「วันนี้แล้วสินะครับ ท่านบาทหลวง น่าเศร้าจริง ๆ ที่คนไร้มลทินเหล่านี้ต้องตายไป แต่กฎก็ต้องเป็นกฎ ขอให้วิญญาณได้หลุดพ้นเถิด」

 

　「……」

 

　บาทหลวงจ้องมาที่ผมเงียบ ๆ

　ไม่ชอบเลยแฮะ ทำหน้าน่ากลัว

 

　วันนี้คือวันกำหนดประหารฐานหลบหนีความผิด……คนที่เกี่ยวข้องกับอดอล์ฟในระดับสองทั้งหมด*

　คงถือว่าดีสำหรับทางโบสถ์ด้วยเหมือนกัน

　หลังผมปล่อยข่าวลือว่าคนใกล้ตัวอดอล์ฟก็มีท่าทีแปลก ๆ บาทหลวงก็คงคิดจะทำอะไรสักอย่างแล้ว

　ก็ มีของแถมคนนึงด้วยล่ะนะ

 

　「เธอก็รู้ว่าอาเดเซียกำลังมุ่งให้อิสระกับทาสมนุษย์ครึ่งสัตว์อยู่! แต่กลับให้ประหารทาสมนุษย์สัตว์ต่อหน้าประชาชน สร้างเรื่องเสื่อมเสียเสียจริง ๆ ! คิดอะไรอยู่กัน!」

 

　พอคิดว่าอารมณ์เสียอยู่ก็เอาเลยแฮะ

 

　「ไม่เป็นอะไรหรอกครับ ไม่ต้องไปสนใจพวกอาเดเซียก็ได้ ถ้าผมอยู่ด้วย ยังไงฮาเรเนก็ไม่มีทางเสียชื่อหรอก กลับกันถ้าปล่อยให้อาชญากรรอดไปได้จะเป็นปัญหายิ่งกว่าซะอีกนะครับ ท่านบาทหลวง」

 

　สาวครึ่งสัตว์ เฟลิส・ฮิวม่า

　เป็นของแถมที่จะโดนประหารไปพร้อมกับญาติของอดอล์ฟในวันนี้

 

　ผมช่วยเหลือเธอมาระหว่างที่กำลังออกไปปราบมังกรแห่งโรคภัย

　แต่พอเธอนึกได้ว่าถ้ากลับไปถึงฮาเรเนก็จะกลายเป็นทาสอีกครั้ง เลยรวมหัวกับอดอล์ฟ ทั้งสองหักหลังที่ผมช่วยเอาไว้ แอบวางยาพิษให้อ่อนแรงแล้วพยายามฆ่าผม

　ผมจำต้องสู้กับอดอล์ฟทั้งที่สติยังคงเลือนรางอยู่

　ถึงแม้อดอล์ฟจะบาดเจ็บหนักแต่เขาก็หนีไปได้

　ผมเองก็บาดเจ็บเช่นกัน เลยจำเป็นต้องล้มเลิกการปราบมังกรแห่งโรคภัย

　ยังดีที่ผมจับตัวมนุษย์ครึ่งสัตว์ได้ จึงเดินทางกลับฮาเรเน

　แต่ผมยังเป็นคนใจกว้างที่ยอมร้องขอให้โบสถ์ปล่อยตัวเธอไป

　ทว่า ความผิดจากการคิดปองร้ายผู้กล้านั้นหนักหนานัก สุดท้ายเลยต้องโดนโทษประหารในที่สุด

　เพื่อความสงบสุขของฮาเรเน ผมจึงต้องยอมรับทั้งน้ำตา

 

　ความเป็นจริงต่างออกไปหน่อย แต่ในตอนนี้ เรื่องนี้ต่างหากที่เป็นความจริง

　เป็นเรื่องราวที่ฟังดูงี่เง่าไปหน่อยแต่ก็เอาเถอะ ภาพลักษณ์ผมคือเป็นคนดีอ่อนต่อโลกที่มีความยุติธรรมอยู่แล้ว

 

 

　ผมเดินผ่านบาทหลวงไปมองนอกหน้าต่างเล็ก ๆ แล้วมองดูเมืองข้างล่าง

　คนเริ่มมามุงกันเยอะแล้วล่ะ

 

　「ได้เวลาไปแล้วนะครับ」

 

　บาทหลวงมองมาทางผมอย่างไม่สบอารมณ์

　หน้าผากเขาย่นลงเล็กน้อย ดูจะไม่ค่อยชอบสิ่งที่ผมทำเท่าไหร่นัก

　ไอ้แก่เห็นแก่ตัว ตั้งใจคิดเรื่องการยืดชีวิตตัวเองไปก่อนดีกว่าเถอะ

 

　แต่ตอนนี้….มัวสนปัญหาเล็ก ๆ แบบนั้นจะดีรึเปล่านะ

　ถ้าทุกอย่างไปได้สวย วันนี้ฮาเรเนจะโดนมังกรแห่งโรคภัยบุกโจมตี

 

　ตอนนี้เป็นที่รู้กันว่าผมออกไปอีกครั้งไม่ได้ เนื่องจากสถานการณ์ของทางโบสถ์

　ถ้าเกิดว่าฮาเรเนโดนโจมตี ทางโบสถ์ที่เป็นคนส่งผู้กล้าไปปราบปรามปีศาจตนนั้น ย่อมต้องเป็นฝ่ายรับผิดชอบ

