ตอนที่ 584 โน้มน้าวให้ปล่อยวาง  

 

 

ดังนั้นถึงจะเป็นที่บ้านเขาก็เป็นห่วง เพราะคนชั่วร้ายบางคนก็มักจะอาสัยที่คุณคิดแบบนี้ในการแย่งชิงของที่ตนอยากได้มาเป็นของตัวเอง  

 

 

“ฉันรู้แล้ว ฉันจะนั่งอยู่นี่เงียบๆ รอคุณกลับมา แบบนี้โอเคไหม” หลังจากประสบการณ์เรื่องเมิ่งชิงซี เธอก็ไม่โง่อีกที่จะทำตัวเชื่องให้คนอื่นมาทำร้าย เธอไม่ยอมอ่อนข้ออย่างนั้นแน่  

 

 

หันฮุ่ยซินเข้าไปในห้องรับแขก พอเห็นถังโจวโจวที่กำลังท้องโตใบหน้าก็ดูนิ่งสงบมาก เธอนั่งลงบนโซฟา ด้านข้างมีหน้าต่าง แสงที่ลอดผ่านหน้าต่างส่องกระทบตัวเธอทำให้เธอดูนุ่มนวล  

 

 

“ถังโจวโจว ไม่เจอกันนานเลยนะ” รู้มาตลอดว่าเธอกลับมาแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเพราะตนขี้ขลาดหรืออะไร ตั้งแต่นั้นพวกเขาเลยไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน  

 

 

พอถังโจวโจวได้ยินเสียงว่ามีคนเรียกเธอก็หันหน้าไป เมื่อเห็นว่าเป็นหันฮุ่ยซินใบหน้าก็เผยรอยยิ้ม เพราะอย่างไรในความคิดของเธอ หันฮุ่ยซินและลั่วเซ่าเชินก็ได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว เธอคงไม่ต้องคิดถึงเรื่องนี้อีกแล้ว  

 

 

“ไม่เจอกันนานเลยจริงๆ ตอนนี้เธอสบายดีไหม นั่งคุยกันก่อนไหม” ถังโจวโจวชี้ให้เธอนั่งลงข้างๆ หันฮุ่ยซินก็ไม่ได้ปฏิเสธ นั่งลงเงียบๆ  

 

 

ทั้งสองนั่งลงและเงียบไปนานมาก ไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดอะไร เพราะอย่างไรแล้วพวกเธอก็ไม่ได้รู้จักกันดีขนาดนั้น พูดได้ว่าเหมือนคนแปลกหน้า เพียงแต่เพราะลั่วเซ่าเชินจึงทำให้ทั้งสองคนได้เจอกัน  

 

 

หันฮุ่ยซินเริ่มพูดก่อน “ถังโจวโจว ตอนนี้คุณมีความสุขดีไหม”  

 

 

“อ้อ ทำไมถามอย่างนี้ล่ะคะ ฉันคิดว่าคุณควรถามเรื่องอื่นมากกว่านะ” ถ้าเธอบอกว่ามีความสุข หันฮุ่ยซินก็จะไม่มีความสุขน่ะสิ แต่ถ้าเธอบอกไม่มีความสุข หันฮุ่ยซินก็จะดูออกว่าเธอโกหก เพราะอย่างนั้นแล้วจะถามทำไมกันนะ  

 

 

“จริงด้วย ฉันถามผิดไป พวกคุณกำลังจะมีลูกคนที่สองแล้ว ทำไมจะไม่มีความสุขล่ะ” หันฮุ่ยซินมองออกไปนอกหน้าต่าง ทำไมดวงอาทิตย์ไม่ส่องแสงสว่างเข้ามาในจิตใจของเธอบ้างนะ  

 

 

“หันฮุ่ยซิน บอกคุณตามตรงนะ เรื่องของเซ่าเซินกับคุณมันจบไปแล้ว” ถังโจวอยากให้หันฮุ่ยซินตัดใจเพื่อตัวเธอเอง ตอนนี้เธอและลั่วเซ่าเชินก็อยู่ด้วยกันแล้ว แยกจากกันไม่ได้อีก  

 

 

“ถังโจวโจว ถ้าตัดใจมันง่ายอย่างที่พูดแล้วจะมีคนมากมายที่ยังเสียใจอยู่ได้ยังไง คุณพูดแบบนี้เพราะคุณไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่แท้จริงต่างหาก” การเสียดสีของหันฮุ่ยซินไม่ได้ทำให้ถังโจวโจวโกรธแต่อย่างใด  

 

 

แต่ไหนแต่ไรมาความคิดของเธอและอีกฝ่ายก็ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ถ้าตอนนั้นหันฮุ่ยซินไม่เย็นชากับลั่วเซ่าเชิน ตัดใจจากลั่วเซ่าเชินเพราะเรื่องของตนแล้วล่ะก็ วันนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมีเธอถังโจวโจวอยู่ด้วยซ้ำ  

 

 

