พี่เขยคลั่งสวาท 15

Now you are reading พี่เขยคลั่งสวาท Chapter 15 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“เพื่อนแบบไหน…ทุกวันนี้เพื่อนมีหลายประเภทนะ เพื่อนรัก เพื่อนเสียว เพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน” หัวคิ้วเป็นแพดกหนาของสิงหาชิดเข้าหากัน หรี่ตามองหล่อนเหมือนจะหาเรื่อง

“น่าเกลียด…”

“สงสัยเธอกับมันคงเป็นประเภทเพื่อนเสียว”

“บ้า…” น้ำผึ้งว่า

“ถามจริง…โดนมันเอาแล้วหรือยัง” จู่ๆ ความหึงหวงที่ซุกซ่อนเอาไว้ ก็ทำให้อารมณ์ของสิงหาเปลี่ยนไปสู่โหมดหยาบคายในทันที

“อันที่จริงพี่สิงห์ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของผึ้งนะ…จะมีอะไรกับใคร…จะเอากับใครมันก็เรื่องของผึ้ง” หล่อนเถียง แม้รู้ว่าจะยิ่งทำให้เขาโกรธ

“ปากดีนะเรา…” เขาว่า สูดหายใจแรง พยายามระงับความโกรธ

“ก็ดีกว่าคนปากเน่าปากหนอน…” น้องเมียเชิดหน้าเถียง

“เถียงคำไม่ตกฟาก”

“ถ้าไม่ผิด…ผึ้งก็ต้องเถียงค่ะ”

“เอาเป็นว่าพี่ขอโทษ…วันนี้เราอย่าทะเลาะกันเลยนะยัยบ๊อง”

หญิงสาวค่อยสงบวาจา หล่อนไม่เคยอยากทะเลาะกับเขา มีปากเสียงทีไรก็เพราะว่าสิงหาเริ่มก่อนทุกที

“พี่สิงห์คะ…เอ่อ…” น้ำผึ้งอึกอัก รู้สึกหนักใจทุกทีที่จะต้องขออนุญาตสิงหาเวลาจะออกไปข้างนอก

แต่จะไม่บอกก็น่าเกลียด เพราะว่าทุกวันนี้หล่อนต้องอาศัยอยู่ร่วมชายคาบ้านของเขา เงินเดือนที่ได้มาใช้จ่ายและค่าเล่าเรียน สิงหาก็เป็นคนส่งเสียทั้งนั้น

“ท่าทางแบบนี้ รู้เลยว่าจะขอไปเที่ยว” สิงหารู้ทัน

“พรุ่งนี้วันเกิดเพื่อนค่ะ…ผึ้งขอไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนนะคะ…ตอนค่ำค่ะ ไปกันหลายคน” ยิ้มอ่อน กลัวเขาจะไม่อนุญาต

“ที่ไหน”

“ร้านอาหารในเมืองค่ะ”

“อืม…อยากไปก็ตามใจ” สิงหาอดห่วงไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากขัด ตอนนี้น้ำผึ้งไม่ใช่เด็กๆ มัธยมอีกแล้ว หล่อนกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง

“แต่อย่าให้ดึกมากนักนะ” แม้จะอนุญาต…แต่ก็ไม่วายที่จะหันกลับมากำชับเสียงเข้ม

“ค่ะ…”

อีกสัปดาห์ต่อมา

ดึกแล้ว น้ำผึ้งนั่งรอสิงหาด้วยอาการกระวนกระวายใจ ดึกป่านนี้เขายังไม่กลับมา เมื่อเย็นเขาโทรมาสั่งเอาไว้เพียงสั้นๆ ว่าไม่ต้องเตรียมอาหารเย็นไว้รอท่า วันนี้เขาไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ ในงานปิดโพรเจกต์ก่อสร้างคอนโดฯ ขนาดใหญ่ที่ใช้เวลาสร้างนานกว่าสองเดือน

จากหน้าต่างห้องนอนชั้นสอง น้ำผึ้งทอดสายตาไปยังประตูหน้าบ้านหลายครั้ง กระทั่งได้ยินเสียงบีบแตรดังขึ้นมาพร้อมกับแสงไฟดวงโคมหน้ารถ สาดเข้ามาปะทะประตูรั้วอัลลอยด์สีทองอร่าม

เสียงบีบแตรรัวๆ อย่างคนเอาแต่ใจแบบนี้ คงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่สิงหา

“พี่สิงห์มาแล้ว”

อารามดีใจ หญิงสาวรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างห้องนอน วิ่งรี่ลงมาเปิดประตูบ้านทั้งที่ยังสวมชุดนอน

