ตอนที่ 61 ดินแดนแห่งวีรบุรุษ (1)

ขอแสดงความยินดี คุณมาถึงดินแดนห่งวีรบุรุษเป็นคนแรกและมาด้วยตัวเอง เรื่องนี้จะถูกจารึกไวในโลกไปชั่วนิรันดร์

 

คุณได้รับสมญานามระดับเลเจนดารี่ “ผู้ที่เอาชนะความสิ้นหวังด้วยตัวเอง(คนแรก)”

 

ในที่สุดเขาก็สามารถผ่านเส้นทางแห่งความตายและมาถึงดินแดนแห่งวีรบุรุษ

 

“ฟู่ เหนื่อยจริงๆ”

 

ซางฮยอคถอนหายใจในขณะที่ยกหัวขึ้นมา

 

แม้ว่ามันจะเป็นการผจญภัยที่ยากลําบาก แต่เขาก็สามารถพิชิตมันและมาถึงดินแดนวีรบุรุษได้เป็นคนแรก

 

และของรางวัลก็ดีมากเช่นกัน

 

“มันเป็นสมญานามระดับเลเจนดารี่อีกแล้วเหรอ? ผู้ที่เอาชนะความสิ้นหวังด้วยตัวเองงั้นเหรอ? เท่าที่ฉันจําได้ สมญานามที่มอบให้ผู้เล่นที่มาถึงดินแดนแห่งวีรบุรุษเป็นสมญานามระดับแรร์ที่มีชื่อว่า “ผู้ที่เอาชนะความสิ้นหวัง” นี่หน่า? แล้วสมญานามนี้มันคืออะไร? ด้วยตัวเองงั้นเหรอ? มีสมญานามที่เกี่ยวข้องกับการเล่นโซโลใน EL ด้วยเหรอ?”

 

ซางฮยอคเอียงหอและเปิดดูรายละเอียดของสมญานาม

 

สมญานาม – “ผู้ที่เอาชนะความสิ้นหวังด้วยตัวเอง(คนแรก)”

 

ระดับ – เลเจนดารี่

 

คําอธิบาย – คุณมาถึงดินแดนแห่งวีรบุรุษเป็นคนแรกและมาด้วยตัวเองในฐานะนักเดินทางต่างมิติ ซึ่งคนแรกนั้นเป็นสิ่งที่พิเศษเสมอ และคนเดียวก็ยังเป็นสิ่งที่พิเศษเช่นกัน

 

เอฟเฟกต์ – [หน้าชื่อ : อัตราการโจมตีคริติคัลเพิ่ม 50% และพลังโจมตีเพิ่ม 20% เมื่อเล่นโซโล่] โหลังชื่อ : อัตราการหลบหลีกเพิ่ม 50% และดาเมจที่ได้รับลดลง 10% เมื่อเล่นโซโล่ติดตัว : โซโล่(S): ค่าสถานะทั้งหมดเพิ่ม 25% เมื่อเล่นโซโล่ คนเดียวดีกว่า(A): ความสามารถในการฟื้นฟู ทั้งหมดเพิ่มขึ้น 2 เท่าเมื่อไม่มีผู้เล่นอยู่ในรัศมี 100 รอบตัวของผู้ครอบครองสมญานาม]

 

“นั่นมันสุดยอดมาก!”

 

หลังจากที่ตรวจสอบรายละเอียดของสมญานาม เขาก็รู้สึกประหลาดใจ สมญานามระดับเลเจนดารี่นั้นแตกต่างจากสมญานามระดับแรร์อย่างสิ้นเชิง

 

สมญานามที่เขาได้รับมาในครั้งนี้มีมีเงื่อนไขที่เขาจําเป็นต้องเล่นโซโล่ แต่ยิ่งเงื่อนไขทํามากขึ้นเท่าไหร่ เอฟเฟกต์ก็จะยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น

“เมื่อเล่นโซโล่” นั้นเป็นเงื่อนไขที่ทําได้ยากมาก EL ถูกสร้างขึ้นมาให้เล่นเป็นทีมเป็นหลัก ดังนั้นสําหรับผู้เล่นคนอื่น สมญานามนี้มันไร้ประโยชน์อย่างมาก

 

บางที่อาจเป็นเพราะเงื่อนไขที่ทํายาก ค่าสถานะจึงเพิ่มขึ้นมหาศาล ความสามารถติวตัว “โซโล่” นั้นดีมากจนเขาไม่อยากเชื่อว่ามีสมญานามแบบนี้ด้วย