เพราะอย่างไรตอนแรกคนที่ลั่วเซ่าเชินชอบก็คือเธอ เกือบจะแตกหักกับตระกูลลั่วเพื่อเธอด้วยซ้ำ โธ่เอ๊ย ความจำของคนท้องนี่แย่จริง แต่ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีเรื่องนี้เกิดขึ้นอย่างไรตอนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องมานั่งสนใจแล้ว  

 

 

“ฉันคงไม่อาจเข้าใจความเจ็บปวดนี้ได้ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่า พวกเราสองคนต่างกัน ต่อไปเจอกันให้น้อยหน่อยก็ดี” ถังโจวโจวก็เป็นแบบนี้ พูดจาตรงไปตรงมา ไม่อ้อมค้อม  

 

 

เรื่องนี้นั้นคงต้องบอกว่าทั้งสองคนไร้วาสนาต่อกันละมั้ง ตอนที่ฉันรักเธอ เธอไม่รักฉัน หรือรักฉันไม่มากพอ เมื่อเห็นผลลัพธ์หันฮุ่ยซินรับไม่ได้ก่อนก็แสดงว่าเธอแพ้แล้ว  

 

 

ความรักนั้นไม่ใช่ว่าฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดจะสามารถอดทนไปได้ตลอด ท้ายที่สุดอย่างไรเขาก็คือคน เขาเองก็ต้องการคนรักและต้องการคนปลอบโยนหรือให้กำลังใจในเวลาที่เหนื่อยล้า และหันฮุ่ยซินก็ทำแบบนั้นไม่ได้  

 

 

ถังโจวโจวคิดว่าถ้าตัวเองอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ คิดว่าความรู้สึกที่มีต่อผู้หญิงคนนี้จะค่อยๆ จางหายไป  

 

 

แน่นอนว่านี่คือหนึ่งมุมมอง เกี่ยวกับวิธีการที่ลั่วเซ่าเชินคิด นั่นเป็นเรื่องของเขาเอง เธอกำลังโน้มน้าวให้หันฮุ่ยซินตัดใจ เพื่อตัวเอง และเพื่อเธอด้วย  

 

 

“โจวโจว ไปเถอะ งานเริ่มแล้ว” ลั่วเซ่าเชินเดินเข้ามา หันฮุ่ยซินยืนขึ้นทันที ดวงตาของเธอเริ่มแดง  

 

 

   

 

 

ตอนที่ 585 ยอมแพ้   

 

 

ถ้าลั่วเซ่าเชินเป็นเจียงรุ่ยเฉิน เมื่อเดินเข้ามาเห็นหันฮุ่ยซินเป็นแบบนั้นจะต้องคิดว่าถังโจวโจวรังแกเธอเป็นแน่ น่าเสียดายที่คนที่เข้ามาคือลั่วเซ่าเชินที่ไม่ได้คิดอะไรกับหันฮุ่ยซินแล้ว  

 

 

“คุณหัน คุณก็อยู่ด้วยเหรอ ทำไมไม่พารุ่ยเฉินมาด้วยกันล่ะ” หันฮุ่ยซินได้ยินลั่วเซ่าเชินถามอย่างนี้ก็ก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ตอนนี้เธอและเขาเหมือนคนแปลกหน้ากันไปแล้วเหรอ เรียกเจียงรุ่ยเฉินยังดูสนิทกว่าเธอเสียอีก  

 

 

เธอถูกลดสถานะลง เรื่องนี้ทำให้หันฮุ่ยซินที่เดิมทีเสียใจอยู่แล้วยิ่งเสียใจหนักเข้าไปอีก  

 

 

“เขาไปที่อื่น หรือฉันต้องอยู่แต่กับเขางั้นเหรอ” นี่มันเหตุผลอะไร ตอนนี้เธอติดฉลากเป็นของของเจียงรุ่ยเฉินไปแล้วเหรอ  

 

 

“ไม่ใช่อย่างนั้น ผมแค่ถามเท่านั้น เพราะเห็นคุณสองคนอยู่ด้วยกันบ่อยๆ ในเมื่อคุณไม่ชอบ ผมก็จะไม่ถามอีก โจวโจว ไปกันเถอะ เสี่ยวอวี่กำลังรอพวกเราอยู่” หันฮุ่ยซินรู้สึกว่ากระทั่งความชอบหรือไม่ชอบตอนนี้เธอก็ไม่มีสิทธิ์จะแสดงมันอออกมาแล้วด้วยซ้ำ  

 

 

ในเมื่อเธอแสดงออกแล้วว่าไม่ชอบก็ย่อมไม่อยากให้ลั่วเซ่าเชินเอาเธอกับเจียงรุ่ยเฉินมาเกี่ยวข้องกัน เพราะว่าไม่อยากให้ลั่วเซ่าเชินเข้าใจว่าเธอและเจียงรุ่ยเฉินคบกันแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็ไม่เข้าใจเธอเลยสักนิด  

 

 

หันฮุ่ยซินมองลั่วเซ่าเชินและถังโจวโจวเดินออกไป เธอทำได้แค่ยืนอยู่ที่เดิม ถึงเธอต้องการจะรั้งเขาเอาไว้เขาก็คงไม่ยอมอยู่ดี  

