บทที่ 100 คู่หู

ทันใดนั้นเนี่ยเฟิงก็อึ้งอยู่กับที่ เขามองไปดูสีหน้าของเย่หรูเสว่ ตั้งใจมาก

"พี่หก……คุณอยากเป็นแฟนกับฉันหรือ?นี่มันต้องทำยังไงล่ะ?ฉันยังเตรียมตัวไม่พร้อมเลย!"

เนี่ยเฟิงอายขึ้นมาทันที เขาคาดไม่ถึงว่าเย่หรูเสว่ที่เข้มงวดอยู่ปกตินั้น ยังมีด้านที่คลั่งเช่นนี้ด้วย

"พี่หก คุณบอกกับฉันตรงๆ คุณแอบชอบฉันตั้งนานแล้วใช่ไหม?"

หน้าของเย่หรูเสว่ดำลงทันที เธอเดินขึ้นไปใช้แฟ้มเอกสารเคาะหัวของเนี่ยเฟิง

"คิดอะไรมั่วซั่ว!ฉันให้คุณปลอมตัวเป็นแฟนของฉัน ไปตรวจสอบคดีลักลอบพร้อมกับฉัน บางดีฉันยังสงสัยว่าสมองของคุณมันเต็มไปด้วยแป้งหรือเปล่า"

"อ๊ะ?ฉันยังนึกว่าเป็นแฟนกันจริงเลย……"

เนี่ยเฟิงผิดหวังมาก เขาก้มหัวลง เหมือนฟุบลงอย่างไม่มีวันฟื้นคืน

"ฉันเป็นพี่หกของคุณนะโว้ย จะเป็นแฟนกับคุณได้ยังไงล่ะ แกนี่สมองเสื่อมหรือ อยากได้แฟนจนบ้าไปแล้วใช่ไหม?"

เย่หรูเสว่ทำตาขาวใส่

"แต่ตอนเด็กพวกคุณล้วนบอกว่าจะแต่งงานกับฉัน พอโตขึ้นแล้วล้วนไม่ยอมรับแล้วหรือ!"เนี่ยเฟิงมองไปดูเย่หรูเสว่อย่างน้อยใจ

เย่หรูเสว่ถูกเนี่ยเฟิงโกรธจนหัวเราะออกมา"คำพูดที่พูดตอนเด็กจะถือเป็นจริงได้ยังไงล่ะ?นั่นเป็นสัญญาของตอนเด็ก ถือเป็นจริงไม่ได้หรอก ตอนเด็กคุณยังบอกว่าจะซื้อเรือลำหนึ่งให้ฉันออกไปเที่ยวเลย แล้วเรือล่ะ อยู่ไหน?"

"พี่หกอยากได้?ฉันสามารถซื้อล่องเรือสุดหรูลำหนึ่งให้คุณ แล้วพอฉันซื้อล่องเรือสุดหรูให้คุณแล้ว คุณก็จะแต่งงานกับฉันใช่ไหม?"เนี่ยเฟิงถามอย่างสนใจ

"รอให้คนมีเงินซื้อค่อยว่ากัน พอแล้ว อย่านอกเรื่อง ตอนนี้ฉันจะประสานงานกับคุณ"

เย่หรูเสว่อธิบายรอบหนึ่ง เพื่อให้รู้ว่าทำไมต้องปลอมตัวเป็นแฟนกับเนี่ยเฟิง

"พวกเราได้รับข้อมูลว่า ในบรรดาเรือสำราญที่เดินทางออกจากท่าเรือน้ำลึกของเมืองจินไห่ สินค้านำเข้าและส่งออกส่วนใหญ่ล้วนต้องผ่านคนกลางคนเดียวกัน แต่คนกลางคนนี้ไม่ใช่ผู้ร้ายที่อยู่เบื้องหลัง ดังนั้นเราต้องได้รับข้อมูลมาโดยผ่านเขา ครั้งก่อนคนที่สั่งออกไปนั้นถูกเปิดเผยตัวตนแล้ว และก็เนื่องจากการแหวกหญ้าให้งูตื่น ดังนั้นพวกเขาถึงไม่มีการเคลื่อนไหวมานาน"

เย่หรูเสว่มองไปดูเนี่ยเฟิงตาหนึ่ง จากนั้นพูดต่อว่า"ฝ่ายตรงข้ามเหมือนคุ้นเคยกับคนในนี้ของเรา ไม่ทราบว่าเขาเคยตรวจสอบข้อมูลมาโดยเฉพาะหรือเปล่า ผู้หญิงยังสามารถแต่งหน้ากลายเป็นอีกคนได้ แต่ถ้าเป็นผู้ชายก็ไม่ได้แล้ว"

"ดังนั้นคุณคิดจะให้ฉันช่วย?"

