ตอนที่ 272 ทำไมยุ่งยากอย่างนี้

 

 

ถึงตอนนั้นสถานะของฉันในเมืองเอฟจะมั่งคงขึ้น ไม่ว่าเฉวียนหมิงหรือหนานกรุ๊ปก็จะไม่ใช่คู่ต่อสู้อีกต่อไป ผู้หญิงคนนั้นก็จะไม่กล้าอวดดีแบบนี้อีก

 

 

ในความคิดของมั่วเฉินเซวียน ที่อีลั่วเสวี่ยกล้าเหิมเกริมเช่นนี้ สาเหตุหนึ่งเป็นเพราะมีเฉวียนหมิงคอยหนุนหลัง

 

 

ซีเหมินหลงเซี่ยวกวาดตามอง พอใจกับสีหน้าของทุกคน เห็นชัดว่าไหลย่ากรุ๊ปของเขามีพลังดึงดูดสูง

 

 

คนที่ติดตามอยู่ข้างตัวซีเหมินหลงเซี่ยวตลอด น่าจะเป็นเลขาฯของเขา พอได้ยินก็ถึงกับผงะ ท่านประธานเสียสติไปแล้วเหรอ เพื่อหยกชิ้นเดียวถึงกับยอมลงทุนขนาดนี้

 

 

แต่ต่อหน้าคนมากมายในที่นี้ เขาไม่กล้าแสดงออกมากเกินไป ประกอบกับตัวเขาเองก็ไม่สามารถตัดสินใจ จึงได้แต่นิ่งเงียบ

 

 

คนเป็นผู้นำ ตัดสินใจอะไรก็คงต้องคิดทางถอยไว้ดีแล้ว

 

 

“ในเมื่อนายน้อยซีเหมินเสนอโอกาสที่ดีแบบนี้ ผมคิดว่าถึงตอนนั้นเศรษฐกิจเมืองเอฟจะได้แรงหนุนที่ดีมาก ไม่ทราบว่านายน้อยซีเหมินจะแบ่งหุ้นจำนวนนี้ยังไงครับ”

 

 

หุ้นหกสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่รู้ว่าจะแบ่งออกมาเท่าไหร่ แล้วใครบ้างจะโชคดี

 

 

ใบหน้าหล่อเหลาของซีเหมินหลงเซี่ยวดูน่าเกรงขามยิ่งขึ้น ปากที่เม้มแน่นเผยอขึ้นเล็กน้อย

 

 

“เรื่องนี้ฝ่ายบริหารระดับสูงของเราจะตัดสินใจเร็วๆ นี้ ส่วนเรื่องทำเลที่ตั้งสาขาและเรื่องอื่นๆ ยังหารือกันไม่เรียบร้อย ดังนั้นผมจึงยังให้คำตอบที่แน่ชัดไม่ได้ว่าจะแบ่งหุ้นยังไง มูลค่าเท่าไหร่

 

 

แต่ทุกท่านอย่าเข้าใจผิดว่านี่เป็นการให้ทุกท่านเซ็นเช็คเปล่านะครับ คืนนี้ผมจะใช้วิธีประมูลเลือกผู้ถือหุ้นยี่สิบท่านที่เสนอราคาสูงสุด”

 

 

หลังจากนั้นยี่สิบคนนี้จะออกเงินเท่าใด ก็ดูที่ศักยภาพตามจริงของพวกเขา ราคาประมูลในคืนนี้ไม่ใช่เงินที่พวกเขาต้องจ่ายในตอนนั้น

 

 

ทุกคนมองหน้ากันเมื่อได้ฟัง วิธีการแปลกๆ แบบนี้ทำให้ผู้คนรู้สึกฉงน

 

 

แต่ในเมื่อสามารถใช้เงินซื้อความเป็นหุ้นส่วนหนึ่งในยี่สิบคนได้ เมื่อถึงเวลาที่หารือเรื่องการจ่ายเงินก็ย่อมต้องทุ่มเต็มที่เพื่อให้ได้มา

 

 

เฉวียนหมิงฟังซีเหมินหลงเซี่ยวพูดจบก็ยกมุมปากขึ้นโดยไม่รู้ตัว คนคนนี้สามารถเอาเช็คเปล่ามาให้คนเซ็นชื่อได้

 

 

แต่ชื่อเสียงของไหลย่ากรุ๊ปไม่ใช่จะเอามาล้อเล่นตามอำเภอใจได้ ในเมื่อเป็นเรื่องที่ออกมาจากปากซีเหมินหลงเซี่ยวเอง การตั้งร้านสาขาจึงไม่อาจเลี่ยงได้ เพียงแต่เขาไม่เข้าใจวิธีการเช่นนี้ของอีกฝ่าย

