ตอนนี้หวงห้าวซวนรู้สึกตื่นเต้นดีอกดีใจมาก เพราะเขารู้ว่าพวกเขาเลือกถูกคนแล้ว คนที่ชื่อเนี่ยเฟิงคนนี้ไม่ใช่ง่ายๆเลยจริงๆ เป็นไปได้ยังไงที่คนปกติจะมีความเร็วที่เร็วขนาดนั้นล่ะ?

พวกเขาตู้เจิ้งเอินเสียลูกแรกไปแล้ว พวกเขาโมโหอย่างมาก ไม่ว่าเป็นเช่นไรล้วนต้องให้เนี่ยเฟิงเห็นดีสักหน่อย

เนี่ยเฟิงก็คือตั้งใจทำเช่นนี้ จ้องมองลักษณะท่าทีที่กระหืดกระหอบของพวกเขา เนี่ยเฟิงก็รู้สึกน่าขำมาก

ก็แค่อาศัยเด็กเมื่อวานซืนไม่กี่คนนี้ยังอยากจะขวางตัวเขาเองไว้เหรอ เป็นนิทานพันหนึ่งราตรีของอาหรับจริงๆเลย

รูปร่างเนี่ยเฟิงว่องไวมาก ก่อนที่พวกเขาจะพุ่งเข้ามาเขาหลุดออกจากหลายคนนั้นไปได้แล้ว ได้ลูกบาสมาอย่างราบรื่น คว้าสองคะแนนมาให้ทีมสีแดงอีกครั้ง

คราวนี้ช่างทำให้ตู้เจิ้งเอินเดือดดาลโกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้วจริงๆ ตู้เจิ้งเอินกับพวกสมาชิกในทีมของเขาตั้งแต่ไหนแต่ไรไม่เคยเสียเปรียบอย่างนี้มาก่อนเลย ถึงแม้ว่าอยู่ที่การแข่งขันกีฬาระดับเขตเมืองพบเจอกับคู่แข่งที่แข็งแกร่ง ก็ไม่เคยแข่งขันพ่ายแพ้อย่างนี้มาก่อนเช่นกัน

ตู้เจิ้งเอินส่งสายตาให้กับสมาชิกในทีมของตนเอง ต่อจากนี้ดูลักษณะท่าทีพวกเขาจะต้องป้องกันเนี่ยเฟิงไว้อย่างเข้มงวดแล้ว

พวกเขาหวงห้าวซวนแย่งลูกบาสมาได้ แต่เนี่ยเฟิงถูกล้อมรอบไว้ ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงจะส่งลูกบาสเข้าไปได้ พวกเขาก็เลยจะนำลูกบาสไปเลย์อัพเสียเลย

สิ่งที่ตู้เจิ้งเอินรอก็คือโอกาสนี้ เพียงเห็นเขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างยอดเยี่ยมล้ำเลิศดันหวงห้าวซวนออกไป หวงห้าวซวนรู้ว่าสมาชิกในทีมของพวกเขามักจะใช้แผนสกปรก แม้ว่าหวงห้าวซวนสูงเท่ากับตู้เจิ้งเอิน แต่เขากลับไม่มีความแข็งแรงกำยำเท่ากับตู้เจิ้งเอินจริงๆ

ลูกบาสที่อยู่ในมือเขาเกือบถูกแย่งไป! ในเวลานี้หวงห้าวซวนโยนลูกบอลออกไปเสียเลย สมาชิกในทีมที่อยู่ข้างหลังรีบเร่งเข้ามาแย่งชิง

เพียงแค่ตอนนี้หวงห้าวซวนก็มีรูปร่างเอนเอียงล้มอยู่กับพื้นไปแล้วเช่นกัน

“ไอ้ควย! กรรมการตัดสินเกิดเรื่องอะไรกันแน่ล่ะ? นี่ทั้งๆที่ชนคนไปแล้ว ตั้งใจชนคนนะ!”

