บทที่ 14 : การเตรียมขนย้าย (Part 1)

จิลมือแข็งไปในขณะที่กำลังตัดพายอยู่

Г…นายไปได้ยินมาจากไหน˩

Гมีคนคุยกันน่ะ˩

Гไม่ ไม่ ไม่ นั่นมันเป็นไปไม่ได้! ฉันเคยบอกไปแล้วไงว่าการฆาตรกรรมมอร์กแสตดมันเป็นข้อมูลลับสุดยอด!˩

Гซึ่งคนร้ายเป็นเด็กผู้หญิง˩

Г………˩

คราวนี้จิลไม่พูดอะไรเลย เธอได้แต่อ้าปากค้าง

Г…เป็นไง˩

Гฉันพูดไม่ได้˩

Гนี่เมนู เธออยากกินอะไร˩

Гมันมีเรื่องที่พูดได้และพูดไม่ได้นะ ซึ่งฉันพูดมากกว่านี้ไม่ได้เดี๋ยวมันจะเป็นการทำลายความน่าเชื่อถือ˩

Гอะไรกัน เธอคิดว่าฉันจะเอาข้อมูลไปใช้ในทางที่ผิดหรอ˩

Гขอโทษ…˩

Г…ไม่หรอก ฉันสิควรจะขอโทษ มันไม่ยุติธรรมเลยทั้งที่เธอก็ตอบคำถามฉันด้วยความปรารถนาดีแท้ ๆ แล้วมันก็คงจะแย่มากถ้าเธอโดนทำโทษเพราะเรื่องนี้˩

เอาล่ะ แล้วเอาไงต่อดี ฮิคารุคิดพลางอิงหลังไปที่เก้าอี้

(ถ้าเธอไม่ให้ข้อมูลต่อแล้วคงต้องแอบเข้าไปในคฤหาสน์)

Гทำไมนายถึงอยากรู้ นี่มันเป็นข่าวใหญ่ก็จริงแต่ปกตินายก็ไม่น่าจะสนใจเรื่องที่เคานต์ถูกฆ่าหรอกใช่ไหม˩

Гเพราะว่า…˩

Гฮิคารุคุง ฉันเดาว่านายเป็นลูกของครอบครัวที่ร่ำรวยสินะ แต่นายคงหนีออกจากบ้านมาตามอำเภอใจแล้วตัดสินใจที่จะมาเป็นนักผจญภัยเพื่อเอาชีวิตรอดใช่ไหม˩

Г…ก็ใช่ ประมาณนั้นแหละ ฉันไม่มีทางอื่นน่ะ˩

ก็นั่นแหละและจริง ๆ เขาก็ไม่มีบ้านให้กลับไปแล้วด้วย

Гครอบครัวนายมีความสัมพันธ์กับเคานต์มอร์กแสตดหรอ˩

Гไม่ ไม่เลยสักนิด˩

Гแล้วทำไมถึงสนใจขนาดนี้˩

พลาดแล้ว ฮิคารุคิดหนัก การตายของมอร์กแสตดเป็นความลับเกินกว่าที่เขาคิดไว้จริง ๆ

Гเพื่อนฉัน… ผ่านมาเยอะน่ะ˩

Г…เพื่อนนาย ?˩

Гใช่หรือจะบอกว่าเขาถูกกดขี่จากเคานต์มอร์กแสตดก็ไม่ผิด ฉันก็เลยอยากจะรู้ว่าเขายังมีชีวิตอยู่หรือไม่กันแน่˩

Г………˩

จิลมองฮิคารุ เธอกำลังศึกษาเขา ฮิคารุคิดจะมองโต้กลับไปแต่ก็หยุด ถ้าฉันจำไม่ผิดคนที่โกหกจะทำอยู่ 2 อย่างคือ อย่างแรกพวกเขาจะไม่มองไปที่ฝ่ายตรงข้าม—พวกเขาทำไม่ได้ และสองคือพวกเขาพยายามอย่างมากที่จะเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายว่าไม่ได้โกหกอยู่โดยการจ้องมองกลับไปแบบตาไม่กระพริบ