 

 

อีกอย่าง ต่อให้จะเปิดร้าน โดยเฉพาะร้านของบริษัทข้ามชาติ ไม่ใช่พูดว่าจะเปิดก็เปิดได้เลย ยังต้องผ่านการอนุมัติจากทางการอีก

 

 

“เรื่องนี้ไม่น่าห่วง ในเมื่อนายน้อยซีเหมินเอ่ยปากแล้ว เรายังจะกลัวว่าเป็นเรื่องหลอกลวงอีกเหรอ ส่วนเรื่องประมูล รอไว้งานเลี้ยงคราวหน้าค่อยตัดสินใจน่าจะดีกว่า”

 

 

ไม่ว่าเมื่อไร เงินก็คือตัวตัดสินว่าใครจะได้เป็นหุ้นส่วน

 

 

“พูดถูก วันนี้นายน้อยซีเหมินเพิ่งมาถึงเมืองของเรา อย่าพูดเรื่องธุรกิจเลย เรามาสังสรรค์ผ่อนคลาย ทำความรู้จักกันเถอะ”

 

 

ที่จริงคนเหล่านี้ล้วนเป็นจิ้งจอกเฒ่ากันทั้งนั้น เวลานี้ถ้าเผยไพ่ของตัวเองให้คู่ต่อสู้เห็น ดีไม่ดีพอถึงเวลาหารือเรื่องการแบ่งสัดส่วนหุ้นที่แน่ชัดอาจพลาดท่าให้ฝ่ายตรงข้ามได้

 

 

ความคิดของทุกคนคือรั้งทัพรอจังหวะก่อน หรือก็คือถ้าไม่เห็นกระต่ายก็อย่าเพิ่งปล่อยเหยี่ยวออกไป

 

 

แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องที่ซีเหมินหลงเซี่ยวหวังไว้ เขายิ้มพลางกวาดตามองทุกคน

 

 

“ทุกท่านให้ความเชื่อมั่นในตัวผมแบบนี้ ทำให้ผมปลื้มใจมาก ผมขอรับรองไว้ที่นี่ ไหลย่ากรุ๊ปของเราจะไม่ทำให้ทุกท่านผิดหวังครับ”

 

 

การตั้งร้านของไหลย่ากรุ๊ปที่นี่ไม่ใช่เพื่อแหวนหยกเท่านั้น แต่เขายังตัดสินใจที่จะเป็นเสือซ่อนมังกรเร้นที่นี่ ทั้งที่นี่ก็อยู่ไม่ไกลจากประเทศซีกั๋วด้วย

 

 

 

 

ตอนที่ 273 ที่แท้เป็นคนเดียวกัน

 

 

ดังนั้นการจะสร้างอาณาจักรธุรกิจของเขาที่เมืองเอฟจึงไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ บางครั้งการที่ตัวเองมีอิทธิพลยิ่งใหญ่อยู่นอกประเทศ ก็เป็นผลดีต่อฐานะของเขาภายในประเทศ ไม่มีผลเสียอะไร

 

 

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ขอให้ทุกท่านสนุกกันให้เต็มที่ ผมขอดื่มให้ทุกท่านครับ” ซีเหมินหลงเซี่ยวชูแก้วไวน์ มีรอยยิ้มที่มุมปาก ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความสง่างาม

 

 

รู้อยู่แล้วว่าบรรดาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ไม่มีทางรับข้อเสนอง่ายๆ ทุกคนต้องรอดูแผนงานที่เป็นรูปธรรมก่อนจึงค่อยตัดสินใจเรื่องการร่วมหุ้น แต่อย่างนี้ก็ดี จะได้มีเวลาคิดทบทวนให้ดีว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง

 

 

“ดื่ม!” ทุกคนชูแก้ว ดื่มให้ซีเหมินหลงเซี่ยว บรรดาสาวโสดซึ่งเดิมหลงใหลได้ปลื้มในตัวเฉวียนหมิง ตอนนี้พากันจ้องไปที่ซีเหมินหลงเซี่ยวตาเป็นมันราวกับเห็นเพชรพลอยที่เปล่งประกายวิบวับ อยากได้มาครอบครอง

 

 

เรื่องที่สาวๆ เบนสายตาไปจากเฉวียนหมิงไม่ได้ทำให้เจ้าตัวรู้สึกเสียดายเลย ถึงขั้นทำให้เขาหายใจคล่องขึ้นด้วยซ้ำ

 

 

