ลมหนาวพัดกระหน่ำซ้ำแล้วซ้ำอีก แผดเสียงผ่านอวกาศเป็นประกายไฟ

เฟิงหลินยืนอยู่ในสนามรบที่อากาศหนาวเย็น เหมือนคลื่นที่พัดผ่านซ้ำไปซ้ำมา

ศัตรูจำนวนมากล้อมรอบตัวเขาและความหนาวเย็นรุนแรงมาก จนมันสามารถเจาะกระดูกและต้องการดูดความอบอุ่นของร่างกายออกไป

ก่อนหน้านี้เขาฆ่าสิ่งมีชีวิตวิญญาณและทำให้มนุษย์ต่างดาวล้อมเขาด้วยความเป็นปฏิปักษ์

 ~

ความผันผวนพลังงานทำให้พื้นที่บิดเบี้ยว ลำธารหลายแห่งพุ่งออกมาด้วยความถี่เดียวกันกับคลื่นสมองของมนุษย์

เฟิงหลินรู้สึกถึงข้อความนับไม่ถ้วนเข้ามาในจิตใจของเขา ความตั้งใจของข้อความเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่ากลัว …

“ออกไปจากหัวของฉัน!” ถ้าสิ่งนี้ดำเนินต่อไป เขาคิดว่าหัวของเขาจะระเบิด

แสงสีเงินที่ระเบิดอย่างแรงพุ่งออกมาจากกลางหน้าผากของเฟิงหลิน พลังวิญญาณของเขาพุ่งออกมาราวกับกระแสน้ำ

รูปแบบวิญญาณเหล่านั้นได้รับผลกระทบทันที ร่างกายของพวกมันกระเพื่อมเหมือนโดนโจมตี

(เอ๊ะ?)

เฟิงหลินค้นพบว่าพลังแห่งจิตวิญญาณนั้นมีผลอย่างยิ่งใหญ่ต่อสัตว์ประหลาดเหล่านี้จากเผ่าพันธ์วิญญาณ

โครงสร้างของชีวิตสามารถแบ่งได้เป็นสององค์ประกอบหนึ่งคือร่างกายอีกส่วนหนึ่งคือวิญญาณ!

รูปแบบวิญญาณเหล่านี้ใช้พลังงานเพื่อสร้างร่างกาย ร่างกายของพวกมันไม่มีรูปแบบคงที่หรือสสาร ดังนั้นการโจมตีทางวัตถุจึงไร้ประโยชน์

แต่นี่ก็หมายความว่าจิตสำนึกของพวกมันถูกเปิดเผยต่อภายนอก

หากใครบางคนสามารถใช้พลังวิญญาณที่ทรงพลัง มันจะสามารถแยกเปลือกพลังงานที่เปราะบางของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น เข้าไปโจมตีจิตสำนึกทางวิญญาณของพวกมัน และทำให้จิตสำนึกของพวกมันพังทลายลง

เมื่อมาถึงข้อสรุปนี้เฟิงหลินก็นั่งอย่างสงบและประกบมือ

กระจกหยินหยาง!

มือข้างหนึ่งของเขาคือหยินอีกข้างคือหยาง ทั้งสองข้างเป็นเหมือนกระจกสองด้านที่สะท้อนความเป็นจริงและภาพลวงตา

วิญญาณเหล่านั้นหมุนเป็นเกลียวอยู่ในอากาศเกิดเป็นเงาดำ พวกมันเป็นเหมือนมัจจุราชน่ากลัวที่มาจากนรกและต้องการเอาชีวิตของมนุษย์ทุกคนที่นี่

พายุอันทรงพลังที่ออกมาจากพลังวิญญาณทำให้พื้นที่แปรปรวน

ในไม่ช้านี้เฟิงหลินรู้สึกถึงเจตนานับไม่ถ้วน เต็มไปด้วยการทรยศหักหลัง ความโหดร้ายและความโกลาหล … สิ่งเหล่านี้เป็นเจตนาของวิถีชีวิตทางวิญญาณ

