ICSS บทที่ 127: ฉันไม่ใช่คนโกหก

“ใช่แล้วค่ะ”

เมื่อเห็นว่ามีคนถามคำถามแทนที่จะเป็นติ หนิงเทียนซินจึงรีบพยักหน้าและยิ้มออกมา “ดูสิค่ะ ตอนนี้ฉันอยู่ที่สนามฝึกทหารพอดีเลยและเพื่อนๆร่วมชั้นก็อยู่ทั่วไปหมดเลย” แล้วหันกล้องเพื่อจะให้ “คนดู” ได้ดู

แค่ว่าครั้งนี้การเปลี่ยนกล้องมันช้ามากและเธออยากที่จะให้อีกฝ่ายได้เห็นอย่างชัดเจน

“สาวน้อย ดูเหมือนโทรศัพท์เธอจะใช้การไม่ได้แล้วนะ!”

“บัคส์ คัมมิ่ง อิน” คนนี้เหมือนลุงเลยที่เรียหหนิงเทียนซินว่าสาวน้อย และคำพูดของเขาก็ดูไม่รุนแรง “แค่ถ่ายเธอใกล้ๆก็ไม่ค่อยจะชัดอยู่แล้ว นี่ไม่ต้องพูดถึงถ่ายคนอื่นเลย”

“เธอเป็นผู้ประกาศ อุปกรณ์เครื่องมือต้องทันสมัยหน่อยนะ เพื่อที่จะให้ได้ภาพดีๆโดยเฉพาะการถ่ายทอดสดกลางแจ้ง เธอก็ต้องมีไม้เซลฟี่ด้วยนะไม่งั้นภาพก็จะสั่นมากๆและบางครั้งนิ้วเธอเองก็ไปปิดหน้ากล้องด้วย”

หนิงเทียนซินหน้าแดง รู้ดีว่าข้อบกพร่องของตัวเองคืออะไรจึงรีบพูดออกไปทันที “ขอบคุณมากนะคะ ครั้งหน้าฉันจะเตรียมให้พร้อมกว่านี้ค่ะ นี่เป็นครั้งแรกของฉันในฐานะสตริมเมอร์ บางทีก็รีบไปและบางอย่างก็ยังไม่ค่อยเข้าใจ”

“สำหรับครั้งแรกก็ไม่เป็นไรหรอก ครั้งหน้าก็ค่อยๆพัฒนาไป” อีกฝ่ายพิมขึ้นมาที่หน้าจอพร้อมทั้งส่งสติ๊กเกอร์ให้เธอ หนิงเทียนซินรีบขอบคุณทันที ถึงแม้สติ๊กเกอร์นี้จะมีค่าแค่ 1 หยวนก็ตาม

และตกมาถึงมือของหนิงเทียนซินแค่ 50 เซนต์ก็ตาม

“ในเมื่อเธอบอกว่าเป็นเด็กปีหนึ่งในคณะศิลปะการแสดงของที่นี่ แล้วได้เรียนกับกวนเซียวตงหรือเปล่า? เธอบอกทางอินเตอร์เองใช่ไหมว่ากวนเซียวตงก็เรียนในคณะการแสดงนี้ด้วย? หล่อนอยู่ไหนล่ะ? เร็วเข้าสิ ขอฉันดูหน้าหล่อนหน่อยสิ”

“ฉันเป็นแฟนตัวยงของหล่อนเลย!”

ในตอนนี้ “อาปิน” ที่เพิ่งเข้ามาแล้วเข้าใจสถานการณ์พอดีก็อดไม่ได้ที่จะพิมลงมาที่หน้าจอ กวนเซียวตง! เล่นมาตั้งแต่เป็นดาราเด็กจนตอนนี้เป็นลูกสาวของชาติไปแล้ว ทำให้คนมากมายฆ่ากันตายเพื่อแย่งหล่อนได้เลย ไม่รู้มีคนมากแค่ไหนที่หลงรักหล่อนหมดใจ แต่ก่อนจะเห็นหล่อนก็ได้แค่จากทีวีเท่านั้น แต่ถ้าครั้งนี้สามารถเห็นหล่อนทางถ่ายทอดสดได้ ก็จะทำให้พวกแฟนๆของกวนเซียวตงอิจฉาตายไปเลย!

