ชั้นวิ่งตรงเป็นแนวหน้าไปพร้อมกับมดแดง

 

　กองกำลังมดแดง แบ่งออกเป็นสิบตัวด้านซ้าย ห้าตัวตรงกลาง และสิบตัวด้านขวา พุ่งเป้าไปที่รังศัตรู

　ชั้นอยู่ร่วมกับกลุ่มตรงกลาง

　ตอนนี้ชั้นยังไม่เห็นห้าตัวที่ออกไปก่อนหน้านี้ แต่ก็คงอ้อมไปอยู่ข้างหลัง

　เป็นไปตามที่หัวหน้ามดเขียนแบบให้ดู

 

 

　ทางศัตรูมีแค่ประมาณสิบตัวเท่านั้น

　ทางเรามีสามสิบ คงไม่หนักหนาสาหัสอะไร

　แต่ว่านี่มันเพิ่งจะเริ่ม อีกเดี๋ยวคงมาเพิ่มแน่

 

　ชั้นเองก็ต้องเอาค่าประสบการณ์บ้าง

　ชั้นเร่งฝีเท้าของตัวเองขึ้น

　วิ่งผ่านมดแดงตัวอื่น ๆ เข้าไปหารังซึ่ง ๆ หน้า

 

　ตรงนี้ต่างจากรังมดแคบ ๆ ชั้นสามารถเคลื่อนไหวได้เต็มที่

　ต่อให้เริ่มอันตรายขึ้นมาจริง ๆ ชั้นก็สามารถถอยกลับมาใช้ [รักษาร่าง] หรือ [ฟื้นฟูขั้นสูง] ได้

　แถม HP สูงสุดก็สูง ถึงจะโดนรุมก็ไม่ตายง่าย ๆ หรอก

 

　และแล้วก็มีมดแดงสามตัวมาขวางชั้นไว้

　อีกฝั่งเองก็แบ่งกำลังเป็นสามส่วนมาป้องกันเราด้วยเช่นกัน

 

　เจ้าพวกนี้คงตั้งใจจะยื้อเวลาจนกว่าเพื่อน ๆ ที่อยู่ในรังจะออกมาสินะ

　เพราะกำลังรบน้อยกว่า เลยต้องทุ่มเทกำลังไปป้องกันมากกว่าโจมตีคืน

　ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ยิ่งจำกัดวงการเคลื่อนไหวของมันให้แคบลงได้

 

　「กรรร!」

 

　「คุฉะ!」「คุฉะ!」「คุฉะ!」

 

　มดแดงทั้งสามยืนเรียงกันแล้วยิง [เคลย์กัน] ออกมา

 

　ถ้าชั้นหยุดตรงนี้หรือหลบไปเข้าจากด้านข้างแทน ก็จะเป็นไปตามที่อีกฝั่งต้องการ

　พวกมันตั้งใจจะหยุดชั้นไว้

　สิ่งที่พวกมันกลัวที่สุดคือการที่ชั้นพุ่งตรงเข้าไปหา

 

　ชั้นไม่คิดหลบก้อนหินแล้วใช้แขนรับเอาไว้แทน

　ถ้าพุ่งเข้าไปโดยคิดว่าจะต้องโดนอยู่แล้ว ต่อให้โดนนิดหน่อยก็ยังไม่ต้องถอย

　แถมแบบนี้ยิ่งเลี่ยงจุดอันตรายได้ด้วย ดีกว่าฝืนหลบเอา

　ไม่ต้องไปสน [เคลย์กัน] ที่ยิงมาเผื่อชั้นหลบ

　ที่ทำแบบนี้ได้ก็เพราะชั้นมีสกิลฟื้นฟูกับ HP สูงล่ะนะ

 

　แต่ตรงหัวต้องให้ความสำคัญ

　จะให้บอลแรบบิทโดนโจมตีไม่ได้เด็ดขาด

 

　「คุฉะ!?」

 

　เหล่ามดแดง พอเห็นชั้นพุ่งเข้ามาไม่หยุดก็ตกใจจนถอยหลังกลับไป

　ว่าแล้วเชียว

 

　แต่ก็เสี่ยงไปหน่อยแฮะ

　เลือดไหลไปทั่วทั้งแขนขา ตรงผิวก็ถูกยิงหายไป

　ยังไงก็มี [ฟื้นฟู MP อัตโนมัติ] อยู่ เพราะงั้นฟื้นฟูเลยดีกว่ามั้ง?

 

　[ฟื้นฟูขั้นสูง] รวม ๆ แล้วประสิทธิภาพดีกว่า [รักษาร่าง] แต่ว่า [ฟื้นฟูขั้นสูง] ต้องให้อีกหัวนึงใช้

 

　「กรร!」

 

　ชั้นหันไปเรียกอีกหัวนึง

 

　「ก่า?」

 

　คู่หูชั้นหันกลับมามองอย่างงง ๆ

　ไม่ ๆ ช่วยใช้เวทฟื้นฟูหน่อยสิ….