เย่หรูเสว่พยักหน้า"และฉันก็เชื่อใจคุณมาก เราสองคนก็ค่อนข้างจะรู้ใจกัน"

เพราะยังไงก็อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก แม้ว่าตอนท้ายเนี่ยเฟิงหายตัวไป แต่ความสัมพันธ์นี้จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้หายไป

"โอเค ในเมื่อเป็นสิ่งที่พี่หกขอ งั้นฉันก็ควรที่จะทำให้เต็มที่ ต้องการให้ฉันทำอะไร คุณบอกมาโดยตรงเลย"

"ฉันจะให้คุณไปตรวจสอบเรื่องนี้คู่กับฉัน พอเริ่มก็ให้คุณไปสืบสวนคดีความ คุณน่าจะไม่ค่อยไหว แต่อาชีพเราก็คือต้องเป็นแบบอย่างของประชาชน เพื่อความปลอดภัยของประชาชน เราควรเป็นคนเสี่ยงอันตรายก่อน"

เย่หรูเสว่ยังมีความห่วงอยู่ในใจ ไม่ทราบว่าเนี่ยเฟิงสามารถทนได้ไหม

เพราะการไปสืบสวนคดีไม่ใช่เรื่องที่ง่าย เป็นเรื่องที่ทั้งเหนื่อยทั้งเบื่อ

"โอเค งั้นฉันก็พาด้วยกันกับพี่หก!"

เย่หรูเสว่ได้ยินเนี่ยเฟิงพูดเช่นนี้ เธอยิ้มอย่างปลื้มใจ"คืนนี้พวกเราก็ต้องไปสืบสวน หลังจากเลิกงานแล้วฉันจะเอาเสื้อผ้ามาให้คุณ คุณรอฉันอยู่ที่บ้านก็พอ"

ระหว่างที่เย่หรูเสว่พูด ก็ได้ตบไหล่ของเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงกลับส่ายหน้า"ฉันเห็นว่าที่คุณนี่ค่อนข้างจะยุ่ง ต้องให้ฉันช่วยคุณจัดรวบรวมไฟล์ไหม?"

เย่หรูเสว่ซาบซึ้งใจมาก"ไฟล์พวกนี้มีอยู่มากมาย ถ้าคุณจะจัดรวบรวมมันจะเหนื่อยมาก"

"เพื่อให้ประชาชนอยู่ดีกินดี ฉันไม่รู้สึกเหนื่อย!'

"โอเค งั้นเดี๋ยวพี่หกพาคุณไปกินของอร่อย!"

พวกเขาสองคนนั่งอยู่ในสถานีตำรวจจนถึงกลางคืน หลังจากเสร็จสิ้นงานของวันหนึ่งแล้ว เย่หรูเสว่ก็ขับรถเครื่องส่งเนี่ยเฟิงกลับไป

นี่ยังเป็นครั้งแรกที่เนี่ยเฟิงได้นั่งรถเครื่องของเย่หรูเสว่

รถเครื่องของเย่หรูเสว่เป็นสีดำ เธอเปลี่ยนมาเป็นชุดปกติตอนขี่รถเครื่องนั้นเทพมาก เดิมเธอก็มีหุ่นที่ดี เมื่อถูกรถเครื่องสีดำล้อมรอบแล้วยิ่งเผยให้เห็นหุ่นที่สวยงาม

หลังจากเนี่ยเฟิงขึ้นรถแล้ว เย่หรูเสว่ก็ดึงมืของเนี่ยเฟิงมา"จับไว้ให้ดีนะ เดี๋ยวล้มลงไปจากรถ ฉันไม่รับผิดชอบนะ"

มือของเนี่ยเฟิงวางอยู่บนเอวของเย่หรูเสว่ อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาในทันใดนั้น"พี่หกไม่รู้สึกว่าฉันเอาเปรียบคุณหรือ?ครั้งก่อนคุณยังเข้มงวดกับฉันขนาดนั้นเลย"

"ครั้งที่แล้วไม่รู้ว่าเป็นคุณ ตอนเด็กเราล้วนนอนอยู่บนเตียงเดียวกัน ไม่มีอะไรเอาเปรียบไม่เอาเปรียบหรอก พวกเราไปกินข้าวก่อนเถอะ"