“กวนเซียวตง…”

หนิงเทียนซินตัวแข็งทื่อ เธอจะไม่รู้จักชื่อนี้ได้ยังไงกัน? ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา หล่อนคือดาวรุ่งในวงการบันเทิงเลย เป็นตัวแทนของคนรุ่นใหม่และได้เล่นละครมากมายหลายบทเลย มีแฟนๆทั่วทั้งประเทศ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ต่างก็ชื่นชอบหล่อนอย่างมาก รักเหมือนเป็นลูกตัวเองเลยก็ว่าได้

วีดีโอการเต้นของอีกฝ่ายที่ส่งมาเพื่อทดสอบเป็นวีดีโอที่อยู่ในอินเตอร์เน็ตมาได้อย่างยาวนาน

และตอนนี้หล่อนก้อยู่ในการฝึกทหารด้วย อยู่ห่างไปไม่ไกลนัก

แต่เมื่อหนิงเทียนซินมองไปที่ที่อีกฝ่ายยืนอยู่และรู้สึกกังวลเล็กน้อยเพราะอีกฝ่ายถูกห้อมล้อมไปด้วยเพื่อนฝูงซึ่งเป็นรูมเมทกับหล่อนเองและต่างก็กำลังใช้ไม้เซลฟี่ถ่ายทอดสดกวนเซียวตงอยู่เพื่อให้ผู้ชมในห้องแชทของพวกเธอได้เห็นหล่อนด้วย

ห้องถ่ายทอดสดของอีกฝ่ายโด่งดังมากๆซึ่งตั้งชื่อว่า “รูมเมทของกวนเซียวตง”

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังพูดคุยและหัวเราะอยู่ หนิงเทียนซินก็รู้สึกอายเล็กน้อยเพราะตั้งแต่เปิดเรียนนี่ก็ 3 วันแล้วแต่เธอยังไม่ได้คุยกับกวนเซียวตกสักคำเลยและก็ไม่สนิทกันเลยสักนิด และตอนนี้ก็มีผู้ประกาศอยู่รอบตัวหล่อนมากมายแล้วด้วย

ฉันจะเดินไปข้างหน้าเดี๋ยวนี้เลย ไม่ดีเลย…

“ว่าไงล่ะ?”

“เธอโกหกงั้นเหรอ?”

“เธอไม่ได้เรียนที่สถาบันศิลปะปักกิ่งเหนือใช่ไหม? กวนเซียวตงไม่ใช่เพื่อนร่วมห้องเธอเลยใช่ไหม!”

เมื่อได้เห็นหนิงเทียนซินไม่โต้ตอบและกำลังเศร้า “อาปิน” คนนี้ก็รีบพิมข้อความขึ้นมาที่หน้าจอทันที
“ใช่ สาวน้อย น่าสนใจดีนะที่เริ่มต้นถ่ายทอดสดด้วยการโกหกแบบนี้น่ะ?” ในเวลานี้ คนที่เพิ่งจะใช้ “สติ๊กเกอร์” เป็นรางวัลกับเธอ “บัคส์ คัมมิ่ง อิน” ก็ส่งข้อความมาว่าเธอด้วยเหมือนกัน

“ฉันไม่ได้โกหกนะคะ ฉันเป็นเพื่อนร่วมห้องเธอจริงๆ เห็นไหม เธออยู่นั่นไง”

หนิงเทียนซินพูดออกไปพร้อมทั้งหันกล้องและชี้นิ้วไปในตำแหน่งที่กวนเซียวตงยืนอยู่ อีกอย่างถึงแม้หล่อนจะเดินออกไปจากกองฝึกทหารแล้วแต่ก็ไม่ได้ห่างไปมากนัก เพียงแค่ไม่กี่สิบเมตร แต่เพราะกล้องของเธอไม่ดีทำให้เห็นได้เพียงร่างเบลอๆ

“เดินเข้าไปเลย!”