 

 

“ฮุ่ยซิน คุณทำอะไรอยู่เหรอ” เสียงของเจียงรุ่ยเฉินดังมาจากด้านหลังเธอ ตอนนี้ในห้องว่างมีแค่เธอและเขา พวกลั่วเซ่าเชินออกไปนานแล้ว  

 

 

“เปล่า คุณหาฉันเจอได้ยังไง”  

 

 

“อ้อ ข้างนอกจะกินข้าวกันแล้ว ผมไม่เห็นคุณ คิดว่าคุณน่าจะอยู่ที่นี่เลยเข้ามาหา” เจียงรุ่ยเฉินเดินไปข้างหน้า เห็นสีหน้าหันฮุ่ยซินไม่ค่อยดีเลยจับเธอไว้เบาๆ “เป็นอะไรรึเปล่า ไม่สบายตรงไหนไหม”  

 

 

“เปล่า แค่อารมณ์ไม่ดีก็เท่านั้น ไปเถอะ คุณมาเรียกฉันไปกินข้าวไม่ใช่เหรอ” หันฮุ่ยซินยอมรับ เพราะว่ามีเจียงรุ่ยเฉิน เธอถึงได้มีโอกาสมาที่นี่ และคิดไม่ถึงว่าลั่วเซ่าเชินจะจำกัดเธอไว้กับเขา ปัญหาระหว่างเธอและเขาดูเหมือนจะลึกซึ้ง  

 

 

“เพราะวันนี้เป็นวันเกิดลูกชายของลั่วเซ่าเชินเหรอ” เดิมทีเจียงรุ่ยเฉินไม่ได้คิดจะพาหันฮุ่ยซินมาด้วย เพียงแต่เมื่อเธอได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดเสี่ยวอวี่ เธอก็รั้นจะมาให้ได้ เจียงรุ่ยเฉินก็คิดว่าให้เธอตัดใจยอมแพ้ได้ก็ดีเลยผลักดันให้เธอมาที่นี่  

 

 

แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ ไม่ให้หันฮุ่ยเซินมาจะยังดีกว่า เพราะก่อนหน้านี้เหมือนเธอจะมีท่าทีดีต่อเขามากกว่านี้  

 

 

“ไม่ใช่ ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอก รุ่ยฉิน ตอนนี้ฉันไม่อยากพูด พวกเราไปกันก่อนเถอะ” เธออยากจะอยู่เงียบๆ สักพัก ถ้าเป็นเธอเมื่อก่อนเธอจะต้องออกไปจากที่นี่แล้ว ทำไมเธอต้องอยู่ที่นี่ด้วย  

 

 

เพียงแต่ตอนนี้เธอค่อยๆ เติบโตขึ้น และเข้าใจอะไรมากขึ้น เรื่องราวมากมายมันไม่ใช่ว่าคุณจำทำตามใจได้ เธอต้องเรียนรู้ที่จะคิดว่าต้องทำยังไงให้ผลลัพธ์ออกมาดีที่สุด   

 

 

ทั้งสองคนออกไปที่สวนดอกไม้ หันฮุ่ยซินคิดอยู่ตลอด เป็นเพราะเธอกับรุ่ยเฉินเดินใกล้กัน คนอื่นถึงคิดว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ต่อกัน แบบนี้ต่อไป วันไหนที่เธอจะสามารถหลุดจากคำนินทาพวกนี้ได้กัน  

 

 

บรรยากาศด้านนอกครึกครื้น ทุกคนนั่งอยู่ที่นั่งของตัวเอง บนเวทีมีพิธีกรกำลังเปิดงานอย่างอบอุ่น หวังว่าจะทำให้บรรยากาศดีขึ้น  

 

 

หันฮุ่ยซินมองไปรอบๆ ลั่วเซ่าเชินอย่างระมัดระวัง พบว่าผู้หญิงข้างถังโจวโจวก็ท้องเหมือนกัน และดูเหมือนจะสนิทสนมกันด้วย เพียงแต่เธอนึกไม่ออกว่าเป็นใคร  

 

 

“รุ่ยเฉิน เธอคนนั้นเป็นใครเหรอ” หันฮุ่ยซินชี้ไปข้างหน้า  

 

 

เจียงรุ่ยเฉินมองตามที่เธอชี้ “อ้อ หลินเหยาไง คุณจำไม่ได้เหรอ เธอเป็นเพื่อนสนิทถังโจวโจว หลายเดือนก่อนเธอแต่งงานกับฟังหยวน ตอนนี้ทั้งสองคนมีความสุขมากเชียว”  

 

 

พอพูดถึงตอนนี้ เจียงรุ่ยเฉินก็รู้สึกใจแป้ว ฟังหยวนจีบหลินเหยาหลังเขา อีกฝ่ายกลับได้แต่งงานก่อน แต่เขายังคงต้องต่อสู้ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเป็นผล  

 

 

“เธอแต่งงานกับฟังหยวนแล้วเหรอ”

Related