ฮิคารุจึงมองไปที่ตาของเธอชั่วแวบหนึ่งและพยักหน้าเล็ก ๆ จากนั้นจึงดื่มน้ำตาม

Г…ฉันไม่รู้สึกถึงความมุ่งร้ายในคำพูดของนาย˩

อ๋อใช่ จิลพูดถึงเรื่องที่เขามีความรู้สึกไวต่ออารมณ์ที่ซ่อนอยู่ของคนนิ บางทีเขาอาจไม่จำเป็นต้องแกล้งทำก็ได้

Гยังไงมันก็จะออกสู่สาธารณะอยู่ดีงั้นฉันว่าฉันก็บอกนายเรื่องนี้ได้… อีก 3 วัน คน ๆ หนึ่งจะถูกส่งไปที่เมืองหลวง ฉันพูดเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้เท่านี้˩

คน ๆ หนึ่ง… คนร้าย เด็กคนนั้น เอาล่ะ อีก 3 วันจากนี้… แล้วความจริงที่ว่ากิลด์ผจญภัยรู้เรื่องนี้งั้นก็หมายความว่า…

Гอย่าบอกนะ… ว่านักผจญภัยจะเป็นคนคุมน่ะ ทำไม—˩

จิลดึงความสนใจกลับมาที่อาหารเหมือนจะบอกว่า “ฉันไม่บอกอะไรอีกแล้ว” เธอตัดพายเป็นชิ้นขนาดพอดีและยัดเข้าปากตัวเอง — แต่ละการเคลื่อนไหวนั้นราบรื่นและแม่นยำอย่างมากเหมือนกับงานช่างฝีมือมืออาชีพก็ไม่ผิด

มีอัศวินหลายคนอยู่ที่คฤหาสน์ของเคานต์ซึ่งพวกเขาเป็นคนที่มีระดับสูงกว่าทหารธรรมดามาก ๆ แล้วทำไมพวกเขาถึงจ้างพวกนักผจญภัยให้มาเป็นคนคุมล่ะ มันต้องมีอะไรมากกว่านี้สิ…

ในเวลาเดียวกันนั้นน้ำผลไม้ทอร์นาโดแฝดก็มาถึงพอดี ภาชนะบรรจุมันมีรูปร่างเหมือนผลเมลอนกลม ๆ และทำจากโลหะ มีหลอดสองอันยื่นออกมาจากในนั้น หลอดสองอัน

Гได้แล้วครับ˩

Г…หืม ?˩

Гเถอะน่า˩

Гเดี๋ยวนะ อะไร ทำไมมันมีสองหลอดออกมาจากอันนี้ล่ะ!˩

Гก็ใช่น่ะสิ มันมีเหตุผลที่เรียกว่า “แฝด” อยู่นะ˩

Гไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่˩

มันเป็นเครื่องดื่มคู่รัก! เป็นของที่พวกคู่รักเลี่ยน ๆ ดื่ม! จิลดูเหมือนจะอายเช่นกันเพราะแก้มของเธอกลายเป็นสีแดงแล้ว

Гฉันบอกนายแล้วนิว่าฉันอยากลองมานานแล้วแต่แค่ไม่มีคนให้ดื่มด้วย!˩

Гเธอก็มีพวกผู้ชายพวกนั้นตามอยู่ไง ก็เลือกสักคนสิ!˩

Гบอก ไป แล้ว ไง ว่าฉันน่ะเห็นแรงจูงใจพวกนั้นชัดเจนนะ!˩

Гอา ฟังดูมีเหตุผล˩

ในที่สุดฮิคารุก็เข้าใจ

เธอเห็นฉันเป็นคนที่ไม่เป็นอันตรายอย่างสมบูรณ์แบบเลยสินะ

Гเอาล่ะ งั้นก็ดื่มกันเถอะ แต่เธอเริ่มก่อนละกันแล้วพอเธออิ่มแล้วฉันจะกินที่เหลือเอง˩

Г………˩

Гอย่าบอกนะว่าเธออยากให้เราสองคนดูดพร้อมกันจริง ๆ —˩

Гมะ ไม่อยู่แล้ว! อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย!˩

จิลเริ่มจิบเครื่องดื่มแล้วดึงมันเข้าใกล้ตัวเองมากขึ้นราวกับว่าเธอจะดื่มทั้งหมดนั่นเอง

Гอร่อยมาก อั่ก ให้ตายสิ!˩

ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ดื่มหมดเลยคนเดียว

เงินเหลือ: 1,430 กิแลน (+7,500+ α)

