ในมุมมืดของระบบจักรวาลร้าง มีอสูรตัวน้อยตัวหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าซากปรักหักพังของปราสาทศักดิ์สิทธิ์ อสูรตัวนั้นดูเหมือนกับแมว แต่ก็ไม่ได้เหมือนกับแมวซะทีเดียว มันดูเหมือนกับจิ้งจอก แต่มันก็ไม่ได้เหมือนกับจิ้งจอกซะทีเดียวเช่นกัน ข้างๆมันมีชายหนุ่มรูปงามยืนอยู่

 

“เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง… อาเหมย… อีแร้งแก้… พวกเจ้าหายไปไหน?” ชายหนุ่มตะโกน เขาพยายามค้นหาด้วยความหวังว่าจะพบอะไรบางสิ่ง

 

แต่ผลลัพธ์ที่ออกมาทำให้เขาต้องผิดหวัง นอกจากรอยเลือดแล้ว มันไม่มีอะไรอย่างอื่นที่หลงเหลืออยู่

 

“นี่มัน…เลือดของอาเหมย….” ชายหนุ่มเห็นรอยเลือดบนกำแพงและรู้สึกช็อค ใบหน้าของเขาซีดลงไปเล็กน้อย

 

เฒ่าแมวกระโดดขึ้นบนกำแพงที่พังทลาย มันดมกลิ่นเลือดและพูดอย่างจริงจัง “มันเป็นเลือดของนางไม่ผิดแน่”

 

“เกิดอะไรขึ้นที่นี่?” เสี่ยวฮวากัดฟัน เขาเอื้อมมือไปสัมผัสกับรอยเลือด ในจังหวะที่มือของเขาแตะรอยเลือด พลังประหลาดบางอย่างก็ไหลเข้าไปในรอยเลือด

 

หลังจากนั้นบนรอยเลือดก็มีแสงเงาประหลาดปรากฏขึ้นมา มันเหมือนกับว่าเวลาถูกย้อนกลับ มันแสดงภาพของสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ให้เขาดูเหมือนกับภาพวิดีโอ

 

ภายในวิดีโอนั้นแสดงภาพของฉินหลานที่ลงมือฆ่าอาเหมย เมื่อเห็นแบบนั้นเสี่ยวฮวาก็กัดฟันอย่างรุนแรนจนริมฝีปากของเขามีเลือดไหลออกมา

 

น่าเสียดายที่วิดีโอนั้นแสดงแค่ภาพของฉินหลานในตอนที่ฆ่าอาเหมย มันไม่ได้แสดงภาพอะไรอย่างอื่น

 

เสี่ยวฮวาเดินไปที่รอยเลือดอีกรอยหนึ่ง เขาใส่พลังกาลเวลาและอวกาศเข้าไปในรอยเลือดและได้เห็นภาพของฉินหลานฆ่าอีแร้งแก่ อสูรไร้ดวงตาและเรดโกสต์

 

“ข้าจะฆ่าเขา! เฒ่าแมว บอกข้ามาว่าเขาอยู่ที่ไหน” ดวงตาของเสี่ยวฮวาเปลี่ยนเป็นสีแดง

 

“เสี่ยวฮวาใจเย็นก่อน เจ้ายังต่อสู้กับเขาไม่ได้” เฒ่าแมวพูด

 

เสี่ยวฮวาจ้องไปที่เฒ่าแมวและถาม “เจ้าบอกข้าไม่ใช่หรือยังไงว่าข้าแค่ต้องเก็บจีโนพ้อยให้เต็ม หลังจากนั้นข้าก็จะออกมาจากก็อตแซงชัวรี่และเพิ่มระดับขึ้นอย่างรวดเร็วน่ะ? บอกข้ามาว่าต้องทำยังไง”

 

เฒ่าแมวดูหดหู่ขณะที่พูด “เจ้าเพิ่งจะกลายเป็นระดับเทพเจ้า ขณะที่ฉินหลานคนนั้นก้าวข้ามขั้นทรูก็อตไปแล้ว การจะเพิ่มระดับขึ้นมากขนาดนั้นในเวลาอันสั้นเป็นเรื่องที่ยากมากๆ มันมีอยู่วิธีหนึ่ง แต่มันเป็นวิธีการที่ทรมานและเจ็บปวดมากๆ”

 

