป้าหมาย​

ในที่สุด​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ก็​แยก​น้ำ​ใน​ธาร​ มอง​ไกล​ออก​ไป​ เห็น​น้ำ​ใน​ธาร​สวรรค์​ที่​ยิ่งใหญ่​เชี่ยวกราก​ ตรงกลาง​ถึงกับ​เป็น​ช่องว่าง​ช่อง​หนึ่ง​

ช่องว่าง​อยู่​ห่าง​จาก​หมู่​ดาว​ น้ำ​ใน​ธาร​วน​อ้อม​

ณ ที่​แห่ง​นั้น​ กระบี่​โบราณ​เล่ม​หนึ่ง​อยู่​กลางอากาศ​ ดูเหมือน​ธรรมดา​ไม่พิเศษ​

แต่ว่า​ขอ​แค่​ดวงดาว​กับ​สายน้ำ​มีแนวโน้ม​เข้าใกล้​ บน​กระบี่​จะมีปราณ​สีขาว​หลาย​สาย​กระจาย​ออกมา​ จางจน​เหมือนกับ​โปร่งใส​ แต่ว่า​ปราณ​สีขาว​นี้​กอปร​เป็น​อาณาเขต​บริเวณ​หนึ่ง​ ทำให้​วัตถุ​เรื่องราว​ที่​เข้าใกล้​มัน​กำลัง​พังทลาย​

เป็น​กระบี่​สังหาร​เซียน​ หนึ่งในสี่​กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​!

ของล้ำค่า​สายเหนือ​พิสุทธิ์​แหง่​สำนัก​เต๋า​ หลัง​สงคราม​สถาปนา​เทพ​ยุค​โบราณ​ตอนต้น​ได้​ตกไป​อยู่​ใน​การควบคุม​ของ​เทว​กษัตริย์​ประพฤติ​เต๋า​ผู้ยิ่งใหญ่​แห่ง​หยก​พิสุทธิ์​ จนกระทั่ง​หลัง​วิกฤตการณ์​ครั้ง​ใหญ่​ยุค​สมัยนี้​ถึงค่อย​หาย​ไป​

เทว​กษัตริย์​ประพฤติ​เต๋า​เสียชีวิต​ไป​นาน​แล้ว​ วันนี้​กระบี่​เล่ม​นี้​ในที่สุด​ก็​โผล่​ขึ้น​ตรงหน้า​ชน​ชาวโลก​

พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เห็น​ดังนั้น​ ต่าง​กลั้นหายใจ​

ด้วย​เงื่อน​ไงที่​ทราบ​เรื่อง​อยู่แล้ว​ ความ​แตกตื่น​ยินดี​ไม่มีอยู่​ อีก​เดี๋ยว​เป็นไปได้​ว่า​อาจ​เผชิญ​อุปสรรค​ที่​ไม่เคย​เจอ​มาก่อน​

ขณะ​มอง​กระบี่​โบราณ​ใน​ตำนาน​เล่ม​นั้น​ กระบี่​เล่ม​สุดท้าย​ใน​สี่กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ปรากฏ​ตรงหน้า​ การ​เดินทาง​หมื่น​ลี้​ขาด​เพียง​ก้าว​สุดท้ายนี้​ พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​ออด​ตื่นเต้น​ไม่ได้​

ทุกคน​มองหน้า​กัน​ ต่าง​พยักหน้า​ เดิน​ขึ้นหน้า​อย่าง​แช่มช้า

กระบี่​ลวง​เซียน​ใน​มือ​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​กับ​กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ใน​มือ​เกา​ชิงเสวียน​ล้วน​สั่น​ไหว​เบา​ๆ

กระบี่​ลวง​เซียน​ตรงหน้า​สั่น​ไหว​น้อย​ๆ เช่นกัน​

แต่​ใน​วินาที​นี้​ ไม่รอ​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เข้าใกล้​ สถานการณ์​พลัน​เปลี่ยนแปลง​กะทันหัน​!