“นายน้อยเฉวียน ผมขอดื่มให้คุณ” หนานหลิวเฟิงยกมุมปาก แววตาไม่บ่งบอกอารมณ์

 

 

เรื่องที่เฉวียนหมิงกลับมาเป็นปกติแล้ว ทำให้เขานึกนับถือผู้ชายคนนี้ที่อดทนถึงขนาดแกล้งพิการมาได้นานขนาดนี้ จนทำให้เฉวียนกรุ๊ปมีเวลาฟื้นตัว ราวกับพยัคฆ์ร้ายหมอบซุ่มอยู่

 

 

เมื่อเผชิญกับท่าทีค้นหาและยั่วยุที่เหมือนจะจงใจก็ไม่เชิงของหนานหลิวเฟิง เฉวียนหมิงไม่ได้เก็บมาใส่ใจแม้แต่น้อย แววตาและสีหน้าไม่แสดงความรู้สึก เพียงยกแก้วชนกับเขา

 

 

ในงานคึกคักยิ่งขึ้น ใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม วันนี้ได้รู้ข่าวใหญ่อย่างนี้ กลับไปต้องเตรียมตัวให้ดี

 

 

ถ้าสามารถเป็นหุ้นส่วนของไหลย่ากรุ๊ป ถึงตอนนั้นพวกเขาก็จะสอดมือเข้าไปในร้านจำหน่ายตามเมืองรอบๆ และทำกำไรได้มหาศาล

 

 

เนื่องจากสถานะพิเศษของซีเหมินหลงเซี่ยว เขาจึงเดินไปเชิญคนในงานดื่มอย่างชาญฉลาด มือถือเขาดังขึ้น หลังจากเปิดดู แววตาก็อึมครึมทันที

 

 

“ทุกท่านครับ ผมต้องขอตัวก่อน” เขาบีบมือถือในมือ พยายามข่มใจไม่ให้มองไปทางเฉวียนหมิง

 

 

คนในงานยิ้มให้ “นายน้อยซีเหมินเกรงใจไปแล้ว เชิญตามสบายครับ” เขาเป็นเทพแห่งความมั่งคั่งของพวกตนในอนาคต จะล่วงเกินไม่ได้เด็ดขาด

 

 

ในห้องขนาดใหญ่ภายในสถานที่จัดเลี้ยง มีโซฟาหนังแท้สีดำตัวใหญ่ ซีเหมินหลงเซี่ยวกับเลขาฯซึ่งทำหน้าที่บอดี้การ์ดด้วยเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ล็อกประตู เขานั่งลงบนโซฟาแล้วเปิดดูมือถือ

 

 

ยิ่งสายตาเลื่อนลงไป แววตาก็ยิ่งแปลกไป

 

 

“ภรรยาที่เฉวียนหมิงแต่งงานเงียบๆ ชื่ออีลั่วเสวี่ยเหรอ”

 

 

เลขาฯกลอกตาแล้วพยักหน้า “ใช่ครับ ชื่อนี้แหละ แต่ก่อนหน้านี้เราไม่ได้เจาะจงว่าต้องตรวจสอบอย่างละเอียด จึงไม่มีรูปของเธอ นายครับ ทำไมถึงสงสัยเธอหรือครับ”

 

 

หรือเจ้านายจะมีนิสัยแปลกที่ชอบเมียชาวบ้าน เลขาฯคิดแล้วถึงกับเสียวสันหลังวาบ โลกของคนร่ำรวยนี่เข้าใจยากจริงๆ

 

 

แน่นอนว่าซีเหมินหลงเซี่ยวไม่รู้ว่าเลขาฯคิดอะไรอยู่ “อีลั่วเสวี่ยคนนี้ วันนี้ผมได้เจอเธอ” บังเอิญจริงๆ คนเดียวกันเหรอ คาดไม่ถึงเลย

 

 

คิดถึงตอนที่เจออีลั่วเสวี่ยในร้านหยก ดูเหมือนเธอก็ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น แต่เฉวียนหมิงถึงขนาดพูดชื่นชมเธอ ทั้งยังชมต่อหน้าคนอื่น ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน

 

 

“เคยเจอ? เจ้านายหมายความว่าเราเคยเจออีลั่วเสวี่ยภรรยาของเฉวียนหมิงเหรอครับ คงไม่หรอกครับ” มาที่นี่นานขนาดนี้ ดูเหมือนจะยังไม่เจอคนในแวดวงไฮโซของเมืองเอฟเลย

 

 

วันนี้เฉวียนหมิงก็บอกเองไม่ใช่เหรอว่าเขาไม่ได้พาภรรยามาด้วย