หลังจากสองคนกินข้าวเสร็จแล้ว เย่หรูเสว่ก็พาเนี่ยเฟิงกลับมาในห้องเช่าของตัวเอง

ก่อนหน้านี้เนื่องจากเนี่ยเฟิงเพิ่งกลับมา ดังนั้นเย่หรูเสว่และคางเมิ่งล้วนพักอยู่ในวิลล่าของชิวมู่เฉิง

แต่ว่าเย่หรูเสว่และคางเมิ่งล้วนมีบ้านของตัวเอง ของเย่หรูเสว่นั่นเช่า ของคางเมิ่งนั้นได้ซื้อลงมาแล้ว แต่ว่าตอนนี้ยังผ่อนอยู่

คนอย่างเย่หรูเสว่มีชีวิตค่อนข้างเรียบง่าย แม้ว่าบ้านที่เช่านั้นค่อนข้างเล็ก แต่ทำให้คุณรู้สึกสบายกว่าปกติ

"ปกติพี่หกก็พักอยู่ในสถานที่ที่เล็กขนาดนี้หรือ?"

"อยู่คนเดียวไม่ได้ซีเรียสมาก มีห้องอาบน้ำที่สามารถอาบน้ำได้ มีเตียงสามารถนอนได้ก็พอและ"

ระหว่างที่พูดเย่หรูเสว่ก็ยื่นถุงในมือให้เขา"เดี๋ยวคุณเปลี่ยนชุดนี้ก่อน เปลี่ยนเสร็จออกมาฉันช่วยเคลียร์ผมให้คุณ"

เนี่ยเฟิงมองไปดูเสื้อที่ฉูดฉาดในมือ ทันทีก็รู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่เขายังคงเดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อในห้องน้ำอย่างเชื่อฟัง

หลังจากที่เขาเปลี่ยนเสร็จออกมา เย่หรูเสว่เงยหน้าขึ้นมามอง อดไม่ได้ที่จะอึ้งอยู่กับที่

"เสื้อที่น่าเกลียดขนาดนั้นใส่อยู่บนร่างของคุณ ยังมีความทันสมัยอยู่"

เย่หรูเสว่อดไม่ได้ที่จะขำและเยาะเย้ยเขา

ที่เนี่ยเฟิงใส่อยู่บนร่างกายนั้นเป็นเสื้อลายดอกไม้ ใช้สีแบบสลับซับซ้อนมาก ข้างล่างเป็นกางเกงสูทสีดำ และยังมีรองเท้าหนังที่สว่าง

เสื้อนี้น่าจะเป็นแบบที่รุ่นพ่อแม่เขาถึงจะใส่ในตอนหนุ่มสาว แต่ว่าตอนนี้พวกพี่ใหญ่ที่อยู่ในมาเฟียก็ชอบแบบที่มันเวอร์เช่นนี้ด้วย

เดิมทีเนี่ยเฟิงก็มีหุ่นที่ดีมาก หุ่นรูปสามเหลี่ยมคว่ำมาตรฐาน กล้ามเนื้อหน้าอก กล้ามเนื้อหน้าท้อง กล้ามเนื้อหน้าแขน มีครบหมดเลย

"เสื้อเชิ้ตนี้เหมือนจะแคบไป"

เนี่ยเฟิงยกมือขึ้นเล็กน้อย แม้ว่ายังขยับได้ แต่ค่อนข้างจะแน่นตัว

เสื้อลายดอกไม้เผยหุ่นของเนี่ยเฟิงออกมาหมด โดยเฉพาะโครงร่างของกล้ามเนื้อหน้าอก เย่หรูเสว่เห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะไอออกมา"พี่ใหญ่พวกนั้นก็ชอบแบบนี้แหละ"

เนี่ยเฟิงยิ้มอย่างอบอุ่นใจ

"ไม่ได้ เดี๋ยวพอไปถึงที่พวกนั้นแล้ว คุณห้ามยิ้มอย่างไร้เดียงสาแบบนี้นะ"

เย่หรูเสว่รีบส่ายหน้า เนี่ยเฟิงไม่ยิ้มยังพอได้อยู่ พอยิ้มแล้วก็จะโฉมหน้าที่แท้จริงออกหมด มองแล้วไม่ชั่วร้ายเลย

"งั้นฉันควรยิ้มยังไง หรือฉันต้องทำหน้ายังไง?'เนี่ยเฟิงถามด้วยความสงสัย

"คุณยิ้มเย็นชาให้ฉันดูสิ?"