บทที่ 67 – สองตัวตน..?

นับตั้งแต่การแข่งขันเริ่มขึ้นนี่ก็ผ่านมาแล้วสิบห้าวัน.. การแข่งขันกำลังเข้าสู่ช่วงกลางในไม่ช้า .. การแข่งขันเฟสเตอร์ตอนเป็นเกมฉันได้แบ่งระยะออกเป็นสามระยะ

ระยะต้นคือ 15 วันแรก ระยะกลางคือวันที่ 16 ไปจนถึงวันที่ 45 และระยะสุดท้ายก็คือวันที่ 45 จนถึงวันที่ 60

ในระยะ 15 วันแรกจะถือเป็นวันที่ฉันได้เปรียบมากที่สุด เพราะว่าคนอื่นยังไม่เข้าใจกฎต่างๆ ของการแข่งขันมากพอ

แต่หลังจาก 15 วันให้หลัง พวกเขาจะเริ่มลองผิด ลองถูกจนพาตัวเองมาอยู่บนเวทีเดียวกับฉันได้นั่นเอง..

อย่าลืมว่าโรงเรียนทั้งห้าที่มาแข่งขัน ล้วนเป็นโรงเรียนชั้นแนวหน้าที่รวบรวมเอาผู้มากความสามารถจากหลายสารทิศมาด้วยกัน

และฉันต้องแข่งกับพวกที่ฉลาดพวกนั้นนั่นเอง.. ตอนเป็นเกมจีบหนุ่ม ทางเกมได้นำเสนอเรื่องราวผ่านตัวของเซเลน่า

ซึ่งชัยชนะของการแข่งขันครั้งนี้จะขึ้นอยู่กับตัวเลือก และการพัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละครหลักกับเป้าหมายในการจีบอื่นๆ

ซึ่งเกมไม่ได้บอกละเอียดลึกขนาดนั้นว่า มีคนเก่งเป็นใครบ้าง ทำยังไงเจ้าเป้าหมายในการจีบถึงชนะมาได้

ด้วยความที่มันเป็นเกมจีบหนุ่มอะนะ รายละเอียดพวกนั้นไม่ได้สำคัญต่อเนื้อเรื่องก็เลยถูกตัดออกไป

แต่ถึงแบบนนั้นก็ไม่ใช่ว่าเกมมันนำเสนอแบบว่า จู่ๆ เป้าหมายในการจีบก็ชนะแบบงงๆ เพราะมันมีสาเหตุหลายอย่างละนะ

และก็เพราะเหตุนั้นนั่นแหละที่ทำให้ฉันถือไพ่ที่เหนือกว่าคนอื่น.. ถึงจะไม่รู้ลึกทุกอย่าง แต่ฉันก็รู้ฉากสำคัญต่างๆ ในเกมนั่นเอง

และตอนนี้ฉันก็แย่งการ์ดจากตัวแทนนักเรียนลิเบอร์มาทุกคนแล้ว กล่าวคือไม่มีใครได้การ์ดตัวแทนจากโรงเรียนเราแล้ว

นอกจากจะมาปล้นฉันอะนะ

ซึ่งเอาเข้าจริงๆ ฉันไม่ได้มีความมั่นใจพอที่จะเก็บการ์ดไว้กับตัวหรอก เพราะงั้นเลยเตรียมอะไรหลายๆ อย่างไว้แล้วนั่นแหละ

ระยะกลางจะเป็นช่วงที่วุ่นวายมากที่สุดเนื่องจากจะเป็นช่วงแห่งการแย่งชิงกันเกิดขึ้น ซึ่งอย่างที่บอกฉันถือไพ่เหนือกว่าพวกเขา

แม้ตอนนี้นักเรียนทุกคนจะเริ่มปรับตัวเข้ากับการแข่งขันได้แล้ว แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับฉัน เพราะฉันได้ลงมือเตรียมตัวไว้แล้วนั่นเอง

