บทที่ 218 พี่น้องเรา…เตรียมออกรบ!

สี่ชั่วโมงผ่านไป…

“หมดเวลาแล้ว!”

ซูเย่โบกมือให้ทั้งสองคนและตะโกนเสียงดัง “พี่น้องเรา เตรียมออกรบ!”

“สู้!” หมื่นคนคำรามพร้อมกันสะท้านฟ้า!

ด้วยกำลังพลนับหมื่นคน ซูเย่ก็มาถึงบรรพตไร้ธุลีที่เชิงเขาด้านหลัง

บรรพตไร้ธุลีเป็นส่วนหนึ่งของแผนที่ปกติของเกม ตั้งตระหง่านอยู่ในที่ราบที่ดูราวกับไร้จุดสิ้นสุด ราวกับดอกไม้ที่นูนยื่นออกมาจากใจกลางที่ราบ ด้านหน้าเชื่อมต่อกับที่ราบ มีความลาดชันเล็กน้อย ด้านหลังเป็นกำแพงภูเขาสูงชันสูงหลายร้อยเมตร

ในยามนี้ ซูเย่ก็พาทุกคนไปที่ข้างภูเขา…

ที่เบื้องบนท้องฟ้า ณ ยอดเขาสูง…

หลังจากเฝ้าดูการฝึกซ้อมตลอดสี่ชั่วโมง ความคาดหวังก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผู้บัญชาการทั้งหกคน

“นี่คือกระบวนทัพที่ตั้งได้อย่างรวดเร็วใช่ไหม?”

“ภายในสี่ชั่วโมง สามารถฝึกได้แบบนี้ ถือว่าไม่เลวแล้ว”

“หญิงสาวที่เป็นคนคุมดูท่าจะไม่เลวเลย…เป็นต้นกล้าที่ดี”

“เป็นเช่นนั้น เพียงแต่ไม่รู้ว่า กระบวนทัพที่ตั้งได้อย่างรวดเร็วนี้จะเป็นอย่างไรกันแน่…ฉันตั้งตารอชม”

……

ในขณะที่ทุกคนเตรียมทำสงคราม ซูเย่ก็ขี่เฉิงหวงไปที่ด้านนอกของที่ราบใกล้กับภูเขา

หลังจากตามหาครู่หนึ่ง ก็เห็นกลุ่มคนห้าคน ตรงเข้าไปจัดการทันที แล้วเหลือไว้หนึ่งคนเหมือนเดิม

ดูไอดีของคนนั้น ‘จิงโจ้ป่วยเป็นไข้’

ซูเย่ยังคงนิ่งเงียบ

บังเอิญแท้…

จิงโจ้ป่วยเป็นไข้เองก็ตะลึงค้างเช่นกัน ถามอย่างตกตะลึงปนสงสัย “คุณเจอผมได้ยังไง ผมหนีจากทิศตะวันออกมาทิศตะวันตกแล้วเนี่ย คุณยังจะหาผมเจออีกเหรอ?!”

“ถ้าฉันบอกว่าบังเอิญจะเชื่อไหม?” ซูเย่แบมือออกพลางกล่าว

“เชื่อไม่เชื่อแล้วต่างกันยังไง? พูดมาสิ…ครั้งนี้จะโพสต์อะไรอีก”

จิงโจ้ป่วยเป็นไข้มองไปทางซูเย่อย่างหมดหนทาง กดเปิดบอร์ดอย่างชำนาญ เตรียมกดส่งโพสต์

“แชร์พิกัดนี้ออกไป…”

ซูเย่ส่งพิกัดไปให้อีกฝ่ายแล้วกล่าว “บอกทุกคนว่ามีเป้าหมายหนึ่งหมื่นคนที่นี่ แม้ว่าฉันจะต้องตาย ฉันก็จะไม่ใช้ดาบเวหาแน่นอน ให้พวกเขาวางใจเถอะ!”

“คนเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?”

