ตอนที่ 740 เสด็จพ่อช่วยอาเฮงด้วย !

 

“องค์ชายเก้าได้ส่งองค์หญิงแห่งกูซูกลับไปยังอาณาจักรของนาง และตอนนี้พระองค์อยู่ภาคใต้ ไม่กี่วันที่ผ่านมามีจดหมายมาถึงฉบับหนึ่งซึ่งกล่าวว่าองค์ชายแปดที่อยู่ภาคใต้มีการเฉลิมฉลองอย่างมีความสุข จากสิ่งที่ข้ารู้องค์ชายแปดเลือกของกํานัลที่ยิ่งใหญ่ และขอให้องค์ชายเก้นํากลับมาเมืองหลวงพร้อมกับพระองค์ พวกมันเป็นของหมั่นที่จะส่งไปยังคุณหนูสามของตระกูลหลู่” ขณะที่นางพูด นางลุกขึ้นยืนและแสดงความยินดีอย่าง ยิ่งต่อพระสนมหยวนชูแล้วกล่าว “ข้าต้องแสดงความยินดีกับพระสนมหยวนชูด้วยเจ้าค่ะ !”

 

เมื่อคําพูดเหล่านี้ถูกเอ่ยออกมา มีข่าวว่า นี่องค์ชายแปดกําลังจะเข้าร่วมตระกูลหลู่ !

 

แต่ทําไมถึงเป็นอย่างนี้ ?

 

พระสนมหยวนสูงงงวย และทุกคนในปัจจุบันก็งง แต่เมื่อเทียบกับความประหลาดใจของคนอื่น ๆ ตระกูลหลู่ก็ดีใจเล็กน้อย หมู่หยานมีปฏิกริยาตอบสนองอย่างมาก นางกว้าแขนของเก้อชื่อและถามซ้ํา ๆ ว่า “นี่เป็นเรื่องจริงหรือ ? ท่านแม่จริงหรือไม่ ?”

 

เก้อซื่อยังไม่เข้าใจ สําหรับตระกูลหลู่ นี่เป็นความสุขที่ไม่คาดคิด แต่ข่าวนี้มาจากปากของเฟิงหยูเฮง มันจะเชื่อถือได้หรือไม่ ? นางถามหลู่ซ่งอย่างเงียบ ๆ ว่า “ท่านพี่ไปหาพระสนมหยวนชูเมื่อเช้านี้ไม่ใช่หรือ ? ท่านได้ยินนางพูดถึงเรื่องนี้หรือไม่ ?”

 

หลู่ซ่งส่ายหัวและถอนหายใจ “ไม่ ไม่แม้แต่จะเอ่ยถึง แต่พระสนมหยวนชูยังปฏิเสธการแต่งงานครั้งนี้อีกด้วย ตระกูลหลู่ของเรายังไม่ถึงขั้นที่สนับสนุนองค์ชายแปด มีอะไรบ้างที่สามารถช่วยพระองค์ได้ ? พระสนมหยวนชูได้บอกกับข้าอย่างชัดเจนว่าการแต่งงานระหว่างสองตระกูลนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่ข้าไม่รู้ว่าทําไมตอนนี้ ถึง…!” ทันใดนั้นเขาก็แกว่งไปแกว่งมา และดูเหมือนจะรู้แจ้งในขณะที่เขากล่าวว่า “ข้าเข้าใจแล้ว สถานการณ์ของตระกูลหลู่ของเราคือสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาและพระสนมหยวนได้ส่งจดหมายถึงองค์ชายแปดเกี่ยวกับการแต่งงานครั้งนี้ หลังจากเกิดเหตุการณ์ขึ้นกับตระกูลหลู่ แม้ว่านางจะส่งจดหมายไปแล้วมันก็เป็นฤดูหนาวแล้ว และใช้เวลาสองหรือสามเดือนในการเดินทางไปทางภาคใต้สําหรับจดหมายที่องค์ชายแปดได้ส่ง กลับมานั้นคงเป็นจดหมายฉบับแรกที่พระสนมหยวนชูส่งเช่นนี้องค์ชายแปดไม่รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ในตอนนี้ ของตระกูลหลู่ หรือบางที… ข้อมูลยังไม่ถึงภาคใต้เมื่อองค์ชายเก้าส่งจดหมายฉบับนี้มา”

 

