นิยาย กําเนิดใหม่ทายาทเนตรจุติ : Reborn into …
Chapter 28 : ศัตรูจากสายเลือด

จากการตอบสนองของจักระ คุเรไน รู้ สึกได้อย่างชัดเจนว่าคุโรโตะ ได้ทําลายคาถาลวงตาของเธอแล้ว

และสิ่งนี้ก็ทําให้เธอตกใจมาก!

ที่จริงแล้วการหลุดจากคาถาลวงตานั้น ไม่ใช่เรื่องที่ทําไม่ได้ แต่ก็ต้องใช้วิธีบางอย่างเพื่อให้เป็นเช่นนั้น

มันสามารถทําได้โดยการขัดขวางการ ไหลของจักระหรือการทําร้ายตัวเองเพื่อกระตุ้นตัวเอง พูดง่าย ๆ ก็คือจําเป็นต้อง ทําสิ่งเหล่านี้ถึงจะหลุดจากคาถาลวงตา

แต่ที่นี่ คุโรโตะ ไม่ได้ทําอะไรแบบนั้น เลย แต่เขาก็สามารถหลุดจากคาลวงตาของเธอได้ นี่ทําให้เธอสับสนจริงๆ

ตอนนี้คุโรโตะ รู้แล้วว่าเนตรของเขา สามารถต่อต้านคาถาลวงตาได้

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าวิชาเนตรอย่าง เนตรจุติ , เนตรสีขาว , เนตรวงแหวนและเนตรสังสาระมีความสามารถในการต่อต้านคาถาลวงตาสูงมาก หากเป็น คาถาลวงตาธรรมดา เขาแทบไม่จําเป็น ต้องทําอะไรเลย เนตรจุติ ก็สามารถ คลายคาถาลวงตานั้นได้ในทันที

และกระบวนการทั้งหมดใช้เวลาเพียง ชั่วพริบตาเท่านั้น!

หลังจากรู้เรื่องนี้แล้ว คุโรโตะ ก็ต้อง ระงับความสุขในใจของเขาในตอนนี้เอาไว้ก่อน เพราะการต่อสู้ยังไม่จบ เขาหัน ไปพูดกับ คุเรไนว่า “ฉันขอแนะนําอะไร เธออย่างนึงนะ ถ้าเธอเจอกับใครที่มีวิชา เนตรเธอจะต้องไม่โจมตีพวกเขาด้วยคา ถาลวงตา”

คุเรไน จ้อง คุโรโตะ อย่างจริงจัง “ทําไมคาถาลวงตาของฉันถึงใช้ไม่ได้ผลกับนาย? นายหลุดจากคาถาลวงตา ของฉันโดยไม่คลายคาถาได้ยังไง?”

คุเรไน ถามเสียงดัง และคําถามของ เธอก็ดึงดูดความสนใจของ จูนินหลายคนที่ยังไม่ได้ลงต่อสู้

ตอนนี้ คุโรโตะ เป็นศูนย์กลางของ สายตาของคนทั้งสนาม และนี่เป็นโอกาสที่ดีในการสร้างภาพลักษณ์ของ คนที่แข็งแกร่ง ดังนั้นเขาจึงพูดเบา ๆว่า “เมื่อเทียบกับนินจาที่มีวิชาเนตรที่ แข็งแกร่ง คาถาลวงตาธรรมดาๆก็ได้ความหมาย เพราะคาถาลวงเป็นการใช้ จักระหยิน แต่วิชาเนตรทําให้จิตวิญญาณของนินจาแข็งแกร่งขึ้น ดังนั้นวิ ชาใดก็ตามที่ต้องใช้จักระหยินก็จะส่งผลกระทบน้อยลงนี่คือเหตุผลที่ฉันบอก เธอไปก่อนหน้านี้ เหตุผลที่เธอโชคร้าย ที่เจอฉันก็เพราะคาถาลวงตาของเธอใช้ ไม่ได้ผลกับฉันยังไงล่ะ”

แม้จะเข้าใจเหตุผลเบื้องหลังความล้ม เหลว แต่ คุเรไน ก็ไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมแพ้อะไรง่าย ๆ เธอไม่สนใจคําพูด ของ คุโรโตะ และเริ่มประสานอินทันที

ขาล , กุล , ขาล , มะเมีย , ฉลู

“คาถาลวงตา : กลีบดอกไม้ซ่อนเร้น!”

…ฟิว…..