ฉันเดินเข้าไปในป่าลึกคนเดียว ป่านี้เป็นป่าที่มีต้นไม้ที่มีอายุหลายร้อยปี เนื่องจากขนาดและกิ่งก้านที่แตกแขนงไปทั่ว

และไม่ได้มีแค่ต้นเดียว มันมีหลายต้นที่เกิดขึ้นมาแน่นติดกันจนดูเป็นป่าที่ค่อนข้างทึบพอสมควร

แต่ต้นไม้เขียวขจีเหล่านี้นั้นดูแปลกตามาก.. เพราะมันเหมือนไม่ใช่ต้นไม้ธรรมดา.. ก็แหงแหละ.. นี่คือป่าแม่มดอะนะ

สถานที่นี้จะถูกค้นพบในอีกไม่กี่วันข้างหน้า.. ไม่ใช่ว่าตลอดหลายวันที่ผ่านมาไม่มีคนมาเจอ แต่เพราะมันพึ่งถูกเปิดออกมาให้เห็นต่างหาก

ป่าแม่มดก็แน่นอนว่าตามชื่อเลย เป็นป่าของแม่มด.. อย่างที่บอกว่าที่นี่เป็นมิติพิเศษที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อใช้แข่งขัน

มันเป็นเหมือนเกมรูปแบบหนึ่งนั่นแหละ ก็นะ เพราะมันเป็นเกมจริงๆ นั่นแหละก่อนที่ฉันจะมาเกิดใหม่ในโลกนี้อะนะ

นั่นหมายความว่าแม่มดที่อยู่ในนี้เองก็เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นเช่นเดียวกัน.. ส่วนเข้าไปแล้วจะเจออะไรเดี๋ยวก็ได้รู้กันอะนะ

ฉันปีนต้นไม้ขึ้นไปแล้วก็เคลื่อนที่ไปตามต้นไม้ด้วยความว่องไว เอาเถอะเพราะมีเวทมนตร์จากหนังสือท่านเลทิเซียช่วยอะนะ

ฉันเคลื่อนที่ไปข้างหน้าพลางเอามือขวาปิดตาข้างขวาเอาไว้.. และในตอนนั้นเองภาพมุมมองด้านขวาก็กลายเป็นภาพอีกแบบหนึ่ง

เป็นภาพของเซเลน่ากับ…หือ ไม่ใช่อเล็กซานนิ.. คนที่อยู่กับเซเลน่าตอนนี้คือนีโอ เรเวอร์.. อย่าบอกนะว่าเซเลน่าเบื่อหนังหน้าอเล็กซานแล้ว..

ช่างเรื่องนั้นไปก่อน.. ฉันต้องสังเกตท่าทีเซเลน่าอยู่บ่อยๆ เพราะว่าเกิดหล่อนทำอะไรไม่คาดคิดอีกฉันตามไม่ไหวแน่

แน่นอนพลังที่ทำให้ฉันมองเห็นเซเลน่าจากระยะไกล..อันที่จริงไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็สามารถมองเห็นได้ เป็นพลังจากอัญมณีโกเมนอะนะ

ที่ปิดตาข้างขวา เพราะฉันตอนนี้กำลังใช้ตาซ้ายในการมองทางที่เคลื่อนที่อยู่ หากใช้ตาขวามองไปหาเซเลน่าแบบไม่หลับตามีหวังเห็นภาพซ้อนทับแปลกๆ แน่

ช่างเรื่องนั้นไปก่อน เพราะตอนนี้เจ้านีโอมันกำลังผลักเซเลน่าติดก้อนหินด้วยสีหน้าที่น่ากลัว..

“ฉันก็คิดว่าเธอน่าสนใจตั้งแต่ที่เห็นครั้งแรก.. แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่วิเศษกว่าที่ฉันคิดอีกนะเนี่ย?”

เจ้านีโอมันยิ้มแล้วก็พูดขึ้น พร้อมใช้มือบีบแขนเซเลน่าแรงขึ้น พร้อมกับผลักเซเลน่าใส่กำแพง..

“พูดเรื่องอะไรน่ะ นีโอ.. อยากได้การ์ดจากฉันเหรอ.. พวกเราอยู่โรงเรียนเดียวกันนะ?”

