ตอนที่ 1-1 การแปลงร่าง ②

 

 

 

   ฉันกุมหัวที่ปวดขณะที่จ้องมองไปที่โทรศัพท์ นาฬิกาบนหน้าจอของมันบอกเวลาว่าตอนนี้เป็นเวลา 7โมงเช้า เมื่อเทียบกับตอนที่ฉันนอนไม่หลับแล้วในตอนนี้นั้นนับว่าดีขึ้นมากแล้วแม้ว่าหัวของฉันจะยังปวดเมื่อนอนไม่เต็มอิ่มแต่สักวันฉันก็คาดหวังว่าจะกำจัดอาการนอนไม่หลับนี้ให้ได้ถึงตอนนี้จะยังไม่มีวี่แวว่าจะรักษาให้หายได้ก็ตามที

 

 

 

 

　ฉันนอนอยู่บนเตียงและตรวจดู SNS โดยปกติแล้วแม้ว่าจะมีบทความเกี่ยวกับสาวน้อยเวทมนตร์เข้ามาบ้างแต่ฉันก็ทำเพียงแค่อ่านมันผ่านๆแบบไม่ได้สนใจมันมากนักแต่วันนี้นั้นต่างออกไปฉันสงสัยจนต้องกดเปิดมันขึ้นมาดู

 

 

　ไม่มีอะไรพิเศษ มันเป็นบทความที่แนะนำสาวน้อยเวทมนตร์ยอดนิยมและสาวน้อยเวทมนตร์ที่แข็งแกร่ง และมีลิงก์ไปยังเว็บไซต์สาวน้อยเวทมนตร์อย่างเป็นทางการที่มักจะแปะไว้ที่ท้ายบทความ

 

 

　ฉันรู้ว่ามีเว็บไซต์อย่างเป็นทางการแต่ฉันก็ไม่เคยเข้าไปดูเลยสักครั้ง คนเรามักไม่แยแสกับสิ่งที่พวกเขาไม่สนใจอยู่แล้ว แม้แต่เกมสาวน้อยเวทมนตร์ฉันก็ติดตั้งไว้ในมือถือเพื่อเอาไว้เล่นฆ่าเวลา เท่านั้นเพราะแบบนั้นแหละคงจะบอกได้อย่างเต็มปากว่าฉันชอบมันเป็นพิเศษ

 

 

　อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากเหตุการณ์การเมื่อวานทำให้ความสนใจในตัวสาวน้อยเวทมนตร์ของฉันไม่ลดน้อยลงเลยและฉันก็ยังอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพวกเธอมากขึ้นอีกด้วยซ้ำ

 

 

 

 

 

 

　บนเว็บไซต์นั้นอัดแน่นเต็มเนื้อหามากมายหลากหลายอย่าง อาทิเช่น หน้าเว็บที่แนะนำข้อมูลต่างๆของสาวน้อยเวทมนตร์ หน้าเว็บรวมวิดีโอที่พวกเธอต่อสู้กับสัตว์ประหลาด และแบบสำรวจความนิยมของพวกเธอก็มี โดยเนื้อหาบางส่วนสามารถเข้าดูได้ฟรีแต่ก็มีบางส่วนที่ต้องสมัครสมาชิกและจ่ายค่าบริการด้วย

 

 

　เรื่องทฤษฏีที่ว่าเดิมทีสาวน้อยเวทมนตร์เป็นเด็กสาวธรรมดาบางทีอาจจะไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ก็ได้ เป็นไปได้ไหมว่าพวกเธอจะได้รับเงินเดือนโดยแลกกับการต่อสู้กับสัตว์ประหลาด

 

 

 

 

 

 

　ฉันเจอบอร์ดบางอย่างที่เหล่าแฟน ๆ สาวน้อยเวทมนตร์ใช้เพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารกันและมันก็ค่อนข้างมีชีวิตชีวามาก ดูเหมือนว่าพวกเขาได้พบเห็นโควไรจังเมื่อวานนี้? และพวกเขาก็ค่อนข้างจะให้ความสนใจกับสาวน้อยเวทมนตร์ที่กำลังจะจบการศึกษา ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่ามีเบี้ยเกษียณอายุสำหรับสาวน้อยเวทมนตร์ไหมนะ?

