ตอนที่ 280 เล่นว่าว

 

 

“อ้อ ฉันจะแนะนำให้พวกเธอรู้จักนะ นี่คือซูอวิ๋นเสี่ยว และนี่ก็คือเซี่ยวโม่และสวี่โยว”

 

 

“สวัสดีค่ะทุกคน ฉันเป็นเพื่อนถังโจวโจว พวกคุณเรียกฉันว่าอวิ๋นเสี่ยวก็ได้ค่ะ” ซูอวิ๋นเสี่ยวยืนมือไปจับกับสวี่โยวโดยอัตโนมัติ

 

 

สวี่โยวก็ไม่ได้ปฏิเสธ “ฉันสวี่โยวค่ะ นี่สามีของฉันเซียวโม่ พวกเรารู้จักกับโจวโจวมานานแล้ว”

 

 

ซูอวิ๋นเสียวมองท้องของสวี่โยว “คุณกำลังท้องใช่ไหมคะ กี่เดือนแล้วละคะ”

 

 

“อีกเดือนเดียวก็จะคลอดแล้วค่ะ” สวี่โยวลูบท้องตัวเอง ดวงตานั้นเปี่ยมไปด้วยความรัก

 

 

อาจเป็นเพราะซูเสี่ยว ซูอวิ๋นเสี่ยวจึงรู้สึกชื่นชอบคนท้องมากเป็นพิเศษ ดังนั้นเมื่อรู้ว่าเมื่อกี้บรรยากาศไม่ค่อยดีซูอวิ๋นเสี่ยวจึงดึงแขนสวี่โยวไว้

 

 

“ยินดีกับทั้งสองคนด้วยนะคะ อีกเดือนเดียวก็จะได้เห็นหน้าลูกแล้ว ถึงตอนนั้นก็จะได้อยู่กันพร้อมหน้ากันสามคนแล้วนะคะ” การที่ซูอวิ๋นเสี่ยวพูดแบบนี้ก็ทำให้สวี่โยวสบายใจขึ้นไม่น้อย “ขอบคุณนะคะ”

 

 

“โจวโจว พวกเราไปเล่นว่ากันเถอะ นี่เป็นว่าวที่ฉันกับลั่วอิงซื้อมา” ซูอวิ๋นเสี่ยวว่ารูปปลาที่ลั่วอิงเลือกให้ถังโจวโจวดู ถังโจวโจวพยักหน้า “ได้ สวี่โยว พวกเธอนั่งพักที่นี่ก่อนไหม”

 

 

สวี่โยวหันไปมองเซียวโม่เป็นการถามความเห็นของเขา “แล้วแต่โยวโยวเลย ถ้าเธอโอเคก็ไม่มีปัญหา” เซียวโม่นั้นอย่างไรก็ได้ เขาไม่อยากมองถังโจวโจวเท่าไหร่นัก เขาไม่รู้ว่าแบบนี้ว่าทำแบบนี้แล้วจะได้ผลไหม แต่ปัจจุบันนี้ทุกอย่างก็ดีหมด

 

 

“งั้นพวกเราต้องขอรบกวนเธอแล้ว” สวี่โยวยอมที่จะอยู่ต่อ ถังโจวโจวมองเธอแวบหนึ่ง “งั้นก็ดี พวกเธอช่วยฉันเฝ้าของหน่อยนะ พวกเราขอไปเล่นว่าวกันก่อน”

 

 

ถังโจวโจวลากลั่วอิงและซูอวิ๋นเสี่ยวไปยังที่โล่ง ถังโจวโจวช่วยลั่วอิงถือสายเชือกส่วนลั่วอิงก็เป็นคนวิ่ง ซูอวิ๋นเสี่ยวยืนถือของอยู่ด้านข้าง

 

 

ครั้งแรกล้มเหลว ลั่วอิงวิ่งไม่ถึงสองก้าวว่าวก็ตกลงมาแล้ว ถังโจวโจวลองอีกครั้ง ครั้งนี้ลั่วอิงวิ่ง ซูอวิ๋นเสี่ยวถือเชือก รอให้ว่าวขึ้นไปแล้วค่อยส่งให้ลั่วอิง

