วารุณี และนัทธีด้วย เธอไม่ปล่อยใครไว้แน่

ใบหน้าของนวิยาบิดเบี้ยวและครุ่นคิด

อีกด้นหนึ่ง นัทธีมาถึงที่ผู้ผลิตใบพัดเฮลิคอปเตอร์แล้วและได้เรียนรู้เกี่ยวกับผู้ผลิตชิ้นส่วนทั้งหทดของเฮลิคอปเตอร์

โดยเฉพาะผู้ผลิตระบบติดตามตำแหน่งของเฮลิคอปเตอร์หลังจากที่เขารู้เกี่ยวกับมันแล้วเขาก็รีบไปทันที

พอไปถึงที่ตั้งของผู้ผลิตรายนั้น ก็เป็นเช้าของอีกวันแล้ว เนื่องจากที่ตั้งของผู้ผลิตนั้นอยู่อีกประเทศหนึ่ง

นัทธีถูกคอนรับเป็นการส่วนตัวโดยผู้บริหารระดับสูงของผู้ผลิตระบบติดตามตำแหน่ง หลังจากได้รู้ว่านัทธีจะมาผู้บริหารระดับสูงก็ตกลงที่จะช่วยเขาค้นหาเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น

“นี่คือหมายเลขของเฮลิคอปเตอร์ลำนั้น พวกคุณอาจจะล็อคตำแหน่งของเฮลิคอปเตอร์ผ่านรหัสนี้ได้ใช่ไหม?” นัทธีมองไปที่ผู้บริหารระดับสูงด้วยสายตาที่เร่งรีบ

เขาต้องการหาวารุณีให้เจอ

เข้าวันที่สามแล้ว ไม่รู้ว่าวารุณีเป็นยังไงบ้าง

ผู้บริหารระดับสูงได้ดูภาพที่นัทธีเอาให้ “ประธานนัทธีเคยไปที่โรงงานผลิตลำตัวของเฮลิคอปเตอร์แล้วหรือครับ?”

“ใช่ ผมไปโรงงานผลิตใบพัดก่อน ซึ่งผมพบโรงงานผลิตหลักที่ประกอบเครื่องบินทั้งหมด รหัสของเฮลิคอปเตอร์นี้ทางผู้ผลิตเป็นคนให้มา” นัธทีพยักหน้าและตอบกลับ

ผู้บริหารยิ้มกลับ “เข้าใจแล้วครับ ผมจะให้ฝ่ายเทคนิคล็อกระบบติตามตำแหน่งของเฮลิคอปเตอร์เดี๋ยวนี้เลยครับ”

“ขอบคุณมาก” เมื่อนัทธีได้ยิน คิ้วที่ขมวดมาสามวัน ในที่สุดก็ผ่อนคลายได้หน่อย

กระบวนการล็อคระบบติดตามตำแหน่งของเฮลิคอปเตอร์นั้นช้ามาก เนื่องจากตำแหน่งของเฮลิคอปเตอร์อยู่ไกลเกินไป และบางครั้งสัญญาณก็ขาดหาย

แต่โชคดีที่ในที่สุดฟ้าก็ไม่ลังแกคนตั้งใจ นัทธีก็รอจนได้ผลที่เขาต้องการ

“ประธานนัทธี ค้นพบแล้วครับ” ผู้บริหารระดับสูงมาหานัทธีพร้อมกับเอกสาร “เฮลิคอปเตอร์ลำนั้นเข้าและออกจากดินแดนประเทศนิวซีในช่วงสามวันที่ผ่านมา”

การเดินทางห้าชั่วโมงแสดงให้เห็นว่าสถานที่ที่สัญญาณเฮลิคอปเตอร์หายไปนั้นอยู่ห่างจากแผ่นดินอย่างน้อยหนึ่งพันไมล์ทะเลในอีกด้านหนึ่ง

เฮลิคอปเตอร์ไม่สามารถบินได้ไกลขนาดนั้นเลย ที่สำคัญคือ ทุกครั้งที่เฮลิคอปเตอร์หายไปกลางทะเลลึก จะกลับมาอีกครึ่งชั่วโมง หมายความว่าอย่างไร

แสดงว่าเฮลิคอปเตอร์หยุดกลางทะเลลึก!

อย่างที่บอกไปเมื่อวานว่ามีหลายเกาะกลางทะเลลึกในประเทศนิวซีตอนนี้พิสูจน์แล้วว่าเฮลิคอปเตอร์หยุดที่เกาะแห่งหนึ่ง และวารุณีอยู่บนเกาะแห่งหนึ่งนั่น!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ นัทธีต้องการตอนนี้ และขยับเฮลิคอปเตอร์และไปที่เกาะใต้ทะเลลึกทันทีเพื่อค้นหาวรุณี

แต่การมีเสติทำให้เขาสงบลง

เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และมองขึ้นไปข้างบน “สามารถตรวจสอบได้ไหมว่าเฮลิคอปเตอร์อยู่ที่ไหนหลังจากสัญญาณหายไป?”

“ไม่มีทางครับประธานนัทธี ระบบกำหนดตำแหน่งของเรานั้นก้าวหน้าที่สุดในโลกแล้ว และเราได้ร่วมมือกับกองทัพของหลายประเทศ แต่เทคโนโลยีนั้นด้อยกว่าพลังธรรมชาติมาโดยตลอด พื้นที่ทะเลลึกของ ประเทศนิวซีเต็มไปด้วยหมอกและ

สนามแม่เหล็กตลอดทั้งปี อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดจะสูญเสียสัญญาณเมื่อไปถึงที่นั่น แม้แต่เทคโนโลยีชั้นสูงก็ไร้ประโยชน์ เราได้พยายามอย่างเต็มที่ในการตรวจจับการหายไปของสัญญาณของเฮลิคอปเตอร์แล้วครับ” ผู้บริหารกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างลำบาก

นัทธีก็รู้ว่าเขาไม่สามารถทำให้พวกเขาลำบากได้ และเขาก็ขมวดคิ้ว “ผมรู้แล้ว ขอบคุณมาก”

“ ยินดีครับประธานนัทธี มีเรื่องอะไรขอแค่พูดออกมาได้ทุกเมื่อครับ” ผู้บริหารยิ้ม

นัทธีหยักหน้า และขอตัวกลับ

เมื่อเขาเดินออกจากโรงงาน โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นจากอารัณ “พ่อครับ สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?”

หายไปนานเลยไม่รู้ว่าพ่อเจอเบาะแสอะไรรึเปล่า

เมื่อได้ยินเสียงของลูกชาย คิ้วของนัทธีก็ขมวดเล็กน้อย “พ่อเจอที่อยู่ของแม่แล้ว อยู่บนเกาะแห่งหนึ่งในทะเลลึกของ ประเทศนิวซี”

“นั่นก็แปลว่าเมื่อวานผมเดาถูก!” ตาทั้งสองของอารัณเป็นประกาย

นัทธีตอบอืมและพูดชม “ถูกต้อง นายเดาถูกแล้ว”

“เยี่ยมเลย หลังจากทำงานหนักมาเป็นเวลานาน ในที่สุดก็เจอที่อยู่ของแม่” อารัณมีความสุขจนร้องไห้