<TN: แจ้งเปลี่ยนคำศัพท์ จาก ‘มาตรการป้องกันความหนาว’ เป็น ‘มาตรการรับมือฤดูหนาว’>

———

ดูเหมือนในต่างโลกเอง แมงมุมก็ไม่ส่งเสียง

แต่ดูเหมือนแมงมุมในต่างโลก จะส่งเสียงเวลาใช้เครื่องมือนะ

ก๊อง ก๊อง

พอได้ยินเสียงต้นไม้กระทบกับต้นไม้อีกต้นหนึ่ง ผมกันหน้าไปทางแหล่งกำเนิดเสียง

แล้ว จังหวะก็ถี่ขึ้น แล้วส่งเสียง 3 ครั้ง

ทางใต้สินะ

ซาบุตงอาศัยอยู่บนต้นไม้ที่ผมเคยใช้เป็นที่พัก

เป็นสถานที่ที่สูงที่สุดภายในบริเวณที่ผมพรวนดินไปแล้ว

สูงกว่าต้นผลไม้เป็นเท่าตัว

จากที่นั้นคงสามารถมองเห็นพื้นที่รอบ ๆ ได้ชัดเจน

หากมีเรื่องผิดปกติเกิดขึ้น ก็จะเคาะต้นไม้ส่งสัญญาณให้ผมทราบ

แถมยัง บอกทิศทางมาพร้อมกันด้วย

หนึ่งครั้งคือ ทิศเหนือ

สองครั้งคือ ตะวันออก 

สามครั้งคือ ตะวันตก

สี่ครั้งคือ ใต้

ยอดเยี่ยมทีเดียว

อีกอย่างหนึ่ง ถ้าเป็นทิศตะวันตกเฉียงใต้ จะเคาะต้นไม้ 3 ครั้งก่อน แล้วเคาะต่ออีก 4 ครั้ง

ระหว่างที่ผมมุ่งหน้าไปในทิศที่ซาบุตงบอก คุโระนิก็กำลังต้อนสัตว์ร้ายมาทางนี้

เป็นพวกตัวใหญ่ที่เพิ่งเคยเจอ

…..อะไรล่ะนั้น

พังพอนยักษ์?

ไม่เหมือนกับที่เคยเห็นเมื่อครั้งก่อนแฮะ

ทานุกิ?

ทานุกิเนี่ยเป็นสัตว์ที่มีกรงเล็บที่น่าพรั่นพรึงแบบนั้นเหรอ

ยังไงก็เถอะ เพราะถูกต้อนมาโดยคุโระนิ เลยมีท่าทีเป็นศัตรูชัดเจน

มันตวัดกรงเล็บมาทางผม

เพราะจะถูกเล่นงานคงไม่ได้ เลยรีบเปลี่ยน [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] เป็นจอบ

ตอนที่ถือ [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] อยู่ ผมจะใจเย็นลงอย่างมาก

รู้สึกเหมือนพลังกายจะเพิ่มขึ้นด้วย

ผมหลบกรงเล็บอย่างสบาย ๆ

แล้วฟาดจอบลงไปทิ้งลำคอของมัน

หลังจากที่คุโระนิเห่าชื่นชมให้ ก็เข้ามาหาด้วยท่าทีอยากให้ชม ผมเลยลูบหัวมัน

อาจจะไม่เท่าเนื้อหมูป่า แต่ก็ได้เนื้อที่ดีพอสมควรมา

ผมลากร่างมันกลับมายังที่พักด้วย [อุปกรณ์เกษตรสารพัดประโยชน์] แล้วซาบุตงก็ลงมาช่วยชำแหละ

เพราะได้ใยของซาบุตงช่วย ทั้งการถ่ายเลือด เอาเครื่องในออก และถลกหนัง งานเลยง่ายพอสมควร

วิธีที่ซาบุตงใช้ถลกหนังนั้นดีกว่าผมมาก หลังจากนั้นก็กลับขึ้นต้นไม้ไปพร้อมกับหนังพวกนั้น

ตอนนี้ ข้างบนต้นไม้คงจะมีหนังเก็บอยู่เป็นจำนวนมากทีเดียว

ทว่า อากาศเริ่มหนาวขึ้นมาก

ถ้าไม่ได้เสื้อผ้าใหม่มาจากซาบุตง คงจะอันตรายพอสมควรแน่ 

หลังจากนั้นก็ขอให้ซาบุตงช่วยทำถุงใหญ่ ๆ ให้

ผมยัดหญ้าใส่ แล้วใช้เป็นที่นอน

ผมเตรียมมาอีกอัน แล้วใช้เป็นผ้าห่ม คืนนี้คงจะหลับได้อย่างสบายและอบอุ่น

ขณะที่ผมกำลังจะเก็บเกี่ยวผลผลิตที่เติบโตที่เต็มที่แล้วอย่างมันฝรั่ง มันหวาน ผักกาดหัว และแคร์รอต หิมะก็ตกลงมา

ดูท่าที่นี่จะเย็นกว่าที่คาดไว้

ผมเร่งเก็บเกี่ยวให้เสร็จ

หลังจากนำผลผลิตที่เก็บเกี่ยวไปจัดเก็บไว้ในห้องใต้ดิน ก็คิดขึ้นมาได้ มาตรการรับมือฤดูหนาวจำเป็นสำหรับพวกต้นผลไม้หรือเปล่า…..แต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

ครั้งนี้ปล่อยไปก่อนแล้วกัน

โทษทีนะ

พวกคุโระเองก็ดูเหมือนจะเข้าใจว่าฤดูหนาวมาถึงแล้ว เลยไม่เข้าไปในป่าบ่อยนัก สุดท้ายก็เอาแต่เก็บตัวอยู่ในบ้านของพวกมันที่เคยห้องเก็บของ

อีกอย่าง ผมได้ติดตั้งมาตรการรับมือฤดูหนาวหลาย ๆ อย่างให้กับบ้านสุนัขด้วย

คงจะใช้ไฟไม่ได้ แต่ก็เอาผ้าที่ซาบุตงทำให้มาใช้กันลม

ภาพที่พวกคุโระนอนขดรวมกันเพื่อความอบอุ่นนั่นค่อนข้างดูน่าเอ็นดู ทำเอาหัวใจพองโต

เหมือนจะเตรียมรับมือฤดูหนาวได้ดีทีเดียว

ก่อนอื่น ผมคิดว่าระหว่างที่หมกตัวอยู่ในที่พักจะแกะสลักหินกับไม้เป็นเครื่องใช้

ดูเหมือนตอนนี้ ยังสร้างถ้วยมาสุ**ที่น้ำไม่รั่วไม่ได้

<TN: ถ้วยทรงสี่เหลี่ยมทำจากไม้>

ไม่ใช่ว่าเจ้านี่ใช้แค่ไม้ทำหรอกเหรอ

หรือว่าจำเป็นต้องมีของคล้าย ๆ กาวด้วย?

ลองคิดดูอีกหน่อยดีกว่า

อีกอย่าง ผมตั้งใจทำครกกับหินโม่มาใช้ แล้วนำข้าวสาลี และข้าวโพดที่เก็บเกี่ยวมาทำแป้ง

เอาเถอะ ยังมีของที่อยากได้อยู่อีก ช่วงฤดูหนาวคงจะไม่ว่างล่ะนะ

———

สวัสดีท้ายตอนครับ

วันนี้มาไว เพราะไม่ยาว และว่าง(?) ช่วงเช้าพอดี

( ´ ▽ ` )