จิงโจ้ป่วยเป็นไข้แสดงอาการประหลาดใจ นัยน์ตาของความปิติยินดีปรากฏขึ้น พลางคิดในใจว่าเขาจะเข้าร่วมดีหรือไม่

ทันใดนั้นด้วยความคิดที่ว่าเจ้ากรรมนายเวรดูเหมือนจะสามารถค้นพบตัวเขาได้ จึงตัดความคิดนี้ทิ้งไปอย่างสิ้นเชิง

เขากดแก้ไขโพสต์และส่งออกไปอย่างรวดเร็ว

“นายไปได้แล้ว…” ซูเย่เห็นว่าโพสต์ถูกส่งออกไปแล้วจึงโบกมือและปล่อยให้เขาจากไป

จิงโจ้ป่วยเป็นไข้ ลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกและจากไปอย่างรวดเร็ว

ผู้เล่นนับไม่ถ้วนในบอร์ดต่างก็ ‘หิวกระหาย’ มานานแล้ว และในที่สุดเวลาผ่านไปห้าชั่วโมง พิกัดก็ถูกส่งมา…

เมื่อเห็นพิกัด ทุกคนจึงมุ่งหน้าเข้าใกล้พิกัดโดยทันที ผู้เล่นที่พลุกพล่านหนาแน่นมาพบปะและรวมตัวกันระหว่างทาง

ตอนแรกมีไม่กี่ร้อย ไม่กี่พัน แล้วกลายเป็นหลายหมื่น…หลายแสน

ในที่สุด เมื่อกองทัพผู้ล่าก้าวเข้ามาในที่ราบ จำนวนก็ใกล้จะถึงหนึ่งล้านแล้ว!

“ตึงตึงตึง……!”

แม้ว่าจะไม่มีฝีเท้าที่พร้อมเพรียง แต่ผู้คนนับล้านมารวมตัวกัน ต่อให้มีฝีเท้าที่กระจัดกระจายไร้ระเบียบก็สามารถทำให้เกิดการสั่นสะเทือนอย่างต่อเนื่องบนพื้นดิน

ณ บรรพตไร้ธุลี

ผู้เล่นฝึกยุทธ์ที่เตรียมพร้อมนับหมื่นคน สำรวจสถานการณ์ผ่านบอร์ดเกม

หลังจากที่เห็นข้อมูลที่รวบรวมบนบอร์ดเกม ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป หัวใจของพวกเขาที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณในการต่อสู้เริ่มตื่นตัวขึ้น

จะทำยังไงดี?!

หนึ่งหมื่นปะทะหนึ่งล้าน ความแตกต่างหลายสิบเท่าหลายร้อยเท่า กระบวนทัพสามารถทำให้หนึ่งคนชนะหนึ่งร้อยคนได้จริงหรือ?

ยามยืนอยู่เบื้องหน้าฝูงชน ซูเย่รับรู้ถึงอารมณ์ที่แปรปรวนของทุกคน ซูเย่ขี่เฉิงหวงพลางชูธงในมือขึ้นสูง เขาพูดเสียงดังกับทุกคน “ทุกคนไม่ต้องกลัว มากสุดก็แค่ตาย!”

“นี่มันเป็นแค่เกม ให้เรากำหนดชะตาชีวิตของเราเองดีหรือไม่!”

“ต่อให้ต้องตาย พวกเราก็จะเป็นผู้กล้า พวกเราต้องการบอกให้ทั้งโลก Fantasy Dream ได้รับรู้ พวกเราไม่เคยถอยแม้ครึ่งก้าว!”

ใช่แล้ว! ต่อให้ตายเราก็เป็นผู้กล้า

สายตาของทุกคนบนสนามพลันปรากฏความมุ่งมั่น

นี่แค่เกม วันนี้เราจะมาบอกทั้งโลก Fantasy Dream ให้รู้ว่า เราไม่ใช่คนขลาดเขลาและเราไม่เคยถอย!

ต่อให้ถูกทำลายล้าง เราก็สามารถเล่าให้ลูกหลานฟังได้ยามแก่ชรา คุณปู่ของหลานในปีนั้นสู้กับคนเป็นล้านด้วยกำลังคนเพียงหมื่น!

ในเสี้ยววินาทีขวัญกำลังใจทุกคนก็เพิ่มขึ้น!

ในเวลานี้ ซูเย่มองไปที่ไป๋จือหรานที่มีบรรพตไร้ธุลีอยู่เบื้องหลัง

ไป๋จือหราน พยักหน้าอย่างจริงจังไปทางซูเย่

“ตั้งกระบวนทัพ” ซูเย่ชูธงขึ้นพลันตะโกนเสียงดัง

หมื่นคนเข้าแถวอย่างรวดเร็วและพร้อมเพรียง! ซูเย่ยกธงขึ้นสูงและมาถึงที่สูงด้านหลังไป๋จือหราน

“กึก!”