บน​กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​สาด​แสงหยก​ที่​สั่นสะท้าน​ขวัญ​วิญญาณ​ผู้คน​สาย​หนึ่ง​ออกมา​ทันที​

สายน้ำ​ธาร​สวรรค์​ที่​ทุกคน​อยู่​ก็​เกิด​การเปลี่ยนแปลง​เช่นกัน​

ยันต์​ที่เกิด​จาก​แสงหยก​หลาย​สาย​ปรากฏ​ขึ้น​กลาง​สายน้ำ​ใน​ทันใด​ โผล่​ขึ้น​บน​ดวงดาว​แต่ละ​ดวง​

กระบี่​สังหาร​เซียน​ที่​ลอย​อยู่​ใน​ธาร​น้ำ​ ภายใต้​การ​ส่อง​สะท้อน​ของ​แสงหยก​ ขณะที่​เลอะเลือน​ถึงกับ​ค่อยๆ​ เปลี่ยน​เป็นเงา​มายา​ เลือนหาย​ไป​

สิ่งที่มา​แทนที่​เป็น​ประตู​หยก​ขาว​บาน​หนึ่ง​ เดี๋ยว​สูญหาย​เดี๋ยว​ปรากฏ​กลาง​ธาร​สวรรค์​แห่ง​นี้​

กลิ่นอาย​ยิ่งใหญ่​สูงไกล​ อานุภาพ​แผ่​ไพศาล​สะท้อน​ออกมา​ กด​ทับ​จน​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อจน​ความคิด​เนิบ​ช้า แทบ​ขยับเขยื้อน​ไม่ได้​

‘เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​!’ ทุกคน​รู้ดี​

นอก​ใน​ประตู​หยก​ มิติ​เวลา​เหมือนกับ​เลอะเลือน​

พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​จิตใจ​เลอะเลือน​เล็กน้อย​ เพียง​รู้สึก​ว่า​ตน​ที่​ยืน​อยู่​นอก​ประตู​ คล้าย​กับ​เข้าไป​ใน​ประตู​โดย​ไม่ทราบ​ว่า​ตั้งแต่​ตอน​ไหน​

อานุภาพ​ระดับ​มรรคา​แสดง​ออกมา​อย่าง​หมดจด​ใน​วินาที​นี้​

เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​ถึงขั้น​ไม่ได้​ลง​มายัง​ธาร​สวรรค์​แห่ง​นี้​อย่าง​แท้จริง​ แต่​กระบี่​สังหาร​เซียน​ที่​ถูก​วิชา​ลับ​ของ​เขา​หลอม​เปลี่ยน​และ​พิธีกรรม​ที่​ได้​วาง​ไว้​ เกิด​การ​กลับตาลปัตร​ ต้องการ​จับ​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ไป​อยู่​ด้าน​ข้าง​เขา​

ทว่า​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​เตรียมตัว​ไว้​แต่แรก​แล้ว​

น้ำ​ใน​ธาร​สวรรค์​แหวก​ออก​ ขณะ​ความว่างเปล่า​สั่นสะเทือน​ ตัวตน​ที่​แข็งแกร่ง​มากมาย​มาถึง

มีร้อนแรง​ดุจ​เพลิง​ มีเย็นเยือก​ดุจ​กระบี่​ มีคำราม​ครืน​ครัน​ดุจ​สายฟ้า​ มีหนักอึ้ง​เหมือน​พื้นดิน​

พอ​ถูก​แสงหยก​ใน​ธาร​สวรรค์​สาด​ใส่ ภาพ​ที่​น่าอัศจรรย์​เหล่านี้​แยกกัน​ถอดความ​อัศจรรย์​ทิ้ง​หลาย​ส่วน​ แสดง​ร่าง​ที่​แท้จริง​ออกมา​

คน​หนึ่ง​ใน​นี้​เดิน​นำหน้า​ รูปร่าง​สูงใหญ่​ ไว้​ผม​สั้นเกรียน​ที่​แตกต่าง​กับ​ธรรมเนียม​บน​โลก​ เส้น​ผม​ตั้งขึ้น​เป็น​เส้น​ๆ ใบหน้า​องคาพยพ​ทรหด​แน่วแน่​ ทั่ว​ทั้ง​ร่าง​เต็มไปด้วย​ความรู้สึก​ร้อนแรง​

สั่ว​หมิง​จาง ราชัน​พระ​อังคาร​ที่​ไม่ได้​พบกัน​นาน​!