“เร็วเข้าสิ! ไปเลย เราจะได้เห็นภาพชัดๆ! แบบนี้จะรู้ได้ยังไงว่าใช่กวนเซียวตงจริงหรือเปล่า” ในเวลานี้ “อาปิน” ก็เร่งออกมาอีกรอบ

“โอเคค่ะ” หนิงเทียนซินลังเลอยู่สักพักและเดินเข้าไปด้วยความเขินอาย เมื่อเข้าไปใกล้ได้ประมาณ 5-6 เมตร เธอก็ถามออกมาว่า “เห็นหล่อนไหมคะ?”

ถ้าเดินเข้าไปใกล้กว่านี้อีกฝ่ายก็จะรู้ว่าเธอกำลังถ่ายหล่อนเพื่อลงห้องแชทถ่ายทอดสด ซึ่งไม่ค่อยดีเท่าไร เธอไม่ใช่รูทเมทของอีกฝ่ายและก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไรด้วย

“เห็นแล้ว! เห็นแล้ว! ถึงแม้กล้องเธอจะไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ด้วยความรักที่ฉันมีให้กวนเซียวตง รูปร่างแบบนี้ ใบหน้าแบบนี้ ใช่หล่อนแน่ๆ!” ในเวลานี้ “อาปิน” รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

“ดีจริงๆที่ได้เห็นหล่อน ฉันไม่ใช่คนโกหกแล้ว” หนิงเทียนซินถอนหายใจด้วยความโล่งอก เธอไม่อยากที่จะให้คนอื่นเข้าใจเธอผิด นี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกเรียกว่าคนโกหก

“แหม แม้กวนเซียวตงก็ยังจำได้นะ” แม้แต่ “บัคส์ คัมมิ่ง อิน” ก็พิมเสริมเข้ามา “โชคดีที่ฉันมีสติ๊กเกอร์ไม่จำกัด”

“อ่า เดินห่างมาทำไม เดินกลับไป เข้าไปอีก”

หลังจากที่ได้เห็นพวกเขาชื่นชม หนิงเทียนซินก็ถอยหลังกลับและถือโทรศัพท์ไว้ตลอดเพื่อถ่ายรูปซึ่งแน่นอนว่าอีกฝ่ายจะต้องรู้ตัวแน่ๆ แต่ทันทีที่เธอถอยมาได้ก้าวหรือสองก้าว “อาปิน” ก็พิมมาว่า “ขอฉันเห็นชัดๆหน่อย ตอนนี้ฉันมองไม่เห็นเลย ภาพเบลอสุดๆเลย”

“ไม่ได้” หนิงเทียนซินส่ายหน้าด้วยความเขินเล็กน้อย “พวกคุณไม่เห็นเหรอว่ารอบตัวหล่อนมีคนอยู่เต็มไปหมด นั่นเป็นรูมเมทของหล่อน ฉันเดินผ่านมาแล้วซึ่งไม่เหมาะสมเท่าไรเลย”

“ไม่เหมาะสมอะไรกัน! เธอก็เป็นเพื่อนร่วมห้องจะมีอะไรต้องกลัวอีก!”

“เร็วเข้า! เดินไปบอกหล่อนหน่อยว่าฉันชอบแล้วให้หล่อนอ่านที่ฉันพิม แล้วเดี๋ยวฉันให้สติ๊กเกอร์เธอเป็นรางวัล!” ในเวลานี้ “อาปิน” พิมส่งมา

“ฉันก็จะส่งสติ๊กเกอร์ให้” บัคส์พิมเสริม

“ฉันด้วย ให้ 10 ดวงเลย”

“ฉันด้วย ฉันก็อยากจะเห็นกวนเซียวตงเหมือนกัน!”

เธอไม่รู้เลยว่าเมื่อไรที่มีอีก 2 คนเพิ่มเข้ามาในห้องแชทด้วย และพวกเขาต่างก็ตื่นเต้นมากที่ได้เห็นกวนเซียวตงในถ่ายทอด