 

สมญานามระดับตํานาน “ผู้มาเยือนคนแรก” ที่เขาได้รับตอนที่พิชิตล้ําของยักษ์มีเอฟเฟกต์ที่เพิ่มค่าสถานะมหาศาลอย่างเอฟเฟกต์ “หมายเลข 1 แต่สมญานามนี้มันเพิ่มค่าสถานะมากกว่า

เยอะมาก

 

สิ่งที่สําคัญคือ เมื่อเล่นโซโล่” เป็นเงื่อนไขที่ซางฮยอคทําเป็นประจําอยู่แล้ว

 

“มันพึ่งผ่านไป 9 เดือนนับตั้งแต่เกมเปิดตัวเอง แต่ฉันนก็ได้สมญานามระดับเลเจนดารี่มาตั้ง 2 สมญานามแล้ว”

 

ซางฮยอครู้สึกไม่อยากเชื่อ แม้ว่าเขาจะย้อนเวลากลับมา แต่เขาก็ไม่เคยคิดว่าเขาจะสามารถมาถึงจุดนี้ได้เลย

 

“มันสุดยอดมาก”

 

หลังจากที่คิดเกี่ยวกับมัน เขาก็หัวเราะออกมา ไม่ว่ามันจะเป็นเพราะโชคของเขาหรืออะไรก็ตาม แต่การได้รับสมญานามหรือไอเทมก็เป็นเรื่องที่ดี

 

ซางฮยอครีบหยิบมาร์กกิ้งบุ๊คออกมาและมาร์กดินแดนแห่งวีรบุรุษ เขาไม่รู้ว่าในอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นการมาร์กจึงเป็นสิ่งที่จําเป็น

 

หลังจากมาร์กเสร็จ เขาก็เริ่มเดินตรงไปที่หมู่บ้านแรกของดินแดนวีรบุรุษ ฮีโร่เรสต์”

จากนั้นเขาจะติดตั้งพ่อค้า NPC ให้อยู่ใกล้กับทางออกของเส้นทางแห่งความตายและขายแผนที่ของดินแดนแห่งวีรบุรุษ

 

ดังนั้นเขาปล่อยช่องสกิลพื้นฐานที่เขาได้รับมาตอนเลเวล 50 ให้ว่าง เขาใส่สกิลวาดแผนที่และสร้างแผนที่ของดินแดนแห่งวีรบุรุษโดยการเดินไปรอบๆ

 

แน่นอนว่าแผนที่ของดินแดนแห่งวีรบุรุษนั้นไม่จําเป็นมากเท่ากับแผนที่ของทะเลทรายโลกันต์ ดังนั้นเขาจึงขายมันในราคาค่อนข้างต่ํา แต่เมื่อคิดถึงต้นทุน เขาจึงต้องขายมัน

 

เนื่องจากมันเป็นกําไรที่มหาศาล

 

“มันเป็นเรื่องจริงงั้นเหรอ? ไม่มีรายงานนเพิ่มเติมเหรอ?”

 

ซอวอนแทถามหัวหน้าแผนกบริหารในขณะที่เขาอ่านรายงาน

 

“จริงครับ นั่นคือทั้งหมดที่เคออสรายงาน เราเคยขอข้อมูลเพิ่มเติมแล้ว…. แต่ผมไม่คิดว่ามันจะบอกเราครับ”

 

“อืมม…. ดังนั้นสรุปก็คือเราไม่สามารถรู้ได้ว่าทีมไหนเป็นทีมที่ผ่านเส้นทางแห่งความสิ้นหวัง และวิธีการที่พวกเขาใช้ผ่านมันใช่มั้ย?”

 

สิ่งที่ผู้เล่นเรียกว่าเส้นทางแห่งความตายนั้นมีชื่ออย่างเป็นทางการว่าเส้นทางแห่งความสิ้นหวัง

 

“ใช่แล้วครับ เคออสพูดว่าข้อมูลนั่นอยู่ภายใต้กฎหมายการคุ้มครองความเป็นส่วนตัวของDN”

 

“กฎหมายคุ้มครองความเป็นส่วนตัวบัดซ* ไม่ว่าฉันจะคิดยังไง ฉันก็คิดว่าเคออสยึดติดกับกฎหมายคุ้มครองความเป็นส่วนตัวมากเกินไป… นี่มันช่างน่าอึดอัดใจจริงๆ อันที่จริงแล้วเราก็แค่พยายามรักษาสมดุลไว้เท่านั้นเอง ”