“ตัด​!” เสียงทุ้ม​ต่ำ​ดัง​ขึ้น​ บุรุษ​ผม​สั้น​ตั้ง​ฝ่ามือ​เหมือน​ดาบ​ แล้ว​ฟัน​ใส่อากาศ​

แสงหยก​หลาย​สาย​ใน​ธาร​สวรรค์​หลุด​ร่วง​ออก​ไป​รอบ​ๆ เหมือนกับ​แถบ​แสงที่​แตกสลาย​

การ​จับ​พวก​เยี่ยน​จ้าว​เก​อ​ของ​ประตู​หยก​ถูก​ขัดขวาง​กลางคัน​

ขณะเดียวกัน​ เจ้าแม่อู๋​ตัง​ที่​สวม​อาภรณ์​สีขาว​ สภาวะ​ยอดเขา​เดี่ยว​กระบี่​คม​ทำให้​คน​เหมือน​เงยหน้า​มอง​เขา​สูง สืบเท้า​มาถึงใกล้​ๆ ก้าว​หนึ่ง​ ยื่นมือ​อก​มาคว้า​ใส่กระบี่​สังหาร​เซียน​ที่​เหมือน​ลวง​เหมือน​มายา​ และ​กำลังจะ​หาย​ไป​เล่ม​นั้น​

จักรพรรดิ​อายุ​วัฒนา​หนาน​จี๋ที่​สวมมงกุฎ​กับ​มารดา​แห่ง​แผ่นดิน​ที่​ใส่อาภรณ์​งดงาม​ ปรากฏ​กาย​ขึ้น​พร้อมกัน​

เทว​กษัตริย์​สำนัก​เต๋า​ทั้งหลาย​ที่​ยัง​มีชีวิต​อยู่​ใน​ปัจจุบัน​มาถึงอย่าง​พร้อมเพรียง​!

ทว่า​ประตู​ใหญ่​หยก​ขาว​ที่​สั่นสะเทือน​จักรวาล​ ตอนนี้​เริ่ม​เปลี่ยน​จากลวง​เป็นจริง​

พร้อมกับ​ที่​พลัง​ของ​อีก​ฝ่าย​ยิ่ง​มายิ่ง​แข็งแกร่ง​ สภาวะ​ยิ่ง​มายิ่ง​ชัดเจน​ ก็​ขัดขวาง​การ​หยิบ​กระบี่​ของ​เจ้าแม่อู๋​ตัง​

เทว​กษัตริย์​ไร้​ประ​มาร​ตัดสินใจ​ว่า​จะเอา​ร่าง​จริง​มาที่นี่​!

ใน​ตอนนั้น​เอง​ เสียง​เซียน​ลอย​อ้อยอิ่ง​ พระ​อาจารย์​เสวียน​ตู​ที่นั่ง​บน​บัว​ปัทมาสน์​เก้า​สี มีฉัตร​กระเรียน​สิบ​ตัดขาด​คลุม​ โผล่​ขึ้น​บน​ห้วงน้ำ​ธาร​สวรรค์​

เขา​ใช้สอง​มือ​ประคอง​พิณ​โบราณ​คัน​หนึ่ง​ บน​พิณ​มีสาย​พิณ​สี่เส้น​

พระ​อาจารย์​เสวียน​ตู​ไม่ได้​ดีด​สาย​พิณ​ แต่​ประคอง​พิณ​โบราณ​พร้อมกับ​เดิน​เข้าไป​ใน​ประตู​หยก​!

วินาที​นี้​เหมือนกับ​มีพลัง​ไร้​รูปร่าง​ดีด​สาย​พิณ​

เสียง​เวิง​ดัง​ขึ้น​ สาย​พิณ​ที่​เหลือ​บน​พิณ​โบราณ​ขาด​ไป​เส้น​หนึ่ง​!

สาย​พิณ​เส้น​นี้​พอ​ขาด​ พลัน​เห็น​แสงสว่าง​สาย​หนึ่ง​ลอย​ขึ้น​มาจาก​บน​พิณ​ชำรุด​ กลายเป็น​รูป​ยันต์​แปด​ทิศ​ก่อน​กำเนิด​ขนาด​มหึมา​ใบ​หนึ่ง​ หยุด​การ​เปลี่ยน​จากลวง​เป็นจริง​ของ​ประตู​หยก​

แสงหยก​ระหว่าง​จักรวาล​เหมือนกับ​ผนึก​แข็ง​

กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ที่​ตอนแรก​กำลังจะ​หาย​ไป​ ถูก​หยุด​ไว้​กับ​ที่​

เจ้าแม่อู๋​ตัง​ลงมือ​ทันที​ หยิบ​กระบี่​ลงมา​

สี่กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ ตอนนี้​ในที่สุด​ก็​กลับ​สู่มือ​ผู้สืบทอด​สามพิสุทธิ์​อีกครั้ง​!