แต่หลังจากที่คิดเพิ่มเติมอีกครั้ง เขาก็ไม่ได้มองโลกในแง่ดีเกินไป “แม้ว่าข่าวยังไม่ถึงภาคใต้ มันเป็นเรื่องหรือเวลา เท่าที่ข้าเห็นการแต่งงานครั้งนี้จะไม่เกิดขึ้น”

 

อย่างไรก็ตามหลู่หยานไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านี้และกล่าวว่า “มันจะไม่เกิดขึ้นหรือ ? แต่องค์หญิงจีอันได้พูดไปแล้วต่อหน้าผู้คนมากมาย นั่นหมายความว่ามันจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน มันต้องเกิดขึ้น !” นางกล่าวอย่างเฉียบขาดเมื่อดวงตาเบิกกว้าง นางบอกหลู่ซ่งว่า “ตระกูลหญ่และองค์ชายแปดจะแต่งงานกันเป็นสิ่งที่ถูกกล่าวถึงในจดหมายขององค์ชายเก่า ท่านพ่อ ตอนนี้องค์หญิงจีอันได้กล่าวต่อหน้าผู้คนมากมาย ท่านพ่อคิดว่าคําพูดเหล่านี้สามารถเพิกถอนได้หรือไม่ ?”

 

หลู่ซ่งตกใจ “เจ้าหมายความว่าจะพูด…”

 

“ข้าหมายความว่าเราควรจะไปตามน้ํา”

 

ดวงตาของหลู่ซ่งสว่างขึ้นและแลกเปลี่ยนสายตากับเก้อชื่อ ครอบครัวหญ่ทั้งสามคนได้ข้อสรุปทันที ดังนั้นหลู่ซ่งจึงยืนขึ้นและคารวะพระสนมหยวนชูโดยกล่าวว่า “ขอบคุณพระสนมหยวนชที่ได้รับการดูแลอย่างดี บุตรสาวตัวน้อยของข้าจะไม่ก่อปัญหาให้กับองค์ชายแปดอย่างแน่นอน”

 

“หุบปาก ! หยุดเรื่องไร้สาระของเจ้า !” พระสนมหยวนชูเสียสติเพราะนางลุกขึ้นยืนทันที ไม่มีเวลากังวลที่จะพูดกับเฟิงหยูเฮงอีกต่อไปแล้ว นางชี้ไปที่หลู่ซ่งและกล่าวว่า “ใครบอกว่าองค์ชายแปดจะแต่งงานกับตระกูลหลู่ของเจ้า ? ข้าไม่เห็นด้วย ! นอกจากนี้การแต่งงานขององค์ชายต้องได้รับการยินยอมจากฝ่าบาท เจ้าจะเห็นด้ว ยกับเพียงแค่คําพูดได้อย่างไร ?”

 

หลู่ซ่งกล่าวด้วยน้ําเสียงเต็มไปด้วยความเศร้าโศก “เรียนพระสนม การแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นโดยเจ้าหน้าที่ผู้นี้ มันคือ…” เขามองไปที่เฟิงหยูเฮง “เป็นองค์หญิงที่พูดมันขึ้นมาขอรับ !”

 

พระสนมหยวนชูโกรธมากจริง ๆ จนไม่รู้ว่าควรจะระบายที่ใด นางหันหน้าไปจ้องมองเฟิงหยูเฮงด้วยความโกรธ นางกล่าวว่า “เจ้ากําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร ? องค์หญิงเป็นเพียงองค์หญิง ข้าคือพระสนมที่สง่างาม ! ข้าเป็นมารดาผู้ให้กําเนิดองค์ชายแปด! เจ้ากล้าที่จะกุเรื่องนี้ขึ้นมาหรือ !”

 

เฟิงหยูเฮงกระพริบตาแสร้งทําเป็นกลัวแล้วขยับไปอีกสองก้าว จากนั้นนางก็เดินไปที่ศูนย์กลางของเวที และคุกเข่าของนางต่อหน้าฮ่องเต้ “เสด็จพ่อ เสด็จพ่อช่วยสนับสนุนอาเฮงด้วยเพคะ !”