หลังจากนั้น — เกือบเที่ยงคืน

เด็กชายคนหนึ่งในชุดสีดำก็ปรากฏตัวขึ้น ณ ที่พักของเคานต์มอร์กแสตด ฮิคารุนั่นเอง เขาเอาเสื้อคลุมของเขาออกเพราะมันจะเป็นอุปสรรคได้ถ้าเกิดมันไปติดอยู่ในบางอย่างเข้า บนใบหน้าของเขามีบางอย่างที่เขาไม่เคยใส่มาก่อน

หน้ากาก

มันทำมาจากแผ่นโลหะบาง ๆ ขายที่วิหาร หน้ากากแต่ละอันมีรูปแบบมาจากเทพเจ้าที่มีชื่อเสียงต่าง ๆ — เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ เทพเจ้าแห่งสงคราม เทพเจ้าแห่งการค้า เป็นต้น — และราคาเพียงแค่ 10 กิแลนเท่านั้น

ฮิคารุซื้อหน้ากากเทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์มา มันเป็นสีเงินหมอง ๆ มีกรามที่ชัดและมีคิ้วบางที่ยาวไปจนถึงด้านข้าง การแกะสลักไม่ลึกมากนักดังนั้นมันจึงเข้าได้พอดีกับใบหน้าของเขา หน้ากากนี้มีรูที่ตาและจมูกแต่ฮิคารุก็ทำตรงปากเพื่อหายใจเพิ่ม

Гเอาล่ะ งั้นฉันคงต้องเข้าทางประตูหน้าอีกสินะ˩

ฮิคารุตั้งใจจะช่วยเด็กผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นคนบอกทางหนีให้เขาหลังจากที่เขาพึ่งฆ่ามอร์กแสตดเสร็จและเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น

Г…ฉันไม่ชอบเลยที่เธอถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตรกรแทนฉัน˩

เขาไม่รู้ว่าเบื้องหลังนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง ถึงแม้ว่าเขาอยากจะสืบว่ามันเกิดอะไรขึ้นแต่เขาก็ไม่มีสายสัมพันธ์กับใครเลย การถามการ์ดคุ้มกันโดยตรงมีแต่จะทำให้เขาดูน่าสงสัยยิ่งขึ้น จริง ๆ แล้ววันนี้ฮิคารุแอบเข้าไปในสถานีตำรวจในเมืองเพื่อแอบฟังแล้วแต่เขาก็ไม่ได้อะไรเลย ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาจะคุยกันเรื่องแอลกอฮอล์ การพนันและผู้หญิงแถมยังบ่นเกี่ยวกับหัวหน้าอีกต่างหาก

Гหนักขาชะมัด…˩

ฮิคารุรู้สึกล้ามาก เขาไม่เคยเดินไปรอบ ๆ แบบนี้ทั้งวันมาก่อน ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาอยากจะเพิ่มแต้มไปที่แรงกายและความแข็งแกร่งแล้ว แต่เขาก็ไม่มีแต้มเหลือเลยสักนิด ถึงอย่างนั้นเขาก็ได้รู้ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นไม่ได้อยู่ในความดูแลของสำนักงานสืบสวนความปลอดภัยสาธารณะซึ่งเป็นองค์กรคล้าย ๆ กับสถานีตำรวจญี่ปุ่นและเธอก็ไม่ได้อยู่ในสถานีของการ์ดเช่นกัน มีความเป็นไปได้สูงที่เธอจะถูกเก็บไว้ในบ้านพักของเคานต์

ประตูรั้วด้านหน้าล็อกอยู่แต่ประตูด้านข้างไม่ได้ล็อก มีการ์ดคนหนึ่งประจำอยู่ตรงทางเข้าแต่เขาไม่เห็นฮิคารุเมื่อฮิคารุเดินผ่านไป ครั้งสุดท้ายที่เขามาที่นี่นั้นฝนตกอยู่แต่วันนี้ท้องฟ้าสว่างมาก — สว่างกว่าโลกอีก — แสงจันทร์ฉายส่องลงมายังคฤหาสน์

Гหืม˩

ประตูหน้าที่เขาใช้คราวที่แล้วล็อกอยู่

Г…แน่ล่ะ มีคนพึ่งถูกลอบสังหารไปไม่นานระบบรักษาความปลอดภัยก็ต้องเข้มงวดขึ้นอยู่แล้ว˩