แสงไฟดวงโคมหน้ารถสาดทะลุเนื้อผ้าซาตินสีชมพูพลิ้วบาง ด้วยภายในนั้นโนบรา จึงเห็นโนมเนื้อสาวเป็นรูปเป็นร่าง ทำเอาชายหนุ่มที่ขับรถมาส่งสิงหาถึงกับต้องถามถึงที่มาที่ไปของน้ำผึ้ง

“โห…สาวที่ไหนวะ…หุ่นงี้เห็นแล้วซี้ดเลยว่ะ อย่าบอกนะว่ามึงแอบเลี้ยงเด็กไว้ในบ้าน”

‘เอกรัตน์’ เพื่อนสนิทของสิงหา รีบถามด้วยความอยากรู้

“ไม่ใช่…นั่นน้องเมียกูโว้ย” สิงหาตอบ

“น้องสาวเจนนี่เหรอ” เอกรัตน์แปลกใจ เจนนี่กับสิงหาหย่ากันไปนานหลายเดือนแล้วนี่นา แต่ทำไมน้องสาวของเจนนี่ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้

“ใช่…”

สิงหาตอบ จากนั้นก็เล่าให้ฟังคร่าวๆ ว่าสาเหตุที่น้ำผึ้งยังต้องอยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไปก็เพราะว่าหล่อนมีความจำเป็น ตอนนี้น้ำผึ้งไม่มีญาติที่ไหน หล่อนไม่มีใคร และกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง สิงหาเป็นคนช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนและค่าเล่าเรียนของหล่อน

“น้องเมียสวยๆ แบบนี้…กูรู้นะ เสร็จมึงแล้วใช่ไหมวะ”

เพราะสนิทสนมและรู้ว่าเพื่อนหื่น เอกรัตน์จึงยิงคำถามไม่อ้อม

“ยัง…กูไม่ได้คิดอะไรกับผึ้ง” คนปากแข็งปฏิเสธ รู้สึกว่าตัวเองพลาดที่โพล่งออกมาแบบไม่ทันคิดหน้าคิดหลัง เหมือนเปิดทางให้เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ

“เฮ้ยจริงป่ะ…งั้นกูจีบนะโว้ย” เอกรัตน์แสดงความเจ้าชู้ออกมาอย่างเปิดเผย

“อืม…ก็ลองดู” สิงหาตอบพลางเปิดประตูก้าวลงจากรถ เอกรัตน์รีบเดินตามมาข้างหลัง อยากทักทายทำความรู้จักหญิงสาวแสนสวย

“ผึ้ง…นี่พี่เอกเพื่อนพี่” เจ้าของบ้านแนะนำแขกผู้มาเยือน

“สวัสดีค่ะพี่เอก” น้ำผึ้งยกมือไหว้นอบน้อม

“สวัสดีครับน้องผึ้ง…ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เหมือนโดนกามเทพแผลงศรรักปักอกเสียงดังฉึก เอกรัตน์รีบแนะนำตัว

สิงหาเห็นสายตาลามกของเพื่อนรักที่จ้องมองเรือนร่างน้องเมียของตนราวจะกลืนกินจึงรีบขัดจังหวะ

“เข้าไปกินเหล้ากันต่อข้างในดีกว่า” สิงหาพาเพื่อนรักเข้ามานั่งดื่มกันต่อที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ใกล้เทอเรซหน้าบ้าน

สองหนุ่มดื่มกันไปคุยกันไปพลางอีกพักใหญ่ๆ จากนั้นรถเก๋งของเพื่อนอีกคนก็ขับมารับเอกรัตน์ออกไปจากบ้าน

“พี่สิงห์จะนอนหรือยังคะ…ถ้าไม่ดื่มแล้วผึ้งจะเก็บแก้วเก็บจานไปล้างนะคะ”

หญิงสาวขออนุญาต เดินเข้ามาเก็บจานกับแกล้ม วางซ้อนกัน ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือของพี่เขยเอื้อมมาหยิกก้นของหล่อนอย่างแรงจนเจ็บ

“โอ๊ย…พี่สิงห์บ้า…หยิกผึ้งทำไม” หญิงสาวตกใจ หันมาตีมือพี่เขยเสียงดังเพียะ

“ทีหลังแต่งตัวให้มันมิดชิดกว่านี้…ใครสั่งใครสอนให้ใส่ชุดนอนโนบราลงมาเปิดประตูรับแขก…บ้าหรือเปล่า กลัวผู้ชายจะไม่รู้หรือไงว่าเธอมันตูดใหญ่นมใหญ่”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

พี่เขยคลั่งสวาท 15

Now you are reading พี่เขยคลั่งสวาท Chapter 15 at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

