พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม 356 แก่แล้ว

Now you are reading พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม Chapter 356 แก่แล้ว at นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย pdf OreNovel.Com.

นี่เป็นครั้งแรกที่หยุนวู่ซานเหรินได้เห็นคนที่หยิ่งผยองเช่นนี้ เขามองพิจารณาเนี่ยเฟิงที่อยู่ตรงหน้าอย่างรอบคอบ รู้สึกว่าเหมือนเคยเห็นเขามาก่อน แต่เขาจำไม่ได้ว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

อันที่จริงพวกเขาสองคนเคยประมือกันมาแล้ว ถ้าหยุนวู่ซานเหรินได้ต่อสู้กับเนี่ยเฟิงในตอนนี้ หยุนวู่ซานเหรินจะต้องสังเกตเห็นได้อย่างแน่นอน

เมื่อครั้งแรกที่เนี่ยเฟิงต่อสู้กับหยุนวู่ซานเหริน เนี่ยเฟิงเคยรูปร่างหน้าตาของเขาแล้ว แต่หยุนวู่ซานเหรินนั้นไม่เคยเห็นเนี่ยเฟิงมาก่อน ดังนั้นหยุนวู่ซานเหรินจึงไม่รู้ว่าเนี่ยเฟิงเป็นใครมาจากไหน

“คุณดูท่าทางอวดดีมาก”

สายตาของหยุนวู่ซานเหรินดูอันตรายมาก

“แน่นอน เพราะผมมีคุณสมบัติพอที่จะอวดดี”

เนี่ยเฟิงพยักหน้า “ว่าแต่ว่า ลูกศิษย์ของคุณได้บอกกฎการแข่งขันให้คุณฟังหรือยัง?”

หยุนวู่ซานเหรินยิ้มเยาะ “คุณเป็นคนแรกที่กล้าต่อรองกับผม ไม่เป็นไร เพราะเมื่อคุณประมือกับผม คุณจะเหลือแค่ทางตายเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องต่อรองเงื่อนไขอะไร”

“ผมก็คิดว่าไม่เป็นไรเหมือนกัน” เนี่ยเฟิงแสยะยิ้ม “เพราะถ้าผมฆ่าคุณ ลูกศิษย์ของคุณก็ไม่มีผู้หนุนหลังอีกต่อไป ผมก็จะให้พวกเขาออกไปแต่โดยดี”

“อายุไม่มา แต่คารมจัดจ้าน! ผมก็อยากเห็นว่าคุณจะฆ่าผมได้ยังไง!”

หยุนวู่ซานเหรินพูดจบก็ออกแรงเต็มที่ คิดไม่ถึงว่าเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่จะฉีกขาดต่อหน้าเนี่ยเฟิง!

ทุกคนเห็นดังนั้นก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ

ชายคนนี้ก็ดูมีอายุแล้ว แต่ไม่คิดว่ารูปร่างจะดีขนาดนี้ กล้ามเนื้อที่แข็งแรง เส้นเลือดสีฟ้าเผยออกมา เห็นได้ชัดว่ามีพลังที่แข็งแกร่งมาก

“ลูกพี่เนี่ย เขาอันตรายมาก”

เหลยเทียนสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันน่ากลัวจากชายชราคนนี้ที่แผ่ซ่านออกมา มันทำให้ต้องยอมจำนน

เนี่ยเฟิงพยักหน้า “คุณไม่ต้องพูดผมก็รู้ คุณรอให้บรรดาลูกศิษย์ไปอยู่ข้างหลังก่อน เพื่อไม่ให้ถูกลูกหลงได้รับบาดเจ็บ”

ทุกคนเพลิดเพลินกับเนื้อย่างอย่างมีความสุข ใครจะรู้ว่ามีคนเช่นนี้เข้ามาสร้างปัญหาได้

เนี่ยเฟิงยังนึกว่าอาจารย์ของเสี้ยงหรื่อเซิงจะมาช้ากว่านี้เล็กน้อย แต่ไม่คิดว่าเขาจะใจร้อนขนาดนี้ บอกว่าจะมาก็มาเลย

หยุนวู่ซานเหรินเห็นคนอื่นๆ หลีกทางให้เขาแล้ว ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อหนุ่ม ผมรู้ว่าคุณมีทักษะดี ไม่อย่างนั้นคงจะไม่ตีลูกศิษย์ของผมจนแบบนี้หรอก แต่ลูกศิษย์ของผมยังเด็กและยังเรียนรู้ไม่ครบถ้วน เป็นเรื่องธรรมดาที่จะไม่สามารถเอาชนะคุณได้ อย่าได้ลำพองใจไป”

“ไอ้แก่ ผมไม่ใช่ลูกศิษย์ของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องพูดกับผมแล้ว เข้ามาเลยดีกว่า”

เนื่องจากเนี่ยเฟิงกับหยุนวู่ซานเหรินมีความแค้นต่อกัน เขาจึงวางแผนที่จะใช้โอกาสนี้เพื่อกำจัดหยุนวู่ซานเหรินไปเลย

“ในเมื่อคุณรีบร้อนอยากตาย ผมก็จะทำให้คุณสมความปรารถนา! คอยดูนะ!”