ปากของฮิคารุโค้งเป็นรอยยิ้ม

Гแต่เลเวลของสกิลหลบซ่อนฉันก็สูงขึ้นเหมือนกัน˩

เขาตั้งอาชีพไว้เป็นหลบซ่อนพระเจ้า: ผู้เตร็ดเตร่ในราตรีเรียบร้อยแล้ว ฮิคารุเดินดู ๆ รอบตึก มันมีกระดานไม้ปิดหน้าต่างอยู่และถ้าจำเป็นเขาก็ต้องเอามันออกและพังหน้าต่างเข้าไปเพราะมันมีกลอนอยู่ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบธรรมดา ๆ ก็เถอะแต่ถ้าเป็นไปได้ฮิคารุก็ไม่อยากจะทิ้งร่องรอยอะไรไว้เลย

Г…เดี๋ยวนะ อะไรน่ะ˩

ฮิคารุเห็นประตูหลังเปิดออกเล็กน้อย แสงที่ลอดมาจากข้างในเผยให้เห็นชายและหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ประตู

Гจะไปแล้วหรอ˩

Гฉันต้องกลับไปที่เมืองหลวงหลังจากจบภารกิจน่ะ˩

Гฉันจะเหงานะ˩

Гขอโทษนะ เดี๋ยวฉันส่งจดหมายมาหา˩

ฮิคารุไม่คุ้นหน้าผู้ชายคนนี้แต่ดูจากชุดและดาบที่ห้อยอยู่ข้างๆนั้นเขาเป็นอัศวินแน่นอนและผู้หญิงคนนั้นก็เป็นสาวใช้

…แน่นอนล่ะ อัศวินที่อยู่ที่นี่ถูกจ้างมาตามความต้องการของเคานต์ซึ่งผิดกับจุดประสงค์ของพวกเขาเลยทำให้ไม่ค่อยมีแรงจูงใจเท่าไหร่แต่ก็ไม่ควรมาจีบสาวใช้นะ นี่ไงเจ้าของคฤหาสน์ถึงถูกฆ่าได้ ทำงานกันได้ไม่ถูกต้องเหมาะสมเลย

ฮิคารุค่อย ๆ เดินผ่านพวกเขาไปและแอบเข้าไปข้างในด้วยประตูหลัง ในตอนที่เขาเปิดประตูนั้นด้วยความสว่างอย่างฉับพลันจากข้างในทำให้พวกเขาสองคนกระโดดและวิ่งไปในความมืดเพราะพวกเขาอาจจะคิดว่ามีใครบางคนกำลังออกมาจากข้างในซึ่งฮิคารุก็ยืนอยู่ตรงนั้นแต่พวกเขาก็มองไม่เห็น

โอ้โห อาชีพหลบซ่อนพระเจ้านี่มันเหลือเชื่อจริง ๆ

ภายในนั้นฮิคารุสังเกตเห็นห้องเก็บของพร้อมห้องครัวอยู่ทางด้านข้างที่ไม่มีใครอยู่เลย มีแต่เพียงแสงไฟจากตะเกียงสลัว ๆ ฮิคารุเดินหน้าต่อไปอย่างมั่นคง เมื่อเขาเปิดใช้สกิลหลบซ่อนเขาก็ไม่จำเป็นต้องคิดมากกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จุดแรกที่เขาจะไปคือห้องของเคานต์มอร์กแสตดที่ชั้น 2

ประตูล็อก

ชักไม่ได้การละ มันคงจะคืบหน้าได้ง่ายกว่านี้ถ้าฉันมีสกิลปลดล็อกหรือสกิลปิดใช้งานกับดักแต่แย่จริง ๆ ที่ไม่เห็นมีอะไรแบบนั้นบนบอร์ดวิญญาณเลย

ไม่ว่าอันไหนเขาก็ไม่มีแต้มให้ใช้อยู่ดี

เขาแนบหูเข้ากับกำแพงแต่ก็ไม่ได้ยินอะไรเลย หลังจากตรวจดูว่าไม่มีใครอยู่บนทางเดินแล้ว เขาก็เคาะประตู

Г…คงไม่มีใครอยู่ข้างในสินะ˩

ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเขาจึงตรวจสอบห้องถัดไป ก็ยังไม่มีอยู่ดี อย่างไรก็ตาม ในห้องถัดไปอีกก็มีคน ๆ หนึ่งอยู่

ผู้หญิง