บทที่ 61 – ไอร์ซที่ลุกเป็นไฟ (3)

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขา นีโน่ ไม่ใช่นักผจญภัยทุกคนในหมู่บ้าน ไอร์ซ ที่ยังคงอยู่ในกิลด์ ไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นได้แม้แต่วินาทีเดียว

ทันทีที่ชายคนหนึ่งขี่ม้าซึ่งอาจเป็นผู้บัญชาการมาถึง ทันใดนั้นทุกคนก็ยกอาวุธและเตรียมอาวุธของตนให้พร้อม

กองทัพยิงเวทมนตร์เปลวไฟและลูกธนูใส่พวกเขาโดยไม่แม้แต่จะพยายามฟังคำวิงวอนของพวกเขา

ลูกศรเจาะทะลุร่างของพวกเขา และทันทีที่พวกเขาคุกเข่าลง ลูกศรไฟนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้าใส่ อิกนิส ซากิต้า ก็พุ่งเข้าไปเผาพวกมันจนแหลกสลาย

นั่นรวมถึงความสนใจของ นีโน่ ที่เขาเพิ่งคุยด้วย เนียร์โกะ ด้วยเช่นกัน

สาวโปสเตอร์ที่ร่าเริงอยู่เสมอแห่งกิลด์ รูปร่างที่น่ารักของเธอไม่มีที่ไหนเลยที่จะพบเห็น

“ก——–”

ความประหลาดใจ ความเศร้า ความโกรธ อารมณ์ต่างๆ วนเวียนอยู่ในหัวของพวกเขา และไม่มีใครสามารถพูดอะไรได้แม้แต่คำเดียว

“อร๊ายยยยย!!!!!”

สิ่งที่เหลืออยู่ในลำคอคือเสียงกรีดร้องที่รุนแรงและโกรธจัด

ในที่สุดนักผจญภัยที่นี่ก็ตระหนักว่าคู่ต่อสู้ไม่มีความเห็นอกเห็นใจใด ๆ และพวกเขาก็ไม่ได้ละทิ้งขอบเขตในการเจรจา พวกเขาเพียงแค่ฆ่าปีศาจเท่านั้น

และเราก็จะถูกปีศาจเหล่านั้นฆ่าเช่นกัน แต่

(“ผู้ชายคนนั้น”)

ผู้บัญชาการที่ออกคำสั่งให้โจมตีผู้ที่ไม่มีทางป้องกันที่ยอมจำนน

(“แค่ผู้ชายคนนั้น”)

“”””ฉันจะฆ่ามัน!!””””

นักผจญภัยบิดตัวด้วยความโกรธและความบ้าคลั่ง หยิบอาวุธและกระโดดออกไปข้างนอก

โดยไม่ต้องคิดแม้แต่น้อยเกี่ยวกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป เกี่ยวกับการตายของพวกเขาเอง พวกเขาเพียงแค่สาบานในใจว่าจะฆ่าผู้บัญชาการปีศาจคนนั้น

มันเป็นช่วงรุ่งสาง

แสงตะวันสาดส่องมาที่หมู่บ้าน ไอร์ซ แต่ควันดำที่ปกคลุมหมู่บ้านยังไม่จางหายไป

ภายใต้เมฆควันนั้นมีภาพวาดนรกที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นของซากศพที่สร้างขึ้นในคืนเดียว ในบ้านที่ถูกไฟไหม้ กองศพได้ถูกสร้างขึ้น แต่เมื่อเปรียบเทียบกับไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วในช่วงเที่ยงคืน มันกลายเป็นภูเขาซากศพ

ภูเขาศพถูกสร้างขึ้น ซึ่งหมายความว่าไม่มีเสียงร้องแห่งความตายดังก้องอยู่ในหมู่บ้านอีกต่อไป

ขณะนี้กองทัพกำลังเร่งเก็บของมีค่าและค้นหาปีศาจที่อาจซ่อนตัวอยู่จนถึงขณะนี้

สถานการณ์นี้ถูกพบเห็นโดยนักบวชคีวานอันซึ่งเป็นผู้บัญชาการกองกำลังนี้ด้วย โดยมองจากหน้าต่างห้องประชุมชั้นบนสุดของกิลด์ด้วยสีหน้าค่อนข้างพอใจ

“แล้วคุณอยากจะคุยเรื่องอะไรล่ะ?”

