บทที่ 68 – แม่มด

ถึงฉันจะไม่ใช่คนที่ฉลาดมาก แต่ฉันก็รู้ดีว่าพลังของอัญมณีโกเมนคือการทำให้ฉันเห็นสถานะความเป็นอยู่ของอีกฝ่ายโดยไม่สนระยะทาง

ซึ่งต่อให้มีการแยกร่างหรือปลอมตัวเป็นคนที่ฉันมองหา มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร เนื่องจากที่อัญมณีโกเมนมองคือตัวตนต่างหาก

ไม่ใช่ว่าอัญมณีโกเมนจะมองไม่เห็นร่างแยก อย่างไรก็ตามมันคืออัญมณีที่จะแยกความเป็นอยู่ให้ อีกนัยหนึ่งคือถ้ามันคือของปลอมหรือร่างแยก

ฉันจะรู้ทันทีที่มอง แต่การที่มันมองเห็นคนสองคนพร้อมกันในเวลาเดียวกัน อีกทั้งยังรู้สึกว่านี่คือตัวตนของคนที่ฉันมองแน่ๆ

ราวกับว่าได้มีคนที่ฉันมองอยู่สองคนจริงๆ.. มีเซเลน่าอยู่สองคนจริงๆ!

ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจ.. แต่ตอนแรกฉันเข้าใจว่าพวกเราถูกส่งเข้ามา แต่เหมือนจะไม่ใช่ละมั้ง เอาเถอะคิดไปก็เหนื่อยเปล่าสำหรับฉันละนะ

ตอนนี้ร่างของเซเลน่าเหมือนจะนอนอยู่ในห้องอะนะ ร่างที่อยู่นอกมิติแห่งนี้น่ะ ตอนแรกก่อนที่พวกเราจะเข้ามาพวกเราอยู่โรงอาหาร

แสดงว่าทางโรงเรียนเองก็คงดูแลอย่างดีแหละ ในขณะที่คิดได้แบบนั้นฉันก็เดินทางมาถึงบ้านไม้หลังเล็กๆ ที่ตั้งอยู่บนต้นไม้

บ้านไม้หลังนี้ดูแปลกตาพอสมควร เพราะโครงสร้างของบ้านมันค่อนข้างแปลกตาและดูเหมือนไม่ได้สร้างมาเพื่ออยู่อาศัย

แม้จะกันลม กันฝน ได้แต่ลักษณะของมันไม่น่าอยู่นั่นแหละ บางทีคนสร้างคงสร้างบ้านภายใต้ศาสตร์อะไรบางอย่างนั่นแหละ

ก็แบบในโลกเดิมก็มีไม่ใช่เหรอ ที่ถ้าฮวงจุ้ยไม่ดีจะไม่สร้างอะไรแบบนั้นน่ะ บ้านหลังนี้เองก็สร้างภายใต้ความเชื่อบางอย่างนั่นแหละ

ถึงมันจะมีบางส่วนที่สูง บางส่วนที่ต่ำ บางส่วนที่กว้าง บางส่วนที่แคบจนดูไม่สวยไม่สมมาตรอะไรเลย แต่ฉันก็รู้ทันทีว่ามันเป็นบ้านอะนะ

ไม่สิ คงเป็นเพราะเคยเห็นในเกมก่อนหรือเปล่าฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน..

ในขณะที่ฉันหยุดบนต้นไม้และยืนอยู่ตรงนั้น ทางด้านเซเลน่าที่อยู่นอกมิติแห่งนี้ก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น ถึงฉันอยากที่จะเข้าไปในบ้านไม้ตอนนี้เลยก็ตาม

แต่เมื่อมองไปยังห้องเซเลน่า จู่ๆ ประตูห้องของเซเลน่าก็เปิดออกช้าๆ และคนที่เดินเข้าห้องเซเลน่ามาก็มีคนสองคน

คนที่เดินนำหน้าเป็นอาจารย์ห้องพยาบาล รู้สึกว่าจะชื่ออาจารย์ลาน่า.. ถ้าจำไม่ผิดนะ อาจารย์ลาน่าพูดขึ้นว่า

“อย่างที่องค์หญิงคาดไว้เลยค่ะ ดูเหมือนว่าทางอาณาจักรลิเบอร์จะมีสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่นะคะ”

องค์หญิงเหรอ ..?ในขณะที่ฉันกำลังจะตั้งคำถามว่าคนที่อาจารย์ลาน่าพูดด้วยคือใคร คนคนนั้นก็เดินตามหลังอาจารย์มา

เธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากท่านเลทิเซีย.. ท่านเลทิเซียไปทำอะไรในห้องของเซเลน่า แล้วก็ที่คาดไส้หมายถึงอะไร?