ขณะที่ คุเรไน ใช้วิชานี้ จู่ๆ ก็มีสาย ลมอ่อน ๆ พัดผ่านสนามประลองที่9 แห่งนี้

สิ่งนี้ทําให้ริมฝีปากของ คุเรไน เริ่มยิ้ม “ตอนนี้นายตกอยู่ใต้คาถาลวงตาของฉันแล้ว”

โดยไม่เสียเวลา เธอเดินไปตามกระ แสลมและโฉบเข้าหา คุโรโตะ ที่ยังคงยืนนิ่ง

แม้ว่า คุเรไน จะเข้ามาใกล้อย่าง รวดเร็วแต่คุโรโตะก็ยังยืนนิ่งอยู่ราวกับเขากําลังตกอยู่ในภาพลวงตา

แต่อย่างที่ทุกท่านคิด ในวินาทีที่คุเรไนเข้าประชิดตัวคุโรโตะ และเกือบจะชนะคุโรโตะก็ยกแขนขวาขึ้นและปัดการโจมตีของเธอออกไปอย่างแม่นยํา

“นาย?!!” คุเรไน ตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อการโจมตีระยะประชิดของเธอถูก คุโรโตะป้องกันอย่างกะทันหัน

คุโรโตะ ไม่ต้องการทําให้เธอบาดเจ็ บรุนแรงหลังจากที่เขาป้องกันการโจมตี ของเธอ เขาก็เตะเธอจนเธอกระเด็นออกไปและกระแทกกับพื้นขณะที่เธอกระอักเลือดออกมา

“ดูเหมือนเธอจะยังไม่เข้าใจที่ฉัน อธิบายไปสินะจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง ทําให้ฉันสามารถต่อต้านคาถาลวงตาได้ตลอดเวลา คาถาลวงตาของเธอไม่มีความหมายกับฉัน”

คโรโตะ อธิบายอย่างชัดเจนอีกครั้ง

คุเรไน ลุกขึ้นจากพื้นด้วยสีหน้าไม่เต็มใจและถามอย่างหมดหวังเล็กน้อย “ทําไม..?”

คาถาลวงตาที่เธอใช้ล้วนเป็นวิชาลับ เฉพาะที่สืบทอดมาจากพ่อของเธอ ความเชี่ยวชาญของเธอในด้านคาถาลวงตาเป็นสิ่งที่เธอภาคภูมิใจอย่างยิ่ง แต่วันนี้ความภาคภูมิใจนั้นก็แตกเป็นชิ้นเล็ กชิ้นน้อยเมื่อเผชิญกับคําอธิบายสั้น ๆ ของคุโรโตะ

ไม่ใช่แค่ ยูฮิ คุเรไน เท่านั้นที่ตกใจ แม้แต่จูนินคนอื่นๆที่กําลังดูการต่อสู้ ของพวกเขาอยู่ก็ยังตกใจแม้แต่ชิซุยที่เพิ่งชนะในการต่อสู้ก่อนหน้าก็ค่อนข้างประหลาดใจเช่นกันเมื่อดูการต่อสู้นี้

คุโรโตะ รู้ว่า คุเรไน สูญเสียพ่อของ เธอไปในคืนวันที่ 9 หางอาละวาด

เขาไม่ต้องการที่จะทําร้ายจิตใจของเธ อมากเกินไปแต่สิ่งที่เขาพูดมันก็เป็นข้อ เท็จจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ถ้าไม่ใช่คาถาลวงตาอย่างเช่น เทพ ต่างสวรรค์หรืออ่านจันทรา คาถาลวงตาอื่น ๆ ก็ไม่สามารถทําอะไรเขาได้

การทําให้ คุเรไน รู้ถึงความจริงข้อนี้จะ เป็นสิ่งที่ดีสําหรับเธอดังนั้น คุโรโตะจึง พูดอย่างเย็นชาว่า “มันอาจจะเป็นความจริงที่ยอมรับได้ยาก แต่แทนที่จะให้เธอรู้ตอนสู้กับศัตรูให้ฉันเป็นคนบอกเธอตอนนี้จะดีกว่าส่วนเธอจะยอมรับได้หรือไม่นั่นก็ขึ้นอยู่กับเธอ”

เมื่อฟังน้ําเสียงของ คุโรโตะ คุเรไน ก็ อดไม่ได้ที่จะถามว่า“เนตรสีขาว ของ นายมองคาถาลวงตาของฉันออกจริงเหรอ?”