คีวาน มองย้อนกลับไปที่ผู้ช่วยของเขา คอร์วัส ซึ่งกำลังยืนมองอยู่

“ใช่. ใกล้หมู่บ้านนี้มีสถานที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่าสวนแฟรี่”

“แฟรี่เหรอ?…….จากนั้น”

“ก็เป็นไปตามที่คุณคิด น่าจะมีน้ำพุศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่นั่น”

น้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งที่มีชื่อเสียงซึ่งผู้ติดตามคริสตจักรทุกคนตระหนักดี

น้ำที่มีพลังอำนาจของพระเจ้า พูดอย่างเคร่งครัด มันเป็นน้ำจืดที่เก็บพลังงานเวทย์มนตร์สีขาวจำนวนมาก

โดยปกติแล้ว มันเป็นไอเทมเวทย์มนตร์ที่ทำให้นักเวทย์ของฉันสำหรับนักบวชและตำแหน่งที่สูงกว่า แต่บางครั้งสถานที่ที่มีอยู่ตามธรรมชาติก็ปรากฏขึ้นเช่นกัน

ในทวีปอาร์ค สถานที่ที่น้ำศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้น ‘ตามธรรมชาติ’ ได้รับการปฏิบัติโดยมีความสำคัญอย่างยิ่ง

เวทมนตร์สีขาวนั้นเทียบเท่ากับพลังของเทพเจ้า แต่สถานที่ที่มันปรากฏตามธรรมชาติหมายความว่าพลังอื่นที่ไม่ใช่ของเทพเจ้าก็ทำงานอยู่ที่นั่นเช่นกัน โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์

แต่เหตุผลทางศาสนานอกเหนือจากนั้น ความสามารถในการเก็บน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้จำนวนมากยังมีประโยชน์มากมาย

น้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งจำเป็นในพิธีกรรม หากใช้ร่วมกับเวทมนตร์ขาว ก็สามารถแสดงผลต่างๆ ได้เช่นกัน

ตั้งแต่นักเวทย์ไปจนถึงผู้เชื่อธรรมดา ทุกคนมีประโยชน์มากมายกับมัน

ดังนั้นสถานที่ที่น้ำมนต์มาตามธรรมชาติจึงเท่ากับการหาเส้นเลือดทองคำสำหรับคริสตจักร

คีวาน ผู้แสวงหาความสำเร็จในการพิชิตทวีปแพนโดร่า เขาไม่มีเหตุผลที่จะทิ้งมันไว้ตามลำพัง

“ดูเหมือนว่าจะถูกเรียกว่าน้ำพุแห่งแสงแถวๆ นี้ และตั้งอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของป่า และดูเหมือนว่าเผ่าพันธุ์อื่นที่ไม่ใช่แฟรี่จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป” (คอร์วัส)

“อืม ไม่ต้องสงสัยเลย” (คีวาน)

สถานที่ที่น้ำศักดิ์สิทธิ์ไหลออกมาเป็นสถานที่ที่เหล่าแฟรี่อาศัยอยู่นั้นเป็นตำนานที่แม้แต่เด็ก ๆ ในทวีปอาร์คก็รู้เรื่องนี้

และนี่ไม่ใช่แค่ตำนาน แต่เป็นข้อเท็จจริงจริงๆ แล้วคีวานานเคยอ่านมันที่ไหนสักแห่ง

“ฉันเชื่อว่าเราควรรีบออกไปเพื่อรักษามันเอาไว้” (คอร์วัส)

“คอร์วัส ฉันจะฝากคดีนี้ไว้กับคุณ นำสิ่งที่จำเป็นสำหรับกลุ่มค้นหาจากกองกำลัง” (คีวาน)

“ขอบคุณมาก แต่สุดท้ายฉันก็จะรับนักเวทย์ส่วนใหญ่ไป มันจะดีเหรอ?