 

 

 

 

 

 

　ขณะที่สำรวจเนื้อหาในเว็บไซต์ ฉันก็ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสาวน้อยเวทมนตร์ที่ได้เห็นเมื่อวาน แต่ไม่พบใครที่ดูเหมือนเธอเลย

 

 

　เมื่อวานนี้มันมืดมากทำให้มองไม่เห็นรายละเอียดสักเท่าไหร่ และเบาะแสเดียวที่มีก็คือสถานที่และเวลาของการต่อสู้ที่เกิดขึ้น ฉันคิดว่าฉันอาจพบวิดีโอหากฉันพยายามค้นหาวิดีโอและหาข้อมูลในกระดานข่าว แต่สุดท้ายผลลัพธ์ที่ฉันหาได้มันก็ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่และบอกได้เลยว่าวิธีการนี้มันไม่น่าจะเวิร์ค

 

 

 

 

　ขณะที่ฉันกำลังดูวิดีโอและค้นหาข้อมูล หนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไปก่อนที่ฉันจะรู้ตัว ตามที่คาดไว้ ความง่วงทั้งหมดของฉันบินหายวับไป และตอนนี้ฉันไม่สามารถข่มตานอนหลับต่อได้อีก แม้ว่าจะรู้สึกขี้เกียจและปวดหัว แต่สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องลุกขึ้นจากที่นอน

 

 

 

 

　แปรงฟัน ล้างหน้า และโกนหนวดตามกิจวัตรที่ทำเป็นปกติทุกวัน วันนี้ฉันไม่มีแผนจะออกไปข้างนอกดังนั้นฉันเลยไม่จำเป็นต้องจัดทรงผม

 

 

　หลังจากเสร็จสิ้นกิจวัตรประจำวันแล้ว ฉันส่องกระจกเป็นการตรวจเช็คครั้งสุดท้าย

 

 

 

 

 

 

　ฟักทองที่มีใบหน้าลอยอยู่ข้างหลัง

 

 

　เมื่อฉันรีบหันกลับไปด้วยความประหลาดใจ ฟักทองก็เปลี่ยนสีหน้า

 

 

 

 

 

 

“อรุณสวัสดิ์ รัน! เรียวอิจิ มิซึคามิ! อรุณสวัสดิ์ รัน!”

 

 

 

 

 

 

　ฟักทองลอยได้พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ

 

 

 

 

 

 

“วะ ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก“

 

 

 

 

　แม้แต่ตอนที่แมลงที่ฉันเกลียดมันที่สุดโผล่ออกมาก็ไม่มีสักครั้งที่ฉันกรีดร้องออกมาแต่ตอนนี้ฉันที่ตื่นตกใจนั้นกรีดร้องออกมาอย่างสมเพชจนแม้แต่ตัวฉันก็ประหลาดใจในตัวเองเหมือนกัน บอกตามตรงฉันนั้นอยากจะหนีจากสัตว์ประหลาดฟักทองตัวนี้มาก แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่สามารถขยับตัวได้แม้แต่ก้าวเดียว

 

 

 

 

 

 

“อ..อะ..อะไรเนี่ย!?”

 

 

 

 

 

 

　ณ เวลานี้ฉันลืมคิดไปเลยว่าเสียงที่ตะโกนที่ดังลั่นของฉันอาจจะไปรบกวนเพื่อนบ้านหรืออะไรทำนองนั้นในเช้าตรู่ของวันหยุด

 

 

　มันเป็นสถานการณ์ที่ทำความเข้าใจได้ยากด้วยเหตุผลบางอย่างในตอนนี้ฉันอยู่ในบ้านของตัวเอง กับสัตว์ประหลาดฟักทองที่ปรากฏตัวออกมากจากที่ไหนก็ไม่รู้ และมันสถานการณ์ที่ฉันไม่สามารถแม้แต่จะขยับตัววิ่งหนีได้ และด้วยปัจจัยทั้งหมดทั้งมวลนี้ผสมรวมกันทำให้ฉันก็ตกอยู่ในสภาวะตื่นตระหนกสุดขีด

 

 

 

 

 

 

“แปลกใจจังนะ รัน! ผมน่ากลัวขนาดนั้นเลยเหรอ รัน! ผมไม่กินนายหรอกนะ รัน!”

 

 

“น่ะ..นายเป็นตัวอะไร! มะ..มาที่บ้านฉันทำไมกัน!?”

 

 

“ผมชื่อแจ็ค! เป็นแมวมองสาวน้อยเวทมนต์และหน่วยสนับสนุน รัน!”

 

 

[TL : ฟักทองแทนตัวเองว่า โบคุ ครับ]

 

 

“ส-สาวน้อยเวทมนตร์…?”