เหลยจ้านเห็นฉากนี้ โมโหจนตบขาโดยตรง แต่อาจารย์ไม่ได้เป่านกหวีดมาโดยตลอด พวกเขาโมโหอย่างมาก

ตามความจริงไม่ใช่อาจารย์เข้าข้างพวกเขาเลย เพียงแค่มุมมองของกรรมการตัดสินทั้งสองคนล้วนไม่เห็นตู้เจิ้งเอินชนหวงห้าวซวนออกไป

ตู้เจิ้งเอินอยู่ในสนามแข่งมักจะใช้แผนนี้ ใช้มานานจนเชี่ยวชาญเหลือเกินแล้ว

ไม่นานลูกบาสก็ส่งถึงมือของพวกเขา ตู้เจิ้งเอินรับลูกบาสได้ตื่นเต้นดีอกดีใจ ก้าวสองก้าวเลย์อัพ แต่ลูกบาสของเขาถึงขนาดถูกบล็อกแล้ว!

ยังไงตู้เจิ้งเอินก็นึกไม่ถึง ถึงขนาดมีวันที่ตนเองจะถูกบล็อกต้องรู้ว่ากำลังมือของเขาแรงมากนะ แต่ก่อนตอนที่แข่งขันกีฬาระดับเขตเมืองมีคนคิดที่จะแย่งลูกบาสของเขา แต่ก็แย่งไปไม่ได้ สุดท้ายยังถูกตัดสินชี้ขาดว่าฟาวล์อีก

แต่ตอนนี้ลูกบาสของเขาถึงขนาดตกอยู่ในมือของเนี่ยเฟิง ตู้เจิ้งเอินรีบเร่งไล่ตามเข้าไป

ตอนนี้พูดได้ว่าเขาทุ่มสุดแรงทั้งหมดไล่ตามเนี่ยเฟิง แท้ที่จริงตู้เจิ้งเอินจะไล่ไม่ทันเลยสักนิด เนี่ยเฟิงกลับตั้งใจหยุดสักพักหลังจากตู้เจิ้งเอินเห็นความเร็วของเนี่ยเฟิงช้าลงแล้วดีใจกับเรื่องที่คาดไม่ถึงนี้

แต่นึกไม่ถึงวินาทีถัดมาเนี่ยเฟิงชู้ตบาสโดยตรง!

“รีบขวางไว้!”

ระยะห่างที่ไกลขนาดนั้นชู้ตบาสเหรอ? เขาบ้าไปแล้วมั้ง?

ชู้ตบาสกับส่งบาสไม่เหมือนกัน พวกเขารู้ พวกสมาชิกในทีมของตู้เจิ้งเอินอยากจะไปแย่งรีบาวด์ไม่ทันแล้ว!

“ชู้ต 3 แต้ม! สวยงามนะ!”

เหลยจ้านอดไม่ไหวที่จะผิวปากหนึ่งที่

เนี่ยเฟิงแสยะปากยิ้มหนึ่งที เขาจ้องมองตู้เจิ้งเอินที่กระหืดกระหอบ “นี่เพียงแค่เริ่มต้นเท่านั้น”

ตู้เจิ้งเอินยังช่างไม่เคยได้รับการลบหลู่อย่างนี้มาก่อน เสียลูกต่อกันสามลูก!

ที่ไหนเขาจะรับได้ล่ะ?

เดิมทีหวงห้าวซวนยังอยากจะแข็งใจไว้ แต่เมื่อกี้เขาล้มอยู่กับพื้น บนแขนถลอกเป็นแผลร้ายแรงมาก จำเป็นต้องไปพบแพทย์โรงเรียนที่นั่น

ได้แต่ให้ตัวสำรองเข้าไปแล้ว แต่หวงห้าวซวนรู้สึกว่าการแข่งขันนี้จะต้องชนะเลิศได้อย่างแน่นอน!

ตู้เจิ้งเอินส่งสายตาให้กับพวกสมาชิกในทีมหนึ่งที ให้พวกเขาขวางเนี่ยเฟิงไว้ เนี่ยเฟิงรู้เล่ห์กลของเขามานานแล้ว

ก็แค่ไอคิวอย่างเขานั้น นี่ถ้าอยู่ในสนามรบ คาดว่าจะถูกยิงตายไปนานแล้ว

แต่ว่าโรงเรียนก็เป็นเช่นนี้ คนบางคนมีฝีมือหน่อยก็จะดีใจจนเหลิง

เนี่ยเฟิงทอดถอนใจ นี่ก็อาจจะเป็นจิตใจฮึกเหิมมั้ง?