“แน่นอนว่าดาบจะใช้งานกับแฟรี่ได้ไม่มากนัก ส่วนใหญ่ก็หายดีเหมือนกัน ตราบใดที่สาวกสองคนของฉันอยู่ที่นี่ มันก็เกินพอแล้ว ฉันไม่สนใจว่าคุณจะรับส่วนที่เหลือทั้งหมดหรือไม่ มันเป็นเรื่องที่สำคัญ”

“ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะได้ควบคุมสถานที่นั้นแน่นอน”

ทั้งคีวานและคอร์วัสรู้ว่าพวกเขาจะต้องต่อสู้กับแฟรี่ที่อาศัยอยู่ที่นั่น

ในสาธารณรัฐ เมื่อเปรียบเทียบกับปีศาจอื่นๆ ความรู้สึกดูหมิ่นแฟรี่ยังคงเป็นเรื่องปกติ แม้ว่าพวกมันจะดูสวยก็ตาม แต่เหล่าแฟรี่กลับมีพลังเวทย์มนตร์มากกว่ามนุษย์มาก

หากคุณดูถูกพวกเขา คุณจะถูกโจมตีด้วยเวทมนตร์ของธาตุต่างๆ และจะถูกระเบิดออกเป็นชิ้นๆ อย่างน่าสมเพช

แต่ถ้าพวกเขาใช้นักเวทย์ที่ได้รับการฝึกฝน และรวบรวมกองกำลังขนาดใหญ่เช่นกัน มนุษย์จะไม่แพ้แฟรี่ที่ไม่คุ้นเคยกับการต่อสู้

และคีวานอันตัดสินว่าจำนวนที่ต้องการนั้นสามารถหาได้จากกำลังที่เขามี

“โอ้ ใช่แล้ว ใครที่คุณได้ยินข้อมูลนี้มาจาก—–” (คีวาน)

“ชายคนหนึ่งชื่อ คิสเช่ เขาเคยมีร้านขายไอเทมในหมู่บ้าน” (คอร์วัส)

“อ่า จัดการกับเขาตามที่ต้องการ โอเคไหม?”

“…..แต่เขาเป็นมนุษย์ โอเคมั้ย?”

“คงไม่มีใครซื้อผู้ชายวัยกลางคนหรอกใช่ไหม? เขาไม่มีประโยชน์ เหนือสิ่งอื่นใด ฉันไม่สามารถปล่อยให้คนนอกรีตผู้ชั่วร้ายที่มีปฏิสัมพันธ์กับคนแคระมีชีวิตอยู่ได้ มันน่าขยะแขยง”

“ใช่ มันเป็นอย่างที่คุณพูด”

“โอ้ก็.. ฉันจะออกคำสั่งให้จัดการกับชายคนนั้นและครอบครัวของเขา คุณควรเริ่มไปสู่การรักษาน้ำศักดิ์สิทธิ์”

เพื่อเป็นการยอมรับ คอร์วัส จึงออกจากสถานที่นั้นไป คีวาน มองออกไปนอกหน้าต่างอีกครั้งและยิ้มเบา ๆ

ใต้เขา ใจกลางหมู่บ้านมีไม้กางเขนเรียงเป็นแนว

บนไม้กางเขน ‘ปีศาจ’ โง่เขลาที่ต่อต้านพระเจ้า นั่นคือ นีโน่ และศพของนักผจญภัยในหมู่บ้าน ไอร์ซ คนอื่นๆ ถูกตรึงไว้บนไม้กางเขนเพื่อเป็นตัวอย่างและคำเตือน

ภูเขาซากศพนั้นน่าเศร้าอยู่แล้ว แต่มันก็ถูกเผาและฝังไปแล้ว เป็นการดีกว่ามากที่ได้ติดอยู่บนไม้กางเขนเป็นตัวอย่าง

มันเป็นภาพวาดแห่งนรกที่เต็มไปด้วยความตายอย่างแท้จริง แต่คีวานไม่ได้เป็นเพียงก้าวแรกสู่อนาคตที่สดใสของเขา

การปราบปรามหมู่บ้าน ไอร์ซ แม้ว่าจะมีสาเหตุหลายประการ แต่ก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว และยิ่งไปกว่านั้น การค้นหาน้ำศักดิ์สิทธิ์ถือเป็นโบนัสที่ยิ่งใหญ่มาก

สิ่งต่างๆ ดำเนินไปด้วยดีจนเขาเชื่อจริงๆ ว่าเขาได้รับพรจากพระเจ้า

ดังนั้นรอยยิ้ม รอยยิ้มจึงเกิดขึ้นบนใบหน้าของเขาอย่างเป็นธรรมชาติ

คีวานทำท่าไม้กางเขนไว้หน้าหน้าอกด้วยอารมณ์พึงพอใจและอธิษฐาน

“ขอให้ศรัทธาของฉันปรากฏบนสวรรค์—-”

 

 

 

=======

-Donate-

True Money Wallet ID :  eidolon99

กสิกรไทย : 002-1-87007-2 :วีรวิชญ์