คุโรโตะ แค่ยักไหล่และไม่สนใจจะ ตอบจากนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าใน อนาคต คุเรไน จะถูก อิทาจิ เล่นงานอย่างหนัก ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเตือนเธอ “เธอเป็นนินจาที่ใช้การโจมตีด้วยคาถาลวงตาล้วน ๆ ดังนั้นถ้าเธอเจอกับศัตรูที่เชี่ยวชาญในการป้องกันคาถาลวงตา อย่างสู้กับเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งศัตรูที่ มีคาถาลวงตาของขีดจํากัดสายเลือดไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาก็อาจะคาดเดา ไม่ได้”

แม้ว่า คุเรไน จะไม่ค่อยพอใจ แต่เธอก็ พยักหน้าให้กับคําพูดของ คุโรโตะ อย่างเงียบๆ และตัดสินใจยอมรับความพ่ายแพ้

แม้ว่าเธอจะพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้ แต่ก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์สําหรับเธอ ในทา งกลับกัน การต่อสู้ครั้งนี้ทําให้เธอรู้ถึงจุดอ่อนของเธอและเข้าใจว่านินจาแบบไหนที่เธอไม่ควรสู้ด้วย

โฮคาเงะรุ่น 3 มองดูการต่อสู้นี้อยู่ข้าง สนามขณะที่ไตร่ตรองคําพูดของ คุ โรโตะ จากนั้นเขาก็ออกคําสั่งกับนินจาหน่วยลับที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “รอบสุดท้ายจัดให้ฮิวงะคุโรโตะสู้กับอุจิฮะ ชิซุย”

ในตอนนี้หน่วยลับก็ให้ความสนใจกับ การแข่งขันอย่างใกล้ชิด ดังนั้นหน่วยลับจึงพยักหน้าและพูดว่า “ทราบแล้วครับท่านรุ่น3

หลังจากการสนทนานี้ การแข่งขันคู่ ต่อไปเริ่มต้นขึ้นทีละคู่และผู้แพ้ก็ถูกคัดออก

หลังจากนั้น คุโรโตะ ก็สามารถเอา ชนะและผ่านเข้ารอบมาได้อีก 2 รอบ ดัง นั้นเขาจึงมีคุณสมบัติเพียงพอในการเข้าสู่รอบสุดท้ายของการประเมิน

ตอนนี้เหลือ จูนิน ที่ผ่านเข้ารอบอยู่ เพียง 30 คนเท่านั้น

ในบรรดานินจา จูนิน 30 คนนี้ คนที่อยู่ ในรุ่นเดียวกับคุโรโตะ เหลือเพียงแค่ ไมโตะไกและซารุโทบิอาสึมะเท่านั้นนอกจากนั้นก็ยังมีอุจิฮะชิซุยที่อายุน้อยกว่าเขาอีกคนหนึ่ง สําหรับ เพื่อนร่วมรุ่นคนอื่นๆพวกเขาทั้งหมดถูกคัดออก

อาสึมะ รู้อยู่แล้วว่า คุโรโตะ และ ชิซุย จะผ่านเข้ารอบมาได้แต่เขาก็รู้สึกประ หลาดใจที่ไมโตะไกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในเด็กหลังห้องจะสามารถเอาชนะการประลองมาได้ถึง 3 รอบและเข้ามาในรอบสุดท้ายได้ และได้รับคําชื่นชมจากคนอื่น ๆ ว่าไกดูเหมือนว่านายจะแข็งแกร่งขึ้นจริงๆ!

เห็นได้ชัดว่า ไก มีความสุขมากเขายนอยู่ในท่าที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาเผยให้เห็นฟันขาวที่เปล่งประกายและหัวเราะก่อนจะพูดว่า” ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคือ สัตว์ร้าย สีเขียวผู้ทระนงแห่งโคโนฮะแน่นอนว่า ฉันต้องแข็งแกร่งอยู่แล้ว!