　ทั้งพวกอัศวินชั้นต่ำที่เอาแต่เกาะหลัง ทั้งบาทหลวงโง่นั่นต้องหน้าซีดหมดแน่

 

　ไว้มีคนตายสักหน่อยค่อยจัดการแล้วกัน

　สู้กับมอนสเตอร์ระดับ B คงไม่เป็นปัญหาสำหรับผมหรอก…..แต่แสร้งทำเป็นเล่นสักหน่อยดีกว่า

　ถ้าทำเหมือนว่าพยายามสู้อย่างสุดฤทธิ์ดูเหมาะกว่า

 

　มังกรแห่งโรคภัย ถ้ามาก็ดีสิ

　ที่น่ากังวลคือมันมี [เสียงจากพระเจ้า] กับ [ตรวจสอบสเตตัส] อยู่ด้วยนี่สิ

　ถ้ามันดูสเตตัสของผมก็เป็นไปได้สูงที่จะรู้ตัวว่าคงไม่มีโอกาสชนะ แล้วก็กลัวหัวหดจนหนีไปนานแล้วก็ได้

　ถึงมันจะเคยยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อเข้ามาช่วยทาสคนนั้นแล้วก็เถอะ

　แต่ถ้ามันไม่ได้โง่เกินไป มีเวลาให้คิดสักหน่อยก็คงไม่ทำอะไรบ้าบิ่นแบบนั้น

 

　เอาเถอะ ถ้าไม่มาก็คงถึงเวลาสินะ

　ลองประจานศพในที่ที่ต่อให้เป็นนอกเมืองก็เห็นได้ดีกว่า

 

　ถ้ามังกรนั่นวิวัฒนาการเป็นมอนสเตอร์ระดับ A คงไม่ตลกเท่าไหร่ แต่ช่องว่างระหว่างเลเวลกับเลเวลสูงสุดก็ไม่ใช่น้อย ๆ

　ไม่มีทางวิวัฒนาการภายในอาทิตย์เดียวได้หรอก

　ต่อให้คิดจะเพิ่มเลเวลอย่างบ้าบิ่นขนาดไหนก็ตามก็ไม่มีทางสำเร็จ

 

　เมื่อก่อนผมเองก็เคยทำอะไรแบบนั้นอยู่จนเพื่อนร่วมรบต้องตายไปเหมือนกัน

　แต่ตอนนั้นผมยังเป็นแค่มือใหม่อยู่ล่ะนะ

 

　「….อย่าทำอะไรให้มันมากนัก อย่าคิดว่าโบสถ์จะตามเช็ดก้นให้ตลอดล่ะ」

 

　พูดเก่ง

　ถ้าไม่มีผู้กล้า โบสถ์ฮาเรเนจะเหลืออะไร

 

　「จะใช่แน่เหรอครับ? เดิมทีก็เพราะท่านอดอล์ฟไม่มีตราประทับแห่งนักโทษนั่นแหละ ผมต่างหากที่ตามเก็บกวาดความผิดพลาดของโบสถ์ ถ้าไม่อย่างนั้น เรื่องทั้งหมดคงไม่เป็นแบบนี้หรอกนะครับ」

 

　「เป็นไปไม่ได้! ฉันเป็นคนยืนยันด้วยตัวเองแล้ว!」

 

　「อย่าโพล่งเสียงดังนักจะดีกว่านะครับ เดี๋ยวเรื่องก็หลุดออกไปข้างนอกหรอก」

 

　โบสถ์ได้ประทับตราลงบนหลังของอดอล์ฟ

　ตราประทับแห่งนักโทษนั้นสามารถทำให้ผู้ที่มีตรานี้อยู่ทำตามคำสั่งได้

　แต่เรื่องราวมันจะไปขัดกับที่ว่าอดอล์ฟเล่นงานผมได้ เลยต้องเล่าไปว่า『อดอล์ฟไม่มีตราประทับแห่งนักโทษที่หลัง』แล้วโบ้ยความผิดให้โบสถ์แทน

 

　「สรุปได้รึยังครับว่าคนไหนจะเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้ บางทีคุณอาจจะโดนกล่าวว่าว่าใช้อดอล์ฟมาฆ่าผมก็ได้นะ เพราะผมก็เกือบตายจริง ๆ นั่นแหละ」

 

　สีหน้าของบาทหลวงบึ้งตึงยิ่งกว่าเดิม

 

　คนที่มีสิทธิ์ที่จะประทับตราได้มีอยู่ไม่กี่คน

　จะตั้งตารอดูเลยว่าท่านบาทหลวงจะโยนให้คนไหนกันแน่

 

 

*คล้ายกับระบบชั่วโคตร

ระดับหนึ่ง – ตัวเอง, พ่อแม่, คู่แต่งงาน, พ่อแม่คู่แต่งงาน , ลูก, คู่แต่งงานลูก

ระดับสอง – ปู่ย่า , ปู่ย่าคู่แต่งงาน , พี่น้อง , พี่น้องคู่แต่งงาน , หลาน, คู่แต่งงานหลาน