เซเลน่าแสดงท่าทีสับสนออกมาอย่างไรก็ตามนีโอไม่ได้สนใจ มันจ้องไปที่ดวงตาของเซเลน่าเหมือนกับจะกลืนกิน

“ฉันไม่ได้ต้องการการ์ด.. ฉันต้องการเธอต่างหาก…”

“หือ..? .. อ้อ..งี้เอง”

เซเลน่าที่ดูสับสนแต่เอาไปเอามาเธอก็แสดงท่าทางเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง ความสับสนหายไปจากตัวเซเลน่า

ก่อนหน้านี้เธอแสดงท่าทางเหมือนกับไม่รู้ว่าเจ้านี่มันต้องการอะไร แต่เอาไปเอามาเธอก็เหมือนจะยอมรับได้ซะอย่างนั้นแหละ

ถึงจะดูแปลกๆ ก็เถอะนะแต่ฉันก็ยังดูต่อไป เพราะฉากนี้มันคือฉากในรูทของเจ้านีโอแน่ๆ ฉันจำได้ดีเลย

เพราะว่าเป็นฉากที่นีโอแสดงถึงความโลภที่อยากครอบครองเซเลน่าออกมาชัดเจนมา นอกจากนี้เพราะรูปร่างของเจ้าเด็กนี่มันน่ารัก

เพราะทำตัวเหมือนเด็กเปรต เลยตกสาวๆ ทั่วทั้งโลกจริงได้ไม่ยากเย็นนัก แต่เหมือนเซเลน่าจะไม่ได้โดนตก

และในขณะที่มืออีกข้างเข้าเจ้านีโอมันยกขึ้นช้าๆ กำลังจะสัมผัสที่ใบหน้าของเซเลน่า ก็มีคนจับแขนของนีโอเอาไว้

“นายคิดจะทำอะไร? นีโอ”

“…..”

คนที่เข้ามาห้ามไม่ใช่เป้าหมายในการจีบ แต่เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างตัวเล็กโชตะแบบเดียวกับนีโอ.. ซึ่งเป็นตัวละครเสริมในรูทของนีโออะนะ

เขามีหูเป็นหูของหมาป่า หางนุ่มนิ่มของหมาป่า..

“เทลเหรอ..?”

เจ้าหมอนี่มีชื่อว่าเทล.. ในความเห็นของฉันเทลควรเป็นเป้าหมายในการจีบมากกว่านีโอซะมากกว่า

“ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายจะทำอะไรก็ได้นะ นีโอ”

“ชิ..”

นีโอปล่อยมือจากเซเลน่าแล้วก้เดินจากไปแบบเงียบๆ พอนีโอจากไปเทลก็ก้มหัวให้กับเซเลน่าแล้วก็พูดขึ้น

“ฉันขอโทษแทนเขาด้วย..”

“ไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องขอโทษหรอกนะ แล้วก็ขอบคุณที่ช่วย”

เซเลน่าพูดแบบนั้น

“นีโอเขาไม่ใช่คนไม่ดีหรอกนะ.. อย่าโกรธเขาเลย เขาแค่กำลังหลงผิดอยู่น่ะ..”

“อ..อืม”

เซเลน่าตอบแบบนั้น.. ฉันหัวเราะในใจ ไม่ใช่คนไม่ดีบ้านเอ็งสิ ไอ้ตัวที่จีบยากสุดในเกม..เอ่อ ที่ยากอาจจะเกี่ยวกับนางร้ายของรูทด้วยแหละ

แต่ก็ยากสุดในเกมไม่พอ เป็นตัวละครเดียวที่ทำทุกอย่างในเกมเกือบพังหมดเนี่ย … เอาเถอะถึงอดีตจะดูน่าสงสารก็จริง

แต่ฉันก็ชอบไม่ลงอยู่ดีว่ะ .. เซเลน่าที่ได้ฟังเทลบอกว่า นีโอไม่ใช่คนไม่ดี เธอก็ทำหน้าเหยเกเหมือนกับฉัน..