เมื่อเห็นนินจาจูนินทั้งหมดมองมาที่ พวกเขาด้วยท่าทางแปลกๆ เพราะเสียงหัวเราะดังของ ไก อาสึมะ ก็โบกมือด้วยความเขินอาย”อย่ามองฉันแบบนั้นสิ ฉัน ไม่รู้จักเขาฉันไม่รู้จักเขาจริงๆ! 3604
ในเวลานี้ โฮคาเงะรุ่น 3 ก็เดินเข้ามาหาพวกเขาช้าๆขณะสูบบุหรี่จากท่อยาสูบ

จินิน ทั้งหมดโค้งทําความเคารพเขา

โฮคาเงะรุ่น 3 ยิ้มและพูดว่า”ท่านซาน ไดเมะยิ้มและกล่าวว่า “ทุกคนที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นจินินที่เก่งที่สุดของหมู่บ้านในฐานะ โฮคาเงะ ฉันไม่สามารถแสดงออกด้วยคําพูดได้ว่าภูมิใจในตัวพวกเธอทุกคนแค่ไหนอย่างไรก็ตามจํานวนที่ว่างสําหรับการเลื่อนขั้นไปเป็นโจนินพิเศษก็มีอยู่อย่างจํากัดดังนั้นเราจึงยังต้องทําการทดสอบรอบสุดท้าย”

เมื่อ โฮคาเงะรุ่น 3 พูดแบบนี้ออกมา ใบหน้าของทุกคนก็เคร่งขรึมขึ้นทันที

การได้รับเลือกมาจนถึงจุดนี้ ย่อม หมายความว่า จูนิน ที่เหลือทั้งหมด 30 คนมีความแข็งแกร่งอย่างโดดเด่นมันยากที่จะรับประกันชัยชนะ ดังนั้นการ ประเมินรอบสุดท้ายย่อมมีการเผชิญ หน้าที่รุนแรงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“อะแฮ่ม…”

หลังจากไอเล็กน้อย โฮคาเงะรุ่น 3 ก็ป ระกาศว่า “มาเริ่มการทดสอบรอบสุดท้า ยกันเถอะ”

การจับคู่สําหรับรอบสุดท้ายทําโดย การจับสลากและรายละเอียดของการแข่งขันก็ออกมาอย่างรวดเร็ว

คู่แรกของการต่อสู้รอบสุดท้าย นั้นก็ คือคู่ของ ฮิวงะ คุโรโตะ กับ อุจิฮะชิซุย!

เมื่อเห็นผลการจับฉลาก คุโรโตะ ก็ไม่ ได้แปลกใจมากนัก เห็นได้ชัดว่าเขาฉลาดพอที่จะรู้ว่ากระบวนการจับฉลากน้ํา นอยุติธรรมแค่ไหน การจัดการการจับคู่เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้สําหรับเจ้าหน้าที่ และอยู่เหนือสิ่งที่เขาจะเข้าไปยุ่งได้นอกจากนี้มันก็ยังเป็นความต้องการของคนระดับสูง

เมื่อ ชิซุย รู้เรื่องนี้ เขาก็ตกตะลึงไปชั่ว ขณะแต่แล้วก็กลับมาสงบสติอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทั้ง คุโรโตะ และ ชิซุย จะดูสงบแต่ก็เห็นได้ชัดว่าคนอื่นๆในที่นี้สนใจกับผลลัพธ์ของการต่อสู้ครั้งนี้เป็นอย่างมาก

วิชาเนตรที่ยิ่งใหญ่ 2 วิชาของ หมู่บ้า นโคโนฮะ

เนตรวงแหวน หรือ เนตรสีขาว เนตรใดจะแข็งแกร่งกว่ากันเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีการพูดคุยและถกเถียงกันมานานดังนั้นการต่อสู้ระหว่างฮิวงะคุโรโตะกับอุจิฮะชิซุยในครั้งนี้จึงดึงดูดความสนใจของทุกคน

ไม่จําเป็นต้องคิดอะไรมาก

คุโรโตะ กระโดดเบา ๆ ลงสู่สนามประลองที่ 1 ทันที

ในทางกลับกัน ชิซุย ก็เดินเข้ามา อย่างช้า ๆ

ทันทีที่ทั้ง 2 ฝ่ายยืนประจันหน้ากัน คุ โรโตะก็พูดว่า “อย่างที่ฉันเคยพูดไว้ ก่อนหน้านี้ ฉันอยากรู้ว่าพลังของอุจิฮะ

ที่ฉลาดที่สุดในยุคนี้จะเป็นอย่างไร อีก อย่างฉันก็อยากลองต่อสู้กับ เนตรวง แหวน ดูบ้างเหมือนกันฉันหวังว่าเธอจะไม่ทําให้ฉันผิดหวังนะ”

และทันทีที่ได้รับสัญญาณ การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น…