 

 

ทั้งสามคนวิ่งจนเหงื่อไหลเต็มหลัง แต่ไม่รู้สึกเหนื่อย มองว่าวบนท้องฟ้า ในใจก็มีความสุขไม่น้อย

 

 

สวี่โยวเห็นแล้วก็หันมามองตัวเองกับเซียวโม่ ถ้าเธอไม่พูดก่อน เซียวโม่ก็จะไม่มีวันพูดกับเธอใช่ไหม

 

 

“โม่ คุณดูสิ พวกโจวโจวดูมีความสุขมากเลย”

 

 

“อืม” รอยยิ้มช่างเปี่ยมไปด้วยความสุขจริงๆ ดูเหมือนเมื่ออยู่ต่อหน้าถังโจวโจวแล้ว ทุกสิ่งที่ไม่พึงประสงค์จะไม่สามารถเอาชนะเธอได้เลย แค่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็ทำให้เธอมีความสุขได้แล้ว

 

 

สวี่โยวได้ยินคำตอบของเซียวโม่ก็ไม่พูดอะไรอีก ในใจของโม่ยังมีหล่อนใช่ไหม สวี่โยวลูบท้องตัวเอง ลูกใกล้จะออกมาเจอหน้าพวกเราแล้ว เธอจะไม่ให้ใจของพ่อเขามีหญิงคนอื่น ลูกเธอจะต้องมีทั้งพ่อและแม่ให้ความรัก

 

 

ถังโจวโจววิ่งจนเหนื่อยก็กลับมาดื่มน้ำ พอเห็นบรรยากาศน่าอึดอัดของเซียวโม่กับสวี่โยวแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเข้าไปกู้สถานการณ์ดีไหม

 

 

จู่ๆ สวี่โยวก็ยืนขึ้น “โม่ ฉันอยากไปห้องน้ำ”

 

 

“ผมไปเป็นเพื่อน” เซียวโม่ลุกขึ้นทันที เตรียมพยุงมือสวี่โยวไปข้างหน้า

 

 

สวี่โยวห้ามเขาทันที “ไม่ต้องแล้ว โม่ คุณนั่งอยู่ที่นี่เถอะ ฉันไปคนเดียวได้”

 

 

“ไม่ได้ ผมไม่วางใจ ผมไปเป็นเพื่อนคุณดีกว่า”

 

 

“โม่ ไม่ต้องจริงๆ ฉันไปคนเดียวได้” สวี่โยวทำให้เซียวโม่รู้สึกอึดอัด ปกติสวี่โยวจะอยากอยู่กับเขา ทำไมจู่ๆ ถึงอยากไล่เขาไปอย่างนี้

 

 

 

 

 

ตอนที่ 281 แนะนำ

 

 

“งั้นก็ไปกับฉันเถอะ” จู่ๆ ถังโจวโจวก็เอ่ยขึ้น ทำให้สายตาสองสามีภรรยาหันมองมา สวี่โยวยิ้มออกมาอย่างรวดเร็ว “โม่ ในเมื่อโจวโจวจะไปกับฉัน คุณก็วางใจได้แล้วล่ะ”

 

 

“อืม พวกเธอระวังด้วย” เซี่ยวโม่มองสวีโยวแล้วก็มองถังโจวโจว ในใจยังเป็นห่วง แต่สวี่โยวไม่ให้เขาไปด้วย ตอนนี้ท้องเธอก็โตมาก เขาเองก็ไม่ค่อยวางใจ

 

 

“วางใจเถอะ มีฉันตามเธอไปด้วย จะไม่ให้สวี่โยวเกิดเรื่องแน่” หลังจากนั้นถังโจวโจวจึงรู้สึกเสียใจที่เธอพูดไปอย่างนั้น

 

 

ถังโจวโจวและสวี่โยวไปห้องน้ำด้วยกัน พอดีกับที่เธอเหงื่อออก ถังโจวโจวเลยไปล้างตัว

 

 

เมื่อเข้าไปในห้องน้ำ สวี่โยวก็ไม่ได้เข้าไปในห้องน้ำทันที ถังโจวโจวยืนอยู่หน้ากระจกและวักน้ำขึ้นล้างหน้า