“อืม.. ถ้าเป็นผู้กล้าคนนั้นคงจะรู้เรื่องนี้..?”

“…..”

ท่านเลทิเซียพูดแบบนั้นก็ทำให้อาจารย์ลาน่าไม่ได้ตอบอะไร แต่เหมือนเธอจะเห็นด้วย ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าผู้กล้าคนนั้นคือใคร

และฉันเองก็ไม่รู้มาก่อนด้วยว่าอาจารย์ของห้องพยาบาลจะเกี่ยวข้องกับท่านเลทิเซีย.. นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันได้เจอสถานการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นในเกมมาก่อน

แต่นี่น่าตะเป็นครั้งแรกที่… เนื้อหาที่พูดคุยไม่เคยปรากฏในเกม.. คือถึงบางเหตุการณ์มันเจอไม่เคยเกิดขึ้นในเกม แต่โดยรวมมันก็มีในเกม

ว่าง่ายๆ เป็นข้อมูลที่เคยระบุในเกมไปแล้วนั่นแหละ แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ ครั้งนี้เหมือนฉันได้รู้อะไรที่อยู่เบื้องหลังเกมจริงๆ

แบะถ้าเข้าใจไม่ผิด อาจารย์ลาน่าเป็นปีศาจ… เธอยังเรียกท่านเลทิเซียว่าองค์หญิงอีกด้วย จริงอยู่ที่ท่านเลทิเซียเป็นองค์หญิงของอาณาจักรเผ่ามนุษย์

แต่ว่าตอนที่อยู่โรงเรียนลิเบอร์ ฐานะล้วนเป็นเรื่องรอง.. กล่าวคือต่อให้เป็นองค์หญิงจากประเทศไหน ถ้าอยู่ในโรงเรียนอาจารย์ก็คือผู้ให้ความรู้

ไม่ว่าจะขุนนางหรือเชื้อพระวงศ์ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นนักเรียน!

แต่อาจารย์ลาน่าเรียกท่านเลทิเซียว่า ‘องค์หญิง’ นั่นหมายความว่าไม่ใช่เพราะสถานะ แต่เป็นเพราะอาจารย์ลาน่าเคารพท่านเลทิเซียในฐานะองค์หญิง

สรุปคือ.. เธออาจจะเป็นคนรับใช้ของท่านเลทิเซียมาก่อนที่จะมาเป็นอาจารย์… แต่ว่านั่นแหละประเด็น

อาจารย์ลาน่าเธอเป็นปีศาจที่มีชื่อว่า ‘ซัคคิวบัส’ ผู้มีพลังเกี่ยวกับการควบคุมความฝันและบงการจิตใจ.. เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีความสำคัญต่อเผ่าปีศาจสูงมาก

อย่าว่างั้นว่างี้เลย.. ซัคคิวบัสนับเป็นเผ่าระดับขุนนางเลย.. ไม่มีทางที่พวกที่มีศักดิ์ศรีสูงขนาดนั้นจะไปรับใช้มนุษย์แน่ๆ

เอ่อ ที่ฉันจำข้อมูลเผ่าซัคคิวบัสได้ละเอียด และคิดถึงเรื่องนี้ขนาดนี้ไม่ใช่เพราะฉันสนใจว่าถ้าได้ฝันหวานกับพวกเธอจะมีความสุขขนาดไหนหรอกนะ

ไม่ได้คิดว่าเพราะในความฝันจะสร้างฮาเร็มได้ตามต้องการยังไงก็ได้แบบง่ายๆ หรอกนะเออ จะบอกให้! มันเพราะฉันเล่นมาหลายรอบต่างหากเลยจำได้

“ช่างเรื่องนั้นไปก่อนเถอะ องค์หญิง.. ตามที่บอกไป ดูเหมือนเธอคนนี้จะเป็นเป้าหมายของพวกมัน”

ในขณะที่ฉันคิดไปเรื่อย อาจารย์ลาน่าก็พูด เซเลน่าเนี่ยนะ เป็นเป้าหมายของใครอีกละเนี่ย?เธอนี่มันตัวนำอีเว้นจริงๆ สมเป็นนางเอกเกม

“รู้สึกว่าจะชื่อ.. เซเลน่าสินะ.. อืม.. ผู้หญิงคนนี้”

“มีอะไรเหรอคะ?”

“…….เปล่า น่าจะคิดไปเอง”

“…?”

“แต่จะว่าไป ผู้หญิงคนนี้ฉันรู้สึกเหมือนตั้งแต่เปิดภาคเรียนมาดูเหมือนเธอจะเป็นศูนย์กลางเหตุการณ์ต่างๆ แฮะ?”

“หือ เป็นงั้นเหรอคะ?”