 

 

 

 

 

 

　ถ้ามีคนถามว่าตอนนี้ฉันกำลังคิดอะไรอยู่ ก่อนอื่นเลยคงต้องบอกว่าเป็นเรื่องสิ่งที่เห็นเขาเมื่อวาน บางทีฉันคงไปเห็นบางสิ่งที่ไม่ควรเห็นเข้า? และกำลังจะถูกลบความทรงจำ

 

 

　ฉันมั่นใจเลยว่าตอนนี้เม็ดเหงื่อคงไหลออกมาท่วมใบหน้าและสีหน้าของฉันก็กำลังบิดเบี้ยวด้วยความกลัวอยู่

 

 

　เจ้าตัวประหลาดมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่?

 

 

 

 

 

 

　ตรงกันข้ามกับฉันที่กำลังหวั่นใจอย่างเงียบๆ เจ้าสัตว์ประหลาดฟักทองก็พูดอย่างมีความสุข ราวกับว่ามันไม่รู้สึกถึงบรรยากาศที่ตึงเครียดนี่เลยสักนิด

 

 

 

 

 

 

“เรียวอิจิ มิซึคามิ ผมต้องการให้เธอกลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ รัน!”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

・

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

　ตั้งแต่สมัยโบราณกาลโลกใบนี้เกิดปรากฏการณ์ที่เรียกว่ารอยบิดเบี้ยวเป็น ระยะๆ วัฏจักรนี้มันเกิดขึ้นมาอย่างยาวนานไม่ได้เพียงแค่ 100 หรือ 1,000 ปี แต่เป็นตั้งแต่ก่อนที่ประวัติศาสตร์จะได้ถูกบันทึกไว้เสียอีกและนับตั้งแต่มนุษยชาติได้เริ่มบันทึกประวัติศาสตร์พวกเขาก็ไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่จะได้เผชิญหน้ากับปรากฏการณ์นี้โดยตรง

 

 

　แต่ถึงกระนั้น มนุษย์กลุ่มหนึ่งก็ได้รับรู้ถึงการดำรงอยู่ของรอยบิดเบี้ยวได้โดยใช้ คาถาอาคม เวทมนตร์ เคล็ดวิชาองเมียวจิ และพลังอื่นๆ อีกมากมาย และพวกเขาก็มั่นใจว่าในที่ท้ายสุดแล้วรอยบิดเบี้ยวเหล่านี้จะทำลายพวกเขา

 

 

　หายนะคืบคลานเข้ามา และระบบการต่อสู้ก็ถูกสร้างขึ้นเพื่อที่จะหยุดยั้งภัยพิบัติเหล่านั้น

 

 

 

 

 

 

　นั่นแหละคือสาวน้อยเวทมนตร์

 

 

 

 

 

 

　ภารกิจของสาวน้อยเวทมนตร์คือการปราบสัตว์ประหลาดเหนือธรรมชาติที่คลานออกมาจากรอยบิดเบียวและช่วยมนุษยชาติจากการถูกทำลายล้าง

 

 

　การเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนสามารถเป็นได้ มีเพียงเด็กสาวบริสุทธิ์และไร้เดียงสาที่ยังไม่เติบโตเป็นหญิงสาวเพียงหยิบมือที่เท่านั้นที่สามารถเป็นได้ และมีเพียงพวกเธอเท่านั้นที่สามารถดึงพลังของระบบต่อสู้ออกมาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ หรือในบางครั้งอาจจะดึงพลังออกมาได้มากกว่าที่ผู้สร้างจะคาดคะเนไว้เสียอีก

 

 

 

 

 

 

　สาวน้อยเวทมนตร์คือฮีโร่ที่ถูกเลือก

 

 

　นักรบที่มีภารกิจปกป้องโลก

 

 

 

 

 

 

　หากไม่มีพวกเธอ โลกใบนี้คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอการทำลายล้างที่กำลังมาถึง

 

 

 

 

 

 

“ฉันเข้าใจถูกไหม?”

 

 

“สมบูรณ์แบบเลย รัน! สมกับเป็นผู้ลงสมัครสาวน้อยเวทมนตร์ที่ผมเล็งไว้ รัน!”