 

พระสนมหยวนชูเกือบกระอักเลือดออกมา ช่วยนาง ? คนที่ควรจะขอความช่วยเหลือจากฮ่องเต้ควรจะเป็นนางไม่ใช่หรือ? ดังนั้นนางจึงคุกเข่าต่อหน้าฮ่องเต้ และกล่าวว่า “ฝ่าบาทต้องช่วยสนับสนุนพระสนมผู้นี้ด้วยเพคะ

 

ฮ่องเต้มองลงไปข้างล่างและไม่พูดอะไร อย่างไรก็ตามเขามองจางหยวน จางหยวนได้แต่พูดกับตัวเองว่าฝ่าบาทเป็นฮ่องเต้ และผลักดันสิ่งต่าง ๆ ให้กับขันทีทันทีที่เกิดสถานการณ์ ฝ่าบาทยิ่งใหญ่จริง ๆ ! แต่เขาก็ยังต้องเชื่อฟังฮ่องเต้ หลังจากดูสีหน้าของฮ่องเต้ เขารู้ได้อย่างรวดเร็วว่าเขาควรทําอะไร ดังนั้นเขาจึงเปล่งเสียงแหลมและกล่าวกับทั้งสองว่า “ควรมีการทูลขอการสนับสนุนจากองค์ฮ่องเต้ องค์หญิงจี่อันเป็นผู้ที่ขอก่อน พระส นมหยวนชโปรดคุกเข่ารอ”

 

บ่าวรับใช้ไปช่วยนางสนมหยวนทางด้านข้าง และเดือนนางว่า “พระสนมไม่สามารถยืนหรือนั่งได้ ท่านต้องคุกเข่ารอเจ้าค่ะ”

 

พระสนมหยวนชูโกรธมากจนตับของนางเริ่มเจ็บ แต่ไม่มีอะไรที่นางจะทําได้ จางหยวนเป็นตัวแทนของฮ่องเต้ นี่คือสิ่งที่ทุกคนเข้าใจ นางทําได้เพียงคุกเข่าและรอให้เฟิงหยูเฮงกล่าวว่า “เสด็จพ่อ อาเฮงเป็นแค่องค์หญิงผู้ต่ําต้อย แต่ข้าทําให้พระสนมหยวนชอุ่นเคือง ข้าเป็นแค่บุตรสาวผู้ต่ําต้อย ในขณะที่พระสนมหยวนชู เป็นคนที่มาจากพระราชวัง และนางเป็นมารดาผู้ให้กําเนิดองค์ชายแปด ถ้านางทําร้ายอาเฮงและปฏิเสธที่จะปล่อยให้ไป อาเฮงจะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือไม่เพคะ ?”

 

คําพูดเหล่านี้พูดพร้อมน้ําตาที่ไหลออกมา ใช่แล้ว มันเป็นน้ําเสียงที่น่าสงสารอย่างแน่นอนขณะที่เฟิงหยูเฮงกล่าว ทําให้พระสนมหยวนชอุ่นเคือง” และหลั่งน้ําตาออกมาเล็กน้อยทําให้ฮ่องเต่รู้สึกหดหู่อย่างยิ่ง

 

“เด็กดี ลุกขึ้นเร็ว ที่พื้นมันเย็น” เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและช่วยประคองนางด้วยตัวเอง ซึ่งทําให้จางยวนจับตัวเขาไว้ จากนั้นก็วิ่งไปที่ด้านข้างเฟิงหยูเฮงเพื่อสนับสนุนนาง

 

เฟิงหยูเฮงยังคงเช็ดน้ําตาต่อไป แต่ผู้คนที่ดูฉากนี้เฟิงขยตา พวกเขาคิดกับตัวเองว่าองค์หญิงจี่อันเก่งในด้านการแสดง ! องค์หญิงผู้ต่ําต้อย ? องค์หญิงไม่ได้มีสถานะที่ต่ําต้อยเลย ritสนมหยวนชอุ่นเคือง เจ้ากลัวว่านางจะทําให้ชีวิตเจ้าล่าบาก เจ้าคิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพระสนมผู้นี้หรือ ? เมื่อนึกย้อนกลับไปเมื่อเจ้าและพระส นมของฮ่องเต้ที่มีสถานะสูง เจ้าไม่ได้กังวลอะไรเลยแม้แต่ครึ่งเดียว !