 

 

ถังโจวโจวล้างหน้าไปเรื่อยๆ ก็เห็นว่าสวี่โยวยังยืนอยู่ข้างหลังเธอ “สวี่โยว เธอไม่เข้าห้องน้ำเหรอ ทำไมยังไม่เข้าไปอีกล่ะ”  หรืออายเหรอ ไม่ใช่มั้ง  ถังโจวโจวไม่เข้าใจ

 

 

สวี่โยวมองถังโจวโจวผ่านกระจกและพูดขึ้น “ถังโจวโจว ลูกของฉันกับเซียวโม่กำลังจะเกิดมา เธออย่ามาแย่งเขาไปอีกนะ”

 

 

ถังโจวโจวคิดว่าตัวเองฟังผิดไป “เมื่อกี้เธอพูดอะไรนะ สวี่โยว เธอรู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา”

 

 

นานมากแล้วที่ไม่มีคนพูดเรื่องเธอกับเซียวโม่และเธอก็เกือบลืมไปแล้วว่าเขาเป็นแฟนเก่าของเธอ เธอมองท้องสวี่โยว ถังโจวโจวเข้าใจความกลัวของเธอ เธอไม่ได้กลัวว่าจะมีใครแย่งเซียวโม่ไป แต่กลัวว่าลูกจะไม่มีพ่อ

 

 

แต่สวี่โยวคิดมากเกินไปจริงๆ เธอเองไม่มีทางทำเองแบบนั้นอยู่แล้ว ไม่ต้องบอกเธอก็ไม่มีวันแย่งเซียวโม่กลับมา

 

 

“ถังโจวโจว ฉันก็แค่พูดเล่น ตอนนี้เซียวโม่ค่อยๆ ลืมเธอแล้ว ขอแค่เธออย่าไปรื้อฟื้นอดีตกับเขา ฉันเชื่อว่า สักวันเขาจะลืมเธอได้ และเป็นของฉันเพียงคนเดียว” สวี่โยวค่อนข้างตื่นเต้น เธอพยายามมานานมาก อีกไม่นานเป้าหมายเธอก็จะสำเร็จแล้ว

 

 

ถังโจวโจวเข้าใจสวี่โยวดี แต่ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องอดทนกับเรื่องพวกนี้

 

 

“สวี่โยว ถ้าเธอเชื่อใจเขาก็อย่าพูดเรื่องแบบนี้กับฉันอีก ฉันไม่เคยคิดจะแย่งเซียวโม่มาจากเธอ ของที่ฉันไม่ต้องการแล้วก็ไม่เคยคิดอยากได้กลับมาอีก”

 

 

ถังโจวโจวเหมือนกำลังพูดให้สวี่โยวและตัวเองฟัง เธอเป็นคนแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไร ไม่เคยคิดจะกลับไปกินน้ำพริกถ้วยเก่า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ทำไมต้องไปยึดติดกับมันด้วย เธอไม่ใช่คนแบบนั้นและสวี่โยวเองก็คงไม่ยอมให้เธอทำอย่างนั้นเช่นกัน

 

 

“เซียวโม่ไม่ใช่สิ่งของ ฉันไม่ยอมให้เธอพูดถึงเขาแบบนี้” จู่ๆ สวี่โยวก็โกรธขึ้นมา

 

 

“ได้ ไม่พูดแล้ว แต่ว่านะสวี่โยว เธอต้องจำเอาไว้ว่า ตอนนี้เซี่ยวโม่คือผู้ชายของเธอ ขอแค่เธอดูแลเขาให้ดีก็จะได้ไม่ต้องเที่ยวมาเตือนฉันบ่อยๆ อีก”

 

 

“ในฐานะที่เป็นผู้หญิง ฉันจะแนะนำเธอให้นะ อย่าให้ความสำคัญกับเซียวโม่มากเกินไปนัก เพราะถ้าวันไหนเขาหายไปจากชีวิตเธอ เธอก็ต้องอยู่ด้วยตัวเองให้ได้” นี่คือคำแนะนำที่ถังโจวโจวให้กับสวี่โยว