 

 

 

 

 

 

　เมื่อมันมีใครมาขอให้ฉันเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แน่นอนว่ามันคือเรื่องบ้าบอ และแน่นอนฉันคงจะปฏิเสธทันทีโดยไม่คิดให้มากความ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงมาตั้งแต่แรกแล้ว และถึงฉันจะเป็นผู้หญิง ฉันก็ไม่ใช่เด็กสาวอยู่ดี บอกตามตรงจุดที่ฉันอยู่มันตรงกันข้ามกับคำว่าสาวน้อยเวทมนตร์อย่างสิ้นเชิง

 

 

　แต่แจ็ค…เจ้าสัตว์ประหลาดหัวฟักทองมันไม่ยอมแพ้ แม้ว่าฉันจะบอกเหตุผลที่ปฏิเสธไปแล้วก็ตาม แต่มันก็บอกว่าไม่เป็นไรแล้วบอกให้ฉันรอฟังสิ่งที่จะพูดต่อจากนี้ก่อน

 

 

 

 

 

 

　บอกตามตรงฉันคิดว่าไม่ว่ามันจะพูดอะไรกับฉันยังไงซะ ฉันก็ไม่มีความคิดที่อยากจะเป็นสาวน้อยเวทมนตร์หรอก

 

 

　ยังไงก็ตามในทางกลับกัน มันเฉลยความจริงที่ฉันเคยสงสัยเกี่ยวกับการมีอยู่ของสาวน้อยเวทมนตร์ และอาจกล่าวด้วยว่าสถานการณ์ปัจจุบันนี้เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านจากสาวน้อยเวทมนตร์รุ่นเก่าสู่รุ่นใหม่

 

 

　แจ็คยังบอกด้วยว่าอย่างน้อยก็แค่ฟังสิ่งที่มันจะพูดก่อน แล้วหลังจากนั้นมันก็จะไม่บ่นอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว ถ้ามันจะถูกฉันปฏิเสธ

 

 

 

 

 

 

　จากการคำนวนของฉันแล้วผลลัพธ์ของการฟัง แจ็ค ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่ามันใช่การชักชวนทำกิจกรรมเพื่อสังคมหรือว่าอะไรทำนองนั้นไหมนะ แต่มันดูเหมือนว่ามันจะมีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับการทำกิจกรรมแบบปกติทั่วไป

 

 

　ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาตั้งแต่แรกหรอกนะ แต่ยิ่งฉันได้ยินเรื่องนี้พวกมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งไม่อยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์มากขึ้นเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

“ต่อสู้เพื่อปกป้องโลกเชียวนะ รัน! แล้วก็ผมไม่ได้ให้สู้ไปแบบฟรีๆนะ รัน! สาวน้อยเวทมนตร์จะได้รับบริการต่างๆ ตามระดับความสำเร็จของพวกเธอนะ รัน! นอกจากนี้ยังสามารถทำเงินสร้างงานสร้างอาชีพได้ด้วยนะ รัน! แล้วสิ่งที่โคตะระเจ๋งไปกว่านั้นก็คือ รัน! มันเป็นงานที่ทั้งตื่นเต้นและสนุกกว่าการทำงานปกตินะ รัน! อย่ามัวแต่ทำงานสามัญธรรมดาแล้วตายไปอย่างไม่เป็นที่จดจำรัน! ตอนนี้แหละโอกาสมาแล้วเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ดีกว่า รัน!”

 

 

“… ขอโทษนะ แต่ฉันก็ยังไม่เป็นสาวน้อยเวทมนตร์อยู่ดี”

 

 

“ทำไมล่ะ รัน!? โลกกำลังจะถูกทำลายเชียวนะ รัน!”

 

 

“ฉันรู้ว่ามันไม่ดีที่จะบอกแบบนี้น่ะ แต่ฉันไม่อยากต่อสู้หรอกนะ ขอโทษด้วย”

 

 

 

 

 

 

　ฉันไม่มีเจตนาจะดูถูกคนที่ถูกดึงดูดด้วยชีวิตที่น่าตื่นเต้นและสนุกสนานจากการไปเสี่ยงชีวิตหรอกนะแต่มันไม่น่าดึงดูดสำหรับฉัน

 

 

　ฉันแค่ไม่ชอบมัน คิดว่าทำไมฉันถึงเลือกทำงานที่มั่นคงกันล่ะ? ใช่เพราะมันสนุก? รึเปล่า? ไม่ใช่อย่างแน่นอน งานปัจจุบันของฉันนั้นไม่สนุกเลยสักนิด ฉันค่อนข้างเครียดและอยากลาออกอยู่ตลอดนั่นแหละ แต่ฉันไม่มีความตั้งใจมากพอที่จะลาออกจริงๆ

 

 