 

แต่สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงข้อร้องเรียนในจิตใจ คนที่กําลังคิดสิ่งเหล่านี้ส่วนใหญ่อยู่ใกล้กับเฟิงหยูเฮง มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้รับความโปรดปรานจากพระสนมหยวนชูโดยหวังในตัวองค์ชายแปด แต่ตอนนี้ฮ่องเต็มีทัศนคติเช่นนั้น พวกเขาจะพูดอะไรได้ ? พระสนมหยวนชูเป็นคนผิด นี่คือสิ่งที่ทุกคนรู้ แต่ใครกล้าช่วยนาง

 

เฟิงหยูเฮงใช้ผ้าเช็ดหน้าซับน้ําตา จากนั้นนางก็เงยหน้าขึ้นแล้วกล่าวกับฮ่องเต้ “เสด็จพ่อ ที่พระสนมหยวนชูพูดกับอาเฮง, อาเฮงกลัวจริง ๆ แต่… ข่าวนี้เป็นเรื่องจริงเพคะ อาเฮงไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ ! มันเป็นจดหมายที่องค์ชายเก้าส่งมา เสด็จพ่อก็เห็นจดหมายนั้น มันเป็นสิ่งที่อาเฮงส่งเข้าไปในพระราชวังเมื่อวานนี้เพคะ”

 

ฮ่องเต้พยักหน้า “อาเฮงพูดถูก เมื่อวานจดหมายจากหมิงเอ๋อส่งมา แน่นอนว่ามีการเขียนไว้ว่าเจ้าแปดตั้งใจจะให้บุตรสาวคนที่สามของตระกูลหลู่เป็นพระชายาของเขา พระสนมหยวนหยวนมาพูดในสิ่งที่เจ้าเฟิงพูดกับเราอีกครั้ง !”

 

พระสนมหยวนชูตกใจ นางตกตะลึงครั้งแล้วครั้งเล่า นางไม่เคยคิดเลยว่าสิ่งที่เฟิงหยูเฮงพูดคือสิ่งที่ฮ่องเต้ทรงทราบ ! คนเดียวที่ถูกทิ้งให้อยู่ในความมืด… คือนางใช่หรือไม่ ?

 

นางสั่นด้วยความกลัวและเงยหน้าขึ้นมองฮ่องเต้ พระสนมหยวนชูไม่รู้ว่านางควรพูดอะไร ในตอนแรกนางคิดว่าเฟิงหยูเฮงพูดเรื่องไร้สาระและไม่ได้รับข่าวดังกล่าว หรือมันเป็นอะไรบางอย่างที่นางวางแผนกับซวนเทียนห มิง แต่ตอนนี้ฮ่องเต้มีทัศนคติเช่นนั้น ไม่ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นโดยเจตนาหรือไม่ แต่ดูเหมือนว่าฮ่องเต้จะไม่ คัดค้าน ? แต่นั่นหมายความว่าเขาเห็นด้วยงั้นหรือ ? นี่…

 

“ฝ่าบาท” พระสนมหยวนชูยังคงต้องการที่จะอุทธรณ์ครั้งสุดท้าย “องค์ชายแปดประจําการในภาคใต้ และไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์กับบุตรสาวของตระกูลหญ่มากนัก เขาจะตัดสินใจแต่งงานกับนางได้อย่างไร ? ต้องมีความเข้าใจผิดเจ้าค่ะ”

 

ฮ่องเต่โบกมือของเขา “อย่าพูดถึงเรื่องนี้ เราแค่ต้องการสนับสนุนอาเฮง เจ้าข่มขู่นางก่อนหน้านี้คืออะไร? นางเป็นแค่องค์หญิง เจ้าคือพระสนมที่สูงศักดิ์ ? เอาล่ะ เนื่องจากเจ้าคิดแบบนี้ ข้าจะสนับสนุนอาเฮง !”

 

เมื่อคําเหล่านี้ออกมาทุกคนก็ตัวแข็ง พวกเขาไม่เข้าใจ ฮ่องเต้จะสนับสนุนเฟิงหยูเฮงอย่างไร พระสนมหยวนชูกล่าวว่านางเป็นองค์หญิงที่ต่ําต้อย ดังนั้นจึงเป็นไปได้ไหมที่นางจะได้เลื่อนตําแหน่งอีก ? แต่ถึงแม้ว่า นางจะได้เลื่อนตําแหน่ง นางก็ไม่สามารถเทียบได้กับพระสนมของฮ่องเต้ !