ก็นะ เซเลน่าเป็นคนฉลาดคงรู้แต่แรกแล้วล่ะ ว่านีโอเป็นตนยังไง เคยฆ่าคนมาก่อนหรือเปล่า เพราะยัยนี่รู้ข้อมูลเป้าหมายในการจีบทุกคนนั่นแหละ

ตามในเกมอะนะ..

ฉันลืมตาขึ้นและโฟกัสไปที่การเดินทางของตัวเอง จากเหตุการณ์เมื่อครู่ทำให้ฉันพอเดาได้ว่าตอนนี้รูทที่เซเลน่าอยู่อาจจะไม่ใช่รูทอเล็กซานแล้ว

ซึ่งมันเป็นเรื่องดีสำหรับฉัน .. แต่จะไปอยู่รูทไหนไม่ไป.. ดันทะลึ่งไปอยู่ในรูทของนีโออีก.. เจ้าหมอนี่หากเข้ารูทที่แย่ที่สุดละก็

มีหวังได้เกิดโศกนาฏกรรมแน่ๆ ซึ่งแน่นอนว่ารวมฉันด้วย กล่าวคือยังหนี Death flag ไม่พ้นนั่นแหละ.. เอาเถอะถึงจะพ้น

ฉันก็ไม่มีรสนิยมนั่งดูนาวงร้ายคนอื่นเจ็บปวดหรอกนะ.. สงสัยคงต้องเตรียมตัวรับมือกับรูทนีโอไว้เผื่อบ้างซะแล้ว.. แต่ถึงงั้นก็เถอะ ฉันก็ยังฟันธงไม่ได้ว่ารูทนี้คือรูทของนีโออะนะ

เพราะอย่างที่บอกไปว่า Big Event ครั้งนี้เป็นอีเว้นที่จะทำให้ตัวผู้เล่นรู้จักเป้าหมายในการจีบมากขึ้น.. เพียงแค่เหตุการณ์สักครู่นี้เป็นเหตุการณ์หลักในรูทนีโอเท่านั้นเอง เพราะงั้นฉันถึงต้องระวังไว้บ้าง

“เอ้ะ..?”

ในตอนนั้นเองภาพตรงหน้าฉันก็เปลี่ยนไปกะทันหัน ฉันหยุดชะงักบนต้นไม้.. ภาพที่เห็นตอนนี้เป็นภาพที่ไม่ได้อยู่ตรงหน้าฉัน

แต่เป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่ง.. ใช่.. มันไม่ใช่ในมิตินี้ แต่เป็นมิติแห่งความเป็นจริง.. ใช่ ฉันในตอนนี้ได้มองเห็นเซเลน่าที่อยู่ในโลกจริงนู้น..

เพราะฉันใช้พลังอัญมณีโกเมนเลยทำให้มองทะลุระยะทางสินะ.. แต่.. เดี๋ยวก่อน.. นี่มันหมายความว่าไง..

เพราะอัญมณีโกเมนทำให้มองเห็นตัวตนของคนนั้นที่ฉันเคยเห็นหรือเคยพูดคุยมาก่อนด้วยไม่สนระยะห่าง..

แต่..ถ้ามีคนแยกร่างอยู่แล้วฉันใช้ดวงตานี้.. สายตานี้ก็จะเห็นร่างจริง ไม่มีทางเห็นร่างปลอม.. แต่ทำไมตอนนี้..

ทำไมตอนนี้ฉันถึงเห็น ‘ตัวตน’ ของเซเลน่า..มีถึงสองตัวตน.. หนึ่งตัวตนนอนอยู่ในห้องของตัวเอง..

อีกตัวตนหนึ่งกำลังคุยกับเทล… ไม่สิ.. แรกเริ่มเดิมที.. ตัวเราถูกพาเข้ามามิตินี้ไม่ใช่เหรอ.. แล้วทำไม.. ถึงมีร่างเราอีกคนอยู่อีกมิติ..?

นี่มันหมายความว่าไง?