　ฉันไม่ชอบใช้ชีวิตที่มองไม่เห็นอนาคต ไม่อยากเล่นพนันตลอดชีวิต ฉันอยากใช้ชีวิตบนรางรถไฟที่ถูกเตรียมไว้อย่างดีแล้ว

 

 

　มันอาจจะตื่นเต้นน้อยลง อาจเป็นชีวิตที่จืดชืดน่าเบื่อ และใช้ชีวิตหายใจทิ้งไปวันๆ แต่มันก็เพียงพอแล้วสำหรับฉัน ฉันสบายดีเพราะงั้นไม่เป็นไร

 

 

 

 

 

 

“อยากใช้ชีวิตแบบปกติ”

 

 

 

 

 

 

　นั่นคือทั้งหมดก็แค่นั้น

 

 

 

 

 

 

“เรียวอิจิมีพรสวรรค์มากนะ รัน! ไม่มีอันตรายอะไรในการเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แน่นอน รัน! มันมั่นคงและทำเงินได้มากมายจริงๆนะ รัน!”

 

 

“งานปัจจุบันที่ทำอยู่ของฉัน ก็มีรายได้มากพอที่จะใช้ชีวิตอยู่ได้อยู่แล้ว”

 

 

 

 

 

 

　มันเป็นค่าแรงที่ต่ำ แต่ถ้าเป็นผู้ชายที่อาศัยอยู่คนเดียวมันก็ยังอยู่ในจุดที่พอดีและไม่ติดลบ

 

 

 

 

 

 

“เด็กๆพวกนั้นกำลังต่อสู้เพื่อผู้คนที่ใช้ชีวิตอยู่นะ รัน! ไม่รู้สึกปวดใจบ้างเลยเหรอ รัน! ถ้าเรียวอิจิกลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ล่ะก็ รันจะลดภาระให้กับสาวน้อยเวทมนตร์คนอื่นๆมากเลยนะ รัน!”

 

 

“ก็รู้สึกขอบคุณอยู่นะ แต่ไม่ใช่ว่าเด็กพวกนั้นเลือกที่จะทำมันด้วยตัวของพวกเขาเองรึไง”

 

 

 

 

 

 

　มีเหตุผลร้อยแปดพันเก้าที่ทำไมเด็กสาวพวกนั้นถึงอยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ เธออาจจะแค่อยากวิ่งเล่น อยากมีเพื่อน หรืออาจจะอยากแข็งแกร่งขึ้น และอื่นๆอีกเยอะแยะ

 

 

　ก็แบบนั้นแหละ แจ็คไม่ได้บังคับฉันให้กลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์แสดงว่ากับเด็กสาวพวกนั้นเองก็ไม่ต่างกัน แจ็คจะเปลี่ยนพวกเธอเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ไม่ได้หากไม่ได้รับการยินยอมพร้อมใจจากพวกเธอ ดังนั้นเด็กๆพวกนั้นจึงได้กลายเป็นสาวน้อยเวทมนตร์ด้วยความต้องการของพวกเธอเอง มันไม่มีเหตุผลเลยที่จะรู้สึกสงสารเห็นใจและพยายามช่วยพวกเธอจากสิ่งที่พวกเธอเลือกเอง

 

 

 

 

 

 

“แน่ใจนะว่าไม่อยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์จริงๆน่ะ รัน?”

 

 

“ไม่”

 

 

 

 

 

 

　ฉันกล่าวปฏิเสธโดยไม่พูดอะไรที่ไม่จำเป็นเพื่อแสดงว่าฉันจริงจังมากแค่ไหน มันจะให้ฉันพูดกี่รอบก็ได้แต่คำตอบก็จะเป็นเหมือนเดิมอยู่ดี

 

 

 

 

 

 

“ฉันจะไม่เป็นสาวน้อยเวทมนตร์”

 

 

 

 

 

 

　เกินจริงเกินไปหน่อยสำหรับบทสนทนาของชายอายุ 30 ปี นอกจากนี้น้ำเสียงยังจริงจังมากอีกด้วย ฉันไม่คิดเลยว่าประวัติดำมืดจะเพิ่มขึ้นในวัยนี้ได้ด้วย

 

 

 

 

 

 

“น่าเสียดายจัง แต่ถ้าเป็นแบบนี้ มันช่วยไม่ได้นะ รัน! ผมจะยอมแพ้ในวันนี้ เพราะคิดว่าไม่มีโอกาสแล้วน่ะ รัน! โอ๊ะ! แต่ถ้าเปลี่ยนใจ ผมก็ยินดีนะรัน สามารถติดต่อผมได้จากแบบฟอร์มบนเว็บไซต์ทางการนะรัน”

 

 

 

 

 

 

　แจ็คลอยอยู่บนอากาศด้วยท่าทางที่แสดงออกถึงความเสียใจจากก้นบึ้งของหัวใจ

 

 

 

 

 

 

“อา ฉันจะจำไว้แล้วกัน”

 

 

 

 

 

 

　จนกว่าฉันจะลืม

 

 

 

 

 

 

“ถ้าอย่างนั้น ลาก่อน รัน!”

