{ขอแจ้งให้ทราบ}

ขณะนี้จะมีการเปลี่ยนแปลงการเขียน เพราะว่า มันดูอ่านยากเกินไปผมก็คิดว่างั้นผมก็เลยจะเปลี่ยนมันโอเคแค่นี้แหละ

 

(ปราสาท Ariete)

 

Boris-นี่มันก็วันนึงนะ ยังหาไม่เจออีกเหรอ!

ท.จักรวรรดิ-ขอโทษด้วยครับ!

Sviatoslav-พวกผมก็หาทั่วเมืองแล้วก็ไม่เจอจริงๆนั่นแหละ

Victor-มันอาจจะไปอยู่ที่ผับก็ได้

ท.จักรวรรดิ-อะไรคือผับ?

Victor-(พูดในใจ)ชิบหายแล้ว! จะอธิบายยังไงดีวะ

Victor-เออมันคือ สถานบันเทิงที่เปิดเวลากลางคืนละมั้ง?

หัวหน้าท.จักรวรรดิ-มันมีอยู่ที่นึงนะในเมืองหลวง

Boris-งั้นเราไปกันเลย

Sviatoslav-ไม่ต้องหรอกครับ ผมไปมาแล้ว แล้วแถมVyacheslavไม่ใช่คนแบบนั้นด้วย

Boris-ถ้าไม่ใช่ผับกูก็จนปัญญาแล้วแหละ’

 

(ถ้ำแถบชายป่าเมืองหลวง)

Vyacheslav-ที่นี่เหรอที่ล่าก็อบลิน

Halder-(หันไปมอง)นั่นไงเจอแล้ว! ทุกคนหลบก่อนเร็ว มีพลธนูซะด้วย

Kelda-เอาเลยไหม?

Vyacheslav-อย่าเพิ่ง

Halder-นั่นมัน 20 ตัวเลยไม่ใช่เหรอ!?!

Harriet-มันเอาอีกแล้ว กูละเกลียดจริงๆกับการแจ้งข้อมูลผิดเนี่ย

Vyacheslav-เราถอยก่อนไหม?

 

(ในขณะที่คุยอยู่นั้น ก็อบลินก็พุ่งเข้ามา)

Halder-เวรแล้วไงมันรู้ตัวแล้วเหรอ!?!

Harriet-หนีกันเถอะ!

 

(ขณะที่กำลังหนี พวกก็อบบิ้นก็ยิงธนูมา)

Kelda-มันยิงมาแล้ว!!

Halder-ทุกคนหลบหลังก้อนหินนั้นก่อนเร็ว!

 

(ขณะที่หลบกันอยู่)

Halder-เอาไงต่อดี?

Vyacheslav-ฉันนึกแผนดีๆออกแล้ว ฉันจะใช้สิ่งนี้ (พร้อมกับหยิบสิ่งนั้นขึ้นมา)

Harriet-มันคืออะไรงั้นเหรอ?

Vyacheslav-เดี๋ยวก็รู้  

(ปาระเบิด M84)

Vyacheslav-พวกมันสตั้นแล้ว! ใช้จังหวะนี้แหละฆ่ามันเลย!

 

(ทุกคนพุ่งเข้าไป)

หลังจากนั้นก็ใช้เวลาไม่นานก็ฆ่าพวกมันจนหมด

 

Halder-ในที่สุดก็หมดสักที!

Harriet-เหนื่อยเป็นบ้าเลย

Kelda-เป็นไงบ้างคะคุณ Petrov

Vyacheslav-ฉันโอเค แล้วพวกเธอล่ะ

Halder-พวกเรายังไม่ตายยังอยู่ดี พวกเรากลับกันเถอะ

 

(ขณะที่คุยอยู่นั้น ก็มีลูกธนูพุ่งเข้ามา)

Vyacheslav-Kelda ด้านหลัง! (พุ่งตัวไปรับธนู)(โดนลูกธนูเต็มๆ)

Halder-เวรเอ้ย! พวกมันยังไม่หมดอีกเหรอ

Harriet-ตรงนั้นไง! Kelda ใช้เวทยิงมันหน่อย!

Kelda-เข้าใจแล้ว เเวทมนต์ไฟ! (ยิงลูกบอลไปออกไปโดนเต็มๆ)

 

(Vyacheslav โดนยิงตรงท้องด้านซ้ายสลบไม่ได้สติ)

Harriet-เธอเป็นไงบ้าง?

Halder-เธอเจ็บหนักเลยว่ะ! รีบพาเธอไปเมืองหลวงเถอะ

เข้าใจแล้ว (แถมเธอโดนพิษด้วย)

 

(โรงพยาบาลหลวง Ariadna)

Halder-ช่วยด้วยครับหมอ!  

หมอ-เอาเธอขึ้นรถเข็นก่อน!

(ระหว่างที่เข็นเข้าห้องผ่าตัด)

หมอ-อากาศเป็นไงบ้าง?

พยาบาล-อาการไม่ดีค่ะเลยหมอ เธอเสียเลือดมากเลย (แถมเธอเป็นขุนนางด้วย)

หมอ-เตรียมผ่าตัดเลย ถ้าไม่ผ่าตัดตอนนี้เธอตายแน่!

พยาบาล-รับทราบเดี๋ยวฉันจะแจ้งหมอผ่าตัดให้!