เสียงดังกึกก้อง ซูเย่ปักธงในมือของเขาลงไป

“เธอยืนอยู่ที่นี่”

ซูเย่พูดกับไป๋จือหราน “สถานที่แห่งนี้เบื้องหลังคือบรรพตไร้ธุลี ตัดปัญหากังวลการซุ่มโจมตีด้านหลัง แม้ว่าตำแหน่งจะไม่สูงมาก แต่ก็สามารถเห็นกองทัพทั้งหมดได้”

“รับทราบ!” ไป๋จือหราน พยักหน้าอย่างหนักแน่นพลางกล่าว “ฉันกำลังรอให้นายบอกวิธีการที่ดีกว่าธงสัญญาณ”

ซูเย่ส่งคำขอแลกเปลี่ยนมาให้เธอ ไป๋จือหรานกดตกลงกับการแลกเปลี่ยนอย่างฉงน

เมื่อหน้าการแลกเปลี่ยนปรากฏขึ้น ใบหน้าของไป๋จือหรานเปลี่ยนไปเล็กน้อย และสายตาที่มองซูเย่เต็มไปด้วยความตกตะลึง

ซูเย่แลกเปลี่ยนหยกปราณธรรมดาสามร้อยก้อนกับหยกปราณขั้นรองห้าอันให้เธอ!

นี่คืออะไรกัน?

แม้ว่าเธอจะใช้เพียงส่วนเล็ก ๆ ของมัน แต่เธอก็สามารถเพิ่มเลเวลของเธอเป็น 40 ได้ในทันที!

“เยอะขนาดนี้เลยเหรอ?” ไป๋จือหรานมองซูเย่อย่างตกตะลึง

“น้อยไปด้วยซ้ำ” ซูเย่ส่ายหน้าพลางกล่าว “เธอคิดว่าไงละ”

“น้อยไปหน่อยจริง ๆ แต่นายไม่กลัวว่าฉันจะหอบของหนีงั้นเหรอ”

ไป๋จือหรานถามด้วยรอยยิ้ม

“ถ้ากลัวก็คงไม่ให้แต่แรก” ซูเย่ตอบอย่างมั่นใจ

หยกปราณเหล่านี้ถูกขุดออกมาในขณะที่เขากำลังเดินเล่นอยู่ คิดไม่ถึงว่าจะได้ใช้มันในตอนนี้…

“หยกปราณธรรมดา 300 ก้อนสามารถประกาศหน้าโลก 30 ข้อความ และหยกปราณขั้นรองห้าอันสามารถประกาศหน้าโลกได้ 5 ข้อความ กล่าวคือฉันต้องชนะศัตรูภายใต้คำสั่ง 35 คำสั่งใช่ไหม?”

ไป๋จือหรานมองไปยังซูเย่พลางเอ่ยถาม

เมื่อเกมเข้าสู่เลเวลที่ 30 ผู้เล่นก็เห็นวิธีการประกาศหน้าโลก ซึ่งเหมือนกับการกดประกาศหน้าโลกในเกมออนไลน์ทั่วไป

กฎคือหยกปราณ 10 ก้อนสามารถประกาศหนึ่งข้อความ และหยกปราณขั้นรอง 1 ก้อนสามารถประกาศได้หนึ่งข้อความ

แต่จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครออกประกาศหน้าโลกแม้แต่ข้อความเดียว

เพราะหยกปราณหายากเกินไป…

ปัจจุบันมีเพียงเจ้าเวรกรรม และ X เท่านั้นที่ได้รับหยกปราณ จนตอนนี้คนอื่น ๆ ยังไม่มีใครเคยเห็นแม้แต่เงาของหยกปราณมาก่อน

“ประกาศ 35 ข้อความ ฝากด้วยนะ” ซูเย่พูดด้วยรอยยิ้ม แล้วหันกายจากไป

“มาแล้ว…”

ดวงตาของซูเย่หรี่ลงเล็กน้อย

เส้นสีดำปรากฏขึ้นบนเส้นขอบฟ้าของทุ่งหญ้า ดูราวกับม่านเมฆดำทมิฬพร้อมที่จะกลืนที่ราบทั้งหมดไป

ตามการเคลื่อนตัวไปเบื้องหน้าของพวกเขา ราวกับว่าแม้แต่ท้องฟ้าก็มืดครึ้มลง

“สวบ!”