“เพื่อนแบบไหน…ทุกวันนี้เพื่อนมีหลายประเภทนะ เพื่อนรัก เพื่อนเสียว เพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน” หัวคิ้วเป็นแพดกหนาของสิงหาชิดเข้าหากัน หรี่ตามองหล่อนเหมือนจะหาเรื่อง

“น่าเกลียด…”

“สงสัยเธอกับมันคงเป็นประเภทเพื่อนเสียว”

“บ้า…” น้ำผึ้งว่า

“ถามจริง…โดนมันเอาแล้วหรือยัง” จู่ๆ ความหึงหวงที่ซุกซ่อนเอาไว้ ก็ทำให้อารมณ์ของสิงหาเปลี่ยนไปสู่โหมดหยาบคายในทันที

“อันที่จริงพี่สิงห์ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของผึ้งนะ…จะมีอะไรกับใคร…จะเอากับใครมันก็เรื่องของผึ้ง” หล่อนเถียง แม้รู้ว่าจะยิ่งทำให้เขาโกรธ

“ปากดีนะเรา…” เขาว่า สูดหายใจแรง พยายามระงับความโกรธ

“ก็ดีกว่าคนปากเน่าปากหนอน…” น้องเมียเชิดหน้าเถียง

“เถียงคำไม่ตกฟาก”

“ถ้าไม่ผิด…ผึ้งก็ต้องเถียงค่ะ”

“เอาเป็นว่าพี่ขอโทษ…วันนี้เราอย่าทะเลาะกันเลยนะยัยบ๊อง”

หญิงสาวค่อยสงบวาจา หล่อนไม่เคยอยากทะเลาะกับเขา มีปากเสียงทีไรก็เพราะว่าสิงหาเริ่มก่อนทุกที

“พี่สิงห์คะ…เอ่อ…” น้ำผึ้งอึกอัก รู้สึกหนักใจทุกทีที่จะต้องขออนุญาตสิงหาเวลาจะออกไปข้างนอก

แต่จะไม่บอกก็น่าเกลียด เพราะว่าทุกวันนี้หล่อนต้องอาศัยอยู่ร่วมชายคาบ้านของเขา เงินเดือนที่ได้มาใช้จ่ายและค่าเล่าเรียน สิงหาก็เป็นคนส่งเสียทั้งนั้น

“ท่าทางแบบนี้ รู้เลยว่าจะขอไปเที่ยว” สิงหารู้ทัน

“พรุ่งนี้วันเกิดเพื่อนค่ะ…ผึ้งขอไปงานเลี้ยงวันเกิดเพื่อนนะคะ…ตอนค่ำค่ะ ไปกันหลายคน” ยิ้มอ่อน กลัวเขาจะไม่อนุญาต

“ที่ไหน”

“ร้านอาหารในเมืองค่ะ”

“อืม…อยากไปก็ตามใจ” สิงหาอดห่วงไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากขัด ตอนนี้น้ำผึ้งไม่ใช่เด็กๆ มัธยมอีกแล้ว หล่อนกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง

“แต่อย่าให้ดึกมากนักนะ” แม้จะอนุญาต…แต่ก็ไม่วายที่จะหันกลับมากำชับเสียงเข้ม

“ค่ะ…”

อีกสัปดาห์ต่อมา

ดึกแล้ว น้ำผึ้งนั่งรอสิงหาด้วยอาการกระวนกระวายใจ ดึกป่านนี้เขายังไม่กลับมา เมื่อเย็นเขาโทรมาสั่งเอาไว้เพียงสั้นๆ ว่าไม่ต้องเตรียมอาหารเย็นไว้รอท่า วันนี้เขาไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆ ในงานปิดโพรเจกต์ก่อสร้างคอนโดฯ ขนาดใหญ่ที่ใช้เวลาสร้างนานกว่าสองเดือน

จากหน้าต่างห้องนอนชั้นสอง น้ำผึ้งทอดสายตาไปยังประตูหน้าบ้านหลายครั้ง กระทั่งได้ยินเสียงบีบแตรดังขึ้นมาพร้อมกับแสงไฟดวงโคมหน้ารถ สาดเข้ามาปะทะประตูรั้วอัลลอยด์สีทองอร่าม

เสียงบีบแตรรัวๆ อย่างคนเอาแต่ใจแบบนี้ คงจะเป็นใครไปไม่ได้ ถ้าไม่ใช่สิงหา

“พี่สิงห์มาแล้ว”

อารามดีใจ หญิงสาวรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างห้องนอน วิ่งรี่ลงมาเปิดประตูบ้านทั้งที่ยังสวมชุดนอน