ชีวิตที่แตกต่างกันจะมีความคิดและเจตคติที่แตกต่างกัน เขาไม่รู้ว่าจะเข้าใจความหมายของความคิดเหล่านี้ได้ยังไง เขารู้สึกเพียงว่ามีเสียงดังมากรบกวนจิตใจของเขา

พลังวิญญาณของเขาก่อตัว มีดสีเงินจำนวนมากผ่ากลางอากาศ

วิญญาณได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก พวกมันตะลึงงันในขณะที่หนวดของพวกมันบิดไปในอากาศก่อให้เกิดพายุพลังงาน กระแสไฟฟ้าพุ่งออกมารวมตัวกันรอบ ๆ เฟิงหลินทันที

เปรี้ย~

ประกายไฟกระจายไปทุกที่

กระแสไฟฟ้าระเบิดใส่ร่างกายของเฟิงหลินทำให้เสื้อผ้าของเขาเป็นสีดำ อย่างไรก็ตาม ความมันวาวเหมือนหยกได้เปล่งออกมาจากผิวหนังของเขา

ปุ๊ ปุ๊!

ทันใดนั้นสิ่งมีชีวิตวิญญาณก็เปล่งแสงเข้มข้นกลายเป็นหลอดไฟขนาดยักษ์ คลื่นรังสีที่รุนแรงระเบิดออกมาทำให้ระดับรังสีที่นี่พุ่งขึ้นสูงกว่าระเบิดนิวเคลียร์ 10,000 เท่า

เสียงกรีดร้องดังขึ้นจากกระสวยอวกาศ

นักเรียนที่ได้รับรังสีพบว่าบนผิวหนังมีหนองพุพองทันทีและในไม่ช้าทุกส่วนของร่างกายของพวกเขากลายเป็นมะเร็ง เนื่องจากเซลล์กลายเป็นเนื้อร้าย

เฟิงหลินรู้สึกถึงสิ่งนี้ได้เช่นกัน รู้สึกเหมือนมีเข็มแหลมนับล้านเล่มแทงทะลุเข้าไปในผิวหนังของเขา

แปลงเป็นลิงหิน!

ผิวของเขาแกร่งกลายเป็นเหมือนเกล็ดหินและห่อหุ้มเขาไว้อย่างสมบูรณ์ พลังการป้องกันของเขาเพิ่มขึ้นมาก

แต่สิ่งที่ต้องเสียไปคือเขาจะสูญเสียความคล่องตัวไปชั่วคราว

บูซ~

กระแสพลังงานยังคงดำเนินต่อไปทำลายสภาพแวดล้อม

อนุภาคพลังงานจำนวนมากพยายามทุบเปลือกหิน แต่สิ่งที่ทำได้คือเกิดเพียงประกายไฟ

รูปแบบวิญญาณเหล่านี้อาจมีการโจมตีที่แปลกประหลาด แต่ความสามารถทนน้ำและไฟ ทำให้เฟิงหลินไม่พบปัญหาในการจัดการกับพวกมันมากนัก

อย่างไรก็ตามสำหรับคนอื่นไม่ได้ง่ายอย่างนั้น

แม้ว่าฐานการบ่มเพาะของพวกเขาจะสูงกว่าเฟิงหลิน แต่ความทนทานของร่างกายของพวกเขาด้อยกว่า ลืมความจริงที่ว่าพวกเขาสามารถป้องกันการโจมตีจากเผ่าพันธุ์วิญญาณได้หรือไม่ พวกเขาอาจไม่มีวิธีที่จะฆ่าวิญญาณเหล่านี้ และยังมีมนุษย์บางคนที่มองไม่เห็นด้วยซ้ำ

กระสวยบินสั่นอย่างรุนแรง จากหน้าต่างของห้องโดยสารเฟิงหลินมองเห็นกองทัพวิญญาณวิ่งเข้ามาอีกครั้ง

เฟิงหลินยึดที่มั่นของตัวเองเพื่อปกป้องตำแหน่งของเขา เขาเป็นเหมือนเหล็กหินที่ไม่พังไม่ว่าจะเผชิญหน้ากับการโจมตีใดๆตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่ปล่อยให้วิญญาณมีโอกาสทำอะไรเขาได้เลย

เปรี้ย!

คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าผันผวนเนื่องจากมีการสื่อสารมากมายในอากาศ

เนื่องจากรูปแบบวิญญาณเหล่านี้เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ต่างดาว พวกมันจึงมีอารยธรรมของตัวเองและสติปัญญาของพวกมันนั้นสูงกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์

เมื่อเห็นว่าพวกมันไม่สามารถทำอะไรเฟิงหลินได้ พวกมันส่วนใหญ่จึงลอยออกไปเหลือเพียงสิบตัว

(ประเมินฉันต่ำไปไหม?)

เฟิงหลินยิ้มเย็น พลังวิญญาณของเขาพลันระเบิดออกมาอย่างรุนแรง

“เปิด!”

ด้วยพลังความโกรธ พายุพลังวิญญาณพุ่งทะลักออกมาจากเปลือกหิน ระเบิดใส่รูปแบบวิญญาณเหล่านั้นทันที

เฟิงหลินกระโดดขึ้นไปในอากาศแล้วเร่งความเร็ว ความหวาดกลัวกระจายอยู่ทุกหนทุกแห่ง

เสียงของการต่อสู้ดังขึ้นในกระสวยอวกาศ

โฮก~

ทันใดนั้นร่างดำสามร่างก็พุ่งลงมาจากเพดานกระสวยบิน ทำให้เกิดกลิ่นเน่าเปื่อยไปทั่ว

เฟิงหลินรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวด้วยพลังวิญญาณของเขา เขาพลิกร่างของเขาและหมุนขึ้นสูง ขณะที่เขาส่งร่างสีดำทั้งสามบินไปไกลจากการเตะ พวกมันชนเข้ากับกำแพงอย่างแรง แต่หลังจากนั้นพวกมันลุกขึ้นยืนและโจมตีกลับ

เฟิงหลินเหลือบมองและพบว่าทั้งสามเป็นซอมบี้มีบาดแผลบนผิวหนังของพวกมัน พวกมันปล่อยแสงปราณแห่งความตายและดวงตาของพวกมันก็เป็นสีแดง

ภายในร่างกายของพวกมันจะมีความรู้สึกถึงกลิ่นอายของเผ่าพันธุ์วิญญาณ

หากพวกมันไม่สามารถยึดครองได้ เผ่าพันธุ์ของพวกมันจะถูกเรียกว่าเป็นเผ่าพันธุ์วิญญาณได้ยังไง?

พวกซอมบี้โหยหวนขณะน้ำลายไหล พวกมันไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อยขณะวิ่งมา กรงเล็บแหลมพวกมันฉีกออก อยากหั่นเฟิงหลิน

เฟิงหลินไม่กล้าปะทะซึ่งๆหน้าด้วยมือเปล่า เขาควงกระบองเหล็ก เขาเหมือนพายุท่ามกลางความวุ่นวาย

ร่างกายของซอมบี้พวกนี้แข็งแกร่งมาก!

แม้ว่าพวกมันจะถูกกระแทกจนบินไปไกลจากกระบองโลหะของเฟิงหลิน แต่พวกมันก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง ลำไส้ อวัยวะภายในและกระดูกของพวกมันเผยออกมาข้างนอก พลังงานระลอกคลื่นที่แปลกประหลาดไฟ ลมและน้ำแข็งออกมาจากปากของพวกมันตามลำดับ

หลังจากถูกเผ่าพันธุ์วิญญาณครอบครอง พวกเขาทั้งหมดได้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนซอมบี้และได้รับคุณสมบัติและความสามารถบางอย่างของเผ่าพันธุ์