“บอกข้ามาว่าต้องทำยังไง ไม่ว่าจะยังไงข้าก็จะล้างแค้นให้กับอาเหมยและคนอื่น” เสี่ยวฮวาพูดอย่างแน่วแน่

 

“ก็ได้ ข้าหวังว่าสิ่งนั่นจะยังคงอยู่ที่นี่” เฒ่าแมวลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะเดินไปยังซากปรักหักพังของปราสาทเซเคร็ด มันเดินไปที่รูปปั้นของฉินซิวที่พังทลาย

 

เฒ่าแมวเดินวนไปรอบๆฐานรูปปั้นอยู่สองรอบ ก่อนที่จะใช้อุ้งเท้าของมันกดลงบนปุ่มที่อยู่หลังฐานรูปปั้น หลังจากนั้นฐานของรูปปั้นก็เริ่มจะเคลื่อนไหว และเผยให้เห็นบันไดหินที่นำลงไปสู่ชั้นใต้ดิน

 

“ตามข้ามา” เฒ่าแมวเรียกเสี่ยวฮวาขณะที่เดินลงบันไดหินไป

 

เสี่ยวฮวาเดินตามไปจากด้านหลัง บันไดนั้นไม่ได้ยาวอะไรมาก หลังจากที่เดินไปได้ประมาณเก้าสิบฟุต พวกเขาก็มาถึงปลายบันได ที่ปลายสุดบันไดมีประตูหินที่ดูเก่ามากๆอยู่ มันมีสัญลักษณ์ประหลาดมากมายสลักเอาไว้บนประตู สัญลักษณ์พวกนั้นบอกได้ยากว่าพวกมันหมายถึงอะไร

 

“ลองดูว่าเจ้าจะเปิดประตูนั่นได้ไหม” เฒ่าแมวพูด

“ถ้าสิ่งที่อยู่ในนั้นไม่ได้ถูกเอาไป ข้าคิดว่ามันจะช่วยเจ้าได้มาก”

 

เสี่ยวฮวายื่นมือออกไปเพื่อดันประตูหิน แต่ถึงเขาจะออกแรงเต็มที่ ประตูหินก็ไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

 

“เจ้าจำเป็นต้องใช้พลังของร่างกายศักดิ์สิทธิ์เพื่อเปิดประตู” เฒ่าแมวพูด

 

เสี่ยวฮวาพยักหน้า ร่างกายของเขาลุกโชนด้วยเปลวเพลิงสีขาว มิติอวกาศรอบๆตัวเขาบิดเบี้ยวโดยออร่าของเปลวไฟนั่น เขายื่นมือออกไปสัมผัสกับประตูหิน

 

เปลวเพลิงสีขาวบนร่างกายของเขาเป็นเหมือนกับน้ำที่ละลายเข้าไปในสัญลักษณ์บนประตู สัญลักษณ์เหล่านั้นถูกย้อมด้วยสีขาวและปลดปล่อยแสงศักดิ์สิทธิ์ออกมา

 

ในตอนที่สัญลักษณ์บนประตูหินสว่างไสวขึ้น ประตูหินก็ค่อยๆถูกเสี่ยวฮวาดันเปิดออก มีแสงสว่างเล็ดลอดออกมาจากช่องว่างของประตู มันกำลังสว่างขึ้นเรื่อยๆ

 

ในตอนที่ประตูหินถูกเปิดออกอย่างสมบูรณ์ เสี่ยวฮวาก็มองเข้าไปข้างใน

 

เหนือประตูหินไปคือห้องโถงเก่าๆห้องหนึ่ง บริเวณจุดที่ลึกที่สุดของห้องโถงนั้นมีชุดเกราะลึกลับสีดำตั้งอยู่ มันเหมือนกับมีรูปปั้นที่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบๆ

 

เสี่ยวฮวามองไปที่ชุดเกราะสีดำและถาม “เฒ่าแมว นี่คือสิ่งที่เจ้าพูดถึงอย่างนั้นหรอ? มันคือชุดเกราะชุดนี้?