“ก็นะ… เริ่มตั้งแต่รู้จักผู้ชายห้าคน แล้วก็มีเหตุการณ์ต่างๆ ที่มีเธอเป็นจุดศูนย์กลาง แม้จะไม่ใช่เหตุการณ์ที่ใหญ่มากอะไรแบบนั้น แต่..?”

“แต่…?”

“เหมือนว่าผู้ชายหลายคนหมุนรอบตัวเธอ … ยังกับตัวเอกในเกมพวกแนวจีบหนุ่มอะไรแบบนั้นน่ะ”

“เกมจีบหนุ่ม?”

“เปล่— เดี๋ยวก่อน มีคนมองพวกเราอยู่”

ก่อนที่ฉันจะได้ทันตกใจกับคำพูดของท่านเลทิเซีย เธอก็หันมาทางที่ฉันมองอยู่ ฉันรีบถอนสายตากลับคืนมาด้วยความตกใจ

ทำให้ความรู้สึกที่เหมือนกับมีบางอย่างถูกสาวเข้ามาเพื่อจับดวงตาของฉันเอาไว้แม้อยู่คนละมิติก็ถูกตัดขาดไปในที่สุด

เดี๋ยวสิ.. ไอ้มองไม่สนระยะนี่มันถูกรับรู้ได้ด้วยเหรอ.. ไม่สิก่อนอื่นเลยที่ท่านเลทิเซียพูดแบบนั้นหมายความว่าไง

เธอ..รู้จักเกมจีบหนุ่มด้วย.. หรือว่าเธอจะเป็นผู้ที่กลับชาติมาเกิดเหมือนกับฉัน.. ถ้าหากเธอเจอแบบเดียวกับฉันหมายความว่าในตัวของท่านเลทิเซียตอนนี้ไม่ใช่ท่านเลทิเซียจริงๆ เหรอ

ไม่สิ.. ไม่ใช่.. บุคลิก นิสัย ทุกอย่างคือท่านเลทิเซียที่อยู่ในเกมไม่ผิดแน่นอน เรื่องนี้ฉันมั่นใจ แต่ทำไมเธอถึงเป็นผู้กลับชาติมาเกิด

หรือว่าจริงๆ แล้วเธอเป็นผู้กลับชาติมาเกิดแต่เล่นละครเป็นท่านเลทิเซีย.. ไม่สิ จากปฏิกิริยาเมื่อครู่นี้เธออาจจะไม่รู้ว่านี่เป็นโลกในเกม

ไม่สิ.. เธอเล่นละครเหรอ

อ้ากก ไม่เข้าใจเลยสักนิด.. อยากจะไปถามเธอให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แต่อาจารย์ลาน่าคงไม่รู้เรื่องนี้

ลองนึกภาพว่ามีคนแปลกหน้าไปถามความลับที่แม้แต่คนสนิทเธอยังไม่บอก มีแต่จะถูกสงสัยหนักกว่าเดิมนั่นแหละ..

“เธอตรงนั้นน่ะ มาทำอะไรที่หน้าบ้านฉันเหรอ?”

ในขณะที่กำลังสูดหายใจเข้าลึกๆ ด้านหลังก็มีเสียงของหญิงสาวคนหนึ่งดังขึ้น.. พอหันหลังไปฉันก็พบกับเธอ

หญิงสาวที่สวมหมวกแหลมปีกกว้าง ผมสีดำม่วงยาวยิ่งกว่าตัวของเธออีกเธอขี่อยู่บนไม้กวาดที่แขนถือตะกร้าสีดำ

แม้ผมจะยาวเฟื้อยจนปกปิดหน้าตา จนไม่รู้ว่ามีหน้าตาเป็นยังไง..

คนคนนี้แหละ.. ‘แม่มด’ ที่ขายข่าวทุกอย่างในมิติแห่งนี้ให้ได้แบบเรียลไทม์หรือแม้แต่บางอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตภายในการทดสอบนี้

โดยแลกกับเมจการ์ดน่ะนะ

…….

[ช่วงนี้มาช้าไม่ใช่เพราะขี้เกียจ.. เอ่อ ก็ขี้เกียจแหละส่วนหนึ่ง แต่อีกส่วนหนึ่งเพราะช่วงนี้เครียดหัวเลยตันน่ะครับ เพราะหัวตันพองอกตอนใหม่ออกมาก็ต้องแก้แล้วแก้อีกกลัวมันไม่เท่ามาตรฐานเดิม… ขอโทษจริงๆ ครับ คงเป็นช่วงขาลงของผมจริงๆ ขนาดตอนแต่งเรื่องก่อนยังไม่ขนาดนี้เลย – ผู้เขียน]