หยุนวู่ซานเหรินเหมือนมารร้าย เท้าทั้งสองของเขาแตะพื้นเบาๆ เหมือนเขากำลังลอยจากพื้น พุ่งเข้ามาหาเนี่ยเฟิงอย่างราบรื่นจนเกินบรรยาย!

เมื่อเหลยเทียนเห็นภาพนี้ ก็อดตกตะลึงไม่ได้ “ความเร็วระดับนี้! มันเร็วเกินไปแล้ว!”

มันเป็นช่วงกลางดึก พวกเขากำลังปิ้งเนื้อย่างอยู่ข้างนอก ใช้หลอดไฟ ดังนั้นแสงไฟจึงค่อนข้างสลัว

พวกเขายืนอยู่นอกแสงไฟ ตรงที่แสงไฟส่องกระทบนั้นดูเหมือนเป็นเวที

เนี่ยเฟิงหรี่ตาลง ชายชราคนนี้ฝึกฝนทุกวัน ดังนั้นเขาจึงดูแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม มันก็ไร้ประโยชน์ ในสายตาของเนี่ยเฟิง ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แล้ว!

หยุนวู่ซานเหรินก็ไม่ได้ทำอะไรฉาบฉวยอีก เขาพุ่งตรงไปที่คอของเนี่ยเฟิง เอามือข้างหนึ่งบีบคอเนี่ยเฟิง ลำคอเป็นส่วนที่บอบบางมากของมนุษย์ ถ้าถูกบีบจนคอหอยแตก ผลที่ตามมาก็คาดไม่ถึง!

ขณะที่มือของหยุนวู่ซานเหรินกำลังจะสัมผัสกับเนี่ยเฟิง เนี่ยเฟิงก็สวนกลับทันที!

หยุนวู่ซานเหรินก็คาดไม่ถึง ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เนี่ยเฟิงยังมีโอกาสโต้ตอบกลับ!

เขาทำได้อย่างไร?!

หยุนวู่ซานเหรินก็ไม่ได้ปัดป้อง เขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว แต่เนี่ยเฟิงไม่ยอมปล่อยเขาไป! เนี่ยเฟิงพุ่งตรงไปหาหยุนวู่ซานเหรินเหมือนเงาติดตามตัว

“กระบวนท่านี้?!”

หยุนวู่ซานเหรินเห็นระดับความเร็วราวกับเสือชีตาห์ ก็เบิกตากว้างทันที เงาร่างของเนี่ยเฟิงที่อยู่ตรงหน้า ผนวกเข้ากับร่างของคนที่เขาเคยต่อสู้ด้วยมาก่อน!

“คุณนั่นเอง!”

“ออกมาตอนนี้คงยังไม่สายเกินไปใช่ไหม?”

เนี่ยเฟิงยิ้มเยาะ รอยยิ้มดูอำมหิต!

หยุนวู่ซานเหรินตกตะลึง “คุณยังไม่ตาย!”

“ผมจะตายได้ยังไง? คุณนึกว่าหมัดพิษเจ็ดฟุตที่คุณฝากไว้บนตัวผมจะสามารถคร่าชีวิตของผมไปได้งั้นเหรอ?”

เนี่ยเฟิงพูดจบ ก็ใช้กำปั้นโจมตีเข้าที่มือขวาของหยุนวู่ซานเหริน!

หยุนวู่ซานเหรินหลบหลีก เนี่ยเฟิงรู้ว่าบาดแผลที่หยุนวู่ซานเหรินฝากไว้ที่แขนของเขาคงรักษาไม่หายแน่นอน! มันไม่ง่ายเลยที่จะรักษาหาย!

“เด็กดี! ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณหยิ่งผยองถึงเพียง! คุณจำผมได้แล้วใช่ไหม!”

หยุนวู่ซานเหรินโกรธมาก

“แน่นอน! มีเพียงคุณเท่านั้นที่สามารถใช้กระบวนท่าที่ต่ำช้าเช่นนี้ได้!”

ความเร็วของเนี่ยเฟิงเร็วกว่า!