 

“ใช่แล้ว ชุดเกราะนั่นคือชุดเกราะที่ผู้นำเซเคร็ดสวมใส่ มันเป็นสมบัติที่ทรงพลังที่สุดในจักรวาล เจ้าแค่ต้องได้รับการยินยอมจากมัน เมื่อเจ้าสวมใส่มัน เจ้าจะมีพลังที่จะต่อกรกับทุกคนบนโลกนี้ได้ มันจะไม่ใช่แค่ฉินหลานเท่านั้น แม้แต่ฉินหลานสิบคนก็ไม่อาจจะต่อกรกับเจ้าได้ เพียงแต่ว่า…” เฒ่าแมวหยุดเงียบไป

 

“เพียงแต่ว่าอะไร?” เสี่ยวฮวาถาม

 

“เพียงแต่ว่าชุดเกราะนี้เป็นสิ่งที่มีแค่ผู้นำเซเคร็ดฉินซิวเท่านั้นที่ใช้ได้”

เฒ่าแมวพูด “นอกจากเขาแล้ว แม้แต่เทพสปิริตระดับสูงสุดก็สวมใส่ชุดเกราะนี้ไม่ได้ เจ้ามีร่างกายศักดิ์สิทธิ์ แต่ข้าไม่รู้ว่าเจ้าจะได้รับความยินยอมจากมันหรือไม่ ถ้ามันไม่ได้ผล เจ้าจะตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง ด้วยเหตุนั้นข้าจึงอยากแนะนำให้เจ้ารออีกหน่อย เมื่อเจ้ากลายเป็นขั้นทรูก็อตและใช้ร่างกายศักดิ์สิทธิ์เพื่อสวมใส่ชุดเกราะ โอกาสสำเร็จก็จะสูงขึ้น”

 

เสี่ยวฮวามองไปที่ชุดเกราะและถาม “ข้ามีโอกาสสำเร็จมากเท่าไหร่?”

 

“ประมาณห้าสิบเปอร์เซ็นต์” เฒ่าแมวตอบ

 

เสี่ยวฮวาเดินไปที่ชุดเกราะและพูด “นั่นมากพอที่จะลองเสี่ยงดู ข้ารอต่อไปไม่ได้ บอกข้ามาว่าจะสวมใส่มันได้ยังไง?”

 

“ใช้ร่างกายศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าเพื่อพิชิตมัน” เฒ่าแมวพูดขณะที่หลี่ตาลง

“ถ้าเจ้าได้รับความยินยอมจากมัน มันก็จะให้เจ้าสวมใส่มันได้”

 

“โอเค” เสี่ยวฮวาเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าชุดเกราะ แสงสีขาวลุกโชนจากร่างกายของเขา ขณะที่เขายื่นมือออกไปหาชุดเกราะ

 

ตูม!

ในตอนที่มือของเสี่ยวฮวาสัมผัสกับชุดเกราะ เปลวไฟสีขาวก็เริ่มจะไหลเข้าไปในชุดเกราะ ทันใดนั้นชุดเกราะสีดำก็สว่างไสวขึ้นมา มันเริ่มลุกโชนด้วยเปลวไฟสีขาวเหมือนกับร่างกายของเสี่ยวฮวา

 

เสี่ยวฮวาขมวดคิ้ว เขารู้สึกว่าพลังจากร่างกายถูกดูดเข้าไปในชุดเกราะ มันเหมือนกับเหวที่ไร้ก้นบึ้งและไม่มีวันจะเติบเต็มได้

 

ปัง!

ทันใดนั้นชุดเกราะก็แยกตัวออกเป็นชิ้นๆและตรงเข้าไปหาเสี่ยวฮวา มันห่อหุ้มรอบๆร่างกายของเขาและสร้างชุดเกราะชุดใหม่ขึ้นมา

 

ชุดเกราะชุดใหม่นี้เป็นสีขาวเหมือนกับหิมะและมีรัศมีสีขาวส่องสว่างออกมา มีเพียงแค่บริเวณดวงตาที่เป็นสีดำเหมือนกับหมึกราวกับว่ามันมีเพลิงปีศาจสีดำอยู่ภายใน

 

“อ้า!” เสี่ยวฮวาที่ถูกห่อหุ้มด้วยชุดเกราะเงยหน้าขึ้นและคำรามขึ้นไปสู่ท้องฟ้า เส้นผมของเขายาวขึ้นอย่างรวดเร็ว มันยาวลงไปจากหมวกของเขาเหมือนกับน้ำตกสีดำ บริเวณช่องว่างของชุดเกราะนั้นมีเพลิงปีศาจสีดำรั่วไหลออกมา สีดำและสีขาวสร้างความแตกต่างที่ตกใจ