แสงไฟดวงโคมหน้ารถสาดทะลุเนื้อผ้าซาตินสีชมพูพลิ้วบาง ด้วยภายในนั้นโนบรา จึงเห็นโนมเนื้อสาวเป็นรูปเป็นร่าง ทำเอาชายหนุ่มที่ขับรถมาส่งสิงหาถึงกับต้องถามถึงที่มาที่ไปของน้ำผึ้ง

“โห…สาวที่ไหนวะ…หุ่นงี้เห็นแล้วซี้ดเลยว่ะ อย่าบอกนะว่ามึงแอบเลี้ยงเด็กไว้ในบ้าน”

‘เอกรัตน์’ เพื่อนสนิทของสิงหา รีบถามด้วยความอยากรู้

“ไม่ใช่…นั่นน้องเมียกูโว้ย” สิงหาตอบ

“น้องสาวเจนนี่เหรอ” เอกรัตน์แปลกใจ เจนนี่กับสิงหาหย่ากันไปนานหลายเดือนแล้วนี่นา แต่ทำไมน้องสาวของเจนนี่ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้

“ใช่…”

สิงหาตอบ จากนั้นก็เล่าให้ฟังคร่าวๆ ว่าสาเหตุที่น้ำผึ้งยังต้องอยู่ที่บ้านหลังนี้ต่อไปก็เพราะว่าหล่อนมีความจำเป็น ตอนนี้น้ำผึ้งไม่มีญาติที่ไหน หล่อนไม่มีใคร และกำลังเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่ง สิงหาเป็นคนช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายแต่ละเดือนและค่าเล่าเรียนของหล่อน

“น้องเมียสวยๆ แบบนี้…กูรู้นะ เสร็จมึงแล้วใช่ไหมวะ”

เพราะสนิทสนมและรู้ว่าเพื่อนหื่น เอกรัตน์จึงยิงคำถามไม่อ้อม

“ยัง…กูไม่ได้คิดอะไรกับผึ้ง” คนปากแข็งปฏิเสธ รู้สึกว่าตัวเองพลาดที่โพล่งออกมาแบบไม่ทันคิดหน้าคิดหลัง เหมือนเปิดทางให้เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ

“เฮ้ยจริงป่ะ…งั้นกูจีบนะโว้ย” เอกรัตน์แสดงความเจ้าชู้ออกมาอย่างเปิดเผย

“อืม…ก็ลองดู” สิงหาตอบพลางเปิดประตูก้าวลงจากรถ เอกรัตน์รีบเดินตามมาข้างหลัง อยากทักทายทำความรู้จักหญิงสาวแสนสวย

“ผึ้ง…นี่พี่เอกเพื่อนพี่” เจ้าของบ้านแนะนำแขกผู้มาเยือน

“สวัสดีค่ะพี่เอก” น้ำผึ้งยกมือไหว้นอบน้อม

“สวัสดีครับน้องผึ้ง…ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เหมือนโดนกามเทพแผลงศรรักปักอกเสียงดังฉึก เอกรัตน์รีบแนะนำตัว

สิงหาเห็นสายตาลามกของเพื่อนรักที่จ้องมองเรือนร่างน้องเมียของตนราวจะกลืนกินจึงรีบขัดจังหวะ

“เข้าไปกินเหล้ากันต่อข้างในดีกว่า” สิงหาพาเพื่อนรักเข้ามานั่งดื่มกันต่อที่ม้าหินอ่อนใต้ร่มไม้ใกล้เทอเรซหน้าบ้าน

สองหนุ่มดื่มกันไปคุยกันไปพลางอีกพักใหญ่ๆ จากนั้นรถเก๋งของเพื่อนอีกคนก็ขับมารับเอกรัตน์ออกไปจากบ้าน

“พี่สิงห์จะนอนหรือยังคะ…ถ้าไม่ดื่มแล้วผึ้งจะเก็บแก้วเก็บจานไปล้างนะคะ”

หญิงสาวขออนุญาต เดินเข้ามาเก็บจานกับแกล้ม วางซ้อนกัน ก่อนจะสะดุ้งสุดตัว เมื่อมือของพี่เขยเอื้อมมาหยิกก้นของหล่อนอย่างแรงจนเจ็บ

“โอ๊ย…พี่สิงห์บ้า…หยิกผึ้งทำไม” หญิงสาวตกใจ หันมาตีมือพี่เขยเสียงดังเพียะ

“ทีหลังแต่งตัวให้มันมิดชิดกว่านี้…ใครสั่งใครสอนให้ใส่ชุดนอนโนบราลงมาเปิดประตูรับแขก…บ้าหรือเปล่า กลัวผู้ชายจะไม่รู้หรือไงว่าเธอมันตูดใหญ่นมใหญ่”

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด

×

Pengaturan Membaca

Background :

Size :

A-16A+