 

Harriet-เธอเป็นไงบ้างครับ!

หมอ-ไม่ต้องถามหรอกครับ ดูจากสภาพเธอก็จะตายห่าอยู่แล้ว (แถมลูกธนูเป็นลูกธนูอาบยาพิษด้วย)

หมอ-หมอผ่าตัดอยู่ไหน!?!

พยาบาล-อยู่นี่แล้วค่ะ

หมอ-พวกคุณ 3 คนรออยู่ที่นี่แหละ เดี๋ยวที่เหลือผมจัดการเอง

 

(4 ชั่วโมงต่อมา)

(หมอเดินออกมาจากห้องผ่าตัด)

Halder-เธอเป็นไงบ้างครับหมอ?

หมอ-เธอไม่เป็นไรแล้วครับแต่โชคดีนะถ้าคุณมาช้ากว่านี้เธอตายแน่

Kelda-ขอบคุณพระเจ้า

หมอ-พวกคุณเป็นคนรับใช้เหรอครับ?

Kelda-เปล่าค่ะ พวกเราเป็นแค่นักผจญภัยกลุ่มเล็กๆเท่านั้นเอง

หมอ-นักผจญภัย?!? เดี๋ยวก่อนนะคุณกำลังจะพูดว่าเธอคนนี้เป็นนักผจญภัย(เอาจริงหรอ)

Kelda-ใช่ค่ะ

หมอ-เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ เดี๋ยวอีก 2-3 วันก็ออกจากโรงพยาบาลได้แล้วแต่ผมแนะนำให้อยู่ต่อ รอดูอาการไปก่อนนะ

Harriet-ตอนนี้พวกเราเยี่ยมเธอได้ไหม?

หมอ-เอาเป็นว่ามาพรุ่งนี้แล้วกันนะครับ ตอนนี้เธอยังไม่ฟื้นเลย

Harriet-เข้าใจแล้วครับ

 

(วันต่อมา)

(รีเซฟชั่น)

Halder-พวกผมจะมาเยี่ยมคนที่มีชื่อว่า วยาเชสลาฟ เปตรอฟ ไม่ทราบว่าเธออยู่ห้องไหนครับ?

พยาบาล-เธออยู่ห้อง 302 ค่ะ

Halder-ขอบคุณครับ พวกนายไปก็ได้แล้ว

 

(ห้อง 302)

Kelda-มีคนมาเยี่ยมก่อนพวกเราเหรอ? ฉันได้ยินเสียงมีคนในห้องคุยกัน

(แอบฟัง)

Boris-เธอบ้าหรือไงเนี่ย! ถ้าเธอตายขึ้นมาจะทำยังไง แล้ววันพรุ่งนี้เราต้องเจรจาแล้วด้วย

Vyacheslav-ผมขอโทษ

Victor-จะเอายังไงดีทีนี้

Sviatoslav-แป๊บนึงนะ

(เปิดประตู)

Sviatoslav-พวกเธอเป็นใคร!

Kelda-คือว่า–

Vyacheslav-พวกเธอ! พวกเขาเป็นเพื่อนฉันเอง

Sviatoslav-อ๋อ งั้นเข้ามาก่อน

 

Boris-พวกเธอชื่ออะไร?

Kelda-ฉันชื่อ Kelda  

Harriet-ผมชื่อ Harriet

Halder-ผมชื่อ Halder พวกเราเป็นนักผจญภัย

Boris-งั้นก็โอเค Halder เล่าให้ฉันฟังหน่อยดิว่ายัยนี่ไปทำอะไรมา  

Halder-เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง  

 

(10 นาทีต่อมา)

Boris-เข้าใจแล้ว ขอบคุณที่เล่าให้ฟัง Vyacheslav พรุ่งนี้พวกเราต้องไปกันแล้ว

Vyacheslav-ไปไหน?

Victor-ก็งานเจรจาไง นี่เธอลืมไปแล้วหรอ

Vyacheslav-โทษที

Kelda-ว่าแต่ขอถามอะไรหน่อยพวกคุณเป็นใครกันแน่?

Vyacheslav-พวกเราเป็นนักการทูต มาเจรจาเพื่อสงบศึก

Kelda-อย่างนี้นี่เอง

 

Boris-เดี๋ยวฉันไปกันก่อน คุยกันตามสบายเลยเดี๋ยวช่วงค่ำจะมาอีกที

Vyacheslav-เข้าใจแล้ว

(พวกBorisออกไป)

Kelda-เธอไม่เจ็บตรงไหนใช่ไหม?

Vyacheslav-ไม่เป็นไรแล้วจ้า

Halder-แต่ก็ต้องขอบคุณเธอนะที่ช่วยชีวิตเราไว้ถ้าไม่มีเธอในตอนนั้นพวกเราคงตายห่าหมดแล้วแหละ

Halder-กินอะไรหน่อยไหมนี่ก็เที่ยงแล้ว จะไปซื้อมาให้

Vyacheslav-ขอบใจนะ ฉันเอาสเต็กเหมือนเดิม

Halder-เธอนี่ชอบสเต็กมากเลยเนี่ย งั้นฉันกับHarrietออกไปซื้อให้ Kelda เธออยู่ที่นี่แหละ

Kelda-เข้าใจแล้ว

 

To Be Continued