ซูเย่ขี่เฉิงหวงพุ่งทะยานไปนำหน้าผู้คนนับหมื่นทันที

ระยะห่างพันเมตร

“บุก!”

“ฆ่า!”

กองทัพพลันพุ่งทะยานไป โบกอาวุธมีคม พุ่งทะยานไปข้างหน้า

ซูเย่กำลังถือดาบมือใหม่ ยืนปะทะลมอย่างไม่แยแสและไร้ซึ่งความขลาดกลัว!

เบื้องหลัง ทุกคนเริ่มกำอาวุธในมือแน่น ในหัวสมองคิดถึงวิธีต้านทานการจู่โจมโดยไม่รู้ตัว

ทันใดนั้นกล่องสนทนาก็เด้งขึ้นต่อหน้าหัวหน้ากระบวนทัพ พวกเขารีบเปิดดูคำสั่งแรกของไป๋จือหราน

“สงครามกำลังจะเริ่มขึ้น ทุกคนปิดกล่องสนทนา มองคำสั่งบนฟ้า”

คำสั่งบนฟ้า?

เมื่อหัวหน้ากระบวนทัพเห็นเช่นนั้น ก็เกิดความสงสัยขึ้นมาว่านี่มันอะไรกัน?

แต่ไม่มีใครลังเล ตอนนี้จะลังเลไม่ได้! พวกเขาปิดกล่องสนทนาลงทันทีเพื่อเตรียมต่อสู้…

“พี่น้องเรา วันนี้ พวกเรามาฆ่าให้สะใจกันเถอะ!” ซูเย่โบกมือขวาและยกดาบมือใหม่ในมือขึ้น

“ดี!”

ทุกคนยกอาวุธขึ้นและตะโกนพร้อมกัน

วินาทีต่อมา…ก็มีประกาศเด้งขึ้นมาบนท้องฟ้า

“แม้ว่าแนวรบจะยาว แต่กองทหารส่วนใหญ่ก็กระจุกตัวอยู่ตรงกลาง กระบวนทัพรูปลิ่ม ห้ากระบวนทัพหานซิ่นขนาบข้างและกระบวนทัพจันทร์เสี้ยวต้านไว้ กระบวนทัพสี่เหลี่ยมจัตุรัสอยู่หลังสุด ค่ายกลนกเป็ดน้ำต่อสู้ได้อิสระ บุก!”

ไป๋จือหรานใช้ประกาศเพื่อออกคำสั่งแรก!

ภายในชั่วพริบตา ผู้บัญชาการทั้งหกสีหน้าเปลี่ยนโดยพลัน

“ทำแบบนี้ได้ด้วยหรือ ?” หลานหลานผู้บัญชาการเขตซีหนานเอ่ยถามอย่างตกตะลึง

“นี่ก็คือวิธีที่ดีกว่าธงสัญญาณที่เจ้าเด็กนั่นพูด ?” เจียงซานผู้บัญชาการเขตฮัวตงตกตะลึง หลังจากนั้นก็ยิ้มพลางกล่าว

อู๋เซียนห่าว ผู้บัญชาการเขตจงหนานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย นัยน์ตาของเขาดูแปลกใจ “เด็กคนนี้ไม่เพียงแค่แข็งแกร่งในการต่อสู้ แต่ยังมีสมองที่ชาญฉลาดอีกด้วย”

ผู้บัญชาการเขตซีเป่ย ที่สวมชุดทหารเก่า รูปร่างสูงกว่าคนอื่น ไว้หนวดยาวเฟิ้ม ดูไปดูมาแลคล้ายหลี่ขุยยามมีชีวิต ขมวดคิ้วซ้ำไปมา แล้วกล่าวอย่างอดทนไม่ไหวอีกต่อไป “ฉากใหญ่แบบนี้ไม่ควรมีเพียงพวกเราไม่กี่คนที่ได้รับชมมัน มิใช่หรือ?”

“การถ่ายทอดสด เป็นอย่างไร?”