สามารถมองเห็นซอมบี้ได้ทุกที่ ที่แห่งนี้เหมือนนรกบนดิน

เฟิงหลินเหลือบมอง เห็นซอมบี้จำนวนเพิ่มขึ้น พวกมันพุ่งออกมาเหมือนกระแสน้ำและมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ไวรัสที่ไม่มีรูปร่างนี้ดูเหมือนจะสามารถแพร่กระจายได้

มนุษย์ผู้ที่เสียชีวิตภายใต้การควบคุมของเผ่าพันธุ์วิญญาณล้วนยืนขึ้นหลังจากถูกครอบงำ มันชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้ตายอย่างสงบสุข

ฉั้ว~

ซอมบี้ใช้กรงเล็บของพวกมันเป็นเหมือนกิ้งก่าที่เกาะอยู่บนกำแพง พวกมันคำรามและพุ่งเข้าใส่อย่างดุเดือด

เฟิงหลินไม่มีสถานที่ที่จะหนีไปได้ เขาทำได้แต่ต่อสู้เท่านั้น

เงาของกระบองลอยอยู่เต็มท้องฟ้าขณะที่เขาเหวี่ยงอาวุธของเขาอย่างเต็มกำลัง

เมื่อซอมบี้เหล่านั้นเข้ามาใกล้ พวกมันก็ถูกกระบองของเขาทำลาย

อย่างไรก็ตามซอมบี้ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวด ตราบใดที่พวกมันไม่ได้ถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ แม้ว่าขาและมือของพวกมันจะพิการ พวกมันก็จะยังคงเคลื่อนไหว

เฟิงหลินถูกรบกวนจนเกินความอดทน ดังนั้นเขาจึงบังคับใช้พลังเป็นสองเท่าและเหวี่ยงกระบองของเขาอย่างดุเดือดยิ่งขึ้นจนกลายเป็นการสังหารหมู่

ไม่ว่าร่างกายของซอมบี้จะแข็งแกร่งแค่ไหน พวกมันก็ยังคงมีร่างกายและเลือด เมื่อพวกมันเข้าใกล้เฟิงหลินพวกมันจะเหมือนถูกโยนเข้าไปในโรงถลุงแร่

สถานที่รอบตัวเขากลายเป็นแอ่งเลือด

เฟิงหลินไม่นับว่าซอมบี้เหล่านี้เป็นสมาชิกสายพันธุ์เดียวกันกับเขา เขาไม่แสดงความเมตตาเลย

และเมื่อซอมบี้ถูกทำลายหมดแล้ว สัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายปลาหมึกยักษ์หลายตัวจะคลานออกมาจากปากของพวกมัน พลังวิญญาณเขาก่อเป็นดาบสีเงินทันที

บูม ~

เสียงของการต่อสู้ดังขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง

กลุ่มนักเรียนกำลังต่อสู้กับซอมบี้ พวกเขารอดชีวิตมาได้หลังจากผ่านมานานและพวกเขาทุกคนอาจถูกมองว่าเป็นชนชั้นสูงในหมู่มนุษยชาติ

ในหมู่พวกเขาเฟิงหลินเห็น เฟอร็อตร่างสูงห้าเมตรคนนั้น เขาเด่นมากและอาจเรียกได้ว่าเป็นยักษ์ เขาสวมเกราะไมโครเมชาและหมัดแต่ละหมัดของเขาสามารถระเบิดซอมบี้ได้

อย่างไรก็ตามซอมบี้จำนวนมากก็พุ่งออกมาเหมือนสุนัขบ้า กองพะเนินเป็นภูเขาเนื้อบิดตัวไปมาสิ่งต่าง ๆ ดูน่ากลัวมาก

บููม!

ทันใดนั้นแสงสีแดงก็ส่องทะลุผ่านกระสวยอวกาศอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

เสียงเตือนดังออกมา

“นักเรียนทุกคนโปรดฟัง! สิ่งมีชีวิตวิญญาณขนาดมหึมาปรากฏในอวกาศ ​กระสวยบินเสียหายอย่างหนักและจะระเบิดภายในสิบนาที ทุกคนรีบคว้าแคปซูลหลบหนีเพื่อชีวิตของทุกคนซะ … !”