หลัง​มาอยู่​ใน​มือ​เจ้าแม่อู๋​ตัง​ กระบี่​สังหาร​เซียน​ยังคง​สั่น​ไหว​ ผิว​ของ​คม​กระบี่​มีแสงหยก​ไหลเวียน​

กระบี่​นี้​ถูก​เทว​กษัตริย์​หลอม​เปลี่ยน​ วินาที​นี้​นาย​ของ​มัน​ความจริง​ยังคง​เป็น​เทว​กษัตริย์​ไร้​ประมาณ​

แต่ว่า​เจ้าแม่อู่​ตัง​สีหน้า​ไม่แปรเปลี่ยน​ พร้อมกับ​ที่​หยิบ​กระบี่​สังหาร​เซียน​ลงมา​ กระบี่​อีก​เล่ม​ก็​โผล่​ขึ้น​

กลับเป็น​กระบี่​แหน​เขียว​!

หลังจาก​เทว​กษัตริย์​รัตน​วิเศษ​สายเหนือ​พิสุทธิ์​หลุดพ้น​ กระบี่​เล่ม​นี้​ตก​มาอยู่​ใน​มือ​เจ้าแม่อู๋​ตัง​ ครั้งกระโน้น​เหล่า​เจ็ด​ปราชญ์​ท่อง​มรกต​เช่น​พวก​เกา​ชิงเสวียน​สร้าง​มรกต​ท่อง​ฟ้าก็​เคย​ใช้พลัง​ของ​กระบี่​เล่ม​นี้​

กระบี่​แหน​เขียว​พิเศษ​เป็น​อย่างยิ่ง​ แตกต่าง​กับ​สี่กระบี่​ลงทัณฑ์​เซียน​ เจ้าแม่อู๋​ตัง​ยาก​จะใช้มัน​เป็น​อาวุธ​ต้านทาน​ศัตรู​

แต่​กระบี่​เล่ม​นี้​มีความ​น่าอัศจรรย์​ วินาที​นี้​แสดงความสามารถ​ เจ้าแม่อู๋​ตัง​วาง​มัน​ไว้​กับ​กระบี่​สังหาร​เซียน​

พอ​ถูก​ประกาย​กระบี่​ของ​กระบี่​แหน​เขียว​สาด​ใส่ แสงหยก​บน​กระบี่​สังหาร​เซียน​พลัน​เริ่ม​หาย​ไป​อย่าง​ช้าๆ!

“พิณ​ฝูซีชำรุด​”

เวลานี้​ แว่ว​เสียง​หนึ่ง​ดัง​ขึ้น​กลาง​จักรวาล​ ล่องลอย​ห่างไกล​ ยาก​แยกแยะ​ว่า​เป็น​หญิง​ชาย​ เหมือน​ดัง​มาจาก​ประตู​หยก​ คล้าย​ดัง​ขึ้น​ข้าง​หู​คน​ทุกคน​ น้ำเสียง​สงบ​ไร้​ระลอกคลื่น​ ไม่มีการ​กระเพื่อม​ใดๆ​

“ยัง​เหลือ​สามเส้น​”

พร้อมกับ​ที่​เสียงดัง​ขึ้น​ เห็น​แสงหยก​ที่​ผนึก​แข็ง​เริ่ม​มีชีวิตชีวา​ รูป​ยันต์​แปด​ทิศ​ก่อน​กำเนิด​บน​ประตู​หยก​ขาว​บาน​นั้น​เริ่ม​พร่ามัว​

ประตู​หยก​ค่อยๆ​ ชัดเจน​

ขณะเดียวกัน​ พลัน​มีเสียง​สวดมนต์​ทั่ว​ฟ้าดัง​ขึ้น​

น้ำ​ใน​ธาร​สวรรค์​แยก​ออก​ แสงพุทธ​ส่องสว่าง​ ไร้​สิ้นสุด​ไร้​ประมาณ​มาถึงที่นี่​เช่นกัน​