จิตใจฮึกเหิมแค่นี้อยู่ในสายตาของเนี่ยเฟิงไม่คุ้มที่จะเอ่ยถึงเลย

เนี่ยเฟิงจะตีความมั่นใจในตนเองของทีมพวกเขาตู้เจิ้งเอินให้พ่ายแพ้ยับเยิน

ตู้เจิ้งเอินพบเห็นว่าตนเองไม่มีทางที่จะแย่งลูกบาสจากมือเนี่ยเฟิงมาได้เลยสักนิด เขาเหมือนดั่งลิงตัวหนึ่งถูกยั่วเล่นหมุนติ้วยุ่งจนหัวปั่นจริงๆเลย

ตู้เจิ้งเอินล้วนจะโมโหแล้ว แต่ไม่มีทางเตะเนี่ยเฟิงได้เลย

ครึ่งแรกทีมของพวกเขาเนี่ยเฟิงชู้ตเข้าได้สิบลูก ห้าลูกในนั้นล้วนชู้ตเป็นคะแนน 3 แต้ม

อีกทั้งยังเป็นเนี่ยเฟิงชู้ตเข้าคนเดียว ถึงแม้ว่าพวกเขาตู้เจิ้งเอินแย่งลูกบาสไปได้ก็ไม่มีประโยชน์เช่นกัน ยังคงถูกเนี่ยเฟิงแย่งกลับไปอีก หรือว่าแม้แต่โอกาสชู้ตเข้าได้ก็ไม่มีเลยสักนิด

ตู้เจิ้งเอินยังช่างไม่เคยขายหน้าอย่างนี้มาก่อนเลยจริงๆ พวกเขาเป็นทีมชนะเลิศที่ถูกเห็นว่าดีนะ ถึงขนาดตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ก็โอเวอร์มากเกินไปแล้ว

ตู้เจิ้งเอินจ้องมองเนี่ยเฟิง คล้ายดั่งตาทั้งคู่ล้วนจะมีไฟลุกขึ้นมา

“พี่เฟิงยอดเยี่ยม”

ตอนช่วงพักครึ่ง พวกเขาเหลยจ้านลงมา ส่งผ้าเช็ดหน้ากับน้ำแล้ว

ตามความจริงเนี่ยเฟิงไม่มีเหงื่ออะไรออก ไม่จำเป็นต้องส่งผ้าเช็ดหน้าให้เลย

“ไม่มีอะไร คู่แข่งอ่อนแอเกินไปแล้ว ผมช่างรู้สึกแปลกประหลาดจริงๆ ทำไมพวกเขาสามารถชนะการแข่งขันกีฬาระดับเขตเมืองได้”

เนี่ยเฟิงพูดคำพูดนี้ก็ไม่มีความหมายที่จะเลี่ยงการใช้คำ พวกเขาตู้เจิ้งเอินได้ยินแล้วโมโหแทบตาย แต่ว่าพวกเขาไม่มีทางที่จะตอบโต้อีก

“พี่เฟิงถ่อมตัวแล้ว! พี่เฟิงคุณดื่มน้ำ!”

พวกเขาเหลยจ้านเพียงรู้สึกว่าได้เชิดหน้าชูตา คนอื่นๆที่เคยถูกตู้เจิ้งเอินรังแกก็ถือว่าได้ล้างแค้นไปด้วยเช่นกัน แม้พวกเขาก็ไม่รู้ว่าตกลงภูมิหลังของเนี่ยเฟิงเป็นใครกันแน่ แต่ว่าเนี่ยเฟิงทำให้ตู้เจิ้งเอินขายหน้าแล้ว นี่ก็เป็นเรื่องดีที่ยิ่งใหญ่เท่าฟ้าเลย

ครึ่งแรกแม้แต่ลูกเดียวก็ไม่เข้า เหลยจ้านอดไม่ไหวที่จะยั่วยุเยาะเย้ยพวกเขา “พวกคุณไม่ต้องแข่งต่ออีกเลย ถ้าหากแข่งต่ออีกก็แค่อับอายขายหน้าเท่านั้น!”