 

“มันก็ช่วยไม่ได้นะครับ วงจรลอจิคของเคออสเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว ถ้าหากเราไปเปลี่ยนมันจะทําให้เกิดปัญหาขึ้นมาได้นะครับ”

 

“รู้มั้ยว่าพวกเขาใช้วิธีไหน? ตามรายงานจากแผนกสนับสนุนและแผนกบริหาร 2 นั้นไม่พบการเคลื่อนไหวของผู้เล่นจํานวนมาก ถ้าหากพวกเขาไม่ใช่วิธีคลื่นมนุษย์ ฉันก็รู้สึกแปลกใจมากว่า พวกเขาใช้วิธีไหนในการผ่านเส้นทางแห่งความสิ้นหวังกัน”

 

“ส่วนตอนนี้ มันไม่มีการใช้บัคในระหว่างการผ่านเส้นทางแห่งความสิ้นหวัง และเคออสก็ตัดสินใจเพิ่มความยากในช่วงสุดท้ายขึ้นเป็น 10 เท่า เคออสได้คิดว่าจะไม่มีใครผ่านเส้นทางแห่งความสิ้นหวังได้ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ…. ถึงแม้จะเป็นแบบนั้นพวกเขาก็ยังคงผ่านไปได้”

 

“พวกเขาผ่านที่ระดับความยาก 10 เท่าของปกติงั้นเหรอ? นั่นมันสมเหตุสมผลด้วยเหรอ?”

 

“เราก็ไม่เชื่อเช่นกันครับ แต่เคออสก็ไม่มีทางโกหกเรา ดูเหมือนว่าเคออสจะเพิ่มความยากถึงขีดสุดเลยครับ…”

 

“ตอนที่ฉันฟังเรื่องนี้ ฉันสงสัยจริงๆ ว่าผู้เล่นแบบไหนกันที่สามารถผ่านเส้นทางแห่งความสิ้นหวังได้”

 

“เรากําลังหาตัวพวกเขาครับ เราอาจจะพบพวกเขาได้ในเร็วๆ นี้”

 

“นั่นเป็นเรื่องดีมาก โอ้ แต่ดินแดนแห่งวีรบุรุษ… มันถูกค้นพบแล้วใช่มั้ย? พวกเขาอาจโกงการแข่งขัน เราสามารถป้องกันได้มั้ย?”

 

(โกงในที่นี้ ไม่ได้หมายถึงแฮ็คนะครับ แต่หมายถึงแข่งขันเองปั๊มคะแนนอะไรพวกนี้ครับ)

 

“หากพวกเขาโกงการแข่งขัน พวกเขาก็จะถูกลงโทษโดยเคออสผ่านการตรวจสอบทั้งบันทึกการต่อสู้หรือประวัติการแชท ดังนั้นหากพวกเขาโกง พวกเขาจะต้องเสียใจอย่างแน่นอนครับ”

 

“แน่นอน ว่าแต่มันมีข้อความเตือนใช่มั้ย?”

 

“มีครับ เราต้องทําให้แน่ใจว่าพวกเขาสามารถเห็นมัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าคิดที่จะโกงแน่นอนครับ”

 

“ดีมาก ถ้าหากพวกเขาเริ่มแข่งขันกัน เราจะรู้ว่าพวกเขาคือใครกันแน่”

 

“ใช่แล้วครับ การจัดอันดับของการแข่งขันเป็นข้อมูลที่เราสามารดูได้ครับ ดังนั้นถ้าหากพวกเขาใช้มัน เราจะพบว่าพวกเขาคือใคร”

 

“ส่วนตอนนี้ จับตาดูดินแดนแห่งวีรบุรุษด้วยนะ แม้ว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะเกิดปัญหาขึ้นมาเมื่อไหร่และที่ไหน ดังนั้นบอกเคออสให้จับตาดูด้วยนะ”

 

“เข้าใจแล้วครับ”

 

หลังจากพูดคุยกับหัวหน้าแผนกบริหาร ซอวอนแทก็ผลักรายงานออกไปด้านหนึ่งและนั่งเงียบอยู่บนเก้าอี้ของเขา

 

“พวกเขาไปดินแดนแห่งวีรบุรุษแล้วใช่มั้ย? เป็นผู้เล่นที่มีความสามารถดีกว่าที่เราคิดไว้ใช่มั้ย? หรือจะเป็นทีมผู้เล่นที่พิเศษเกินกว่าที่จะจินตนาการได้งั้นเหรอ?”