 

ในขณะที่ผู้คนเริ่มคาดเดา พวกเขาได้ยินฮ่องเต้กล่าวว่า “พระสนมหยวนชู หยวนซื้อ ไม่ตอบแทนความเมตตาและยังไร้ความเมตตาเมื่อพูด เจ้าจะถูกลดระดับให้เป็นนางสนมและยกเลิกตําแหน่งชู” ไปเจ้าจะรู้จักกันใน นามนางสนมหยวนเท่านั้น”

 

พระราชโองการที่ออกมาอย่างกะทันหันนี้ เมื่อพระสนมหยวนชูกลายเป็นนางสนมหยวน นางเสียคำว่า ชู ไปเสียแล้ว นี่ทําให้ทุกคนรู้สึกตกใจ แต่นางสนมก็ยังคงอยู่ในตําแหน่งในพระราชวัง นางสนมผินยังคงเหนือกว่าตําแหน่งของเฟิงหยูเฮงในฐานะองค์หญิง !

 

ชัดเจนมากว่านางสนมหยวนก็คิดแบบนี้เช่นกัน เมื่อนางมองเฟิงหยูเฮงอย่างเย็นชาและกล่าวเสียงแข็ง “แม้ว่าข้าจะเป็นแค่นางสนม เจ้าก็ควรปฏิบัติต่อข้าด้วยความเคารพ

 

เฟิงหยูเฮงถอยหลังไปสองสามก้าว ขณะที่ตบหน้าอก นางทําท่าตกใจมาก และฮ่องเต้ก็กล่าวว่า “โอ้ นางสนมก็ไม่ดีเช่นกัน ถ้าอย่างนั้นเป็นขุนนางหญิงก็แล้วกัน !”

 

ทุกคนสูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว หากไม่มีตําแหน่งในพระราชวัง ถึงแม้ว่าขุนนางหญิงเป็นหนึ่งในผู้หญิงของฮ่องเต้ สถานะนั้นก็แตกต่างกันมากเกินไป เฟิงหยูเฮงเป็นองค์หญิงและสถานะของนางก็โด่งดัง หากนางต้องการต่อสู้กับขุนนางหญิงผู้ต่ําต้อย ก็คงไม่มีอะไรที่ขุนนางหญิงหยวนจะทําได้

 

อดีตพระสนมฮ่องเต้หยวนชปัจจุบันเป็นเพียงขุนนางหญิงหยวนทรุดตัวลงบนพื้น นางตกลงจากสวรรค์สู่พื้นดินและหล่นลงสู่สถานะเดิมทันที ขุนนางหญิงนี่คือตําแหน่งที่นางได้รับตอนที่นางเข้าไปในพระราชวังครั้งแรก ! นางทํางานหนักมาหลายสิบปีและในที่สุดก็ให้กําเนิดพระโอรสคนหนึ่งของฮ่องเต้ นางทํางานเพื่อรับตําแหน่ง พระสนมด้วยตนเอง อย่างไรก็ตามมันก็หายไปในเวลาเพียงชั่วครู่นี่…ทําไมถึงเป็นเช่นนี้ ?

 

นางร้องไห้และขอร้องฮ่องเต้ “ฝ่าบาท ข้ารู้ถึงความผิดพลาดของตัวเอง นางสนมผู้นี้รู้ความผิดพลาดของตัวเองแล้วเพคะ อย่าลดตําแหน่งนางสนมผู้นี้ให้อยู่ในตําแหน่งขุนนางหญิงเลยเพคะ ! ฝ่าบาท !”

 

นางอ้อนวอนเสียงดังทําให้ฮองเฮารู้สึกหงุดหงิด “เมื่อเรามาถึงลานล่าสัตว์ เจ้าก็ร้องไห้ ข้าบอกหลายครั้ง วันนี้ไม่ใช่เวลาที่จะร้องไห้ เจ้ากําลังร้องไห้ในเวลาที่ทุกคนก่าลังจะสนุก ?”

 

ขุนนางหญิงหยวนต้องการพูดจริง ๆ ว่าเฟิงหยูเฮงก็ร้องไห้เช่นกัน แต่นางก็ไม่กล่าอีกต่อไป นางท่าได้เพียงขอให้ฮ่องเต้เปลี่ยนพระทัยและคืนตําแหน่งพระสนมให้นาง นางไม่ต้องกังวลเรื่องอื่นอีกแล้ว

 

แต่ฮ่องเต่ไม่ได้มีเจตนาที่จะเปลี่ยนใจ นางร้องไห้นานมากโดยไม่มีการตอบสนอง ในเวลานี้เฟิงหยูเฮงกล่าวอีกครั้ง “เสด็จพ่อ เสด็จพ่อเห็นด้วยกับการแต่งงานระหว่างองค์ชายแปดกับคุณหนูสามของตระกูลหลู่…”