 

　「ก่า!」

 

　พอคู่หูตะโกนขึ้น ก็มีแสงลอยออกมาปกคลุมร่างกาย

　แล้วบาดแผลก็หายไปโดยพลัน

 

　「คุฉะ!」「คุฉะ!」「คุฉ่า!」

 

　มดแดงสามตัวบุกเข้ามาโจมตีพร้อมกัน

　พอพวกมันมาอยู่ตรงหน้า มันก็แยกออกไปเป็นซ้ายกับขวา

 

　ชั้นโหม่งตัวตรงกลาง แล้วใช้หางฟาดใส่ตัวที่อยู่ด้านขวา

　ตอนที่ใช้หางโจมตี ชั้นเน้นให้มันกระเด็นออกไปไกลมากกว่าใส่แรงให้มันเจ็บ

　เพราะชั้นอยากฆ่าทีละตัวมากกว่า

 

　ส่วนตัวทางซ้ายก็ปล่อยให้เป็นของอีกหัวไป

 

　「ก่า! ก่า!」

 

　คู่หูชั้นกำลังกัดตรงส่วนท้องของมดแดงแล้วฟาดมันลงกับกับพื้นอยู่

　เยี่ยม จะทำก็ทำได้นี่นา

 

　ชั้นกางปีกทั้งสองออก ยกขาหน้าขึ้นแล้วใช้ขาหลังดันตัวเองให้ลอยขึ้น

　มดแดงสองตัวที่โดนชั้นโขกหัวกับใช้หางฟาด ไม่ได้ตามชั้นมา

　คงเพราะเป้าหมายคือเพื่อซื้อเวลา เลยไม่ไล่ตามไป

 

　ชั้นทะยานขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็ว

　เพราะเลเวลของ [บิน] เพิ่มขึ้น ทำให้ตอนนี้บินได้ง่ายกว่าแต่ก่อน

　บางทีอาจจะบินผาดโผนเล่นอะไรทำนองนั้นได้ด้วย แต่ไว้ไปลองทีหลัง

 

　「คุฉะ! คุฉ่า!」

 

　มดที่อยู่ในปากคู่หูดิ้นไปมาอย่างเอาเป็นเอาตาย

　ที่ชั้นบินขึ้นสูงขนาดนี้ก็เพื่อที่จะฆ่าเจ้านี่ให้ได้อย่างแน่นอนนั่นเอง

 

　ตอนนี้ชั้นยังเลเวลต่ำอยู่ แค่มดแดงตัวเดียวก็มากพอจะเลเวลอัพในระดับนึงแลัว

　ต่อให้จะเป็นการให้เวลาให้อีกฝ่ายเรียกกำลังเสริมก็ตามที

 

　「ก่า!」

 

　อีกหัวนึงเผลอปล่อยมดในปากออกมาเพราะมันอาละวาดหนักเกินไป

　ชั้นรีบอ้าปากแล้วงับมดแดงที่ร่วงลงมาต่อ

 

　「คุฉะ!?」

 

　คงคิดว่าจะร่วงกลับไปอยู่บนพื้นล่ะสิ

　แย่หน่อยนะแก

　ตรงนี้มีสองหัวต่างหาก

 

　อันที่จริงชั้นอยากจะจับมันฟาดกับพื้นด้วย [นัทแครกเกอร์] เลย แต่แรงกระแทกคงจะเป็นภาระกับบอลแรบบิทมากเกินไป

　ชั้นเอนคอไปข้างหลังเล็กน้อย ก่อนจะเหวี่ยงมดในปากลงพื้น

 

　「คุฉ่า!」

 

　ชั้นบินตามเจ้านั่นลงไปอย่างรวดเร็ว

　ทันทีที่หลังมันกระแทกกับพื้น ชั้นก็ใช้ [กลิ้ง] หมุนตัวแล้วใช้เท้าเหยียบซ้ำเข้าไปอีกครั้ง

 

　「บุเจะ!!」

 

　ไส้ในของมดแดงกระจายไปทั่ว ร่างของมันขยับเล็กน้อยก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายจะดับไป

 

[ได้รับค่าประสบการณ์ 243 แต้ม]

[ได้รับค่าประสบการณ์ 243 แต้มจากผลของสกิลฉายา [ไข่เดินได้ : Lv–] ]

[เลเวลของ [อุโรโบรอส] เพิ่มขึ้นจาก 5 เป็น 15]

 

　อาจเป็นเพราะระดับต่างกันสองขั้น ค่าประสบการณ์ถึงได้ลดลงนิดน่อย

　แต่ก็ยังรสเลิศไม่เปลี่ยน

 

　สมกับเป็นมอนสเตอร์ระดับ A จริง ๆ

　รู้สึกได้ถึงพลังที่เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจนเลย

 

　「คุฉ่า!」

 

　มดสองตัวก่อน ยิง [เคลย์กัน] ใส่ชั้นที่กลับลงพื้นอีกครั้ง

　ชั้นใช้แขนป้องกันไว้อีกครั้ง

　แรงกระทบยังคงมีอยู่ แต่คราวนี้ไม่ทะลุเกล็ดชั้นแล้ว

　แบบนี้อีกสองตัวก็ยังสบาย

 

　「คุฉะ!」「คุฉะ!」

 

　มดแดงจำนวนมากพรั่งพรูออกมาจากรัง

　เจ้าพวกนี้คือกำลังเสริมที่มดตัวแรกไปเรียกมาสินะ

　พวกมันออกมาได้ยี่สิบตัวแล้ว และยังไม่มีทีท่าจะหยุด

 

　…..กำลังรบสลับกันแล้วสิ

　ถ้าชั้นโดนมดจำนวนขนาดนี้รุมเข้าคงลงเอยเหมือนเจ้าตะขาบยักษ์แหง

 

　「คุฉะ!」「คุฉะ!」

 

　มดแดงฝ่ายพันธมิตรกำลังตามมาจากข้างหลัง

　พวกมันวิ่งกรูกันเข้าไปหาดงมดแดง แล้วชั้นก็ตามพวกนั้นไป