“คุณ!”

เดิมทีตู้เจิ้งเอินก็อั้นความโมโหไว้เต็มท้องแล้ว คราวนี้ยังถูกหัวเราะเยาะ เขา “ฮึ” เสียงหนึ่ง ลุกขึ้นมาเลย พวกสมาชิกในทีมของเขาก็ลุกขึ้นตามเช่นกัน จ้องตากันกับเหลยจ้านด้วยสายตาโมโห

“ยังไงล่ะ? ผมพูดผิดแล้วเหรอ?”

เหลยจ้าน ฮึ เย็นชาเสียงหนึ่ง เดิมทีไอ้คนกลุ่มนี้ก็ไม่ใช่คนดีอะไร แต่ก่อนพวกเขาก็มักจะหัวเราะเยาะอย่างนี้กับคนอื่นไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้พวกเขาก็ได้ลิ้มรสถึงรสชาติที่ถูกหัวเราะเยาะแล้ว

“ผมว่าคุณอยากจะแส่หาเรื่อง!”

ในเวลานี้ตู้เจิ้งเอินก็โมโหเหลือเกินเช่นกัน เห็นเพียงเขายกกำปั้นขึ้นก็จะชกไปยังเหลยจ้าน!

เดิมทีเหลยจ้านคิดที่จะรับมือตอบโต้ แต่มือของตู้เจิ้งเอินกลับถูกเนี่ยเฟิงล็อกไว้ทันที “รังแกลูกศิษย์อยู่ต่อหน้าอาจารย์ น่าจะไม่ค่อยดีมั้ง?”

เนี่ยเฟิงออกแรงเล็กน้อย ตู้เจิ้งเอินก็รู้สึกว่าข้อมือของตนเองเหมือนดั่งหักไปแล้ว เจ็บปวดแทบตาย!

“ไอ้! พวกคุณทำอะไร! ชกต่อยกันไม่ได้นะ!”

อาจารย์มองเห็นฉากที่เกิดขึ้นในฝั่งนี้ รีบเข้าไปห้ามปรามไว้ทันที

เนี่ยเฟิงปล่อยมือออก ตู้เจิ้งเอินรีบเก็บมือกลับไป “คุณอย่าโอหัง! พวกเราไป!”

“ยังไงล่ะ? ครึ่งหลังไม่แข่งแล้วเหรอ? นี่พวกคุณยอมแพ้แล้วเหรอ?”

เนี่ยเฟิงกะพริบตาหนึ่งที

“ครึ่งหลังต้องแข่งแน่นอน! ครึ่งแรกพวกเราเพียงแค่ยอมอ่อนข้อให้คุณเท่านั้น!”

สีหน้าของตู้เจิ้งเอินกลายเป็นดูแย่มาก ตอนนี้เขาใคร่ครวญคิดการวางแผนเรียบร้อยแล้ว ถึงแม้ว่าชนะไม่ได้ก็ต้องทำให้พวกเขาไม่ได้ดีเช่นกัน!

“คุณระมัดระวังหน่อย วิธีการของพวกเขาไม่สะอาด”

ในเวลานี้ฝูยานหรงเข้ามาเตือนสติเนี่ยเฟิงสักหน่อย เนี่ยเฟิงมีความประหลาดใจเล็กน้อยจ้องมองไปยังฝูยานหรง “นี่เป็นการเตือนสติที่หวังดีเหรอ?”

“ไม่งั้นล่ะ?”

ฝูยานหรงเหลือบตามองเนี่ยเฟิงหนึ่งที มีความอึดอัดเล็กน้อยกลับไปบนที่นั่งดูการแข่งขันต่อ

“พี่เฟิงคุณอย่าเก็บไว้ในใจ เธอคนนี้ทั้งร้ายกาจทั้งอ่อนหวาน! คุณรีบไปเถอะ!”