ผู้คนที่อยู่นอกสนามฝึกต่างตกตะลึง ความเร็วนั้นช่างน่ากลัวเหลือเกิน! ฝุ่นตลบฟุ้งเต็มพื้นที่ขนาดใหญ่ของสนามฝึก เงาร่างของทั้งสองไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน!

ฝูยานหรงเป็นกังวลมาก เธอกำหมัดแน่น ชะเง้อคอมอง เธอไม่รู้ว่าเนี่ยเฟิงจะเอาชนะชายชราได้หรือไม่

ทั้งสองได้ต่อสู้กันหลายสิบกระบวนท่าภายในเวลาเพียงสามนาที!

เนี่ยเฟิงพยายามมองดูชายชราผู้นี้ ดูว่าหยุนวู่ซานเหรินยังคงซ่อนอะไรไว้อีกหรือไม่

หลายปีมานี้หยุนวู่ซานเหรินได้ฝึกฝนมาโดยตลอดจริงๆ แต่เพราะอายุมากแล้ว ต่อให้มีความสามารถ แต่สุขภาพก็ไม่เอื้ออำนวย

เพียงแต่ว่าคนที่ก้าวหน้าไม่ได้มีแค่หยุนวู่ซานเหรินเท่านั้น ยังมีเนี่ยเฟิงด้วย!

“ปัง!”

“อะไรน่ะ?!”

ทันใดนั้นหยุนวู่ซานเหรินก็รู้สึกเจ็บปวดที่ขาเหมือนถูกเข็มทิ่ม ความเจ็บปวดนี้เกือบทำให้เขาสะดุดล้ม!

“หมัดพิษเจ็ดฟุต?!”

เขาทำได้อย่างไร? แม้ว่ากระบวนท่านี้จะดูเรียบง่าย แต่ก็เป็นสิ่งที่ยากที่สุดเช่นกัน ถ้าไม่มีความสามารถระดับหนึ่งจะไม่สามารถเรียนรู้ได้เลย! เขาทำได้อย่างไร!

“คุณสงสัยมากใช่ไหม?!”

มือของเนี่ยเฟิงไม่ได้อยู่นิ่ง ระดับความเร็วของเขายิ่งเร็วมากขึ้นอีก!

หยุนวู่ซานเหรินแทบจะไม่สามารถปัดป้องกระบวนท่าของเนี่ยเฟิงได้เลย! หยุนวู่ซานเหรินไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับเขาอย่างสิ้นเชิง!

“ในตอนนั้นผมถูกหมัดพิษเจ็ดฟุตของคุณ ขาของผมก็เกือบจะพิการ! แต่วิชาแพทย์ของผมนั้นยอดเยี่ยมมาก หลังจากที่ผมรักษาตัวเองจนหาย ผมก็ศึกษากระบวนท่าของคุณ แม้ว่ามันจะง่ายดาย แต่ก็ซับซ้อนเช่นกัน เพียงแต่ผมเป็นคนจริงจัง สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือตอบโต้แบบตาต่อตาฟันต่อฟัน!”

หยุนวู่ซานเหรินมองดูเนี่ยเฟิงที่เป็นแบบนี้ แค่รู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนปีศาจจากขุมนรก! ถ้าเขาไม่หนี ก็อาจจะถูกกลืนกินได้! เขาต้องหนีไป!

“คุณคิดจะหนีเหรอ? ฝันไปเถอะ!”

เนี่ยเฟิงจะไม่ปล่อยให้ศัตรูของตัวเองหนีไป เขาจำเป็นต้องแก้แค้น ถ้าไม่สามารถแก้แค้นได้ทันที เขาจะรอโอกาส เขาเป็นคนแบบนั้น!

หยุนวู่ซานเหรินเคยคิดว่าไม่มีใครในเมืองหนานหูหรือแม้แต่มณฑลซานเจียงเป็นคู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อกับเขาแล้ว ไม่คาดคิดว่าจะมีคนแบบนี้ปรากฏตัวขึ้นมา!

เขาหนีไม่รอดแล้ว!

เนี่ยเฟิงโจมตีด้วยหมัดพิษเจ็ดฟุต กระดูกขาและข้อต่อของเขาถูกโจมตีหักทีละส่วน! เสียงร้องคร่ำครวญดังก้องไปทั่วสมาคมการต่อสู้เขตตะวันตกเฉียงใต้ในทันที!

“ลูกศิษย์ของคุณไม่ได้เรื่อง คุณเองก็ไม่ได้เรื่อง! อย่าคิดว่ามีเพียงแต่คุณเท่านั้นที่ก้าวหน้า!”

เนี่ยเฟิงพูดออกมาจากใจทุกคำ เขาแก่แล้ว ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมของเนี่ยเฟิง

Comments

การแสดงความเห็นถูกปิด