 

 

 

 

 

 

　ขณะที่เสียงนั้นดังขึ้น แจ็คก็หายวับไป

 

 

　ในห้องนี้ที่เหลือฉันอยู่คนเดียวอีกครั้งมีเพียงเสียงของตู้เย็นและเสียงเครื่องปรับอากาศที่สะท้อนก้องอยู่ในห้อง

 

 

　วันหยุดที่แสนธรรมดาที่ฉันอยู่คนเดียวโดยไม่มีอะไรทำก็ได้เริ่มต้นขึ้น

 

 

 

 

 

 

　ฉันตัดสินใจกดเปิดสมาร์ทโฟนขึ้นเพื่อเล่นเกมจะได้ลืมเลือนความรู้สึกผิดปกติที่ยังหลงเหลืออยู่แต่วินาทีต่อมาฉันก็ต้องหยุดมือลง

 

 

　เดิมทีสงครามสาวน้อยเวทมนตร์เป็นเป็นวิธีฆ่าเวลาที่ดีและสนุกใช้ได้แต่ดูเหมือนว่าฉันจะไม่สามารถสนุกกับมันแบบบริสุทธิ์ใจได้อีกแล้ว  

 

 

　มันเป็นเกมที่จำลองมาจากสาวน้อยเวทมนตร์ในชีวิตจริง ดังนั้นทุกครั้งที่ดูตัวละครในเกมนี้ ฉันจะสังเกตเห็นความจริงที่ว่าเด็กสาวเหล่านี้กำลังต่อสู้เพื่อชีวิตของผู้คน

 

 

 

 

 

 

　ฉันถอนการติดตั้งเกมและเปิดเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสาวน้อยเวทมนตร์ ที่มีการจัดอันดับความนิยมและบันทึกการต่อสู้ของสาวน้อยเวทมนตร์ไว้ขึ้นมา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าพวกเธอทุกคนนั้นเป็นที่นิยมแค่ไหน แต่อันดับบันทึกการต่อสู้ของพวกเธอนั้นจะพิจารณาจากจำนวนและความแข็งแกร่งของสัตว์ประหลาดที่พวกเธอเอาชนะได้เท่านั้น และชื่อของสาวน้อยเวทมนตร์สามอันดับแรกเรียงตามลำดับจากด้านบนลงล่าง ได้แก่ “เรจิ เรจิ”  “ดีสคอส” และ “ซิเมราเคริส ” พร้อมด้วย คำอธิบาย และภาพประกอบขนาดใหญ่ แต่ดูเหมือนอันดับที่ต่ำลงมาจากนั้นจะมีเพียงชื่อเท่านั้นไม่ได้มีรูปภาพประกอบ

 

 

 

 

 

 

　ในเว็บไซต์นี้เปิดให้ผู้ใช้งานสามารถสนับสนุนสาวน้อยเวทมนตร์คนไหนก็ได้ผ่านการซื้อคะแนนสะสมด้วยเงิน และดูเหมือนว่าสาวน้อยเวทมนตร์ที่ได้รับการสนับสนุนจะได้รับผลตอบแทนบางอย่างเป็นรางวัล

 

 

　ฉันกดซื้อคะแนนเพื่อสนับสนุนสาวน้อยเวทมนตร์ 3 อันดับแรกในตารางการจัดอันดับ

 

 

 

 

 

 

　มันคงจะเป็นการโกหกถ้าบอกว่าไม่รู้สึกปวดใจเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่อยากเป็นสาวน้อยเวทมนตร์อยู่ดี

 

 

　อย่างน้อยที่สุด ฉันก็หวังว่าการสนับสนุนของฉันจะช่วยอะไรพวกสาวน้อยเวทมนตร์ได้บ้าง

 

 

 

 

 

 

　และนี่บางทีมันคงเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันสามารถทำได้แล้ว