 

ซอวอนแทตกอยู่ในห้วงความคิด

 

ซางฮยอคเดินไปทั่วทั้งดินแดนแห่งวีรบุรุษโดยเริ่มต้นจากหมู่บ้านฮีโร่เรสต์ มันยังมีเวลาอีกอย่างน้อย 2 ถึง 3 เดือนก่อนที่ผู้เล่นคนอื่นจะเริ่มผ่านเส้นทางแห่งความตาย ดังนั้นเขาจึงไม่จําเป็นต้องรีบ แต่ก็ไม่สามารถช้าได้เช่นกัน

 

เนื่องจากเขามีบางสิ่งที่ต้องตรวจสอบรอบดินแดนแห่งวีรบุรุษ มันจึงเป็นเรื่องดีที่จะวาดแผนที่ในขณะที่เขาตรวจสอบไปด้วย

 

ซางฮยอควางแผนที่จะมาดู 2 สถานที่สําคัญของดินแดนวีรบุรุษเป็นอย่างแรก

 

“ห้องโถงกลาดิเอเตอร์” และ “ห้องโถงมอร์ทาลิตี้

 

สถานที่ทั้งสองแห่งนี้เป็นสถานที่ที่เขาต้องการตรวจสอบมากที่สุด เขาเดินไปที่ห้องโถงกลาดิเอเตอร์ก่อน 

 

ห้องโถงกลาดิเอเตอนั้นมีรูปร่างเหมือนกับโคลอสเซียมขนาดใหญ่ และพื้นที่ทั้งหมดยังถือว่าเป็นมิติอิสระ

 

ฟริ้งงง!

 

คุณมาเยือนห้องโถงกลาดิเอเตอร์เป็นคนแรก

 

ด้วยโบนัสการมาเยือนคนแรก คุณได้รับใบอนุญาติกลาดิเอเตอร์ตลอดชีวิต

 

“โอ้โห มีโบนัสแบบนี้ด้วยเหรอ”

 

มันไม่ใช่เรื่องสําคัญ แต่การได้รับของฟรีนั้นเป็นเรื่องดีเสมอ

 

ก็ในเมื่อความจริงแล้วใบอนุญาติกลาดิเอเตอร์นั้นต้องต่ออายุทุกเดือน และต้องใช้ 1,000 ทองในการต่ออายุแต่ละครั้ง

 

ใบอนุญาติกลาดิเอเตอร์ตลอดชีวิต

 

– ใบอนุญาติกลาดิเอเตอร์ที่ไม่จําเป็นต้องต่ออายุ นอกจากนี้ก็ยังมีเอฟเฟกต์พิเศษด้วย

 

ชื่อ : [ลงทะเบียน]

 

ระยะเวลา : ไม่สิ้นสุด

 

เอฟเฟกต์พื้นฐาน : สามารถเข้าห้องโถงกลาดิเอเตอร์

 

เอฟเฟกต์โบนัส : สามารถเข้าห้องโถงกลาดิเอเตอร์โดยใช้นามแฝงได้ อย่างไรก็ตามเมื่อตั้งนามแฝงแล้ว จะไม่สามารถเปลี่ยนนามแฝงได้

 

“ฉันสามารเข้าห้องโถงกลาดิเอเตอร์โดยใช้นามแฝงได้งั้นเหรอ?”

 

ซางฮยอคแสดงท่าที่สนใจหลังจากที่เห็นเอฟเฟกต์ของใบอนุญาติกลาดิเอเตอร์ตลอดชีวิต ห้องโถงกลาดิเอเตอร์นั้นเป็นสถานที่ที่เขาไม่สามารถซ่อนตัวตนของเขาเอาไว้ได้ ดังนั้นเขาจึงคิดที่จะเปิดเผยตัวตนหลักของเขาอิมมอร์ทัล” แต่ด้วยใบอนุญาตินี้ เรื่องราวก็จะยิ่งน่าสนใจเข้าไปอีก

 

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องสร้างอีกตัวตนแล้วสินะ

 

ซางฮยอคใส่สมญานามดยุคเงาแห่งเมืองฟอลคอนทันทีและเริ่มสร้างอีกหนึ่งตัวตนของเขา

 