เยี้ยนตี้ผู้บัญชาการเขตฮัวเป่ยยิ้มเล็กน้อย “ให้ผู้ฝึกยุทธ์คนอื่น ๆ ได้เห็นบ้าง ฉันผิดหวังเล็กน้อยต่อพวกเขา ในบางครั้งเราต้องอดทน แต่ไม่ควรที่จะขาดความบ้าเลือด ! ให้การต่อสู้ครั้งนี้กระตุ้นพวกเขา ! นอกจากนี้ ให้ผู้เล่นทั่วไปดูและกระตุ้นพวกเขาด้วย เกมไม่สามารถเปิดได้เปล่า ๆ ต่อไปยังต้องพึ่งกำไรการเติมเงินซื้ออุปกรณ์จากพวกเขาอยู่นะ!”

“เห็นด้วย !” อู๋เซียนห่าวที่ไม่ชอบพูดเป็นคนแรกที่พยักหน้าเห็นด้วย

“เห็นด้วย” หลานหลานเองก็ยิ้มพลางพยักหน้า

“เห็นด้วย”

“เห็นด้วย”

“ถ้าเช่นนั้นก็ให้เจ้าเด็กน้อยพวกนั้นได้ดูเปิดหูเปิดตาเสียบ้าง!” เจียงซานพยักหน้าและแตะหน้าจอ AR ตรงหน้าเขาทันที

เริ่มการถ่ายทอดสด!

“เพื่อเป็นสักขีพยานในโหมดไล่ฆ่า เกมจะเริ่มถ่ายทอดสดเร็ว ๆ นี้ ผู้เล่นออนไลน์ทุกคนสามารถรับชมการถ่ายทอดสดภายในเกมได้ทันที ผู้เล่นที่ถูกคัดออกสามารถเข้าสู่เว็บไซต์ทางการของเกมหรือบอร์ดเพื่อรับชม”

ในเกมมีประกาศปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า ซูเย่ ไป๋จือหราน และคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึงเมื่อเห็นประกาศ

ทันใดนั้นขวัญกำลังใจก็เพิ่มขึ้นมาก!

ทุกคนไม่เคยคิดว่าจะได้ถ่ายทอดสด แบบนี้ยิ่งถอยหนีไม่ได้ ยอมตายดีกว่าขายหน้า!

ทุกคนปรากฏแววตาแห่งความตื่นเต้น สงครามกำลังจะเริ่มต้นขึ้น!

แถมยังสามารถรับชมการถ่ายทอดสดได้ฟรี!

ทุกคนเริ่มดูการถ่ายทอดสด และแม้แต่ผู้ที่ถูกคัดออกก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบ ‘การถ่ายทอดสดกำลังจะเริ่มขึ้น’

เริ่มการถ่ายทอดสด

ราวกับใช้มุมมองพระเจ้ามองเห็นทั้งสนามรบ เห็นได้ชัดเจนว่าผู้ล่าหลายล้านคนราวกับกระแสน้ำที่ไหลกวาดล้างผู้เล่นชื่อสีแดงนับหมื่นคนอย่างบ้าคลั่งกลางที่ราบ

“บ้าจริง เพิ่งเปิดฉากก็ดุเดือดขนาดนี้แล้วอย่างนั้นเหรอ?!”

“ที่ราบนี้สวยงามมาก และภาพก็ดูน่าประทับใจเกินไปแล้ว”

“นี่มันอย่างกับหนังฟอร์มยักษ์!”

“ฉันคิดว่าตัวเองกำลังดูหนัง…”

ทุกคนล้วนตกตะลึงไปกับภาพที่ปรากฏ ไม่มีใครคาดคิดว่าบรรยากาศการต่อสู้ครั้งนี้ยิ่งใหญ่มาก

เมื่อทุกคนเห็นผู้เล่นชื่อแดงหนึ่งหมื่นคน รายล้อมไปด้วยผู้คนนับล้าน พวกเขาต่างส่ายหน้า

“แม่ง! ฉันกำลังไปได้ครึ่งทางแล้ว คนเยอะขนาดนี้ฉันไม่ไปแล้ว!”

“ฉันก็ไม่ไปแล้ว!”

“แม้ว่าภาพฉากจะดูดีมาก แต่การต่อสู้ครั้งนี้มีอะไรต้องสงสัยอีกไหม?”

“คนเยอะขนาดนั้น หนึ่งคนถุยน้ำลายคนละทีก็ทำให้พวกชื่อสีแดงจมน้ำตายได้แล้วมั้ง”

“คราวนี้ ตำนานของเจ้าเวรกรรมคงมาถึงจุดจบ!”