ตัวตนที่เขาสร้างมามีทั้งหมด 4 ตัวตนซึ่งก็คือ “ออร์ริจินัลลุคกาย” “เกล” ลาร์จโก ลด์เด็นเมาท์เทน” และ “เบลค

 

ซางฮยอคจะสร้างตัวตนที่ 5 ของเขา “โลนคิง(ราชาเดียวดาย) ชายคนนี้ดูเหมือนคนปกติมาก แต่กลับมีดวงตาที่แหลมคมและดูคล้ายโจรสลัด

 

จากนั้นเขาก็ลงทะเบียนตัวตนในฐานะ “โลนคิง” ในใบอนุญาติตลอดชีวิต

 

หลังจากลงทะเบียนเสร็จ เขาก็เปิดหน้าต่างกลาดิเอเตอร์ขึ้นมาทันทีและลองสมัครเข้าไปต่อสู้ 1Vs 1

 

เมื่อลงทะเบียนในห้องโถงกลาดิเอเตอร์แล้วก็จะสามารถเรียกหน้าต่างกลาดิเอเตอร์ได้ทุกที่ ตราบใดที่พื้นที่นั้นยังอยู่ในโซนปลอดภัย

 

เมื่อมีคนสมัครเข้าร่วมการต่อสู้และจับคู่กัน พวกเขาจะเข้าไปในห้องโถง อย่างไรก็ตามเนื่องจากยังไม่มีคู่ต่อสู้ในตอนนี้ทําให้ไม่มีการต่อสู้เกิดขึ้น

 

[ไม่พบคู่ต่อสู้]

ประมาณ 10 นาทีหลังจากที่เขาลงสมัคร ข้อความที่ซางฮยอคไม่เคยพบไม่เคยเห็นในชีวิต ก่อนของเขาก็ปรากฏออกมา

 

“อ่า ช่างน่าเสียดายจริงๆ ถ้าหากฉันสามารถต่อสู้ได้โดยไม่มีคู่ต่อสู้ ฉันจะสามารถผูกขาดรางวัลอันดับหนึ่งได้อย่างน้อย 2 เดือน

 

เขาแค่ลองดู แต่มันไม่ได้ผล

 

“ดูเหมือนว่าฉันจะต้องทําอะไรซักอย่างกับใบอนุญาติตลอดชีวิตซะแล้วสิ

 

เขายิ้มขึ้นมาเล็กน้อยในขณะที่เขาออกจากห้องโถงกลาดิเอเตอร์

 

จุดมุ่งหมายต่อไปของเขาถือห้องโถงมอร์ทาลิตี้

 

ห้องโถงมอร์ทาลิตี้ก็ทํางานในลักษะเดียวกันกับห้องโถงกลาดิเอเตอร์ เขาก็ได้รับ “ใบอนุญาติมอร์ทาลิตี้ตลอดชีวิต และลงทะเบียนตนตัวในฐานะโลนคิงเช่นเดียวกับห้องโถงกลาดิเอเตอร์

 

และก็เป็นอีกครั้งที่เขาไม่สามารถเข้าไปในดันเจี้ยนเนื่องจากไม่พบคู่ต่อสู้

 

หลังจากมาดูห้องโถงทั้งสอง เขาก็เดินไปทั่วทั้งดินแดนแห่งวีรบุรุษ

 

มอนเตอร์ที่ปรากฏจัวออกมาในดินแดนแห่งวีรบุรุษนั้นแข็งแกร่งกว่ามอนเตอร์ที่ปรากฏออกมาในทะเลทรายโลกันต์ แต่พวกมันไม่สามารถต่อสู้กับซางฮยอคได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ เขามีสมญานามระดับเลเจนดารี่สําหรับการเล่นโซโล่

เขาไม่สามารถคิดว่าตัวเองเป็นผู้เล่นทั่วไปได้อีกต่อไป

 

หากเปรียบเทียบแบบมอนเตอร์ มอนเตอร์พื้นที่ฟาร์มปกติคือผู้เล่นทั่วไป ซางฮยอคก็คือมอนเตอร์ที่มีชื่อ ไม่สิ บอสมอนเตอร์ที่มีชื่อ

 

บอสมอนเตอร์ที่มีชื่อว่าซางฮยอค

 

เขาจะกลายเป็นหนึ่งกองทัพด้วยตัวคนเดียว